In contrast to the fairly extensive

In contrast to the fairly extensive literature on incentives and ﬁnancial misreporting, there is relatively little work
linking executives’ incentives with tax aggressiveness.5 Slemrod (2004) develops the idea that shareholders select the level
of tax aggressiveness by linking tax manager compensation with effective tax rates or stock price. However, one serious
limitation in this model is that shareholders cannot observe the compensation contract or know whether managers are
engaging in legal tax planning or illegal tax evasion. Thus, inappropriate aggressive behavior by the tax director constitutes
a ‘‘hidden action,’’ because tax returns are not disclosed to investors (see Crocker and Slemrod, 2005), and shareholders do
not know whether to alter the executive’s compensation contract until after the ﬁrm is penalized. In addition, it is difﬁcult
to contract on tax evasion, since the behavior is illegal and therefore would render any contract that is a function of this
outcome unenforceable by the courts (Chen and Chu, 2005). Ultimately, Slemrod (2004) suggests that corporate tax
noncompliance (tax evasion) could be the result of the design of incentive compensation plans.
Treasury (1999), Desai (2003), and Boynton et al. (2005) all document the growth of the spread between aggregate
ﬁnancial statement income and aggregate taxable income as reported by the IRS (‘‘the book-tax gap’’).8 Book income in
excess of taxable income is consistent with manipulation of earnings reported to the capital markets, tax aggressiveness,
or some combination of these two activities.9 The discretion available in GAAP provides managers with an opportunity to
manage book earnings upward without necessarily affecting taxable income (e.g., Badertscher et al., 2009). Similarly, Mills
(1998) and Desai (2003) suggest that the expanding book-tax gap appears to be consistent with aggressive tax planning.
Phillips et al. (2003), Hanlon (2005), and Ayers et al. (2006) provide evidence that the divide between tax and ﬁnancial
reporting is partially attributable to earnings management. Finally, Frank et al. (2009) ﬁnd evidence suggesting that ﬁrms
that manage earnings also aggressively manage taxes.
Prior literature has not reached a consensus about the source of the increase in the book-tax gap.10 For the purposes of our
study, examining the link between executive incentives and the book-tax gap can provide new insights into whether ﬁrms appear
to compensate managers in general, and tax directors in particular, in a manner that potentially induces a wider book-tax gap.
Treasury (1999), Desai (2003), and Boynton et al. (2005) all document the growth of the spread between aggregate
ﬁnancial statement income and aggregate taxable income as reported by the IRS (‘‘the book-tax gap’’).8 Book income in
excess of taxable income is consistent with manipulation of earnings reported to the capital markets, tax aggressiveness,
or some combination of these two activities.9 The discretion available in GAAP provides managers with an opportunity to
manage book earnings upward without necessarily affecting taxable income (e.g., Badertscher et al., 2009). Similarly, Mills
(1998) and Desai (2003) suggest that the expanding book-tax gap appears to be consistent with aggressive tax planning.
Phillips et al. (2003), Hanlon (2005), and Ayers et al. (2006) provide evidence that the divide between tax and ﬁnancial
reporting is partially attributable to earnings management. Finally, Frank et al. (2009) ﬁnd evidence suggesting that ﬁrms
that manage earnings also aggressively manage taxes.
Prior literature has not reached a consensus about the source of the increase in the book-tax gap.10 For the purposes of our
study, examining the link between executive incentives and the book-tax gap can provide new insights into whether ﬁrms appear
to compensate managers in general, and tax directors in particular, in a manner that potentially induces a wider book-tax gap.

In contrast to the fairly extensive literature on incentives and ﬁnancial misreporting, there is relatively little work
linking executives’ incentives with tax aggressiveness.5 Slemrod (2004) develops the idea that shareholders select the level
of tax aggressiveness by linking tax manager compensation with effective tax rates or stock price. However, one serious
limitation in this model is that shareholders cannot observe the compensation contract or know whether managers are
engaging in legal tax planning or illegal tax evasion. Thus, inappropriate aggressive behavior by the tax director constitutes
a ‘‘hidden action,’’ because tax returns are not disclosed to investors (see Crocker and Slemrod, 2005), and shareholders do
not know whether to alter the executive’s compensation contract until after the ﬁrm is penalized. In addition, it is difﬁcult
to contract on tax evasion, since the behavior is illegal and therefore would render any contract that is a function of this
outcome unenforceable by the courts (Chen and Chu, 2005). Ultimately, Slemrod (2004) suggests that corporate tax
noncompliance (tax evasion) could be the result of the design of incentive compensation plans.
