In this case, the picture is a clos

In this case, the picture is a close-up, and the subject of the close-up is a face. In the first picture, the subject is clearly revealed by the tonal organization. The tonal scheme allows the viewer to see the face. The subject and the tonal organization coincide, so the first picture is coincidence of tone. In the second picture, the subject (the face) is not revealed. There’s no light on the face, so the subject is obscured. This is noncoincidence of tone. The tonal organization of the shot hides the subject (the face) from the audience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรณีนี้ รูปภาพภาพระยะใกล้ และเรื่องของภาพระยะใกล้เป็นใบหน้า ในภาพแรก เรื่องชัดเจนเปิดเผย โดยองค์การโทน แบบโทนสีให้ viewer เพื่อดูหน้า วัตถุและองค์กรโทนตรง ภาพแรกจึง บังเอิญของโทน ในรูปภาพสอง เรื่อง (ใบหน้า) ไม่เปิดเผย มีไม่มีแสงบนใบหน้า เพื่อให้วัตถุที่ถูกบัง นี่คือ noncoincidence ของเสียง องค์กรโทนสีของภาพซ่อนวัตถุ (ใบหน้า) จากผู้ชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกรณีนี้เป็นภาพที่ใกล้ชิดและเรื่องของระยะใกล้คือใบหน้า ในภาพแรกเรื่องถูกเปิดเผยอย่างชัดเจนโดยองค์กรวรรณยุกต์ โครงการวรรณยุกต์ช่วยให้ผู้ชมที่จะเห็นใบหน้า เรื่องและตรงวรรณยุกต์องค์กรเพื่อให้ภาพแรกคือบังเอิญของเสียง ในภาพที่สองเรื่อง (ใบหน้า) จะไม่มีการเปิดเผย ไม่มีไฟบนใบหน้าเพื่อให้เรื่องที่ถูกบดบัง นี่คือ noncoincidence เสียง องค์กรวรรณยุกต์ของการยิงซ่อนวัตถุ (ใบหน้า) จากผู้ชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรณีนี้ ภาพมันชัด และเรื่องของชัด คือ ใบหน้า ในรูปแรก เรื่องเป็นอย่างชัดเจนเปิดเผย โดยองค์กรวรรณยุกต์ รูปแบบเสียงช่วยให้ผู้ชมที่จะเห็นใบหน้า เรื่ององค์กรและวรรณยุกต์เหมือนกัน ภาพแรกคือความบังเอิญของน้ำเสียง ในรูปที่สอง เรื่อง ( ใบหน้า ) ไม่เปิดเผย ไม่มีแสงบนใบหน้า ดังนั้นเรื่องไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ นี้เป็น noncoincidence ของน้ำเสียง องค์กรประเภทของการถ่ายภาพ ซ่อนเรื่อง ( หน้า ) จากผู้ชม