The present study builds on theoret

The present study builds on theoretical advancements concerning the conceptualization of
health literacy and patient empowerment and on how these concepts are related to each other.
We aimed to test the proposed distinction of the concepts by considering health literacy and
patient empowerment as two independent yet equally important determinants of health-related
activities and health outcomes [8]. Applied to the context of a specific chronic disease, i.e.
cLBP, the lack of a significant correlation between health literacy and patient empowerment
supported the assumed independency between the two concepts challenging the widely shared
understanding of health literacy as an empowering tool [22–25]. We subsequently classified
patients into four different types based on their levels of health literacy and patient empowerment.
These types differed from each other not only in their socio-demographic characteristics,
but also in their activities related to the management of cLBP and health outcomes. However,
significant differences could only be attributed to health literacy, as in the case of age and educational
attainment, or patient empowerment, as in the case of patients’ involvement in the
doctor-patient encounter. No significant differences were evident for gender, medication nonadherence,
and health outcomes. Given these results, health literacy and patient empowerment
do not interact when associating these concepts with socio-demographic characteristics and
health-related activities. Especially with regards to health-related activities and outcomes, the
question remains whether this finding is specific to the sample of cLBP patients and measures
at hand, or whether it holds true across various health contexts and patient populations. Thus,further empirical studies are needed to evaluate the applicability of Schulz and Nakamoto’s [8]
conceptual patient classification.
Drawing our attention to the significant differences between patients with low and high
empowerment with regards to their self-reported involvement during the medical encounter,
we can conclude that patients with low empowerment show a preference for what is termed the
“paternalistic approach” in the doctor-patient-relationship as described by Roter and Hall [37].
As patients with low empowerment do not engage in the medical encounter, they leave the
medical expertise and decisions to their healthcare provider. However, we think that whereas
needlessly dependent patients want their healthcare provider to assume the role of guardians,
high-needs patients need their healthcare provider to assume this role as they not only lack the
intrinsic motivation to become involved in their treatment plan but also the necessary knowledge
and skills to do so. On the contrary, patients with high empowerment seem to prefer a patient-
centered approach where the doctor-patient-relationship can either be characterized by
mutuality or consumerism [37]. One can expect that effective self-managers prefer a mutual
relationship with healthcare providers negotiating their treatment plan, whereas dangerous
self-managers may more likely act as consumers challenging the advisory role of healthcare
providers as these patients lack the knowledge and skills to engage in a fruitful mutual relationship.
Our significant findings with regards to differences in cLBP patients’ involvement in the
medical encounter as a function of perceived empowerment are a good starting point to confront
different types of patients with different styles of doctor-patient communication [38, 39].
