Before explorers stumbled across Au

Before explorers stumbled across Australia, Europeans thought all swans were white. And the more white swans people saw, the more they believed this was true. It wasn't until the late 17th century when Dutch sea captain Willem de Vlamingh sighted a large flock of black swans on what is now the Swan River in Western Australia that this belief was overturned.

Women in mathematics, like black swans, are unexpected on the face of it.
Maths has widely been accepted as a male discipline for the longest time. As a female mathematician I regularly see first-hand the imbalance of numbers in the discipline. Can we then conclude that girls must not like maths as much as boys? Or perhaps that on the whole they are just not as competent at the subject?
It's not that women don't like maths or aren't capable, it's just that society by design has stopped women going into the discipline and that's why there are fewer females.
A counter example to a generalisation can have the power to unhinge even the most established of beliefs — just as Vlamingh's black swans did to the white swan theory.
Along with my STEM (science, technology, engineering and maths) sisters, I am the metaphorical black swan. Centuries ago we were few and far between, today a larger, but still relatively small number of us swim around in the STEM pond.

What I'm about to share with you is my story and the clues it offers as to why I buck the trend.
A historical perspective
I went out to dinner recently with a group of people after work — some I knew, others were friends of friends. We were in a pop-up bar in Sydney on a Friday night. The music was loud, the decor was eclectic enough to be deemed trendy and the margaritas were flowing. As we sat on wooden stools and nibbled on our tapas, I started a conversation with one of the girls at the table who I hadn't met before. She asked what I did and I told her that I'm a mathematician. Her reaction was something along the lines of I'm 'too pretty' to be a mathematician. Whilst it's a somewhat nice compliment, there's something a little irritating about this reaction (a reaction that's all too common); especially if you superimpose that comment to another profession such as, say, a doctor or lawyer. This response is the quintessential example of the general perspective of women in maths.
To understand this social attitude toward women and maths we need to travel back in time.
Centuries ago and throughout history women were always actively discouraged from studying maths. It was thought that women who studied any sciences were 'not proper'. More than that, it was common belief that women didn't have the brain capacity to think about maths or science.
Not that long ago in the 1950s women were not allowed into the physics buildings at Harvard or Princeton Universities. And Harvard's physics department did not accept a woman as a faculty member, until the 1970s.
Just like in life, if you cast doubt on someone's abilities for long enough they start to believe it. It takes a long time for a society to get over that kind of discrimination.
My intellectual sanctuary
Luckily, my experiences learning maths were very positive when I was growing up. Besides having really dedicated, enthusiastic maths teachers, many of my immediate and extended family have studied maths at a tertiary level and now work as engineers, analysts and maths teachers. More than that, many females in my family have strong maths or STEM backgrounds. Throughout the years my interest in the subject was gently fostered by those around me. This has always been my norm.
Maths was introduced to me in a conceptual way. Often my dad and I would simply talk about topics without pen or paper.
I clearly remember the day my dad introduced me to calculus. One summer morning when I was about 14 my dad and I sat down to have a chat under the fig trees in our backyard. He started by saying 'Ok so you've learned to calculate the area of squares, triangles, rectangles and other regular shapes, but how do you think you'd calculate the area of an irregular shape such as a rectangle-like shape but with one of the sides wiggly?' He got me to think about it. After a while we both agreed that it would be very hard and that would have to approximate it by a rectangle. Then he asked me to think about how to make that approximation more accurate. After some discussion we agreed that instead of using one rectangle, you could use the sum of two smaller rectangles that followed the curve more closely. He led me to make my own conclusion that the smaller the rectangles, the more accurate the calculation of the area would be.
My dad made me feel like I had thought of that idea all on my own. It wasn't until six months later, when we learned it formally at school, that I realised that I wasn't, in fact, the first person to work this out. This was a branch of mathematics called calculus and people have actually been thinking about this concept since 250 BC, particularly some guy called Archimedes who is, as it turned out, considered to be 'one of the greatest mathematicians of all time'.
That was the way I was introduced to different maths topics; gently, in narrative form and in a way where I was led to make my own conclusions.
My dad was always encouraging and supportive of my interests. Once when I was in early high school my dad said to me: "You always have to remember, Lily, there's no difference in mathematical ability between girls and boys".
The reason this comment stuck in my memory isn't because I found it encouraging or affirming as my dad had meant it to be, no, it stuck in my memory because I remember thinking what an odd statement it was to make. Of course there isn't a difference; why would anyone think otherwise?
In a lot of ways, growing up with a family who appreciated the discipline sheltered me from any prejudices against the subject.
A black swan event is one that seems rare on the face of it, but upon closer investigation a conclusion can be made it was not rare all along.
Having a supportive nurturing environment in which to pursue my interest in maths meant I was given the opportunity to explore and excel in the subject without being constrained by prejudgment.
This should be the case for all girls and women and students in general. Every child starts school with mathematical potential. We, as a society, need to cultivate this potential because there is no telling how high they will fly as a result.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนที่เอ็กซ์พลอเรอร์ stumbled ข้ามออสเตรเลีย ยุโรปคิดว่า หมู่ทั้งหมดมีสีขาว และเห็นคนหมู่มากขาว ยิ่งพวกเขาเชื่อว่า นี้คือความจริง มันไม่ได้จนถึงศตวรรษที่ 17 สายเมื่อดัตช์กัปตันซีวิลเล่มเด Vlamingh sighted ฝูงใหญ่ของสวอนสีดำบนเป็นแม่น้ำสวอนในออสเตรเลียตะวันตกที่ว่า ความเชื่อนี้ได้เกิดผู้หญิงในคณิตศาสตร์ เช่นสวอนสีดำ ไม่คาดคิดบนใบหน้าก็ได้คณิตศาสตร์อย่างกว้างขวางมีการยอมรับเป็นวินัยชายสำหรับเวลายาวนานที่สุด เป็นนักคณิตศาสตร์หญิง ประจำเห็นแรกคงสมดุลย์ของตัวเลขในวินัย สามารถเราแล้วสรุปว่า หญิงต้องไม่ชอบคณิตศาสตร์มากเป็นเด็กชาย หรือบางทีที่ในทั้งหมดจะไม่มีอำนาจเป็นหัวเรื่องไม่ว่า ผู้หญิงไม่ชอบคณิตศาสตร์ หรือไม่สามารถ เป็นเพียงที่หยุดผู้หญิงไปลงวินัยสังคม โดยการออกแบบ และที่ว่าทำไมมีหญิงน้อยลงตัวอย่างเคาน์เตอร์จะเป็น generalisation สามารถมีอำนาจในการ unhinge ขึ้นมากที่สุดของความเชื่อ — เหมือน Vlamingh ของดำ หมู่ได้ให้ทฤษฎีที่ไวท์สวอนกับฉันก้าน (วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรมศาสตร์ และคณิตศาสตร์) น้องสาว