What would happen to us?" demanded

What would happen to us?" demanded Mae. "To the children? We're hardly managing now."

Jim shook his head sadly. He waved a hand at the broken building, the empty yard. Couldn't she see? He was already killing himself-—and for what? A few coins at the end of a long day's work? "I have to do better than I'm doing," he replied.

Mae stepped closer. "Things are better now. Please, Jim . . ."

He wanted to take her in his arms, but he stopped himself. He had to think about the family's future. The strength was clear in his voice. "I can still take a few punches. At least in the ring you know who's hitting you."

Mae felt helpless as she watched him walk to the building's dark back door. This isn't over, James Braddock, she promised.
•
The next morning Jim left early for the gym. Mae left the apartment house, too. She took the kids to her sister's house, and then she crossed the Hudson River to New York City.

She was going to the small part of the city known as the Upper East Side. It was an area of beautiful houses, expensive apartment buildings, and fine hotels. Some of the richest people in the country lived on the blocks along the city's Central Park.

Two streets away, the buildings weren't quite so beautiful, but they were still home to wealthy people. In front of each apartment building, a uniformed doorman stood guard. When she reached the tall building, she looked up, trying to guess how many floors it had. She went through the beautiful entrance hall to the elevator. On the fifteenth floor, she moved down the line of doors.

She knocked on one and called politely, "Open the door, Joe." There was no answer. She tried again, and again, but nobody came to the door. "Joe, open this door now!" Mae shouted. "You're not going to hide in your expensive apartment while you turn my husband into a punching bag. I won't let you get him hurt again!"

The door opened. "You'd better come in," said Joe Gould.

As she pushed past him, Mae's anger died. She had expected the manager's home to be beautiful. But she looked around now at a completely empty apartment.

Minutes later, she sat on a camping chair, drinking tea with Joe and his wife Lucille. She hadn't expected this friendly welcome.

"Sorry," said Joe, pointing to the door. "People have to think you're doing well."

"I thought. . ." said Mae.

"That's the plan," said Joe, touching his fine brown suit. "Show people you're doing well, even if you're not. We sold the last of the furniture last week," he continued, "so Jimmy could train."

"Why?" Mae asked.

"Sometimes you see something in a fighter, something to hope for," answered Joe. "Jimmy's what I hope for."

Mae shook her head. "This is crazy. You don't even know if you can get him a fight, do you?"

"I'll get him a fight," Joe said, "if it's the last thing I do."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรจะเกิดขึ้นกับเรา "แค่แม่ "กับเด็ก เราจะไม่จัดการตอนนี้"จิมจับศีรษะของเขาเศร้า เขา waved มือซิที่เสีย ลานว่าง เธอไม่เห็น เขาไม่ได้ฆ่าเอง-- และอะไร เหรียญกี่จบวันยาวหรือไม่ "ฉันมีดีกว่าที่ฉันทำ เขาตอบว่าแม่ก้าวชิด "สิ่งต่าง ๆ ได้ดีกว่าตอนนี้ กรุณา จิม.. "เขาต้องการเธอในอ้อมแขนของเขา แต่เขาหยุดตัวเอง เขาต้องคิดถึงอนาคตของครอบครัว แรงชัดเจนในเสียงของเขาได้ "ฉันยังจะเจาะกี่ น้อย ในแหวน คุณนั้นที่จะตีคุณ"แม่รู้สึกกำพร้าเธอเห็นเขาเดินไปตึกมืดหลังประตู นี้ไม่เกิน แบรดด็อค James เธอสัญญา•เช้าวันถัดไปจิมซ้ายก่อนสำหรับโรงยิม แม่จากบ้านอพาร์ทเมนท์ เกินไป เธอเอาเด็กไปที่บ้านของน้องสาวของเธอ และจากนั้น เธอเดินข้ามแม่น้ำฮัดสันไปนิวยอร์กเธอกำลังจะส่วนเล็ก ๆ ของเมืองที่เรียกว่าอัปเปอร์อีสท์ไซด์ มันเป็นพื้นที่ของบ้านสวยงาม อาคารอพาร์ทเมนท์ราคาแพง และโรงแรม บางคนรวยที่สุดในประเทศอยู่ในบล็อกตามแนวของเซ็นทรัลพาร์คถนนสองเก็บ อาคารไม่ได้สวยมาก แต่พวกเขายังคงบ้านรวยคน หน้าแต่ละอาคาร กลางคนยืนยาม เมื่อเธอมาถึงตึกสูง เธอค้นหา พยายามเดาจำนวนชั้นที่จะมี เธอไปผ่านสวยงามเข้าลิฟต์ สิบห้าชั้น เขาย้ายลงบรรทัดของประตูเธอกังวานหนึ่ง และเรียกว่าสุภาพ "เปิดประตู โจ" คำตอบไม่ได้ เธอพยายามอีกครั้ง และอีกครั้ง แต่ไม่มีใครมาถึงประตู "โจ เปิดประตูนี้ขณะนี้" แม่ตะโกน "คุณไม่จะซ่อนในอพาร์ทเมนท์ราคาแพงของคุณในขณะที่คุณเปลี่ยนสามีเป็นถุง punching ผมไม่ให้เขาเจ็บอีก"ประตูเปิด "คุณจะดีขึ้นมา กล่าวว่า โจ Gould ขณะที่เธอดันอดีตเขา ความโกรธของแม่เสียชีวิต เธอได้คาดตัวจัดการบ้านให้สวยงาม แต่เธอมองรอบ ๆ ขณะที่อพาร์ทเมนท์เปล่า นาทีต่อมา เธอนั่งบนเก้าอี้แคมป์ ดื่มชากับโจและภรรยาอย่างไร Lucille เธอไม่ได้คาดหวังนี้ตลอด"ขออภัย กล่าวว่า โจ ชี้ไปประตู "คนจะต้องคิดว่า คุณกำลังทำดี""ฉันคิดว่า.""กล่าวว่า แม่"นั่นคือแผน กล่าวว่า โจ สัมผัสเหมาะกับสีน้ำตาลของเขาดี "แสดงคนที่คุณกำลังทำดี แม้ว่าคุณไม่ เราขายล่าสุดของเฟอร์นิเจอร์สัปดาห์ เขายังคง "เพื่อให้จิมมี่สามารถฝึก""ทำไม" แม่ถาม"บางครั้งคุณเห็นบางอย่างในเครื่องบินรบ สิ่งหวังว่า ตอบโจ "จิมมี่ของสิ่งที่ฉันหวังว่าการ"แม่จับหัวของเธอ "นี้เป็นบ้า คุณไม่ได้รู้ว่าถ้าได้เขาต่อสู้ คุณ"โจกล่าวว่า "ฉันจะได้รับเขาต่อสู้ "ถ้าเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะเกิดอะไรขึ้นกับเรา ? เรียกร้องให้แม่ " สำหรับเด็กๆ เราแทบจะจัดการแล้ว "

