Keywords: Newspapers; Literary work

Keywords: Newspapers; Literary works; Copyright; Extracts; Substantial part; Fair dealing; Copyright licensing schemes; Transient copying

Summary: Companies had infringed newspapers' copyright by using a media monitoring service from a third party which provided them with copies of headlines and extracts from articles on newspaper websites. A web end-user licence was required to lawfully use and receive the third party's service.

Abstract: The claimants sought a declaration that the defendants needed a licence to produce and/or use copies of the claimants' newspaper content.

The first claimant (C1) was a company which managed the intellectual property rights of member newspapers, including the second to seventh claimant newspaper publishers (C2). The first and second defendants (D) provided a media monitoring service to business customers by monitoring a number of websites. D used the content from C2's websites to create monitoring reports to its customers. The reports included the headline, opening text and an extract from articles which matched search terms selected by the customer. The third defendant (D3) was a professional association representing public relations providers who used D's monitoring service. D3 admitted that when its members received a copy of D's report by email, or accessed it via D's website, a copy was made in the memory of the member's computer. The court was required to determine whether (i) a newspaper headline was capable of being a free-standing original literary work; (ii) the text extract constituted a "substantial part" of the article as a literary work; (iii) D3 and its members required a web end-user licence from C1 or C2 in order to lawfully use and receive D's service.

Declaration granted. (1) The relevant test was set out in Infopaq International A/S v Danske Dagblades Forening (C-5/08) [2012] Bus. L.R. 102 where the European Court of Justice said that no distinction was to be made between part of an article and the whole, provided that the part contained elements which were the expression of the intellectual creation of the author. There was no reference to "substantial part" in Directive 2001/29 art.2; the ECJ made it clear that originality rather than substantiality was the test to be applied to the part extracted, Infopaq followed and Fairfax Media Publications Pty Ltd v Reed international Books Australia Pty Ltd considered. C2's evidence was that the creation of headlines involved considerable skill. Some of the headlines were therefore capable of being independent literary works; those that were not formed part of the articles to which they related (see paras 69-72 of judgment). (2) In considering whether the text extracts constituted a substantial part of the articles, the issue was the quality of the extracted part and the level of the author's skill and labour appropriated by the copier rather than the quantity, Newspaper Licensing Agency Ltd v Marks & Spencer Plc [2001] UKHL 38, [2003] 1 A.C. 551 applied. Those principles had to be considered in the light of Infopaq, where the ECJ found that copying an extract of 11 consecutive words from an article constituted reproduction in part for the purposes of art.2, provided that those words had the necessary quality of originality. That did not mean that the court had to conduct some sort of assessment of whether the extract was itself novel or artistically worthwhile. That would be tantamount to determining whether the extract was itself a literary work. Many of the text extracts contained elements which were the expression of the intellectual creation of the author of the article as a whole, and the extracts therefore constituted a substantial part of the articles (paras 74-75, 80, 85). (3) It was admitted that D's customers made copies of the headline and text extract when viewing or accessing D's report, and that was prima facie infringement. D's customers could not rely on the exception in the Copyright, Designs and Patents Act 1988 s.28A. Making the copy was not an essential and integral part of a technological process, but was the end which D's process was designed to achieve and was the very product for which the customers paid D. Nor could D's customers rely on the fair dealing defence as that only applied if the other requirements of s.30 were fulfilled, which included dealing with a work for the purpose of criticism or review where the dealing was accompanied by a sufficient acknowledgement. D's customers did not apply critical faculties to the work. The purpose of D's service was merely to enable the customers to decide whether they wanted to see the content of the articles. That did not fall within the expression "criticism or review", Ashdown v Telegraph Group Ltd [2001] EWCA Civ 1142, [2002] Ch. 149 applied. Furthermore, s.30(2) did not apply to commercial, non-public users, Marks & Spencer applied. Even if it did, D's use of the work was not fair dealing and no sufficient acknowledgement was made, as D's service did not name the author of the articles. In the circumstances, without a licence from C1 or C2 there was infringement of C2's copyright by D's customers in receiving and using D's monitoring reports (paras 102-104, 109-113, 127, 130-134, 141).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำสำคัญ: หนังสือพิมพ์ งานวรรณกรรม ลิขสิทธิ์ สารสกัดจาก ส่วนหนึ่งพบ จัดการที่เป็นธรรม แผนงานการอนุญาตลิขสิทธิ์ คัดลอกชั่วคราว

