In the early 1980s Korea’s GDP per capita was around US$1, 600-$2,000, and Korea was on its way to becoming an economic dynamo, but it was still on a weak footing. At that time, Korean companies were beginning to break into the global consumer electronics market. Electronics manufacturers, such as Samsung and Goldstar (now LG), successfully penetrated the US and European markets. However, during the same period the United States, which was Korea’s largest export market, was experiencing record trade deficits, and the US press, when reporting them, often emphasized the growing economic strength of Japan and its neighbour Korea. Thus there had been strong popular feeling in the United States that the US government should limit the market access of goods from Japan and Korea, and that Japanese and Korean markets should be opened to US goods.
Such sentiments tended to strengthen the various US market restriction measures vis-à-vis Korea’s exports. Especially bothersome to many Koreans were the anti-dumping measures which the United States used to limit some of Korea’s most popular export items, such as consumer electronics and steel. The US anti-dumping measure on colour televisions, which is the subject of this article, was also imposed around this time.
Koreans felt that their success in the international marketplace was due to low costs and price competitiveness rather than to ‘unfair’ trading practices as the United States claimed. Some Koreans felt that the international trading environment was unfair, since Korea was rapidly opening up its markets, due in some cases to US pressure, while the United States was seemingly closing its own.
Partly due to the weakness of GATT and the dispute settlement mechanism at the time, these trade disputes resulted in confrontations with heavy political pressure, resulting in ill-will on all sides. People in Korea and the United States often thought of trade as an economic war, rather than a ‘win-win’ situation for all.
ในเกาหลีไฟต์แรก ของ GDP ต่อ capita ถูกสหรัฐอเมริกา $1, 600-$2000 และเกาหลีมีชายเป็น ไดนาโมเศรษฐกิจ แต่มีอยู่หลักอ่อนแอ ในขณะนั้น บริษัทเกาหลีได้เริ่มต้นในตลาดอิเล็กทรอนิกส์ของโลก ผู้ผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ Goldstar (ตอนนี้ LG), และซัมซุงสำเร็จเจาะตลาดสหรัฐอเมริกาและยุโรป อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาเดียวกันตลาดส่งออกที่สหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นของเกาหลีที่ใหญ่ที่สุด ได้ประสบปัญหาขาดดุลการค้าบันทึก และข่าวสหรัฐฯ เมื่อพวกเขา การรายงานมักจะเน้นแรงเติบโตทางเศรษฐกิจของญี่ปุ่นและของเพื่อนบ้านเกาหลี จึง มีได้แข็งแกร่งยอดนิยมรู้สึกในสหรัฐอเมริกาว่า รัฐบาลสหรัฐฯ ควรจำกัดการเข้าถึงตลาดของสินค้าจากญี่ปุ่นและเกาหลี และว่า ควรเปิดตลาดญี่ปุ่น และเกาหลีสินค้าสหรัฐอเมริการู้สึกดังกล่าวมีแนวโน้มที่หนุนต่าง ๆ ข้อจำกัดมาตรการ vis-เซ็ต-vis ของเกาหลีส่งออกตลาดสหรัฐ Bothersome โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชาวเกาหลีได้ถ่ายโอนข้อมูลต่อต้านมาตรการที่สหรัฐอเมริกาใช้การจำกัดของเกาหลีนิยมส่งออกสินค้า เครื่องใช้ไฟฟ้าและเหล็ก สหรัฐอเมริกาต่อต้านถ่ายโอนข้อมูลหน่วยวัดบนโทรทัศน์สี ซึ่งเป็นชื่อเรื่องของบทความนี้ ถูกยังกำหนดรอบเวลานี้Koreans felt that their success in the international marketplace was due to low costs and price competitiveness rather than to ‘unfair’ trading practices as the United States claimed. Some Koreans felt that the international trading environment was unfair, since Korea was rapidly opening up its markets, due in some cases to US pressure, while the United States was seemingly closing its own.Partly due to the weakness of GATT and the dispute settlement mechanism at the time, these trade disputes resulted in confrontations with heavy political pressure, resulting in ill-will on all sides. People in Korea and the United States often thought of trade as an economic war, rather than a ‘win-win’ situation for all.
การแปล กรุณารอสักครู่..