High context or Low context communi

High context or Low context communication theory is one of the most important
theories in cross-cultural research, which can be viewed as a culture based on the
messages that people within the culture prefer to use (Richardson and Smith, 2007).
It properly links management style and staff behaviour to discuss the issue of
cross-cultural management in communication. According to Richardson and Smith
(2007, p 480) refer to Hall (1976) and argue that cultures cannot be easily classiflied
into HC or LC, but to some extent, “some cultures tend to be at the higher end while
others are at the lower end of the continuum”. In a high-context culture, people
interdepend on each other. Information is widely shared through the word with
potential meaning. In a low-context cutlure, people tend to be individualized, kind of
alienated and fragmented, people do not invlolve with each other too much (ibid).
High context communication tends to engage an indirect way to express while low
context communication prefers direct information exchange (Kim, Pan and Park,
1998, Richardson and Smith, 2007). In a low-context culture, people coming from
other culture can easily match these machinations, but in a high-context culture, these
high-context machinations cannot be easily matched by people coming from
low-context culture (Holden, 2002, p 28). The characteristic of high-context
communication is economical, fast, efficient, and satisfying, however, programming is
time-consumed (Kim, Pan and Park, 1998). Contrarily, low-context massages are
more context-free than high-context communication, information about the character
and background and values of the participants are less influencing on people to make
deals, however, the reliance to make deal is upon the explicit communication (ibid).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูงเนื้อหาหรือทฤษฎีการสื่อสารต่ำบริบทเป็นหนึ่งสำคัญสุด
ตามทฤษฎีในการวิจัยวัฒนธรรม ซึ่งสามารถใช้เป็นวัฒนธรรมการ
ข้อความที่ว่า คนในวัฒนธรรมต้องการใช้ (ริชาร์ดสันและสมิธ 2007)
ถูกต้องเชื่อมโยงการจัดการบริการและลักษณะพฤติกรรมเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาของ
จัดการวัฒนธรรมในการสื่อสาร ตามริชาร์ดสันและสมิธ
(2007, p 480) ถึงฮอลล์ (1976) และโต้เถียงว่า วัฒนธรรมไม่ได้ classiflied
HC หรือ LC แต่ ในบาง กรณี, "บางวัฒนธรรมมีแนวโน้มจะจบสูงขณะ
อยู่ที่ต่ำสุดของสมิติ" ในวัฒนธรรมบริบทสูง คน
interdepend กัน ข้อมูลอย่างกว้างขวางร่วมผ่านคำกับ
ความหมายที่อาจเกิดขึ้น ในต่ำบริบท cutlure คนมีแนวโน้มที่จะเป็นรายบุคคล ชนิดของ
alienated กระจัดกระจาย คนทำไม่ invlolve กันมากเกินไป (ibid)
บริบทสูงสื่อสารมีแนวโน้มที่จะ มีส่วนร่วมทางอ้อมแสดงขณะต่ำ
บริบทการสื่อสารต้องแลกเปลี่ยนข้อมูลโดยตรง (คิม แพน และ พาร์ค,
1998 ริชาร์ดสันและสมิธ 2007) ในวัฒนธรรมบริบทต่ำ คนที่มาจาก
วัฒนธรรมอื่น ๆ สามารถจับคู่ machinations เหล่านี้ แต่ ใน วัฒนธรรมบริบทสูง เหล่านี้
machinations บริบทสูงไม่ได้จับคู่คนมา
ต่ำบริบทวัฒนธรรม (โฮลเดน 2002, p 28) ลักษณะของบริบทสูง
สื่อสารประหยัด รวดเร็ว มีประสิทธิภาพ และความพึงพอใจ อย่างไรก็ตาม โปรแกรม
ใช้เวลา (คิม แพน และ พาร์ค 1998) หรือ ต่ำบริบทบริการนวด
ขึ้นบริบทฟรีกว่าบริบทสูงสื่อสาร ข้อมูลเกี่ยวกับอักขระ
และพื้นหลังและค่าของผู้เข้าร่วม น้อยชักกับคนทำ