สรุป: บริษัทมี infringed ลิขสิทธิ์ของหนังสือพิมพ์ โดยใช้สื่อการตรวจสอบบริการจากบุคคลสามที่ให้มาพร้อมกับสำเนาของพาดหัวและสารสกัดจากบทความในหนังสือพิมพ์เว็บไซต์ ใบอนุญาตสำหรับผู้ใช้เว็บถูกต้องใช้ lawfully และได้รับบริการของบุคคลสาม

บทคัดย่อ: ประเทศที่ขอประกาศว่า ที่จำเลยต้องการอนุญาตให้ผลิต หรือใช้สำเนาของเนื้อหาหนังสือพิมพ์ของประเทศ

ผู้อ้างแรก (C1) เป็นบริษัทที่จัดการสิทธิทรัพย์สินทางปัญญาของสมาชิกหนังสือพิมพ์ ทั้งสอง-เจ็ดผู้อ้างหนังสือพิมพ์ผู้ประกาศ (C2) จำเลยหนึ่ง และสอง (D) ให้สื่อตรวจสอบบริการลูกค้า โดยการตรวจสอบหมายเลขของเว็บไซต์ D ใช้เนื้อหาจากเว็บไซต์ของ C2 เพื่อสร้างรายงานการตรวจสอบแก่ลูกค้า รายงานรวมพาดหัวข่าว เปิดข้อความและข้อความที่คัดจากบทความที่ตรงกับเงื่อนไขการค้นหาที่เลือกลูกค้า จำเลยที่สาม(ดี 3) สมาคมวิชาชีพตัวแทนประชาสัมพันธ์ให้ผู้ใช้บริการตรวจสอบดีขึ้น ดี 3 ยอมรับว่า เมื่อสมาชิกได้รับสำเนาของรายงานที่ดีทางอีเมล์ หรือเข้าถึงผ่านทางเว็บไซต์ของ D สำเนาทำในหน่วยความจำของคอมพิวเตอร์ของสมาชิก ศาลไม่จำเป็นต้องกำหนดว่า (i) พาดหัวหนังสือพิมพ์มีความสามารถในการยืนฟรีเดิมงานวรรณกรรม (ii) การดึงข้อมูลข้อความทะลัก "พบส่วนหนึ่ง" ของบทความเป็นงานวรรณกรรม (iii) ดี 3 และสมาชิกต้องการขี่ผู้ใช้เว็บจาก C1 หรือ C2 lawfully ใช้ และได้รับบริการดีขึ้น

