In the case of Elsy, she was unable

In the case of Elsy, she was unable to stay with the grief when her father died. She cried spontaneously at the funeral but from the second day she was busy with her work, smiling as usual. Suppressed sadness and grief can turn into self-pity. Another example is of Mary, a young novice. Her mother died when Mary was a six month-old baby. Her aged grandmother brought her up as well as she could. Now, as novice, Mary is very sensitive to any feedback in the form of correction and cries often. Ever since Mary can remember she has heard people pity her: "poor child, she has no mother." Her neighbours and relatives have made her feel that she has to be pitied. The sympathetic formator too can make the mistake of affirming this self-pity in Mary. It is true that Mary has missed many things which a mother alone could give, but unless she realises that she is wallowing in self-pity (not grief) she will not be able to make a shift toward emotional maturity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรณีของ Elsy เธอไม่สามารถอยู่กับความเศร้าโศกเมื่อพ่อของเธอตาย เธอร้องทหลายที่เผาศพ แต่จากวันที่สอง เธอยุ่งอยู่กับงานของเธอ ยิ้มตามปกติ หยุดความโศกเศร้าและความเศร้าโศกสามารถเปลี่ยนเป็น self-pity อีกตัวอย่างหนึ่งของแมรี สามเณรหนุ่มได้ แม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อแมรี่ถูกเด็กอายุเดือนหก ยายอายุนำเธอเป็นเธอไม่ ตอนนี้ เป็นสามเณร แมรี่มีความสำคัญมากกับความคิดเห็นใด ๆ ในรูปแบบของการแก้ไข และทุกคนได้ยินบ่อยครั้ง ตั้งแต่ที่แมรี่สามารถจำเธอได้ยินคนที่สงสารเธอ: "เด็กดี เธอมีแม่ไม่" เพื่อนและญาติของเธอได้ทำให้เธอรู้สึกว่า เธอได้ถูกจำเลย pitied Formator เห็นอกเห็นใจเกินไปสามารถทำความผิดพลาดของ self-pity นี้ในแมรี่เห็นพ้อง มันเป็นความจริงว่า แมรี่ได้พลาดสิ่งซึ่งสามารถทำให้แม่คนเดียว แต่ถ้าเธอ realises ว่า เธอเป็น wallowing ใน self-pity (ไม่ความเศร้าโศก) เธอจะไม่สามารถทำให้กะไปกำหนดอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกรณีที่ Elsy, เธอก็ไม่สามารถที่จะอยู่กับความเศร้าโศกเมื่อพ่อของเธอเสียชีวิต เธอร้องไห้ในงานศพเป็นธรรมชาติ แต่จากวันที่สองที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับการทำงานของเธอยิ้มตามปกติ เก็บกดความเศร้าและความเศร้าโศกสามารถเปลี่ยนเป็นสงสารตัวเอง อีกตัวอย่างหนึ่งคือของแมรี่เป็นสามเณรหนุ่มสาว แม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อแมรี่เป็นทารกหกเดือนเก่า คุณยายอายุของเธอพาเธอขึ้นเช่นกันที่เธอได้ ตอนนี้เป็นสามเณรแมรี่มีความสำคัญมากที่จะส่งข้อเสนอแนะใด ๆ ในรูปแบบของการแก้ไขและมักจะร้อง นับตั้งแต่แมรี่สามารถจำเธอได้เคยได้ยินคนสงสารเธอ: "เด็กที่น่าสงสารเธอมีแม่ไม่มี". เพื่อนบ้านและญาติพี่น้องของเธอได้ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอจะต้องมีการสงสาร Formator ขี้สงสารก็สามารถทำผิดพลาดของพ้องนี้สงสารตัวเองในแมรี่ มันเป็นความจริงว่าแมรี่มีพลาดหลายสิ่งหลายอย่างที่แม่เพียงอย่างเดียวจะให้ แต่ถ้าเธอรู้ว่าเธอกำลังหมกมุ่นในความเวทนาตนเอง (ความเศร้าโศกไม่ได้) เธอจะไม่สามารถที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงที่มีต่อวุฒิภาวะทางอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรณีของ elsy เธอไม่สามารถที่จะอยู่กับความเศร้า เมื่อพ่อของเธอตาย เธอร้องขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติในงานศพ แต่ตั้งแต่วันที่สองที่เธอยุ่งกับงานของเธอ ยิ้มเหมือนปกติ ระงับความเศร้าและความเศร้าโศกสามารถเปลี่ยนเป็นสงสารตนเอง อีกตัวอย่างคือ แมรี่ ละอ่อนยอง แม่ของเธอตายเมื่อแมรี่เป็นทารกอายุ 6 เดือน เธออายุคุณย่าพาเธอเช่นเดียวกับที่เธอทำได้ตอนนี้เป็นมือใหม่ แมรี่ อ่อนไหวมากกับความคิดเห็นใด ๆ ในรูปแบบของการแก้ไขและร้องไห้บ่อย ตั้งแต่จำความได้ เธอมีแมรี่ได้ยินคนสงสารเธอ " เด็กน้อยที่น่าสงสาร เธอไม่มีแม่ ของเธอ " เพื่อนบ้านและญาติได้ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอน่าสงสาร ความเห็นอกเห็นใจ formator เกินไปสามารถทำให้ความผิดพลาดของการยืนยันนี้ ตนเองสงสารในแมรี่มันเป็นความจริงว่าแมรี่พลาดมีหลายอย่างที่แม่คนเดียวสามารถให้ แต่ถ้าเธอตระหนักว่าเธอทำเป็นสงสารตนเอง ( ไม่เศร้า ) เธอจะไม่สามารถที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงสู่วุฒิภาวะทางอารมณ์