เกี่ยว อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นให้ข้อเสนอเป็นการสื่อสารที่ชัดเจน (ibid)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริบทสูงหรือทฤษฎีการสื่อสารบริบทต่ำเป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุด
ทฤษฎีในการวิจัยข้ามวัฒนธรรมซึ่งสามารถถูกมองว่าเป็นวัฒนธรรมตาม
ข้อความที่ผู้คนในวัฒนธรรมต้องการใช้ (ริชาร์ดสมิ ธ และ 2007)
มันถูกเชื่อมโยง รูปแบบการจัดการและพฤติกรรมของพนักงานเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาของ
การจัดการข้ามวัฒนธรรมในการสื่อสาร ตามที่ริชาร์ดสมิ ธ
(2007, หน้า 480) หมายถึงฮอลล์ (1976) และยืนยันว่าวัฒนธรรมที่ไม่สามารถจำแนกได้อย่างง่ายดาย
ใน HC หรือ LC, แต่บางส่วน "บางวัฒนธรรมมีแนวโน้มที่จะที่ปลายสูงขึ้นในขณะ
ที่คนอื่น ๆ อยู่ที่ ล่างสุดของความต่อเนื่อง " ในวัฒนธรรมบริบทสูงคน
interdepend กันและกัน ข้อมูลที่ใช้ร่วมกันอย่างกว้างขวางผ่านคำที่มี
ความหมายที่มีศักยภาพ ใน cutlure ต่ำบริบทผู้คนมีแนวโน้มที่จะเป็นรายบุคคลชนิดของ
แปลกและแยกส่วนคนไม่ invlolve กับคนอื่น ๆ มากเกินไป (เดียวกัน)
การสื่อสารบริบทสูงมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมทางอ้อมในการแสดงในขณะที่ต่ำ
สื่อสารบริบทชอบข้อมูลโดยตรง แลกเปลี่ยน (คิมแพนและสวนสาธารณะ
ปี 1998 ริชาร์ดสมิ ธ และ 2007) ในวัฒนธรรมที่ต่ำบริบทคนที่มาจาก
วัฒนธรรมอื่น ๆ ได้ง่ายสามารถตรงกับ machinations เหล่านี้ แต่ในวัฒนธรรมบริบทสูงเหล่านี้
machinations บริบทสูงไม่สามารถจับคู่ได้อย่างง่ายดายโดยคนที่มาจาก
วัฒนธรรมต่ำบริบท (โฮลเดน, 2002, หน้า 28 ) ลักษณะของบริบทสูง
การสื่อสารเป็นประหยัดรวดเร็วมีประสิทธิภาพและความพึงพอใจ แต่การเขียนโปรแกรมเป็น
เวลาบริโภค (คิมแพนและพาร์ค 1998) ดื้อรั้น, บริการนวดต่ำบริบทมี
มากขึ้นบริบทฟรีกว่าการสื่อสารบริบทสูงข้อมูลเกี่ยวกับตัวอักษร
และพื้นหลังและค่านิยมของผู้เข้าร่วมจะน้อยกว่าที่มีอิทธิพลต่อคนที่จะให้
ข้อเสนอ แต่ความเชื่อมั่นที่จะทำข้อตกลงคือเมื่อการสื่อสารอย่างชัดเจน ( อ้าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริบทหรือทฤษฎีบริบทการสื่อสารต่ำเป็นหนึ่งในทฤษฎีที่สำคัญ
ที่สุดในการวิจัยข้ามวัฒนธรรม ซึ่งสามารถถูกมองว่าเป็นวัฒนธรรมตาม
ข้อความที่ผู้คนในวัฒนธรรมที่นิยมใช้ ( ริชาร์ดสันและ Smith , 2007 )
มันอย่างถูกต้องเชื่อมโยงรูปแบบการจัดการและพนักงานพฤติกรรมเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาของการจัดการข้ามวัฒนธรรมในการสื่อสารตาม ริชาร์ดสันและ Smith
( 2007 , p 480 ) หมายถึง ฮอลล์ ( 1976 ) และยืนยันว่าวัฒนธรรมที่ไม่สามารถได้อย่างง่ายดาย classiflied
เป็น HC หรือ LC แต่ในขอบเขตบาง " บางวัฒนธรรมมักจะอยู่ที่ปลายสูงขึ้นในขณะที่
ผู้อื่นที่ปลายล่างของความต่อเนื่อง " ในวัฒนธรรมบริบทสูงคน
interdepend ในแต่ละอื่น ๆ ข้อมูลที่ใช้ร่วมกันอย่างกว้างขวางผ่านคำที่มีความหมายศักยภาพ
.ใน cutlure บริบทน้อย คนมักจะ เป็นแบบชนิด
แปลกแยกและแหลก คนไม่ invlolve กันมากเกินไป ( อ้างแล้ว )
บริบทการสื่อสารสูงมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมทางอ้อมที่จะแสดงในขณะที่บริบทการสื่อสารต่ำ
ชอบแลกเปลี่ยนข้อมูลโดยตรง ( คิม แพน และ ปาร์ค
1998 ริชาร์ดสันและ Smith , 2007 ) ในบริบทวัฒนธรรมต่ำ ผู้คนที่มาจาก
วัฒนธรรมอื่น ๆสามารถจับคู่เกมเหล่านี้ แต่ในวัฒนธรรมบริบทบริบทเหล่านี้สูงผิวขาว
ไม่สามารถได้อย่างง่ายดายกับผู้คนที่มาจาก
บริบทวัฒนธรรมต่ำ ( โฮลเดน , 2002 , p 28 ) ลักษณะของสภาพแวดล้อมการสื่อสาร
สูง ประหยัด รวดเร็ว มีประสิทธิภาพ และน่าพอใจ แต่เขียนโปรแกรม
เวลาบริโภค ( คิม แพน และ ปาร์ค , 1998 ) อุปสงค์ ,นวดบริบทน้อย
บริบทฟรีกว่าบริบทการสื่อสารสูง ข้อมูลเกี่ยวกับตัวละคร
และค่าพื้นหลังและของผู้เข้าร่วมน้อยลง มีผลต่อผู้คนให้
เกี่ยวข้อง อย่างไรก็ตาม การทำข้อตกลงในการสื่อสารที่ชัดเจน ( อ้างแล้ว )