รายงานให้ (1) การทดสอบที่เกี่ยวข้องถูกกำหนดออกมาใน Infopaq International a/s v รถ [2012] Danske Dagblades Forening (C-5/08) L.R. 102 ที่ศาลยุติธรรมยุโรปบอกว่า ไม่แตกต่างจะทำระหว่างส่วนหนึ่งของบทความทั้งหมด ส่วนที่ประกอบด้วยองค์ประกอบที่มีค่าของการสร้างปัญญาของผู้เขียน ที่ มีการอ้างอิง "ส่วนพบ" ในคำสั่ง 2001/29 art.2 ECJ ที่ทำชัดเจนที่ความคิดริเริ่มมากกว่า substantiality ถูกทดสอบกับส่วนสกัด ตาม Infopaq และแฟร์แฟกซ์สื่อสิ่งพิมพ์ Pty Ltd v กกประเทศหนังสือออสเตรเลีย Pty Ltd ถือ หลักฐานของ C2 ได้ว่า การสร้างหัวข้อข่าวที่เกี่ยวข้องกับทักษะมาก ของพาดหัวข่าวได้จึงสามารถเป็นงานวรรณกรรมอิสระ ผู้ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของบทความซึ่งจะเกี่ยวข้องกับ (ดูพา 69-72 ของคำพิพากษา) (2) ในการพิจารณา ว่าข้อความแยกทะลักพบส่วนหนึ่งของบทความ ปัญหาคือ คุณภาพของส่วนแยกและระดับของทักษะและแรงงานที่จัดสรร โดยเครื่องถ่ายเอกสารมากกว่าปริมาณ Ltd ตัวแทนหนังสืออนุญาตให้ใช้สิทธิ์เครื่องหมาย v ผู้&สเปนเซอร์จำกัด(มหาชน) [2001] UKHL 38, [2003] เอซี 1 551 ที่ใช้ หลักการเหล่านั้นก็จะถือว่านี้ Infopaq ที่ ECJ ที่พบว่าการคัดลอกส่วนคำ 11 ติดต่อกันจากบทความทะลักซ้ำบางส่วนสำหรับ art.2 โดยที่คำเหล่านั้นมีคุณภาพจำเป็นของความคิดริเริ่ม ที่ไม่ได้หมายความ ว่า ศาลมีการเรียงลำดับบางอย่างของการประเมินว่ามีการดึงข้อมูลตัวนวนิยาย หรือมีระดับคุ้มค่า ที่จะ tantamount เพื่อกำหนดว่า สารสกัดเป็นตัวงานวรรณกรรม ของสารสกัดจากข้อความที่ประกอบด้วยองค์ประกอบที่มีค่าของการสร้างปัญญาของผู้เขียนบทความทั้งหมด และสารสกัดที่ทะลักพบส่วนหนึ่งของบทความ (ในพาที่ 74-75, 80, 85) ดังนั้น (3) ได้ถูกยอมรับว่า ดีลูกค้าทำสำเนาของข้อความพาดหัวและแยกเมื่อดู หรือเข้าถึงรายงานของ D ที่ถูกละเมิด prima facie ไม่ดีลูกค้าสามารถพึ่งให้ข้อยกเว้นใน s.28A ลิขสิทธิ์ ออกแบบ และ 1988 พระราชบัญญัติสิทธิบัตร ทำสำเนาไม่ใช่ส่วนจำเป็น และสำคัญของกระบวนการเทคโนโลยี แต่ถูกตามขั้นตอน D ที่ถูกออกแบบมาเพื่อให้บรรลุ และมีผลิตภัณฑ์มากที่ลูกค้าชำระเงินดี หรือลูกค้าดีสามารถพึ่งพากลาโหมจัดการที่เป็นธรรมเป็นที่ใช้ถ้ามีการตอบสนองความต้องการอื่น ๆ ของ s.30 ซึ่งรวมจัดการกับงานเพื่อวิจารณ์ หรือตรวจสอบที่พร้อมกับการจัดการ โดยการยอมรับเพียงพอ ลูกค้าดีไม่ได้ใช้การคณะที่สำคัญเพื่อการทำงาน วัตถุประสงค์ของการบริการที่ดีมีเพียงเพื่อ ให้ลูกค้าตัดสินใจว่า พวกเขาต้องการดูเนื้อหาของบทความ ที่ไม่ไม่อยู่ภายในนิพจน์ "วิจารณ์หรือตรวจสอบ" Ashdown v โทรเลขกลุ่ม Ltd [2001] EWCA Civ 1142, [2002] ช. 149 ใช้ นอกจากนี้ s.30(2) ไม่ได้ใช้ผู้ใช้เชิงพาณิชย์ สาธารณชน เครื่องใช้สเปนเซอร์& แม้ว่ามันไม่ได้ ใช้งานดีไม่ยุติธรรมยอมรับการทำงาน และไม่เพียงพอทำ เป็นบริการของ D ได้ชื่อผู้เขียนบทความ ในสถานการณ์ ไม่มีใบอนุญาตจาก C1 หรือ C2 มีถูกละเมิดของ C2 ลิขสิทธิ์ โดยลูกค้าที่ดีในการรับ และใช้ D ของตรวจสอบรายงาน (พา 102-104, 109-113, 127, 130-134, 141) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำสำคัญ: หนังสือพิมพ์; วรรณกรรม ลิขสิทธิ์ สารสกัด; ส่วนหนึ่งที่สำคัญ; ยุติธรรมการซื้อขาย; แผนการออกใบอนุญาตลิขสิทธิ์ คัดลอกชั่วคราวสรุป: บริษัท ได้ละเมิดลิขสิทธิ์หนังสือพิมพ์ 'โดยใช้บริการตรวจสอบสื่อจากบุคคลที่สามที่ให้พวกเขามีสำเนาของพาดหัวและสารสกัดจากบทความในเว็บไซต์ของหนังสือพิมพ์ ใบอนุญาตเว็บของผู้ใช้จะต้องใช้ถูกต้องตามกฎหมายและได้รับการบริการของบุคคลที่สามบทคัดย่อ: อะไรก็ได้ขอประกาศว่าจำเลยที่จำเป็นในใบอนุญาตในการผลิตและ / หรือใช้สำเนาของเนื้อหาในหนังสือพิมพ์ก็ได้ ' โจทก์แรก (C1 ) เป็น บริษัท ที่มีการบริหารจัดการทรัพย์สินทางปัญญาของสมาชิกหนังสือพิมพ์รวมทั้งสองเพื่อที่เจ็ดหนังสือพิมพ์โจทก์ (C2) จำเลยเป็นครั้งแรกและครั้งที่สอง (D) ให้บริการตรวจสอบสื่อที่จะให้ธุรกิจของลูกค้าโดยการตรวจสอบจำนวนของเว็บไซต์ D ที่ใช้เนื้อหาจากเว็บไซต์ของ C2 ในการสร้างรายงานการตรวจสอบให้กับลูกค้าของตน รายงานรวมถึงการพาดหัวข้อความเปิดและสารสกัดจากบทความที่ตรงกับคำค้นหาที่เลือกโดยลูกค้า จำเลยที่สาม (D3) เป็นสมาคมวิชาชีพที่เป็นตัวแทนของผู้ให้บริการการประชาสัมพันธ์ที่ใช้บริการ D's ตรวจสอบ D3 ยอมรับว่าเมื่อสมาชิกได้รับสำเนาของรายงาน D's อีเมลหรือเข้าถึงได้ผ่านทางเว็บไซต์ของ D's, สำเนาที่ถูกสร้างขึ้นในหน่วยความจำของเครื่องคอมพิวเตอร์ของสมาชิก ศาลจะต้องตรวจสอบว่า (i) พาดหัวหนังสือพิมพ์คือความสามารถในการเป็นฟรียืนงานวรรณกรรมต้นฉบับ (ii) สารสกัดจากข้อความที่บัญญัติ "ส่วนมาก" ของบทความเป็นงานวรรณกรรม; (iii) D3 และสมาชิกต้องได้รับใบอนุญาตของผู้ใช้เว็บจาก C1 C2 หรือเพื่อใช้ถูกต้องตามกฎหมายและได้รับ D's ให้บริการที่ได้รับการประกาศ (1) การทดสอบที่เกี่ยวข้องได้รับการกำหนดไว้ใน Infopaq นานาชาติ A / S v Danske Dagblades Forening (C-5/08) [2012] บัส LR 102 ที่ยุโรปศาลยุติธรรมกล่าวว่าไม่มีความแตกต่างก็จะทำขึ้นระหว่างส่วนหนึ่งของบทความและทั้งที่ระบุว่าเป็นส่วนหนึ่งที่มีองค์ประกอบซึ่งมีการแสดงออกของการสร้างทางปัญญาของผู้เขียน มีการอ้างอิงถึง "ส่วนมาก" ใน Directive 2001/29 art.2 ไม่มี; ECJ ทำให้มันชัดเจนว่าการริเริ่มมากกว่าเท็จจริงคือการทดสอบที่จะนำไปใช้กับส่วนสกัด Infopaq ปฏิบัติตามและแฟร์มีเดียสิ่งพิมพ์ Pty Ltd v กกหนังสือระหว่างประเทศออสเตรเลีย Pty Ltd ถือว่า หลักฐาน C2 เป็นว่าการสร้างข่าวที่เกี่ยวข้องกับความสามารถมาก บางส่วนของหัวข้อที่ได้จึงมีความสามารถของการเป็นงานวรรณกรรมอิสระ ผู้ที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของบทความที่พวกเขาเกี่ยวข้อง (ดู Paras 69-72 ของการตัดสิน) (2) ในการพิจารณาว่าสารสกัดจากข้อความที่ประกอบเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของบทความปัญหาคือคุณภาพของส่วนสกัดและระดับของความสามารถของผู้เขียนและแรงงานที่เหมาะสมโดยเครื่องถ่ายเอกสารมากกว่าปริมาณหนังสือพิมพ์ Licensing Agency จำกัด มาร์ควี แอนด์สเปนเซอร์ บมจ. [2001] UKHL 38, [2003] 1 AC 551 นำไปใช้ หลักการเหล่านั้นต้องได้รับการพิจารณาในแง่ของ Infopaq ที่ ECJ พบว่าสารสกัดจากการคัดลอกจาก 11 คำติดต่อกันจากบทความประกอบการสืบพันธุ์ในส่วนหนึ่งเพื่อวัตถุประสงค์ในการ art.2 โดยมีเงื่อนไขว่าคำพูดเหล่านั้นมีคุณภาพที่จำเป็นของความคิดริเริ่ม นั่นไม่ได้หมายความว่าศาลจะต้องดำเนินการเรียงลำดับของการประเมินของบางอย่างไม่ว่าจะเป็นสารสกัดเป็นตัวเองนวนิยายหรือคุ้มค่าที่งดงาม ที่จะพอ ๆ กันกับการกำหนดว่าสารสกัดจากตัวเองเป็นงานวรรณกรรม ๆ ของสารสกัดจากข้อความที่มีองค์ประกอบซึ่งมีการแสดงออกของการสร้างปัญญาของผู้เขียนบทความโดยรวมและสารสกัดจึงประกอบด้วยส่วนหนึ่งของบทความ (Paras 74-75, 80, 85) (3) ได้รับการยอมรับว่าลูกค้า D's ทำสำเนาของพาดหัวและสารสกัดจากข้อความเมื่อดูหรือการเข้าถึงรายงาน D's และนั่นก็คือการละเมิดเบื้องต้น ลูกค้า D's ไม่สามารถพึ่งพาการยกเว้นในลิขสิทธิ์การออกแบบและสิทธิบัตรพระราชบัญญัติ 1988 s.28A ทำสำเนาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่จำเป็นและสำคัญของกระบวนการทางเทคโนโลยี แต่ก็สิ้นสุดกระบวนการที่ D's ได้รับการออกแบบเพื่อให้บรรลุและเป็นผลิตภัณฑ์มากที่ลูกค้าจ่าย D. ไม่สามารถลูกค้า D's พึ่งพาในการป้องกันการค้าที่เป็นธรรมเป็นที่ นำไปใช้เฉพาะในกรณีที่ความต้องการอื่น ๆ ของ s.30 ได้สำเร็จซึ่งรวมถึงการจัดการกับการทำงานเพื่อจุดประสงค์ของการวิจารณ์หรือตรวจที่ติดต่อที่มาพร้อมกับการรับรู้ที่เพียงพอ ลูกค้า D's ไม่ได้ใช้ปัญญาที่สำคัญในการทำงาน วัตถุประสงค์ของการให้บริการ D's เป็นเพียงที่จะช่วยให้ลูกค้าที่จะตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะเห็นเนื้อหาของบทความ ที่ไม่ได้ตกอยู่ในการแสดงออก "การวิจารณ์หรือตรวจสอบ" อาร์ชดาวน์วีโทรเลขกรุ๊ป จำกัด [2001] EWCA Civ 1142 [2002] Ch 149 นำไปใช้ นอกจาก s.30 (2) ไม่ได้นำไปใช้กับการค้าผู้ใช้ที่ไม่ใช่ที่สาธารณะ Marks & Spencer นำไปใช้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใช้ D's ในการทำงานที่ไม่เป็นธรรมและการซื้อขายไม่มีการยอมรับเพียงพอได้ทำตามบริการ D's ไม่ได้ชื่อผู้เขียนบทความ ในกรณีที่ไม่มีใบอนุญาตจาก C1 C2 หรือมีการละเมิดลิขสิทธิ์ C2 โดยลูกค้า D's ในการรับและการใช้ D's รายงานการตรวจสอบ (Paras 102-104, 109-113, 127, 130-134, 141)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำสำคัญ : หนังสือพิมพ์ วรรณกรรม ลิขสิทธิ์ ; สารสกัด ; ส่วนรูปธรรม การจัดการงานลิขสิทธิ์ลิขสิทธิ์ ; รูปแบบ ; สรุปคัดลอก