 Treasury (1999), Desai (2003), and Boynton et al. (2005) all document the growth of the spread between aggregate
ﬁnancial statement income and aggregate taxable income as reported by the IRS (‘‘the book-tax gap’’).8 Book income in
excess of taxable income is consistent with manipulation of earnings reported to the capital markets, tax aggressiveness,
or some combination of these two activities.9 The discretion available in GAAP provides managers with an opportunity to
manage book earnings upward without necessarily affecting taxable income (e.g., Badertscher et al., 2009). Similarly, Mills
(1998) and Desai (2003) suggest that the expanding book-tax gap appears to be consistent with aggressive tax planning.
Phillips et al. (2003), Hanlon (2005), and Ayers et al. (2006) provide evidence that the divide between tax and ﬁnancial
reporting is partially attributable to earnings management. Finally, Frank et al. (2009) ﬁnd evidence suggesting that ﬁrms
that manage earnings also aggressively manage taxes.
 Prior literature has not reached a consensus about the source of the increase in the book-tax gap.10 For the purposes of our
study, examining the link between executive incentives and the book-tax gap can provide new insights into whether ﬁrms appear
to compensate managers in general, and tax directors in particular, in a manner that potentially induces a wider book-tax gap.
 Treasury (1999), Desai (2003), and Boynton et al. (2005) all document the growth of the spread between aggregate
ﬁnancial statement income and aggregate taxable income as reported by the IRS (‘‘the book-tax gap’’).8 Book income in
excess of taxable income is consistent with manipulation of earnings reported to the capital markets, tax aggressiveness,
or some combination of these two activities.9 The discretion available in GAAP provides managers with an opportunity to
manage book earnings upward without necessarily affecting taxable income (e.g., Badertscher et al., 2009). Similarly, Mills
(1998) and Desai (2003) suggest that the expanding book-tax gap appears to be consistent with aggressive tax planning.
Phillips et al. (2003), Hanlon (2005), and Ayers et al. (2006) provide evidence that the divide between tax and ﬁnancial
reporting is partially attributable to earnings management. Finally, Frank et al. (2009) ﬁnd evidence suggesting that ﬁrms
that manage earnings also aggressively manage taxes.
 Prior literature has not reached a consensus about the source of the increase in the book-tax gap.10 For the purposes of our
study, examining the link between executive incentives and the book-tax gap can provide new insights into whether ﬁrms appear
