Correlation between Skill Level and

Correlation between Skill Level and Time Preference
So far we have assumed a uniform distribution of all types implying that
the correlation between skill level and time preference is zero, whereas in
the first section the two-type model assumed perfect positive dependence
between skill and time preference. However, this may not be the case; the two
characteristics may be imperfectly correlated. At the same time, changing
the assumption of the correlation allows us to consider the robustness of our
results with respect to the distribution of types. Figures 1 and 2 present the
marginal tax rates on savings in the welfarist and paternalist cases with the
CES utility function.
From the figures we can see that the results for the marginal tax on savings
are fairly robust except for type 3. As the correlation between skill level and
time preference increases, or as the fraction of types 2 and 3 decreases, the
distortion on type 3’s savings decision increases significantly with both types
of government preferences. In the welfarist case, type 4 remains undistorted
regardless of the structure of the economy. Type 1 is also undistorted except
at very high levels of correlation, where his savings become taxed. In the
paternalistic case types 1 and 2 remain pooled and the tax on savings for type
4 is almost fixed at all levels of correlation. Note the two-type case (section 2)
which is equivalent to a correlation of one corresponds to the right boundaries
of Figures 1 and 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างระดับความสามารถและการตั้งค่าเวลา
จนถึงขณะนี้เราได้ถือว่ากระจายสม่ำเสมอทุกประเภทหมายความว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างระดับความสามารถและการตั้งค่าเวลาที่เป็นศูนย์ในขณะที่ใน
ส่วนแรกรุ่นสองประเภทสันนิษฐานว่าการพึ่งพาอาศัยที่สมบูรณ์แบบบวก
ระหว่าง ทักษะและการตั้งค่าเวลา แต่นี้อาจจะไม่ใช่กรณีนั้นทั้งสอง
ลักษณะอาจจะมีความสัมพันธ์ไม่สมบูรณ์ในเวลาเดียวกันการเปลี่ยน
สมมติฐานของความสัมพันธ์ที่ช่วยให้เราสามารถพิจารณาความทนทานของเรา
ผลที่เกี่ยวกับการกระจายของชนิด ตัวเลข 1 และ 2 ปัจจุบัน
อัตราภาษีในเรื่องการออมในกรณี welfarist paternalist และด้วยฟังก์ชั่นยูทิลิตี้ ces
.
จากตัวเลขที่เราจะเห็นได้ว่าผลของภาษีส่วนเพิ่มในเรื่องการออม
ที่มีประสิทธิภาพอย่างเป็นธรรมยกเว้นสำหรับประเภท 3เป็นความสัมพันธ์ระหว่างระดับความสามารถและเวลาเพิ่มขึ้น
ตั้งค่าหรือเป็นส่วนหนึ่งของประเภท 2 และ 3 ลดลง,
บิดเบือนกับชนิด 3 เงินฝากออมทรัพย์เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการตัดสินใจของทั้งสองชนิดของการตั้งค่า
รัฐบาล ในกรณีที่ welfarist ชนิด 4 ยังคงบิดเบือน
โดยไม่คำนึงถึงโครงสร้างของเศรษฐกิจ ชนิดที่ 1 จะถูกบิดเบือนยังยกเว้น
ในระดับที่สูงมากของความสัมพันธ์ที่เงินฝากออมทรัพย์ของเขากลายเป็นเก็บภาษี ใน
บิดาประเภทกรณีที่ 1 และ 2 ยังคงสำรองและภาษีในเรื่องการออมสำหรับประเภท
4 ได้รับการแก้ไขเกือบในทุกระดับของความสัมพันธ์ ทราบกรณีที่สองชนิด (ส่วนที่ 2)
ซึ่งเทียบเท่ากับความสัมพันธ์ของหนึ่งในสอดคล้องกับขอบเขตที่เหมาะสม