ชั่วคราว : บริษัทหนังสือพิมพ์ได้ละเมิดลิขสิทธิ์โดยใช้สื่อตรวจสอบบริการจากบุคคลที่สามที่ให้พวกเขามีสำเนาของข่าวและสารสกัดจากบทความบนเว็บไซต์หนังสือพิมพ์เว็บของผู้ใช้ใบอนุญาตต้องมีสิทธิ์ใช้ และรับบริการของบุคคลที่สาม .

เป็นสิทธิขอประกาศว่าจำเลยต้องการใบอนุญาตผลิต และ / หรือ สำเนาใช้สิทธิ ' หนังสือพิมพ์เนื้อหา

ผู้แรก ( C1 ) เป็น บริษัท ที่จัดการลิขสิทธิ์ทรัพย์สินทางปัญญาของ หนังสือพิมพ์สมาชิกรวมทั้งสองเจ็ดโจทก์สำนักพิมพ์หนังสือพิมพ์ ( C2 ) จำเลยที่ 1 และ 2 ( D ) ให้สื่อตรวจสอบบริการเพื่อลูกค้าธุรกิจโดยการตรวจสอบจำนวนของเว็บไซต์ D ใช้เนื้อหาจากเว็บไซต์ C2 เพื่อสร้างรายงานการตรวจสอบของลูกค้า รายงานรวมพาดหัวข้อความเปิดและสารสกัดจากบทความที่ตรงกับเงื่อนไขการค้นหาที่เลือก โดยลูกค้า จำเลยที่ 3 ( D3 ) เป็นสมาคมวิชาชีพตัวแทนประชาสัมพันธ์ผู้ให้บริการที่ใช้ D การตรวจสอบบริการ D3 ยอมรับว่า เมื่อสมาชิกได้รับสำเนาของรายงาน D โดยอีเมล์ หรือเข้าถึงได้ผ่านทางเว็บไซต์ ดี สำเนาถูกสร้างในหน่วยความจำของคอมพิวเตอร์ของสมาชิกศาลต้องตรวจสอบว่า ( ผม ) พาดหัวหนังสือพิมพ์ มีความสามารถในการยืนฟรีต้นฉบับวรรณกรรม ; ( 2 ) ข้อความแยกบัญญัติ " ส่วนหนึ่ง " ที่สําคัญของบทความเป็นวรรณกรรม ; ( iii ) D3 และสมาชิกที่ต้องการเว็บของผู้ใช้ใบอนุญาตจาก C1 C2 เพื่อที่จะมีสิทธิ์ใช้หรือ และรับดีบริการ

