“No matter how beautiful the words

“No matter how beautiful the words said by the trash are, he is still a trash. Using the advantage of the words, is something only a trash like you would do.” Lin Yun sneered.

Lin Feng laughed. He’s using the advantages of words? He had only said a few words.

“Receive my punch” Lin Feng is unwilling to waste any more time with idle talk. After his voice faded, he moved his body forward, raised his fist and immediately brandished it towards Lin Yun.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่ว่าคำที่กล่าว โดยถังขยะสวยงามอย่างไรได้ กลายเป็นขยะ ใช้ประโยชน์จากคำพูด เป็นสิ่งเฉพาะขยะคุณจะทำ" ยุนหลินยิ้มเยาะหลินเฟิงหัวเราะ เขาใช้ข้อดีของคำ เขาได้กล่าวคำไม่กี่คำเท่านั้น"รับหมัดของฉัน" หลินเฟิ่งจำยอมเสียเวลาใด ๆ เพิ่มเติมพร้อมใช้งานพูดคุย หลังจากเสียงของเขาจางหายไป เขาย้ายร่างกายของเขาไปข้างหน้า ยกกำปั้น และทันที brandished ไปทางหลินหยุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่ว่าวิธีการที่สวยงามคำกล่าวจากถังขยะที่มีเขายังคงเป็นถังขยะ การใช้ประโยชน์จากคำว่าเป็นสิ่งที่เป็นเพียงถังขยะเช่นคุณจะทำ. "หลินหยุน sneered.

หลินฮหัวเราะ เขาใช้ข้อได้เปรียบของคำว่า? เขามีเพียงกล่าวคำไม่กี่คำ.

"รับหมัดของฉัน" หลินฮไม่เต็มใจที่จะเสียเวลามากขึ้นกับการพูดคุยไม่ได้ใช้งาน หลังจากที่เสียงของเขาจางหายไปเขาย้ายร่างกายของเขาไปข้างหน้ายกกำปั้นของเขาและทันทีที่กวัดแกว่งไปทางหลินหยุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ว่าอย่างไรให้สวย คำพูดจากถังขยะอยู่ เขาก็ยังเป็นขยะ การใช้ประโยชน์จากคำ เป็นสิ่งที่มีแต่สวะอย่างแกจะทำอะไร " หลินหยุน sneered .หลินฟงหัวเราะ เขาใช้ประโยชน์จากคำ เขาพูดแค่ไม่กี่คำ" รับหมัดของฉัน " หลินฟงจะไม่เสียเวลากับเรื่องไร้สาระ หลังจากเสียงของเขาหายไป เขาขยับร่างกายของเขาไปข้างหน้า ยกกำปั้นของเขาและทันทีที่แทงมันต่อ หลินหยุน