'She is below,' I thought, 'and ter

'She is below,' I thought, 'and terrified by my entrance has evaded me in the darkness of the hall.' With the purpose of seeking her I turned to leave the room, but took a wrong direction -- the right one! My foot struck her, cowering in a corner of the room. Instantly my hands were at her throat, stifling a shriek, my knees were upon her struggling body; and there in the darkness, without a word of accusation or reproach, I strangled her till she died! There ends the dream. I have related it in the past tense, but the present would be the fitter form, for again and again the sombre tragedy re-enacts itself in my consciousness -- over and over I lay the plan, I suffer the confirmation, I redress the wrong. Then all is blank; and afterward the rains beat against the grimy windowpanes, or the snows fall upon my scant attire, the wheels rattle in the squalid streets where my life lies in poverty and mean employment. If there is ever sunshine I do not recall it; if there are birds they do not sing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'เธออยู่ด้านล่าง ฉันคิดว่า, ' และคนกลัว โดยเข้าของฉันได้ evaded ฉันในความมืดของห้องโถง ' โดยมีวัตถุประสงค์แสวงหาเธอ ฉันเปิดออกจากห้อง แต่เอาทิศทางที่ไม่ถูกต้อง — หนึ่งเหมาะสม เท้าของฉันหลงเธอ cowering ในมุมของห้อง ได้ทันทีที่มือของฉันอยู่ในลำคอของเธอ ยับยั้งกรี๊ด หัวเข่าของฉันถูกตามร่างกายของเธอดิ้นรน และมีในที่มืด ไม่มีคำกล่าวหาหรือประณาม ผมเชือดคอเธอจนตาย มีสิ้นสุดฝัน ฉันมีเกี่ยวข้องในอดีตกาล แต่ปัจจุบันจะโลภแบบ สำหรับอีกที่โศกนาฏกรรม sombre ใหม่ enacts เองในสำนึกของฉัน — กว่า และกว่าฉันวางแผน ฉันประสบการยืนยัน ฉัน redress ไม่ถูกต้อง แล้ว ทั้งหมดเปล่า และตีหลังฝนกับ grimy windowpanes หรือ snows ตกเมื่อแต่งกายของฉันไม่เพียงพอ ล้อสั่นในถนนปรองดองที่ชีวิตอยู่ในความยากจน และหมายถึง การจ้างงาน ถ้าไม่เคยซันไชน์ฉันไม่จำมัน ถ้ามีนก จะไม่ร้องเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'เธอเป็นด้านล่าง' ฉันคิดว่า 'และกลัวทางเข้าของฉันฉันได้ห่างหายไปในความมืดของห้องโถง. โดยมีวัตถุประสงค์ของการแสวงหาของเธอผมหันไปออกจากห้อง แต่เอาทิศทางที่ผิด - หนึ่งที่เหมาะสม! เท้าของฉันหลงเธอ cowering ในมุมของห้องพัก ทันทีมือของฉันอยู่ที่ลำคอของเธอ, ยับยั้งเสียงกรีดร้องที่หัวเข่าของฉันอยู่บนร่างกายดิ้นรนของเธอ และมีอยู่ในความมืดโดยไม่ต้องคำพูดของข้อกล่าวหาหรือตำหนิผมรัดคอเธอจนเธอเสียชีวิต! มีความฝันที่จะสิ้นสุดลง ฉันได้เกี่ยวข้องในกาลที่ผ่านมา แต่ในปัจจุบันจะเป็นรูปแบบที่มีสุขภาพดีสำหรับอีกครั้งและอีกครั้งโศกนาฏกรรมมืดอีกครั้ง enacts-ตัวเองในจิตสำนึกของฉัน - กว่าและมากกว่าที่ฉันวางแผนที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานยืนยันผมชดเชย ผิด. แล้วสิ่งที่จะว่างเปล่า; และหลังจากนั้นฝนชนะกับ windowpanes สกปรกหรือหิมะตกเมื่อขาดแคลนเครื่องแต่งกายของฉันล้อสั่นในถนนที่น่าสงสารชีวิตของฉันอยู่ในความยากจนและการจ้างงานหมายถึง ถ้ามีเคยมีแสงแดดฉันไม่จำมัน ถ้ามีนกที่พวกเขาไม่ได้ร้องเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' เธอ ' ฉันคิดว่า ' ด้านล่างและหวาดกลัว โดยทางเข้าของฉันได้หนีฉันอยู่ในความมืดของทางเดิน กับจุดประสงค์ของการแสวงหาของเธอฉันเดินออกจากห้อง แต่ไปผิดทิศทาง -- ขวาหนึ่ง ! เท้าฉันหลงเธอกลัวในมุมของห้อง ทันทีที่มือของฉันในลำคอ ก่อนเสียงกรีดร้อง เข่าของฉันเมื่อเธอดิ้นรนร่างกาย และมีความมืดไม่มีคำพูดกล่าวหาหรือตำหนิ ผมรัดคอเธอจนเธอตาย มีปลายฝัน ฉันเกี่ยวข้องกับมัน ใน อดีต แต่ปัจจุบันจะเป็นรูปแบบช่างฟิต สำหรับอีกเรื่องโศกนาฏกรรมมืด enacts ตัวเองในจิตสำนึกของฉันและผ่านชั้นวางแผน ฉันต้องยืนยัน ผมแก้ไขผิด แล้วทั้งหมดก็ว่าง ;ภายหลังฝนซัดกับกระจกหน้าต่างสกปรกหรือหิมะตกบนเครื่องแต่งกายหน้าของผม ล้อสั่นในถนนสกปรกที่ชีวิตของฉันอยู่ในความยากจน และหมายถึงการจ้างงาน ถ้ามีแดด ผมจำไม่ได้แล้ว ว่ามี นกจะไม่ร้อง