ประกาศสิทธิ์( 1 ) การทดสอบที่เกี่ยวข้องถูกตั้งค่าออกใน infopaq นานาชาติ S / V Default danske dagblades forening ( C - 5 / 08 ) [ 2012 ] รถบัส แอลอาร์ 102 ที่ยุโรปศาลยุติธรรมกล่าวว่าไม่มีความแตกต่างจะทำให้ระหว่างส่วนหนึ่งของบทความ และ ทั้งหมด โดยที่ส่วนหนึ่งประกอบด้วยองค์ประกอบ ซึ่งการแสดงออกของการสร้างสรรค์ทางปัญญาของผู้เขียนไม่มีการอ้างอิงถึง " ส่วนมาก " ใน Directive 2001 / 29 ศิลปะ 2 ; ECJ ชัดเจนว่าความคิดริเริ่มมากกว่า substantiality เป็นแบบทดสอบเพื่อใช้กับส่วนที่สกัด infopaq ตามสื่อสิ่งพิมพ์แฟร์ Pty Ltd v รีดหนังสือนานาชาติออสเตรเลีย Pty Ltd พิจารณา หลักฐาน C2 เป็นที่การสร้างหัวข้อที่เกี่ยวข้องทักษะมากบางส่วนของหัวข้อที่ถูกดังนั้นสามารถเป็นวรรณกรรมที่เป็นอิสระ ผู้ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของบทความที่พวกเขาที่เกี่ยวข้อง ( ดูศึก 69-72 พิพากษา ) ( 2 ) พิจารณาว่า ข้อความสารสกัดที่ดีส่วนหนึ่งที่สําคัญของบทความปัญหาคือคุณภาพของส่วนสกัดและระดับทักษะของผู้เขียนและแรงงานที่เหมาะสม โดยถ่ายเอกสารมากกว่าปริมาณ หน่วยงานอนุญาตพิมพ์เครื่องหมาย&สเปนเซอร์จำกัดวีจำกัด [ 2001 ] ukhl 38 [ 2003 ] 1 แอร์ที่ใช้ หลักการเหล่านั้นต้องได้รับการพิจารณาในแง่ของ infopaq ,ซึ่งพบว่าสารสกัดของ ECJ คัดลอก 11 คำ ต่อเนื่องจากบทความโดยการสืบพันธุ์ในส่วนหนึ่งเพื่อวัตถุประสงค์ของศิลปะ ที่ 2 ระบุว่าคำเหล่านั้นมีคุณภาพที่จำเป็นของความคิดริเริ่ม นั่นไม่ได้หมายความว่า ศาลต้องดำเนินการบางจัดเรียงของการประเมินว่า สารสกัดด้วยตัวมันเองนวนิยาย หรือสวย คุ้มค่าจะเท่ากับการกำหนดว่าแยกทีละงานวรรณกรรม หลายข้อความสารสกัดประกอบด้วยองค์ประกอบ ซึ่งการแสดงออกของการสร้างสรรค์ทางปัญญาของผู้เขียนของบทความโดยรวม และสารสกัดจึงบัญญัติส่วนหนึ่งที่สําคัญของบทความ ( ปารีส 74-75 , 80 , 85 )( 3 ) ก็ยอมรับว่า ดี ลูกค้า ก๊อปปี้พาดหัวและข้อความสกัดเมื่อดูรายงานหรือการเข้าถึงดี นั่นคือในตอนพบครั้งแรกการละเมิดลิขสิทธิ์ D คือลูกค้าไม่สามารถพึ่งพาข้อยกเว้นในลิขสิทธิ์ , การออกแบบและสิทธิบัตร Act 1988 s.28a . การคัดลอกไม่จําเป็น และส่วนหนึ่งของกระบวนการเทคโนโลยีแต่ก็จบที่ D กระบวนการถูกออกแบบมาเพื่อให้บรรลุและผลิตภัณฑ์มากที่ลูกค้าจ่าย ดี หรือ จะ ดี ลูกค้าพึ่งพาการจัดการที่เป็นธรรมเท่านั้นที่ใช้ป้องกันเช่นถ้าความต้องการอื่น ๆของ s.30 ได้สำเร็จ ซึ่งรวมถึงการจัดการกับการทำงานสำหรับวัตถุประสงค์ของการวิจารณ์หรือการตรวจสอบที่เกี่ยวข้อง คือ มีความรู้เพียงพอD คือ ลูกค้าไม่ได้ใช้ปัญญาในการทำงาน วัตถุประสงค์ของการ ดี บริการเป็นเพียงที่จะช่วยให้ลูกค้าสามารถตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะดูเนื้อหาของบทความ ที่ไม่ได้อยู่ในการแสดงออก " วิจารณ์ หรือทบทวน " แอชดาวน์ในโทรเลข Group Ltd [ 2001 ] ewca วิชาวัฒนธรรมแห่งความตาย [ 2002 ] ตอนที่ 149 ประยุกต์ นอกจากนี้ s.30 ( 2 ) ไม่ได้ใช้ในเชิงพาณิชย์ที่ไม่ใช่แบบสาธารณะ ผู้ใช้คะแนน&สเปนเซอร์ประยุกต์ ถ้ามันไม่ ดี ใช้งานไม่ได้ การซื้อขายที่เป็นธรรมและไม่เพียงพอในการทำ เป็น ดี บริการ ไม่ได้ชื่อผู้แต่งของบทความ ในสถานการณ์ที่ไม่มีใบอนุญาตจาก C1 C2 C2 หรือมีการละเมิดลิขสิทธิ์ โดย ดี ลูกค้าในการรับและการใช้ D รายงานการติดตามตรวจสอบ ( ปารีส 102-104 109-113 127 , , ,

130-134 141 )