There is variationwithin the Brassi

There is variation
within the Brassica genus in the response of species to
waterlogging, including Brassica rapa (Ashraf and Mehmood,1990), and Brassica napus (Niknam and Thurling, 1995).
However, these differences are apparent even in the absence of
aerenchyma that improves gas exchange between the shoots
and roots in plants growing in waterlogged soils. Voesenek et al.
(1999) measured oxygen concentrations in the roots of B. napus
cultivars, as well as the radial oxygen loss from the roots and
concluded that the lack of aerenchyma development and the
high rate of leakage of oxygen from the roots contributed to the
inability of these plants to adapt to water logging. Overall,
members of the Brassica genus appear less tolerant of
waterlogging than many other plant species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการเปลี่ยนแปลงภายในผักตระกูลนี้ในการตอบสนองของพันธุ์การwaterlogging ราปาผัก (Ashraf และของ Mehmood, 1990), และผัก napus (Niknam และ Thurling, 1995)อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างเหล่านี้จะชัดเจนในการขาดงานของaerenchyma ที่ช่วยแลกเปลี่ยนแก๊สระหว่างการถ่ายภาพและรากในพืชที่เจริญเติบโตในดินเนื้อปูน waterlogged Voesenek et al(1999) วัดออกซิเจนความเข้มข้นในรากของ napus เกิดพันธุ์ ตลอดจนการสูญเสียออกซิเจนรัศมีจากราก และสรุปที่ขาดของ aerenchyma พัฒนาและส่วนสูงอัตราการรั่วไหลของออกซิเจนจากรากไม่พืชเหล่านี้สามารถปรับให้เข้ากับน้ำเข้าสู่ระบบ โดยรวมสมาชิกของตระกูลนี้ผักปรากฏน้อยทนกับwaterlogging กว่าหลายชนิดพืชอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการเปลี่ยนแปลงเป็น
ที่อยู่ในสกุล Brassica ในการตอบสนองของสิ่งมีชีวิตที่จะ
ขังรวมทั้ง Brassica Rapa (รัฟและมาห์มูด, 1990) และ Brassica napus (Niknam และ Thurling, 1995)
อย่างไรก็ตามความแตกต่างเหล่านี้จะเห็นได้ชัดแม้ในกรณีที่ไม่มี
aerenchyma ว่า เพิ่มการแลกเปลี่ยนก๊าซระหว่างใบ
และรากในพืชเจริญเติบโตในดินเปียกชุ่ม Voesenek, et al
(1999) วัดความเข้มข้นของออกซิเจนในรากของ B. napus
พันธุ์เช่นเดียวกับการสูญเสียออกซิเจนรัศมีจากรากและ
ได้ข้อสรุปว่าการขาดการพัฒนา aerenchyma และ
อัตราที่สูงของการรั่วไหลของออกซิเจนจากรากส่วนร่วมในการ
การไร้ความสามารถของพืชเหล่านี้เพื่อปรับให้เข้ากับการเข้าสู่ระบบน้ำ โดยรวมแล้ว
สมาชิกของสกุล Brassica ปรากฏน้อยใจกว้างของ
ขังกว่าหลายสายพันธุ์พืชอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความแปรปรวน
ภายใน Brassica สกุลในการตอบสนองของสายพันธุ์

น้ำขัง รวมทั้งผัก rapa ( Ashraf และ เมห์มูด ปี 1990 ) และผักกาดก้านขาว ( niknam และ thurling , 1995 ) .
อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างเหล่านี้จะปรากฏในการแลกเปลี่ยนก๊าซระหว่างต้นที่ปรับปรุง

ยอดและรากใน พืชที่เติบโตในดินน้ำขัง . voesenek et al .
( 1999 ) วัดความเข้มข้นของออกซิเจนในรากของ napus
พันธุ์ ตลอดจนการสูญเสียออกซิเจนรัศมีจากรากและ
สรุปได้ว่า การขาดการพัฒนาต้นและ
สูงอัตราการรั่วไหลของออกซิเจนจากราก ทำให้พืชเหล่านี้
ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับน้ำเข้าสู่ระบบ โดย
สมาชิกของสกุล Brassica ปรากฏน้อยใจกว้างของ
น้ำขังมากกว่าพืชชนิดอื่น ๆ