ผมสวอนสีดำพจน์ ศตวรรษที่ผ่านมาเรามีหยอมแหยม วันนี้ตัวเลขใหญ่ แต่ยังค่อนข้างเล็กเราว่ายน้ำในบ่อก้านอะไรฉันจะร่วมกับคุณเป็นเรื่องราวของฉันและเบาะแสก็มีการทำไมผม buck แนวโน้มมุมมองทางประวัติศาสตร์ผมไปเย็นล่าสุดกับกลุ่มคนหลังงาน — บางที่ฉันรู้ ผู้มีเพื่อนของเพื่อน เราอยู่ในบาร์ที่ผุดขึ้นในซิดนีย์ในคืนวันศุกร์ เพลงมีเสียงดัง การตกแต่งถูก eclectic พอที่จะถือว่าอินเทรนด์ และ margaritas ได้ไหล เรานั่งบนไม้อุจจาระ และ nibbled กับทาปาสของเรา ผมเริ่มการสนทนาของหญิงที่ตัวที่ผมไม่ได้เจอก่อน เธอถามฉันได้ และฉันบอกเธอว่า เป็นนักคณิตศาสตร์ ปฏิกิริยาของเธอมีบางสิ่งบางอย่างตามสายของฉัน 'สวยเกินไป' เป็น นักคณิตศาสตร์ที่ ในขณะที่มีการบริการค่อนข้างดี มีบางสิ่งบางอย่างเล็กน้อยเคืองเกี่ยวกับปฏิกิริยานี้ (เป็นปฏิกิริยาที่มีทั้งหมดเกินไป); โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณ superimpose ที่ข้อคิดเห็นอาชีพอื่นเช่น กล่าวว่า แพทย์หรือทนายความ คำตอบเป็นตัวอย่างของมุมมองทั่วไปของสตรีในคณิตศาสตร์รี่เราต้องเดินทางกลับในเวลาทำความเข้าใจทัศนคตินี้สังคมต่อผู้หญิงและคณิตศาสตร์ศตวรรษที่ผ่านมา และประวัติหญิงถูกเสมออย่างกำลังใจจากการเรียนคณิตศาสตร์ เราเคยคิดกันว่า ผู้หญิงที่เรียนวิทยาศาสตร์ใด ๆ ถูก 'ไม่เหมาะสม' ยิ่งกว่านั้น ก็เชื่อที่ว่า ผู้หญิงไม่มีสมองความสามารถในการคิดเกี่ยวกับคณิตศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์ทั่วไปไม่ว่านานในทศวรรษ 1950 ผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตเข้าอาคารฟิสิกส์ที่ฮาร์วาร์ดหรือมหาวิทยาลัยในปรินซ์ตัน และภาควิชาฟิสิกส์ของฮาร์วาร์ดไม่ยอมรับผู้หญิงเป็นอาจารย์ จนถึงทศวรรษ 1970เหมือนในชีวิต ถ้าคุณโยนข้อสงสัยเกี่ยวกับของผู้มีความสามารถสำหรับ นานพอที่พวกเขาเริ่มจะเชื่อมัน มันใช้เวลานานในสังคมจะได้รับมากกว่าแบบเลือกปฏิบัติพันธุ์ทางปัญญาของฉันโชคดี ประสบการณ์การเรียนรู้คณิตศาสตร์ได้บวกมากเมื่อผมโตขึ้น นอกจากนี้มีจริง ๆ ทุ่มเท ครูคณิตศาสตร์กระตือรือร้น หลายครอบครัวทันที และขยายได้ศึกษาคณิตศาสตร์ในระดับระดับตติยภูมิ และตอนนี้ ทำงานเป็นวิศวกร นักวิเคราะห์ และครูคณิตศาสตร์ มากกว่านั้น ฉันหลายครอบครัวได้คณิตศาสตร์ที่แข็งแรงหรือพื้นหลังก้าน ตลอดทั้งปี ของฉันสนใจในเรื่องเบา ๆ สามารถเด็ก ๆ โดยผู้ที่อยู่รอบตัว นี้เสมอแล้วปกติของฉันคณิตศาสตร์ถูกนำมาใช้กับผมในลักษณะแนวคิด บ่อยครั้งพ่อของฉันและฉันจะเพียงพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อไม่มีปากกาหรือกระดาษผมชัดเจนจำได้ว่า วันที่พ่อของฉันนำฉันไปแคลคูลัส เช้าร้อนหนึ่งได้ประมาณ 14 พ่อของฉัน และฉันนั่งลงไปเมื่อมีการสนทนาภายใต้ต้นฟิกในสนามหลังบ้านของเรา เขาเริ่มต้น ด้วยการพูดว่า "ตกลงคุณได้เรียนรู้วิธีการคำนวณพื้นที่ของสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม และรูปร่างปกติ แต่อย่างไรคุณคิดว่า คุณจะคำนวณพื้นที่ของรูปร่างผิดปกติ เช่นรูปเหมือนสี่เหลี่ยม แต่ มีหนึ่งด้านหรือเส้นเป็นลอนหรือไม่' เขามีฉันคิดเกี่ยวกับมัน หลังเราทั้งสองตกลงกันว่า มันจะยากมากที่จะมีประมาณ โดยสี่เหลี่ยม แล้ว เขาขอฉันคิดเกี่ยวกับวิธีการทำประมาณนั้นถูกต้องมากขึ้น หลังจากสนทนาบาง ที่เราตกลงกันว่า แทนที่จะใช้สี่เหลี่ยมหนึ่ง คุณสามารถใช้ผลรวมของรูปสี่เหลี่ยมที่เล็กลงสองที่ตามเส้นโค้งมากขึ้น เขานำฉันให้บทสรุปของตัวเองว่า สี่เหลี่ยมที่เล็กลง ความถูกต้องเพิ่มเติมการคำนวณพื้นที่จะพ่อของฉันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้คิดว่า ความคิดทั้งหมดในตัวเอง มันไม่ได้จนถึง 6 เดือนต่อมา เมื่อเราเรียนรู้มันอย่างเป็นกิจจะลักษณะโรงเรียน ที่ฉันเองก็ยังคิดว่า ฉันไม่ได้ ในความเป็นจริง คนแรกในการทำงานนี้ออก นี้เป็นสาขาของคณิตศาสตร์ที่เรียกว่าแคลคูลัส และคนมีจริงคิดเกี่ยวกับแนวคิดนี้ตั้งแต่ 250 BC โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ชายบางเรียกว่าเอสที่ มันเปิดออก ถือเป็น 'หนึ่งของ mathematicians มากที่สุดตลอดกาล'ที่ถูกวิธีที่ฉันถูกนำมาใช้กับหัวข้อคณิตศาสตร์แตกต่างกัน เบา ๆ บรรยายแบบฟอร์ม และ ในแบบที่ผมนำให้บทสรุปของตัวเองพ่อของฉันถูกเสมอให้กำลังใจ และสนับสนุนผลประโยชน์ของฉัน เมื่อเมื่อฉันถูกในโรงเรียนมัธยมต้น พ่อพูดกับฉัน: "คุณจะต้องจำ ลิลลี่ ไม่แตกต่างในความสามารถทางคณิตศาสตร์ระหว่างหญิงและชาย"เหตุผลที่คิดติดอยู่ในความทรงจำที่ไม่ได้เนื่องจากพบว่านิมิต หรือเห็นพ้อง ตามพ่อก็ตั้งใจ ให้เป็น ไม่ มันติดอยู่ในความทรงจำ เพราะผมจำได้ว่า คิดอะไรแปลกคำสั่งการก็ให้ แน่นอนว่าไม่มีความแตกต่าง ทำไมใครคิดเป็นอย่างอื่นจำนวนมากวิธี เติบโตขึ้นกับครอบครัวที่นิยมลงวินัยสถานที่ฉันจากอคติใด ๆ กับเรื่องนี้เหตุการณ์หงส์ดำที่หายากบนใบหน้านั้นดูเหมือนว่า แต่เมื่อใกล้ชิดตรวจสอบสรุปได้ ไม่ยากก็มีสภาพแวดล้อม nurturing สนับสนุนที่ไล่ฉันสนใจในคณิตศาสตร์หมายความว่า ฉันได้รับโอกาสในการสำรวจ และ excel ในเรื่องโดยไม่ถูกจำกัดโดยต้อง prejudgmentนี้ควรเป็นกรณีหญิง และหญิง และนักเรียนทั้งหมดโดยทั่วไป เด็กทุกคนเริ่มเรียน มีศักยภาพทางคณิตศาสตร์ เรา เป็นสังคม ต้องฝึกฝนศักยภาพนี้ได้เนื่องจากมีไม่บอกวิธีสูงพวกเขาจะบินเป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะสะดุดสำรวจทั่วประเทศออสเตรเลียยุโรปคิดว่าหงส์เป็นสีขาวทั้งหมด