But further studies using refined measures and accounting for healthcare providers’ characteristics
are needed to draw theoretically and empirically grounded conclusions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาปัจจุบันที่สร้างขึ้นตามทฤษฎีก้าวหน้าเกี่ยวกับ conceptualization ของสุขภาพผู้ป่วยและสามารถเสริมสร้างพลังอำนาจ และวิธีแนวคิดเหล่านี้เกี่ยวข้องกันเรามีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบความแตกต่างนำเสนอแนวคิด โดยพิจารณาวัดสุขภาพ และอำนาจผู้ป่วยเป็นสองดีเทอร์มิแนนต์อิสระ แต่สิ่งสำคัญของสุขภาพกิจกรรมและผลลัพธ์สุขภาพ [8] กับบริบทของโรคเรื้อรังเฉพาะ เช่นcLBP ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการเสริมสร้างศักยภาพผู้ป่วยและสุขภาพสามารถสนับสนุน independency ปลอมระหว่างสองแนวคิดที่ท้าทายร่วมกันความเข้าใจของวัดสุขภาพเป็นเครื่องมือดำเนินการ [22-25] เรามาจัดผู้ป่วยใน 4 ประเภทแตกต่างกันตามระดับของสุขภาพผู้ป่วยและสามารถเสริมสร้างพลังอำนาจของพวกเขาชนิดนี้แตกต่างกันไม่เฉพาะในลักษณะสังคมประชากรแต่ในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการจัดการของ cLBP และสุขภาพผล อย่างไรก็ตามเท่านั้นสามารถเกิดจากความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการวัดสุขภาพ ในกรณีที่อายุ และการศึกษาโดย หรือผู้ป่วยอำนาจ เช่นในกรณีของผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการพบแพทย์ผู้ป่วย ไม่แตกต่างกันได้ชัดในเพศ ยา nonadherenceและสุขภาพผล ผลลัพธ์เหล่านี้ วัดสุขภาพ และอำนาจผู้ป่วยไม่โต้ตอบเมื่อมีการเชื่อมโยงแนวคิดเหล่านี้ มีลักษณะทางประชากรสังคม และกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและผล การคำถามอยู่ว่าเฉพาะตัวอย่างของผู้ป่วย cLBP และมาตรการค้นหานี้มือ หรือว่าจะเก็บจริงในบริบทสุขภาพและประชากรผู้ป่วยต่าง ๆ ดังนั้น เพิ่มเติมผลการศึกษาจำเป็นต้องประเมินความเกี่ยวข้องของ Schulz และ Nakamoto ของ [8]การจัดประเภทผู้ป่วยแนวคิดดึงดูดความสนใจของเราให้แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้ป่วยกับต่ำและสูงอำนาจเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมรายงานด้วยตนเองในระหว่างการเผชิญหน้าทางการแพทย์เราสามารถสรุปว่า ผู้ป่วยที่ มีอำนาจต่ำเอียงที่เรียกว่าการ"paternalistic วิธีการ" ในการแพทย์ผู้ป่วยความสัมพันธ์ดังที่ Roter และฮอลล์ [37]เป็นผู้ป่วยที่ มีอำนาจต่ำไม่มีส่วนร่วมในการเผชิญหน้าทางการแพทย์ พวกเขาปล่อยตัวความเชี่ยวชาญทางการแพทย์และการตัดสินใจของบริการสุขภาพ อย่างไรก็ตาม เราคิดว่า ในขณะที่ผู้ป่วยโดยไม่จำเป็นขึ้นอยู่กับต้องการของผู้ให้บริการสุขภาพการสมมติบทบาทของผู้ปกครองผู้ป่วยสูงความต้องการจำเป็นของผู้ให้บริการสุขภาพเพื่อรับบทบาทนี้พวกเขาไม่เพียงแต่ขาดการintrinsic แรงจูงใจให้เข้ามาเกี่ยวข้องในการวางแผนการรักษาของพวกเขา แต่ความรู้จำเป็นและทักษะการทำงาน การ์ตูน ผู้ป่วยที่ มีอำนาจสูงที่ดูเหมือนจะ ชอบผู้ป่วยแบบศูนย์กลางวิธีที่แพทย์ผู้ป่วยความสัมพันธ์อาจจะเป็นลักษณะmutuality หรือบริโภคนิยม [37] หนึ่งสามารถคาดหวังว่า ผู้จัดการตนเองที่มีประสิทธิภาพต้องร่วมกันความสัมพันธ์กับผู้ให้บริการสุขภาพที่เจรจาต่อรองการวางแผนการรักษาของพวกเขา ในขณะที่เป็นอันตรายผู้จัดการตนเองอาจทำหน้าที่ว่าเป็นการท้าทายบทบาทให้คำปรึกษาการดูแลสุขภาพของผู้บริโภคผู้ให้บริการเป็นผู้ป่วยเหล่านี้ขาดความรู้และทักษะในการมีส่วนร่วมในความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันประสบเราค้นพบที่สำคัญเกี่ยวกับความแตกต่างใน cLBP ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการพบแพทย์เป็นฟังก์ชันของอำนาจรับรู้จะเริ่มต้นจุดเผชิญหน้าชนิดต่าง ๆ ของผู้ป่วยลักษณะต่าง ๆ ของผู้ป่วยแพทย์สื่อสาร [38, 39]แต่เพิ่มเติมการศึกษาใช้มาตรการกลั่น และบัญชีสำหรับลักษณะของผู้ให้บริการสุขภาพเป็นการวาดป่นเล็กน้อยตามหลักวิชา และ empirically บทสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้เป็นการสานต่อความก้าวหน้าทางทฤษฎีเกี่ยวกับแนวความคิดของ
ความรู้ด้านสุขภาพและการเพิ่มขีดความสามารถของผู้ป่วยและแนวความคิดเกี่ยวกับวิธีการเหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ .
เรามีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบความแตกต่างของแนวคิดที่เสนอโดยพิจารณาความรู้ด้านสุขภาพและการ
เพิ่มขีดความสามารถของผู้ป่วยเป็นสองอิสระ แต่ความสำคัญเท่าเทียมกัน ปัจจัยของการมีสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับ
กิจกรรมและผลลัพธ์ทางสุขภาพ [8] นำไปใช้กับบริบทของการเป็นโรคเรื้อรังที่เฉพาะเจาะจงเช่น
CLBP ขาดความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างความรู้ด้านสุขภาพและการเพิ่มขีดความสามารถของผู้ป่วยที่
ได้รับการสนับสนุนเป็นอิสระสันนิษฐานว่าระหว่างสองแนวคิดที่ท้าทายร่วมกันอย่างกว้างขวาง
ความเข้าใจในความรู้ด้านสุขภาพเป็นเครื่องมือในการเพิ่มขีดความสามารถ [22-25] . ต่อมาเราจัด
ให้ผู้ป่วยออกเป็นสี่ประเภทที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับความรู้ด้านสุขภาพและการเพิ่มขีดความสามารถของผู้ป่วย.
ประเภทนี้แตกต่างไปจากคนอื่น ๆ ไม่เพียง แต่ในลักษณะทางสังคมและประชากรของพวกเขา
แต่ยังอยู่ในกิจกรรมของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการของ CLBP และผลลัพธ์ทางสุขภาพ แต่
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเท่านั้นที่สามารถนำมาประกอบกับความรู้ด้านสุขภาพเช่นในกรณีของอายุและการศึกษา
สำเร็จหรือเพิ่มขีดความสามารถของผู้ป่วยเช่นในกรณีของการมีส่วนร่วมของผู้ป่วยใน
การพบแพทย์ผู้ป่วย ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่เห็นได้ชัดสำหรับเพศไม่ร่วมมือในการรักษาด้วยยา
และผลลัพธ์ทางสุขภาพ ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับความรู้ด้านสุขภาพและการเพิ่มขีดความสามารถของผู้ป่วย
ไม่โต้ตอบเมื่อเชื่อมโยงแนวคิดเหล่านี้ที่มีลักษณะทางสังคมและประชากรและ
กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการไปถึงกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและผลลัพธ์ที่
คำถามที่ยังคงไม่ว่าการค้นพบนี้เป็นเฉพาะกับกลุ่มตัวอย่างของผู้ป่วย CLBP และมาตรการ
ที่อยู่ในมือหรือไม่ว่าจะถือเป็นจริงทั่วบริบทสุขภาพต่างๆและประชากรผู้ป่วย ดังนั้นการศึกษาเชิงประจักษ์ต่อไปที่มีความจำเป็นในการประเมินผลการบังคับใช้ของชัลส์และ Nakamoto ของ [8]
จำแนกประเภทผู้ป่วยความคิด.
วาดความสนใจของเราแตกต่างที่สำคัญระหว่างผู้ป่วยที่มีระดับต่ำและสูง
เพิ่มขีดความสามารถเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของตนเองรายงานของพวกเขาในระหว่างการเผชิญหน้าทางการแพทย์
เรา สามารถสรุปได้ว่าผู้ป่วยที่มีการเสริมสร้างศักยภาพต่ำแสดงการตั้งค่าสำหรับสิ่งที่เรียกว่า
"วิธีบิดา" ในแพทย์ผู้ป่วยความสัมพันธ์ตามที่อธิบาย Roter และฮอลล์ [37].
ในฐานะที่เป็นผู้ป่วยที่มีการเสริมสร้างศักยภาพต่ำไม่ได้มีส่วนร่วมในการเผชิญหน้าทางการแพทย์พวกเขา ออกจาก
ความเชี่ยวชาญทางการแพทย์และการตัดสินใจที่จะให้บริการด้านการดูแลสุขภาพของพวกเขา แต่เราคิดว่าในขณะที่
ผู้ป่วยขึ้นอยู่กับความจำเป็นต้องการให้บริการทางการแพทย์ของพวกเขาที่จะสมมติบทบาทของผู้ปกครอง,
ผู้ป่วยสูงต้องการต้องให้บริการทางการแพทย์ของพวกเขาที่จะสมมติบทบาทนี้ขณะที่พวกเขาไม่เพียง แต่ขาด
แรงจูงใจภายในที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนการรักษาของพวกเขา แต่ยัง ความรู้ที่จำเป็น
และทักษะในการทำเช่นนั้น ในทางตรงกันข้ามผู้ป่วยที่มีการเสริมสร้างศักยภาพสูงดูเหมือนจะชอบผู้ป่วย
เป็นศูนย์กลางที่แพทย์ผู้ป่วยความสัมพันธ์ก็จะสามารถที่โดดเด่นด้วย
การร่วมกันหรือการคุ้มครองผู้บริโภค [37] หนึ่งสามารถคาดหวังว่าผู้บริหารที่มีประสิทธิภาพตัวเองชอบร่วมกัน
ความสัมพันธ์กับผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพการเจรจาต่อรองการวางแผนการรักษาของพวกเขาในขณะที่อันตราย
ผู้จัดการตัวเองอาจกระทำมีโอกาสมากขึ้นในฐานะผู้บริโภคที่ท้าทายบทบาทที่ปรึกษาด้านการดูแลสุขภาพของ
ผู้ให้บริการเป็นผู้ป่วยเหล่านี้ขาดความรู้และทักษะในการมีส่วนร่วมใน ความสัมพันธ์ร่วมกันมีผล.
ผลการวิจัยของเราอย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวกับความแตกต่างในการมีส่วนร่วมของผู้ป่วย CLBP ใน
การเผชิญหน้าทางการแพทย์เป็นหน้าที่ของการเสริมสร้างศักยภาพการรับรู้เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะเผชิญหน้ากับ
ความแตกต่างของผู้ป่วยที่มีรูปแบบที่แตกต่างกันของการสื่อสารแพทย์ผู้ป่วย [38, 39] .
แต่การศึกษาเพิ่มเติมได้โดยใช้มาตรการการกลั่นและการบัญชีสำหรับลักษณะผู้ให้บริการสุขภาพ '
มีความจำเป็นที่จะสรุปผลในทางทฤษฎีมีเหตุผลและสังเกตุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาสร้างความก้าวหน้าทางทฤษฎีเกี่ยวกับการใช้และการเสริมสร้างสุขภาพ
ผู้ป่วยและว่าแนวคิดเหล่านี้เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ .
เรามุ่งทดสอบความแตกต่างของแนวคิดที่เสนอโดยพิจารณาความรู้ สุขภาพ และการเสริมสร้างพลังอำนาจในผู้ป่วย
อิสระ 2 แต่ที่สำคัญเท่าเทียมกัน ปัจจัยกำหนดสุขภาพ
กิจกรรมและผลลัพธ์ทางสุขภาพ [ 8 ] ใช้กับบริบทเฉพาะโรคเรื้อรัง เช่น
clbp ขาดความสัมพันธ์ระหว่าง ความรู้ สุขภาพ และการสนับสนุนว่ามีผู้ป่วย
ระหว่างสองแนวคิดที่ท้าทายความเข้าใจของความรู้ที่ใช้ร่วมกันอย่างกว้างขวาง
สุขภาพเป็นอำนาจเครื่องมือ [ 22 – 25 ] เราสามารถจำแนก
ผู้ป่วยออกเป็น 4 ประเภท ตามระดับของการรู้หนังสือและการเสริมสร้างสุขภาพผู้ป่วย
ประเภทนี้แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆที่ไม่เพียง แต่ในลักษณะทางสังคมของพวกเขา ,
แต่ยังอยู่ในกิจกรรมของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการจัดการ clbp กับผลลัพธ์ทางสุขภาพ . อย่างไรก็ตาม