to compensate managers in general, and tax directors in particular, in a manner that potentially induces a wider book-tax gap.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ตรงข้ามวรรณกรรมค่อนข้างหลากหลายในแรงจูงใจและ ﬁnancial misreporting มีค่อนข้างน้อยงานเชื่อมโยงแรงจูงใจของผู้บริหารกับภาษี aggressiveness.5 Slemrod (2004) พัฒนาความคิดที่ว่า ผู้ถือหุ้นเลือกระดับของภาษี aggressiveness โดยการเชื่อมโยงค่าตอบแทนผู้จัดการภาษี ด้วยอัตราภาษีที่มีประสิทธิภาพหรือราคาหุ้น อย่างไรก็ตาม หนึ่งอย่างจริงจังข้อจำกัดในรูปแบบนี้คือ ผู้ถือหุ้นไม่สามารถสังเกตค่าตอบแทนสัญญา หรือทราบว่า ผู้จัดการเสน่ห์ในทางกฎหมายภาษีไม่ถูกต้อง หรือวางแผนหลีกเลี่ยงภาษี ดังนั้น พฤติกรรมก้าวร้าวไม่เหมาะสม โดยผู้กำกับภาษีถือเป็น ''ซ่อนการดำเนินการ เนื่องจากภาษีกลับจะไม่เปิดเผยแก่นักลงทุน (ดูซคูทีฟและ Slemrod, 2005), และผู้ถือหุ้นไม่ทราบว่า เปลี่ยนสัญญาค่าตอบแทนของผู้บริหารจนกระทั่งหลังจาก ﬁrm ได้สำเร็จ นอกจากนี้ มันเป็น difﬁcultสัญญาในการชำระภาษีอากร เนื่องจากลักษณะการทำงานไม่ถูกต้อง และดังนั้น จะทำให้สัญญาใด ๆ ที่ฟังก์ชันนี้ผลที่ได้ของข้อ โดยศาล (เฉินและชู 2005) สุด Slemrod (2004) ชี้ให้เห็นว่า ภาษีนิติบุคคลปฏิบัติตมหลัก (เลี่ยงภาษี) อาจเป็นผลของการออกแบบแผนค่าตอบแทนจูงใจ ธนารักษ์ (1999), Desai (2003), และ Boynton et al. (2005) การเติบโตของการแพร่กระจายระหว่างรวมเอกสารﬁnancial งบกำไรขาดทุน และรวมรายได้ที่ต้องเสียภาษีตามที่รายงาน โดย IRS (''ภาษีจองช่องว่าง '') .8 สมุดรายได้ในส่วนที่เกินของรายได้ที่ต้องเสียภาษีจะสอดคล้องกับการจัดการรายงานการตลาด กำไรภาษี aggressivenessหรือบางชุดของ activities.9 เหล่านี้สองพิจารณาใช้ GAAP ให้ผู้จัดการ มีโอกาสที่จะจัดการจองกำไรขึ้นโดยไม่จำเป็นต้องส่งผลกระทบต่อรายได้ที่ต้องเสียภาษี (เช่น Badertscher et al., 2009) ในทำนองเดียวกัน โรงงานผลิต(1998) และ Desai (2003) แนะนำว่า ช่องว่างหนังสือภาษีขยายปรากฏขึ้นเพื่อ ให้สอดคล้องกับการวางแผนภาษีเชิงรุกไขควงและ al. (2003), Hanlon (2005), และเอเยอร์ส et al. (2006) มีหลักฐานที่แบ่งระหว่างภาษีและ ﬁnancialรายงานจะรวมกับการจัดการกำไรบางส่วน สุดท้าย Frank et al. (2009) ﬁnd หลักฐานแนะนำว่า ﬁrmsที่มีจัดการกำไรยังอุกอาจจัดการภาษี วรรณกรรมก่อนหน้าไม่ถึงฉันทามติเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการเพิ่มขึ้นใน gap.10 สมุดภาษีสำหรับวัตถุประสงค์ของเราศึกษา ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างแรงจูงใจผู้บริหารและช่องว่างของสมุดบัญชีภาษีให้ใหม่ลึกว่า ﬁrms ปรากฏเพื่อชดเชยผู้จัดการทั่วไป และภาษีเฉพาะ กรรมการในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดช่องว่างภาษีสมุดกว้าง ธนารักษ์ (1999), Desai (2003), และ Boynton et al. (2005) การเติบโตของการแพร่กระจายระหว่างรวมเอกสารﬁnancial งบกำไรขาดทุน และรวมรายได้ที่ต้องเสียภาษีตามที่รายงาน โดย IRS (''ภาษีจองช่องว่าง '') .8 สมุดรายได้ในส่วนที่เกินของรายได้ที่ต้องเสียภาษีจะสอดคล้องกับการจัดการรายงานการตลาด กำไรภาษี aggressivenessหรือบางชุดของ activities.9 เหล่านี้สองพิจารณาใช้ GAAP ให้ผู้จัดการ มีโอกาสที่จะจัดการจองกำไรขึ้นโดยไม่จำเป็นต้องส่งผลกระทบต่อรายได้ที่ต้องเสียภาษี (เช่น Badertscher et al., 2009) ในทำนองเดียวกัน โรงงานผลิต(1998) และ Desai (2003) แนะนำว่า ช่องว่างหนังสือภาษีขยายปรากฏขึ้นเพื่อ ให้สอดคล้องกับการวางแผนภาษีเชิงรุกไขควงและ al. (2003), Hanlon (2005), และเอเยอร์ส et al. (2006) มีหลักฐานที่แบ่งระหว่างภาษีและ ﬁnancialรายงานจะรวมกับการจัดการกำไรบางส่วน สุดท้าย Frank et al. (2009) ﬁnd หลักฐานแนะนำว่า ﬁrmsที่มีจัดการกำไรยังอุกอาจจัดการภาษี