จิมส่ายหน้าอย่างเศร้าๆ เขาโบกมือมือที่ตึกพัง สนามว่างเปล่า เธอเห็นมั้ย ? เขาก็ฆ่าตัวเอง . . . และเพื่ออะไร ไม่กี่เหรียญที่ส่วนท้ายของวันที่ยาวนานของการทำงาน ? " ฉันต้องทำให้ดีกว่าที่ฉันทำ " เขาตอบ

แม่ก้าวเข้าใกล้ " ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว ได้โปรด , จิม "

. . . . . . .เขาต้องการที่จะใช้เวลาของเธอในอ้อมแขนของเขา แต่เขาก็หยุดเอง เขาต้องคิดถึงอนาคตของครอบครัว ความแข็งแรงชัดเจนในเสียงของเขา ฉันยังใช้เวลาไม่กี่หมัด อย่างน้อยในแหวนที่คุณรู้ว่าใครตีเธอ "

แม่รู้สึกหมดหนทาง เธอเห็นเขาเดินกับตึกมืดหลังประตู มันยังไม่จบ เจมส์ แบรดด็อค เธอสัญญา
-
พรุ่งนี้เช้าจิมออกไปก่อนโรงยิมแม่ออกจากบ้านเหมือนกัน เธอพาเด็กๆไปอยู่บ้านพี่สาวของเธอแล้ว เธอข้ามแม่น้ำฮัดสันในนครนิวยอร์ก .

เธอจะเป็นส่วนหนึ่งเล็ก ๆของเมืองที่รู้จักกันเป็น Upper East Side มันคือพื้นที่ของบ้านที่สวยงาม , อาคารอพาร์ทเม้นที่แพงและดีโรงแรม บางคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศ อยู่ในบล็อกตาม

เมือง Central Parkห่างออกมา 2 ถนน อาคาร ไม่ได้สวยมาก แต่พวกเขายังบ้านของคนร่ำรวย ในด้านหน้าของแต่ละตึก มีคนเปิดประตูเครื่องแบบยืนเฝ้ายาม เมื่อเธอมาถึงอาคารสูง เธอเงยหน้าขึ้น พยายามเดากี่ชั้นก็มี เธอเดินผ่านโถงทางเข้าที่สวยงามไปยังลิฟต์ บนชั้นสิบห้า เธอย้ายลงในบรรทัดของประตู

เธอเคาะประตูและเรียกอย่างสุภาพว่า " เปิดประตู โจ . . . " มันไม่ตอบ เธอพยายามอีกครั้งและอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตู . . . " โจ เปิดประตูเดี๋ยวนี้ ! " แม่ตะโกน คุณจะไม่ไปซ่อนในอพาร์ตเมนต์ราคาแพงของคุณ ในขณะที่คุณเปิดสามีของฉันเป็นกระสอบทราย ผมจะไม่ปล่อยคุณให้เขาเจ็บอีกแล้ว ! "

" ประตูเปิด คุณควรจะมากล่าวว่า " โจ โกล์ด

เธอผลักผ่านเขา แม่ก็โกรธตาย เธอคาดว่าจะมีผู้จัดการบ้านสวย แต่เธอมองไปรอบๆ ตอนนี้ที่ห้องเลย

นาทีต่อมา เธอนั่งลงบนเก้าอี้ตั้งแคมป์ ดื่มน้ำชากับโจและภรรยาของเขา ลูซี่ เธอไม่ได้คาดหวังนี้เป็นกันเองยินดีต้อนรับค่ะ

" ขอโทษ " โจ ชี้ไปที่ประตู " ผู้คนต้องคิดว่าเธอทำได้ดี "

" ฉันคิด . . . . . . . " บอกว่าแม่

" มันเป็นแผน " โจ สัมผัสสูทสีน้ำตาล ดี แสดงคนที่คุณกำลังไปได้ดี แม้ว่าคุณจะไม่ เราขายช่วงของเฟอร์นิเจอร์สัปดาห์สุดท้าย " เขากล่าวต่อว่า " งั้นจิมมี่จะฝึก "

" ทำไม ? " แม่ถาม

" บางครั้งคุณเห็นอะไรในตัวนักสู้ พอมีหวัง " ตอบโจ . จิมมี่ ฉันหวังว่า . . . . . . "

แม่สั่นศีรษะ " นี่มันบ้าชัดๆคุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณสามารถเอาเขาต่อสู้ใช่ไหม ? "

" ผมจะให้เขาสู้กับ " โจ กล่าวว่า " ถ้ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะทำ "