The use of fluorides, both systemic

The use of fluorides, both systemic and topical, has been advocated by the World Health Organization as an appropriate
means to prevent dental caries worldwide (Petersen and Lennon,2004; Petersen et al., 2008). Topical fluoride agents can be either self-applied, e.g., toothpaste and mouthrinse, or professionally administered, e.g., varnish and gel. A Cochrane systematic review found that the use of topical fluorides could reduce dental caries by, on average, 26% (Marinho et al., 2003a). There is no clear clinical evidence that any one of the topical fluorides is more effective than the others in preventing dental caries in children and adolescents (Marinho et al., 2004a). Despite this, when topical fluorides are used in addition to fluoride toothpaste, there is a modest reduction in caries of around 10% compared with that achieved with toothpaste use alone (Marinho et al.,2004b). The recommended use of professionally administered topical fluoride and the frequency of application depend on the assessed dental caries risk of the individual or population—i.e., higher frequency of application for people with higher caries risk, longer time interval for people with moderate risk—and the use is not necessary in people with low risk (ADA Council on Scientific Affairs, 2006; Chu et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ของ fluorides เฉพาะ และระบบได้ถูก advocated โดยองค์การอนามัยโลกเป็นที่เหมาะสม
หมายถึง การป้องกันฟันผุทั่วโลก (Petersen และเลนนอน 2004 Petersen et al., 2008) ฟลูออไรด์เฉพาะที่ตัวแทนสามารถได้ด้วยตนเอง ใช้ เช่น mouthrinse และยาสีฟัน หรือ จัดการอย่างมืออาชีพ เช่น วานิช และเจ ขั้นทบทวนระบบพบว่า การใช้ของ fluorides เฉพาะสามารถลดฟันผุโดย เฉลี่ย 26% (Marinho et al., 2003a) มีหลักฐานไม่ชัดเจนทางคลินิกว่า ใดของ fluorides เฉพาะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าผู้อื่นในการป้องกันฟันผุในเด็กและวัยรุ่น (Marinho et al., 2004a) แม้นี้ เมื่อมีใช้เฉพาะ fluorides นอกจากยาสีฟันฟลูออไรด์ มีผุลดเจียมเนื้อเจียมตัวประมาณ 10% เมื่อเทียบกับที่ทำกับยาสีฟันใช้คนเดียว (Marinho et al., 2004b) การใช้ฟลูออไรด์เฉพาะที่ปกครองอย่างมืออาชีพแนะนำและความถี่ของแอพลิเคชันที่ขึ้นอยู่กับฟันผุจากการประเมินความเสี่ยงของแต่ละคนหรือ population—i.e., ความเสี่ยงความถี่สูงของโปรแกรมประยุกต์สำหรับผู้ที่มีผุสูง ช่วงเวลาที่ยาวนานสำหรับคนที่มีความเสี่ยงปานกลาง — และการใช้ไม่จำเป็นในผู้ที่มีความเสี่ยงต่ำ (ADA สภาในกิจการทางวิทยาศาสตร์ 2006 ชู et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ฟลูออไรด์ทั้งระบบและกลุ่มที่ได้รับการสนับสนุนจากองค์การอนามัยโลกในฐานะที่เหมาะสม
หมายถึงการป้องกันฟันผุทั่วโลก ( Petersen และ เลนนอน , 2004 ; ปีเตอร์เซน et al . , 2008 ) สารฟลูออไรด์เฉพาะที่สามารถให้ตนเองใช้ เช่น ยาสีฟันและน้ำยาบ้วนปาก หรือมืออาชีพบริหาร เช่น ทา และ เจลมีการทบทวน Cochrane พบว่า การใช้ยาทา ฟลูออไรด์ สามารถลดฟันผุ โดย เฉลี่ย 26 % ( marinho et al . , 2003a ) ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนทางคลินิกใด ๆหนึ่งของฟลูออไรด์เฉพาะที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆในการป้องกันโรคฟันผุในเด็กและวัยรุ่น ( marinho et al . , 2004a ) แม้นี้เมื่อทาฟลูออไรด์ที่ใช้นอกเหนือจากยาสีฟันผสมฟลูออไรด์ มีการลดลงมากในการประมาณ 10% เมื่อเทียบกับที่ทำได้ด้วยยาสีฟันใช้คนเดียว ( marinho et al . , 2004b ) แนะนำใช้มืออาชีพบริหารให้ฟลูออไรด์ และความถี่ของการประยุกต์ใช้ขึ้นอยู่กับการประเมินความเสี่ยงของโรคฟันผุหรือ population-i.e. บุคคล ,ความถี่สูงของโปรแกรมประยุกต์สำหรับคนที่มีความเสี่ยงฟันผุสูงกว่าช่วงเวลาอีกต่อไป สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงปานกลาง และใช้เป็นในผู้ที่มีความเสี่ยงต่ำ ( เอสภากิจการวิทยาศาสตร์ , 2006 ; ชู et al . , 2010 )