วรรณกรรมก่อนหน้าไม่ถึงฉันทามติเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการเพิ่มขึ้นใน gap.10 สมุดภาษีสำหรับวัตถุประสงค์ของเราศึกษา ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างแรงจูงใจผู้บริหารและช่องว่างของสมุดบัญชีภาษีให้ใหม่ลึกว่า ﬁrms ปรากฏเพื่อชดเชยผู้จัดการทั่วไป และภาษีเฉพาะ กรรมการในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดช่องว่างภาษีสมุดกว้าง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ในทางตรงกันข้ามกับวรรณกรรมค่อนข้างกว้างขวางในการสร้างแรงจูงใจและไฟ misreporting การเงินมีการทำงานที่ค่อนข้างน้อย
ในการเชื่อมโยงการสร้างแรงจูงใจผู้บริหารที่มี aggressiveness.5 ภาษี Slemrod (2004) การพัฒนาความคิดที่ว่าผู้ถือหุ้นเลือกระดับ
ของความก้าวร้าวภาษีโดยการเชื่อมโยงการชดเชยผู้จัดการภาษีกับภาษีที่มีประสิทธิภาพ อัตราหรือราคาหุ้น แต่หนึ่งร้ายแรง
ข้อ จำกัด ในรุ่นนี้คือการที่ผู้ถือหุ้นไม่สามารถสังเกตสัญญาชดเชยหรือรู้ว่าผู้จัดการจะ
มีส่วนร่วมในการวางแผนภาษีตามกฎหมายหรือการหลีกเลี่ยงภาษีที่ผิดกฎหมาย ดังนั้นพฤติกรรมก้าวร้าวไม่เหมาะสมโดยผู้กำกับภาษีถือว่า
'' การกระทำที่ซ่อนอยู่ '' เพราะการคืนภาษีจะไม่เปิดเผยให้กับนักลงทุน (ดูคร็อกเกอร์และ Slemrod, 2005) และผู้ถือหุ้นจะ
ไม่ทราบว่าในการเปลี่ยนแปลงสัญญาค่าตอบแทนของผู้บริหารจนกระทั่งหลังจาก ไฟ RM ถูกลงโทษ นอกจากนี้มันเป็นยากที่
จะทำสัญญาเกี่ยวกับการหลีกเลี่ยงภาษีเนื่องจากพฤติกรรมที่ผิดกฎหมายและดังนั้นจึงจะทำให้สัญญาใด ๆ ที่มีฟังก์ชั่นนี้
ไม่สามารถบังคับใช้ได้ผลโดยศาล (เฉินและชู 2005) ในท้ายที่สุด Slemrod (2004) แสดงให้เห็นว่าภาษีนิติบุคคลที่
ไม่ปฏิบัติตาม (การหลีกเลี่ยงภาษี) อาจจะเป็นผลมาจากการออกแบบของแผนค่าตอบแทนจูงใจ.
ธนารักษ์ (1999), Desai (2003) และบอยน์ตันและคณะ (2005) ทั้งหมดเอกสารการเจริญเติบโตของการแพร่กระจายระหว่างรวม
สายรายได้ในงบการเงินและรวมรายได้ที่ต้องเสียภาษีตามการรายงานของกรมสรรพากร ('' ช่องว่างหนังสือหักภาษี ''). 8 รายได้หนังสือใน
ส่วนที่เกินจากรายได้ที่ต้องเสียภาษีมีความสอดคล้องกับการจัดการของผลประกอบการ รายงานตลาดทุนแข็งขันภาษี
หรือการรวมกันบางส่วนของทั้งสอง activities.9 ดุลยพินิจที่มีอยู่ใน GAAP ให้ผู้จัดการที่มีโอกาสที่จะ
จัดการกำไรหนังสือขึ้นโดยไม่จำเป็นต้องมีผลกระทบต่อรายได้ที่ต้องเสียภาษี (เช่น Badertscher et al., 2009) ในทำนองเดียวกันมิลส์
(1998) และ Desai (2003) ชี้ให้เห็นว่าช่องว่างหนังสือหักภาษีขยายปรากฏขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับการวางแผนภาษีก้าวร้าว.
ฟิลลิปและคณะ (2003) Hanlon (2005) และเยอร์และคณะ (2006) แสดงหลักฐานว่าแบ่งระหว่างภาษีและสายการเงิน
การรายงานเป็นเพียงบางส่วนที่เป็นส่วนของการจัดการรายได้ สุดท้ายแฟรงก์และคณะ (2009) ไฟครั้งที่หลักฐานแสดงให้เห็นว่าไฟ RMS
ที่จัดการกำไรยังอุกอาจจัดการภาษี.
วรรณกรรมก่อนที่ยังไม่ได้ถึงฉันทามติเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการเพิ่มขึ้นของ gap.10 หนังสือหักภาษีสำหรับจุดประสงค์ของเรา
การศึกษาตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งจูงใจผู้บริหาร และช่องว่างหนังสือหักภาษีสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ ๆ เข้ามาไม่ว่าจะเป็น RMS ไฟปรากฏขึ้น
เพื่อชดเชยผู้จัดการทั่วไปและกรรมการภาษีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดช่องว่างหนังสือหักภาษีที่กว้างขึ้น.