และคนหงส์สีขาวได้เห็นมากกว่าที่พวกเขาเชื่อว่าเรื่องนี้เป็นความจริง มันไม่ได้จนกว่าช่วงปลายศตวรรษที่ 17 เมื่อทะเลดัตช์กัปตันวิลเล็มเดอ Vlamingh สายตาฝูงใหญ่ของหงส์ดำในตอนนี้ก็คือแม่น้ำสวอนในออสเตรเลียตะวันตกที่ความเชื่อนี้ก็ล้มคว่ำ. ผู้หญิงในวิชาคณิตศาสตร์เช่นหงส์สีดำเป็นที่ไม่คาดคิดใน ใบหน้าของมัน. คณิตศาสตร์ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นวินัยชายเวลาที่ยาวที่สุด ในฐานะที่เป็นนักคณิตศาสตร์หญิงฉันเป็นประจำเห็นมือแรกไม่สมดุลของตัวเลขในระเบียบวินัย แล้วเราสามารถสรุปได้ว่าสาว ๆ จะต้องไม่ชอบวิชาคณิตศาสตร์มากที่สุดเท่าที่เด็กผู้ชาย? หรือบางทีอาจจะว่าในทั้งพวกเขาเป็นเพียงไม่เป็นอำนาจที่วัตถุหรือไม่มันไม่ได้ว่าผู้หญิงไม่ชอบคณิตศาสตร์หรือไม่สามารถจะเป็นเพียงสังคมโดยการออกแบบที่มีการหยุดผู้หญิงจะเข้าสู่การมีระเบียบวินัยและที่ว่าทำไมมีน้อย. หญิงตัวอย่างที่สวนทางกับลักษณะทั่วไปสามารถมีอำนาจในการถอดออกจากบานพับแม้ยอมรับมากที่สุดของความเชื่อ-. เช่นเดียวกับหงส์ดำ Vlamingh ของได้กับทฤษฎีหงส์สีขาวพร้อมกับต้นกำเนิดของฉัน(วิทยาศาสตร์เทคโนโลยีวิศวกรรมและคณิตศาสตร์) น้องสาวผม สีดำหงส์เชิงเปรียบเทียบ ศตวรรษที่ผ่านมาเรามีอยู่น้อยและอยู่ห่างไกลในวันนี้ที่มีขนาดใหญ่ แต่ยังคงจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของเราว่ายน้ำรอบในบ่อลำต้น. สิ่งที่ฉันจะร่วมกับคุณเป็นเรื่องของฉันและเบาะแสที่จะนำเสนอว่าทำไมฉันเจ้าชู้ แนวโน้ม. มุมมองทางประวัติศาสตร์ผมก็ออกไปรับประทานอาหารค่ำเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่มีกลุ่มคนหลังเลิกงาน - บางอย่างที่ฉันรู้ว่าคนอื่น ๆ เพื่อนของเพื่อน เราอยู่ในบาร์ป๊อปอัพในซิดนีย์ในคืนวันศุกร์ เพลงดัง, การตกแต่งเป็นแฟมิลีพอที่จะถือว่าอินเทรนด์และมาการิต้าที่ถูกไหล ในขณะที่เรานั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้และ nibbled บนทาปาสของเราผมเริ่มต้นการสนทนากับผู้หญิงคนหนึ่งที่โต๊ะที่ผมไม่ได้พบกันมาก่อน เธอถามว่าสิ่งที่ฉันได้และฉันบอกเธอว่าฉันนักคณิตศาสตร์ ปฏิกิริยาของเธอเป็นสิ่งที่ตามเส้นของฉัน 'สวยเกินไป' จะเป็นนักคณิตศาสตร์ ในขณะที่มันเป็นคำชมเชยที่ดีค่อนข้างมีบางสิ่งบางอย่างเกิดการระคายเคืองเล็กน้อยเกี่ยวกับปฏิกิริยานี้ (ปฏิกิริยาที่ทั้งหมดด้วยกัน); โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณเติมความคิดเห็นที่จะประกอบอาชีพอื่นเช่นพูดว่าแพทย์หรือทนายความ การตอบสนองนี้เป็นตัวอย่างที่เป็นแก่นสารของมุมมองทั่วไปของผู้หญิงในคณิตศาสตร์. เพื่อให้เข้าใจถึงทัศนคติทางสังคมที่มีต่อผู้หญิงและคณิตศาสตร์ที่เราต้องเดินทางกลับในเวลา. ศตวรรษที่ผ่านมาและตลอดประวัติศาสตร์ถูกผู้หญิงมักจะท้อแท้อย่างแข็งขันจากการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ คิดว่ามันเป็นผู้หญิงที่มีการศึกษาวิทยาศาสตร์ใดมี 'ไม่เหมาะสม' ยิ่งไปกว่านั้นก็คือความเชื่อกันว่าผู้หญิงไม่ได้มีความสามารถในสมองที่จะคิดเกี่ยวกับคณิตศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์. ไม่ว่านานมาแล้วในปี 1950 ผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในอาคารฟิสิกส์ที่ฮาร์วาร์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตันหรือ และภาควิชาฟิสิกส์ฮาร์วาร์ไม่ยอมรับผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นสมาชิกคณะจนกระทั่งปี 1970. เช่นเดียวกับในชีวิตถ้าคุณสงสัยความสามารถของใครบางคนนานพอพวกเขาเริ่มที่จะเชื่อมัน มันต้องใช้เวลานานสำหรับสังคมที่จะได้รับมากกว่าชนิดของการเลือกปฏิบัติที่. สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางปัญญาของฉันโชคดีที่ประสบการณ์ของฉันในการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์เป็นบวกมากเมื่อผมโตขึ้น นอกจากนี้ยังมีความมุ่งมั่นที่จริงๆครูผู้สอนคณิตศาสตร์มีความกระตือรือร้นมากของครอบครัวขยายของฉันและได้ศึกษาวิชาคณิตศาสตร์ในระดับตติยภูมิและตอนนี้ทำงานเป็นวิศวกรนักวิเคราะห์และครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์ ยิ่งไปกว่านั้นหญิงหลายคนในครอบครัวของฉันมีคณิตศาสตร์ที่แข็งแกร่งหรือภูมิหลัง STEM ตลอดปีที่ผ่านความสนใจของผมในเรื่องที่ได้รับการส่งเสริมเบา ๆ จากคนรอบข้าง นี้ได้เสมอบรรทัดฐานของฉัน. คณิตศาสตร์เป็นที่รู้จักกับผมในทางความคิด บ่อยครั้งที่พ่อของฉันและฉันก็จะพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อที่ได้โดยไม่ต้องใช้ปากกาหรือกระดาษ. ผมจำได้อย่างชัดเจนวันพ่อของฉันแนะนำฉันไปแคลคูลัส เช้าวันหนึ่งในฤดูร้อนเมื่อผมอยู่ประมาณ 14 พ่อของฉันและฉันนั่งลงที่จะมีการแชทใต้ต้นมะเดื่อของเราในสนามหลังบ้าน เขาเริ่มต้นด้วยการพูดว่า 'ตกลงเพื่อให้คุณได้เรียนรู้ในการคำนวณพื้นที่สี่เหลี่ยม, สามเหลี่ยมสี่เหลี่ยมและรูปทรงปกติอื่น ๆ แต่อย่างไรคุณคิดว่าคุณจะคำนวณพื้นที่ของรูปร่างผิดปกติเช่นรูปทรงสี่เหลี่ยมเหมือน แต่มี หนึ่งในด้าน Wiggly? เขามีฉันคิดเกี่ยวกับมัน หลังจากที่ในขณะที่เราทั้งสองเห็นพ้องกันว่ามันจะยากมากและที่จะต้องใกล้เคียงกับมันด้วยรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า แล้วเขาก็ถามผมที่จะคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะทำให้การประมาณที่ถูกต้องมากขึ้น