ของตัวเลข 1 และ 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและความชอบเวลา
จนเราได้ถือว่ากระจายสม่ำเสมอของทุกหน้าที่ที่
สหสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและเวลา ตั้งค่าเป็นศูนย์ ในขณะที่ใน
ส่วนแรกแบบสองชนิดถือว่าพึ่งพาบวกโก
ระหว่างทักษะและเวลากำหนดลักษณะ อย่างไรก็ตาม นี้อาจไม่ใช่ สอง
ลักษณะอาจถูก correlated ไม่ได้ ในเวลาเดียวกัน เปลี่ยน
สมมติฐานของความสัมพันธ์ที่ช่วยให้เราสามารถพิจารณาเสถียรภาพของเรา
ผลลัพธ์เกี่ยวกับการกระจายของชนิดนั้น ตัวเลข 1 และ 2 ปัจจุบัน
อัตราภาษีกำไรประหยัดในกรณี welfarist และ paternalist ด้วย
ฟังก์ชันอรรถประโยชน์งาน CES ได้
จากตัวเลข เราสามารถดูที่ผลลัพธ์สำหรับการประหยัดภาษีกำไร
ค่อนข้างแข็งแกร่งมากยกเว้นประเภท 3 เป็นความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะ และ
เวลาเพิ่มพิเศษ หรือ เป็นเศษส่วนชนิดที่ 2 และ 3 ลดลง การ
ความผิดเพี้ยนในการตัดสินใจชนิดของ 3 ประหยัดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้งสองชนิด
ของรัฐบาลกำหนดลักษณะ ในกรณี welfarist ชนิด 4 ยังคง undistorted
โดยโครงสร้างของเศรษฐกิจ นอกจากนี้ยังมี undistorted ชนิด 1 ยกเว้น
ที่ระดับสูงของความสัมพันธ์ ที่ประหยัดของเขากลายเป็นคิด ในการ
paternalistic กรณีประเภท 1 และ 2 ยังคงรวมและภาษีในสำหรับชนิด
4 เป็นเกือบคงที่ในทุกระดับของความสัมพันธ์ หมายเหตุกรณีสองชนิด (ส่วน 2)
ซึ่งจะเท่ากับสหสัมพันธ์ของหนึ่งตรงกับขอบขวา
ของตัวเลข 1 และ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์กันระหว่างความชำนาญระดับการตั้งค่าเวลาและ
ซึ่งจะช่วยทำให้ไกลเราจะมีแนวโน้มแข็งค่าการกระจายอย่างสม่ำเสมอในทุก ประเภท ที่ส่อว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างการตั้งค่าเวลาและระดับความชำนาญเป็นศูนย์ในขณะที่ในส่วนแรก
รุ่นสอง ประเภท ที่สมบรูณ์แบบอยู่ที่บวก
ระหว่างความชำนาญและการตั้งค่าเวลา. แต่ถึงอย่างไรก็ตามโรงแรมแห่งนี้อาจจะไม่มีกรณีดังกล่าวเกิดขึ้นสอง
ซึ่งจะช่วยลักษณะนี้อาจจะมีความสัมพันธ์เท่าไรนักในช่วงเวลาเดียวกันกับที่ใช้ข้อสมมติ
ซึ่งจะช่วยให้การเปลี่ยนของความสัมพันธ์กันอย่างที่ช่วยให้เราสามารถทราบถึงความแข็งแกร่งของ
ผลของเราที่พร้อมด้วยความเคารพในการจัดจำหน่ายของ ประเภท รูปที่ 1 และรูปที่ 2 อยู่ที่ริม
ซึ่งจะช่วยอัตรา ภาษี ในการออมใน welfarist paternalist และรายได้จากงาน CES
ซึ่งจะช่วยยูทิลิตีฟังก์ชัน.
จากรูปเราจะเห็นว่าผลการจัดเก็บ ภาษี ที่ก้ำกึ่ง
ซึ่งจะช่วยในการออมมีความแข็งแกร่งยกเว้นสำหรับ ประเภท ที่ 3 .เป็นความสัมพันธ์ระหว่างช่วยเพิ่มระดับความชำนาญและ
ซึ่งจะช่วยในการตั้งค่าหรือเป็นเพียงเศษเสี้ยวของ ประเภท 2 และ 3 จะลดลงการตัดสินใจ
ซึ่งจะช่วยลดความผิดเพี้ยนใน ประเภท 3 ของการประหยัดที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญด้วย ประเภท
ซึ่งจะช่วยในการตั้งค่าทั้งรัฐบาล ในกรณี welfarist ให้พิมพ์ 4 ยังคงไม่บิดเบี้ยว
โดยไม่คำนึงถึงโครงสร้างของเศรษฐกิจ ประเภท ที่ 1 คือไม่บิดเบี้ยวยกเว้น
ที่ระดับสูงเป็นอย่างมากของความสัมพันธ์ยังสถานที่ซึ่งการประหยัดของเขากลายเป็นเสีย ภาษี ในกรณี
paternalistic ประเภท 1 และ 2 จะยังคงอยู่และ ภาษี การออม ประเภท
4 มีแบบคงที่ในทุกระดับของความสัมพันธ์กันเกือบ โปรดบันทึกไว้ด้วยว่า:กรณีสอง ประเภท ( 2 )
ซึ่งเทียบเท่ากับความสัมพันธ์ของหนึ่งตรงกับขวาขอบเขต
ของรูปที่ 1 และ 2 .