ธนารักษ์ (1999), Desai (2003) และ บอยน์ตันและคณะ (2005) ทั้งหมดเอกสารการเจริญเติบโตของการแพร่กระจายระหว่างรวม
สายรายได้ในงบการเงินและรวมรายได้ที่ต้องเสียภาษีตามการรายงานของกรมสรรพากร ('' ช่องว่างหนังสือหักภาษี ''). 8 รายได้หนังสือใน
ส่วนที่เกินจากรายได้ที่ต้องเสียภาษีมีความสอดคล้องกับการจัดการของผลประกอบการ รายงานตลาดทุนแข็งขันภาษี
หรือการรวมกันบางส่วนของทั้งสอง activities.9 ดุลยพินิจที่มีอยู่ใน GAAP ให้ผู้จัดการที่มีโอกาสที่จะ
จัดการกำไรหนังสือขึ้นโดยไม่จำเป็นต้องมีผลกระทบต่อรายได้ที่ต้องเสียภาษี (เช่น Badertscher et al., 2009) ในทำนองเดียวกันมิลส์
(1998) และ Desai (2003) ชี้ให้เห็นว่าช่องว่างหนังสือหักภาษีขยายปรากฏขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับการวางแผนภาษีก้าวร้าว.
ฟิลลิปและคณะ (2003) Hanlon (2005) และเยอร์และคณะ (2006) แสดงหลักฐานว่าแบ่งระหว่างภาษีและสายการเงิน
การรายงานเป็นเพียงบางส่วนที่เป็นส่วนของการจัดการรายได้ สุดท้ายแฟรงก์และคณะ (2009) ไฟครั้งที่หลักฐานแสดงให้เห็นว่าไฟ RMS
ที่จัดการกำไรยังอุกอาจจัดการภาษี.
วรรณกรรมก่อนที่ยังไม่ได้ถึงฉันทามติเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการเพิ่มขึ้นของ gap.10 หนังสือหักภาษีสำหรับจุดประสงค์ของเรา
การศึกษาตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งจูงใจผู้บริหาร และช่องว่างหนังสือหักภาษีสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ ๆ เข้ามาไม่ว่าจะเป็น RMS ไฟปรากฏขึ้น
เพื่อชดเชยผู้จัดการทั่วไปและกรรมการภาษีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในลักษณะที่อาจก่อให้เกิดช่องว่างหนังสือหักภาษีที่กว้างขึ้น

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ในทางตรงกันข้ามกับวรรณกรรมค่อนข้างกว้างขวางในบริเวณ และจึง nancial misreporting มีค่อนข้างน้อย
เชื่อมโยงผู้บริหารแรงจูงใจก้าวร้าวภาษี 5 slemrod ( 2004 ) ได้พัฒนาความคิดที่ว่าผู้ถือหุ้นเลือกระดับ
ของความก้าวร้าวภาษีโดยการเชื่อมโยงการชดเชยภาษีอัตราภาษีที่มีประสิทธิภาพผู้จัดการหรือราคาหุ้น อย่างไรก็ตาม หนึ่งพูดจริง
ข้อจำกัดในรุ่นนี้คือผู้ถือหุ้นไม่สามารถสังเกตการชดเชยสัญญา หรือทราบว่าผู้จัดการ
มีส่วนร่วมในการวางแผนภาษีตามกฎหมาย หรือเลี่ยงภาษีอย่างผิดกฎหมาย ดังนั้น พฤติกรรมก้าวร้าวไม่เหมาะสม โดยผู้กำกับภาษีถือเป็นการกระทำ 'hidden
' , ' ' เพราะภาษีจะไม่เปิดเผยให้นักลงทุน ( ดู slemrod คร็อกเกอร์ และ พ.ศ. 2548 ) และผู้ถือหุ้นทำ
ไม่รู้ว่าจะต้องเปลี่ยนสัญญาค่าตอบแทนของผู้บริหารจนหลังจึง RM คือ penalized นอกจากนี้ยังแยกศาสนาจึง
สัญญาในการหลบเลี่ยงภาษี เนื่องจากมีพฤติกรรมที่ผิดกฎหมายซึ่งจะแสดงสัญญาใด ๆที่เป็นฟังก์ชันของข้อความนี้
ผลโดยศาล ( เฉินและชู , 2005 ) ในที่สุด slemrod ( 2004 ) แสดงให้เห็นว่าภาษีนิติบุคคล
2544 ( เลี่ยงภาษี ) อาจเป็นผลจากการออกแบบของแผนค่าตอบแทนจูงใจ .