หลังจากการอภิปรายบางอย่างที่เราเห็นว่าแทนการใช้หนึ่งสี่เหลี่ยมผืนผ้าคุณสามารถใช้ผลรวมของทั้งสองรูปสี่เหลี่ยมขนาดเล็กที่ใช้เส้นโค้งใกล้ชิดมากขึ้น เขาพาฉันเพื่อให้ได้ข้อสรุปของตัวเองที่มีขนาดเล็กรูปสี่เหลี่ยมที่ถูกต้องมากขึ้นการคำนวณของพื้นที่ที่จะเป็น. พ่อของฉันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนฉันมีความคิดของความคิดที่ว่าทั้งหมดด้วยตัวเอง มันไม่ได้จนกว่าหกเดือนต่อมาเมื่อเราได้เรียนรู้อย่างเป็นทางการที่โรงเรียนที่ฉันตระหนักว่าฉันไม่ได้ในความเป็นจริงคนแรกที่ทำงานจากนี้ นี่เป็นสาขาของคณิตศาสตร์ที่เรียกว่าแคลคูลัสและคนที่ได้รับจริงคิดเกี่ยวกับแนวความคิดมาตั้งแต่ 250 ปีก่อนคริสตกาลนี้โดยเฉพาะผู้ชายบางคนเรียก Archimedes ที่เป็นในขณะที่มันปรากฏออกมาถือว่าเป็น 'หนึ่งในนักคณิตศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเวลาทั้งหมด. นั่นคือ วิธีที่ฉันได้รับการแนะนำให้รู้จักกับคณิตศาสตร์หัวข้อที่แตกต่างกัน เบา ๆ ในรูปแบบการเล่าเรื่องและในทางที่ผมนำไปสู่การทำข้อสรุปของตัวเองก. พ่อของฉันก็มักจะให้กำลังใจและให้การสนับสนุนผลประโยชน์ของฉัน เมื่อตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียนมัธยมต้นพ่อของฉันบอกกับผมว่า "คุณต้องจำไว้ดอกบัวมีความแตกต่างในความสามารถทางคณิตศาสตร์ระหว่างหญิงและชายไม่". เหตุผลที่ความคิดเห็นนี้ติดอยู่ในความทรงจำของฉันไม่ได้เพราะผมพบว่ามัน ให้กำลังใจหรือเห็นพ้องเป็นพ่อของฉันได้หมายความว่ามันจะเป็นไม่ก็ติดอยู่ในความทรงจำของฉันเพราะฉันจำได้ว่าคิดว่าเป็นคำสั่งแปลก ๆ มันก็จะทำให้ แน่นอนมีไม่แตกต่างกัน; ทำไมทุกคนจะคิดเป็นอย่างอื่น? ในหลายวิธีเติบโตขึ้นมากับครอบครัวที่ชื่นชมวินัยกำบังฉันจากอคติใด ๆ กับเรื่อง. เหตุการณ์หงส์สีดำเป็นสิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนว่าหายากบนใบหน้าของมัน แต่เมื่อการตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ข้อสรุปที่สามารถทำมันก็ไม่ได้หายากมาตลอด. มีสภาพแวดล้อมบำรุงสนับสนุนในการที่จะไล่ตามความสนใจของผมในวิชาคณิตศาสตร์หมายความว่าผมได้รับโอกาสในการสำรวจและเก่งในเรื่องโดยไม่ถูก จำกัด โดย prejudgment. นี้ควรจะเป็นกรณีสำหรับทุก เด็กหญิงและหญิงและนักเรียนทั่วไป เด็กทุกคนเริ่มไปโรงเรียนที่มีศักยภาพทางคณิตศาสตร์ เราเป็นสังคมที่ต้องปลูกฝังนี้อาจเกิดขึ้นเพราะไม่มีบอกว่าสูงที่พวกเขาจะบินเป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนที่จะสำรวจพบ ออสเตรเลีย ยุโรป คิดว่าหงส์ทั้งหมดเป็นสีขาว และหงส์ขาวกว่าคนเห็นมากขึ้น พวกเขาเชื่อว่ามันเป็นความจริง มันไม่ได้จนกว่าศตวรรษที่ 17 ตอนปลายเมื่อดัตช์ทะเลกัปตันวิลเล็ม vlamingh ตัวใหญ่ฝูงหงส์ดำที่ตอนนี้เป็นแม่น้ำหงส์ในออสเตรเลียตะวันตกว่า ความเชื่อนี้ถูกล้มล้าง