ความแตกต่างสามารถเกิดจากการรู้สุขภาพ เช่นในกรณีของอายุและการศึกษา
การศึกษา หรือผู้ป่วยจ เช่น ในกรณีของการมีส่วนร่วมของผู้ป่วยใน
หมอ - คนไข้พบ ไม่มีความแตกต่างกันได้ชัดเจน สำหรับ เพศ ยาแล
, สุขภาพและผลลัพธ์ ได้รับผลลัพธ์เหล่านี้ความรู้สุขภาพและ
พลังผู้ป่วย ไม่โต้ตอบเมื่อมีแนวคิดเหล่านี้กับข้อมูลลักษณะทางประชากรและ
กิจกรรมต่างๆที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ กิจกรรมและผลลัพธ์
คำถามยังคงอยู่ไม่ว่าการค้นพบนี้เป็นเฉพาะกับตัวอย่างของผู้ป่วย clbp และมาตรการ
ในมือ หรือ ว่ามันเป็นจริงในบริบททางสุขภาพต่าง ๆ ของผู้ป่วย และประชากร ดังนั้น เพิ่มเติม การศึกษาเชิงประจักษ์จะต้องประเมินและการบังคับใช้ของชูลซ์ นะคะโมะโตะ [ 8 ]

แนวคิดการจำแนกผู้ป่วย .ความสนใจของเราเพื่อความแตกต่างของผู้ป่วยต่ำ และการเสริมสร้างการมีส่วนร่วม self-reported สูง
เกี่ยวกับของพวกเขาในระหว่างการพบแพทย์
เราสามารถสรุปได้ว่าผู้ป่วยที่มีพลังต่ำแสดงความชอบอะไรเป็น termed
" บิดาวิธีการ " ในความสัมพันธ์แพทย์ผู้ป่วยตามที่อธิบายไว้โดย โรเตอร์ และ ฮอลล์ [ 37 ] .
เป็นผู้ป่วยที่มีพลังต่ำ ไม่ได้มีส่วนร่วมในการพบแพทย์ พวกเขาออกจากความเชี่ยวชาญทางการแพทย์และการตัดสินใจ
กับผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของพวกเขา แต่เราคิดว่า ในขณะที่ผู้ป่วยตามต้องการ
ต้องการผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของพวกเขาสมมติบทบาทของผู้ปกครอง
สูงความต้องการผู้ป่วยต้องการผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของพวกเขาจะสมมติบทบาทนี้เช่นที่พวกเขาไม่เพียง แต่ขาด
แรงจูงใจที่จะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการวางแผนการรักษาของพวกเขา แต่ยังความรู้ที่จำเป็น
และทักษะในการทำเช่นนั้น ในทางตรงกันข้ามผู้ป่วยสูงพลัง ดูเหมือนจะชอบคนไข้ -
เป็นศูนย์กลางวิธีการที่หมอคนไข้ความสัมพันธ์สามารถเป็น characterized โดย
ร่วมกันหรือบริโภคนิยม [ 37 ] หนึ่งสามารถคาดหวังว่าผู้จัดการตนเองมีประสิทธิภาพชอบซึ่งกันและกัน
ความสัมพันธ์กับผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ ตรวจสอบแผนการรักษาของพวกเขา ขณะที่ผู้จัดการตนเองอันตราย
อาจมีแนวโน้มเป็นผู้บริโภคที่ท้าทายบทบาทที่ปรึกษาของผู้ให้บริการสุขภาพ
เป็นผู้ป่วยเหล่านี้ขาดความรู้และทักษะในการต่อสู้ในความความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน .
ของเราสำคัญค้นพบเกี่ยวกับความแตกต่างในการมีส่วนร่วมของผู้ป่วย clbp ใน
ทางการแพทย์พบว่าเป็นฟังก์ชันของการรับรู้การเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะเผชิญหน้ากับ
ชนิดที่แตกต่างกันของผู้ป่วยที่มีลักษณะของการสื่อสารระหว่างหมอกับคนไข้ [ 38 , 39 ] .
แต่การศึกษาเพิ่มเติม โดยใช้มาตรการปรับปรุงและการบัญชีสำหรับผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพ
' ลักษณะเป็นทฤษฎีและเชิงประจักษ์กักบริเวณวาดข้อสรุป