คลัง ( 1999 ) , Desai ( 2003 ) และ Boynton et al . ( 2548 ) เอกสารการกระจายระหว่างมวลรวม
จึง nancial งบรายได้และต้องเสียภาษีรวมรายงานโดย IRS ( การพลีหนังสือภาษี ' ช่องว่าง ' รายได้ 8 หนังสือ
)ส่วนเกินของรายได้ที่ต้องเสียภาษีสอดคล้องกับการจัดการกำไรรายงานตลาดทุนภาษีแข็งขัน ,
หรือการรวมกันของทั้งสองกิจกรรม 9 ดุลยพินิจที่มีอยู่ในบริษัทให้ผู้จัดการด้วย โอกาสที่จะเติบโตขึ้นโดยไม่จำเป็น
จัดการหนังสือที่มีผลต่อรายได้ที่ต้องเสียภาษี ( เช่น badertscher et al . , 2009 ) โรงงาน
ในทํานองเดียวกัน( 1998 ) และ Desai ( 2003 ) ได้แนะนำว่า หนังสือภาษีขยายช่องว่างจะปรากฏขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับการวางแผนภาษีก้าวร้าว .
ฟิลลิปส์ et al . ( 2003 ) , แฮนล ( 2005 ) และเยอร์ et al . ( 2006 ) ให้หลักฐานที่แยกระหว่างภาษีและจึง nancial
รายงานบางส่วนจากการจัดการรายได้ ในที่สุด , Frank et al . ( 2009 ) จึงหาหลักฐานจึง RMS
บอกว่าที่จัดการกำไรยังอุกอาจจัดการภาษี .
วรรณกรรมก่อนไม่ได้ถึงฉันทามติเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการเพิ่มภาษีหนังสือ gap.10 สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษาของเรา
, ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างแรงจูงใจและบริหารภาษีหนังสือช่องว่างสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เป็นว่า RMS จึงปรากฏ
เพื่อชดเชย ผู้จัดการทั่วไป และภาษีอากร ผู้บริหารโดยเฉพาะในลักษณะที่อาจทำให้หนังสือภาษีกว้างขึ้นช่องว่าง .
คลัง ( 1999 ) , Desai ( 2003 ) และ Boynton et al . ( 2548 ) เอกสารการกระจายระหว่างมวลรวม
จึง nancial งบรายได้และต้องเสียภาษีรวมรายงานโดย IRS ( การพลีหนังสือภาษี ' ช่องว่าง ' ) รายได้ 8 หนังสือ
ส่วนเกินของรายได้ที่ต้องเสียภาษีสอดคล้องกับการจัดการกำไรรายงานตลาดทุน ,ความก้าวร้าวภาษี
หรือการรวมกันของทั้งสองกิจกรรม 9 ดุลยพินิจที่มีอยู่ในบริษัทให้ผู้จัดการด้วย โอกาสที่จะเติบโตขึ้นโดยไม่จำเป็น
จัดการหนังสือที่มีผลต่อรายได้ที่ต้องเสียภาษี ( เช่น badertscher et al . , 2009 ) ในทำนองเดียวกัน , โรงสี
( 1998 ) และ Desai ( 2003 ) ได้แนะนำว่า หนังสือภาษีขยายช่องว่างจะปรากฏขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับการวางแผนภาษีก้าวร้าว .
ฟิลลิปส์ et al .( 2003 ) , แฮนล ( 2005 ) และเยอร์ et al . ( 2006 ) ให้หลักฐานที่แยกระหว่างภาษีและจึง nancial
รายงานบางส่วนจากการจัดการรายได้ ในที่สุด , Frank et al . ( 2009 ) จึงหาหลักฐานว่า RMS จึงจัดการกำไรยังอุกอาจจัดการ

วรรณกรรมก่อนภาษี มีไม่ถึงฉันทามติเกี่ยวกับแหล่งที่มาของหนังสือภาษีเพิ่มในช่องว่าง10 สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษาของเรา
, ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างแรงจูงใจและบริหารภาษีหนังสือช่องว่างสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เป็นว่า RMS จึงปรากฏ
เพื่อชดเชยภาษี กรรมการ และผู้จัดการทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในลักษณะที่อาจทำให้หนังสือภาษี
กว้างขึ้นช่องว่าง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.