ผู้หญิงในคณิตศาสตร์ไม่เหมือนหงส์ดำ บนใบหน้า
คณิตศาสตร์มีกันอย่างแพร่หลายได้รับการยอมรับเป็นวินัย ชาย สำหรับเวลาที่ยาวที่สุด เป็นนักคณิตศาสตร์หญิงฉันเป็นประจำเห็นมือแรกความไม่สมดุลของตัวเลขในวินัย เราก็สรุปได้ว่า หญิงไม่ต้องชอบคณิตศาสตร์มากที่สุดเท่าที่ผู้ชาย ? หรือบางทีที่บนทั้งหมด พวกเขาจะไม่เชี่ยวชาญในเรื่อง
ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่ชอบคณิตศาสตร์ หรือ ไม่เก่ง มันก็แค่สังคม โดยการออกแบบได้หยุดผู้หญิงเข้าไปในวินัย และนั่นคือเหตุผลที่น้อยกว่าผู้หญิง
เคาน์เตอร์ตัวอย่างให้ generalisation สามารถมีอำนาจที่จะทำให้มีปัญหาทางจิตใจ แม้ส่วนใหญ่ก่อตั้งความเชื่อเช่นเดียวกับ vlamingh ดำหงส์ทำ กับทฤษฎีหงส์ขาว
พร้อมกับลำต้นของฉัน ( วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีวิศวกรรมและคณิตศาสตร์ ) พี่สาวฉันเป็นหงส์ดำคำอุปมา ศตวรรษที่ผ่านมาเราได้น้อยและไกลระหว่าง วันนี้มีขนาดใหญ่ แต่ยังค่อนข้างเล็ก เบอร์เราว่ายน้ำรอบในต้นบ่อ

สิ่งที่ผมจะแบ่งปันกับคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ และปมมันมีเพราะผมเจ้าชู้แนวโน้ม มุมมองทางประวัติศาสตร์

ฉันออกไปทานข้าวเย็น เมื่อเร็วๆ นี้ กับกลุ่มของผู้คนหลังเลิกงาน - ฉันรู้คนอื่นๆ เพื่อนของเพื่อน เราอยู่ในแถบ pop-up ในซิดนีย์ ในค่ำคืนวันศุกร์ เพลงก็ดัง ตกแต่งผสมผสานพอที่จะถือว่าอินเทรนด์และมาการิต้ากำลังไหล ขณะที่เรานั่งอยู่บนตั่งไม้ และทาปาส nibbled บนของเรา ผมเริ่มการสนทนากับหนึ่งในสาวๆ ที่โต๊ะที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน เธอถามอะไรฉันได้ และฉันบอกเธอว่าฉันเป็นนักคณิตศาสตร์ปฏิกิริยาของเธอคือสิ่งที่ตามเส้นของฉัน ' สวยมาก ' เป็น นักคณิตศาสตร์ ในขณะที่มันเป็นชมเชยค่อนข้างดี มีสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆที่น่ารำคาญเกี่ยวกับปฏิกิริยานี้เป็นปฏิกิริยาทั้งหมดที่ธรรมดาเกินไป ) ; โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณใส่ที่คอมเม้นอีกอาชีพ เช่น บอกว่า หมอ หรือ ทนายความคำตอบนี้คือ ตัวอย่างที่เป็นแก่นสารของมุมมองทั่วไปของผู้หญิงในคณิตศาสตร์ .
เพื่อเข้าใจสังคมทัศนคติต่อผู้หญิงและคณิตศาสตร์เราต้องเดินทางกลับในเวลา .
ศตวรรษที่ผ่านมา และตลอดประวัติศาสตร์ของผู้หญิงได้เสมออย่างท้อแท้จากการเรียนคณิตศาสตร์ คิดว่ามันเป็นผู้หญิงที่เรียนวิทยาศาสตร์ใด ๆคือ ' ไม่สมควร ' มากกว่านั้น