The big dog began to run after the

The big dog began to run after the pedlar. John Law stopped. He looked afraid and his face was very red. 'Call your dog back, you bad girl!' he shouted.

Suddenly, his mouth opened and his face went white. Slowly, he began to fall, and his big body hit the road. The dog came up to him, but the pedlar did not move.

Alizon watched John Law for a minute. Then she said to me, 'Go and call someone from the village.'

I felt afraid, but I ran along the road very quickly. 'Help! Help!' I called to the villagers. 'The pedlar is ill!'

The villagers came out of their houses and followed me down the hill.

A young man looked at John Law carefully.

'He's not dead,' he said, 'but he's very ill. Let's move him to the nearest house. Someone must go and call his son.'

Just then, John Law began to talk very slowly. 'I can't move!' he said. 'I'm alive, but I can't move!'

I went back to stand near Alizon. The dog sat at her feet.

'That Device girl . . .' John Law said slowly, 'she - she cursed me! She wanted me to die! And her dog came to get me.'

All the villagers looked at Alizon.

'I'm sorry,' Alizon said quickly. 'I'm very hungry and I wanted some money, that's all.'

'Go away!' the villagers cried. 'You're a witch, and we don't want you in our village.'

Alizon began to run away down the hill and her dog followed. I watched the villagers. They carried John Law slowly up the hill to the nearest house. And then I followed my sister down the hill. I was hungry and tired and Malkin Tower was many miles away.

I was nine years old and I was angry. I was angry because the pedlar was ill. I was angry because the villagers didn't like me. And I was angry because my sister was a witch.

ROGER NOWELL

John Law was ill because Alizon cursed him, and his son wanted Roger Nowell to question Alizon. Roger Nowell was a rich and important man in Lancashire, and he was the judge for all the villages near Pendle Hill. He lived at Read Hall, seven miles from Newchurch.

On the thirtieth day of March, Mr Nowell's men came to Malkin Tower. Mr Nowell wanted to see Alizon at once.

We walked from Malkin Tower to Read Hall: my sister Alizon, my brother James, and our mother, Elizabeth Device. I followed them because I didn't want to stay at home with my grandmother. My grandmother was a difficult old woman, and I didn't like her.

Read Hall was an old house with a big garden and many old trees. Mr Nowell's servant opened the door for us. 'Come in,' Mr Nowell said. He was a tall man with a lot of white hair. His black coat looked warm and expensive. Alizon followed Mr Nowell into a room with a big fire. When I saw the fire, I wanted to go in, too!

'Are you cold, little one?' Mr Nowell asked me. 'Come in, and sit near the fire.'

I went across the room and sat down on the floor, next to the wonderful, hot fire.

Mr Nowell sat behind a big table. Two or three men, in black coats, stood near the window. Alizon stood in front of Mr Nowell. Her long hair was dirty, and her old dress looked dirtier.

'Two weeks ago, on the eighteenth day of March, you met John Law near Colne,' Roger Nowell said. His voice was slow and careful. 'Tell me about it.'

'I asked for money,' Alizon said. 'The pedlar was very angry and I didn't like him. I was angry, too, and I wanted him to die!'

'Tell me about your dog.'

'The dog is my friend,' Alizon said slowly. 'I wanted a friend, and I found that dog two months ago. I told my grandmother, and she liked the dog, too.'

'Did the dog run after the pedlar?'

'Yes, of course. I cursed the pedlar, and the dog ran after him!' Alizon said. 'I'm sorry now, because Mr Law is ill.'

'She's a witch!' one of the men said quietly.

Roger Nowell stood up and walked across the room to the door. 'James Device, come in. We want to question you.'

James came in and stood next to Alizon. James was thirteen years old, nearly a man, but he was afraid of many things. He began to cry.

'Don't be afraid,' Mr Nowell said. 'We want you to talk about your grandmother, Old Demdike.'

But Alizon wanted to talk. 'Don't ask him!' she said quickly. 'I can tell you about my grandmother because I'm with her every minute of the day. I go with her from village to village. I go with her across Pendle Hill. She asks people for money and food, and I help her.'

Alizon stopped. She looked at James, and then she looked at Mr Nowell. 'She cursed a child once, and the child died later that year.'

'And you!' James said. 'You cursed a child, too! Somebody told me!' James suddenly sat down on the floor and began to laugh loudly.

'Be quiet!' Roger Nowell said coldly. 'Alizon Device, tell me the truth: did you curse a child?'

'Yes, I did,' Alizon cried. 'The child called me a witch, and I was angry. I cursed the child, but I was sorry when the child died.'

James looked up at Alizon, his mouth open. 'The child died, the child died,' he said again and again.

'Alizon Device, you cannot go home again,' Roger Nowell said slowly. 'You must go to the prison at

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุนัขขนาดใหญ่เริ่มทำงานหลังจากหาบเร่ จอห์นกฎหมายหยุด เขามองกลัวและใบหน้าของเขาเป็นสีแดงมาก 'โทรสุนัขของคุณกลับมาคุณสาวร้าย! เขาตะโกน. ทันใดนั้นปากของเขาเปิดและใบหน้าของเขาไปสีขาว ช้าเขาเริ่มที่จะลดลงและร่างกายของเขาใหญ่ตีถนน สุนัขเดินเข้ามาหาเขา แต่คนเร่ขายของไม่ได้ย้าย. Alizon ดูจอห์นกฎหมายสำหรับนาที จากนั้นเธอก็บอกกับผมว่า 'ไปและเรียกคนจากหมู่บ้าน.' ฉันรู้สึกกลัว แต่ผมวิ่งไปตามถนนอย่างรวดเร็ว 'ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!' ผมเรียกให้ชาวบ้าน "The หาบเร่ป่วย! ' ชาวบ้านออกจากบ้านของพวกเขามาและตามฉันลงเนินเขา. มีชายหนุ่มมองไปที่จอห์นกฎหมายอย่างระมัดระวัง. ' เขาไม่ตาย 'เขากล่าวว่า' แต่เขาป่วยมาก ขอย้ายเขาไปที่บ้านที่อยู่ใกล้ที่สุด คนที่จะต้องไปและเรียกลูกชายของเขา. เพียงแค่นั้นจอห์นกฎหมายเริ่มพูดช้ามาก 'ฉันไม่สามารถย้าย! เขาพูดว่า. 'ฉันมีชีวิตอยู่ แต่ฉันไม่สามารถย้าย!' ผมก็กลับไปยืนอยู่ใกล้ Alizon สุนัขนั่งอยู่ที่เท้าของเธอ. 'สาวอุปกรณ์ที่ . . ' จอห์นกล่าวว่ากฎหมายช้า 'เธอ - เธอสาปแช่งฉัน! เธออยากให้ผมตาย! และสุนัขของเธอมาจะได้รับฉัน. ชาวบ้านทั้งหมดมองที่ Alizon. 'ฉันขอโทษ' Alizon กล่าวได้อย่างรวดเร็ว 'ฉันหิวมากและฉันต้องการเงินบางส่วนนั่นคือทั้งหมดที่.' 'ไปให้พ้น!' ชาวบ้านร้อง 'คุณแม่มดและเราไม่ต้องการให้คุณอยู่ในหมู่บ้านของเรา. Alizon เริ่มที่จะวิ่งหนีลงเขาและสุนัขของเธอตาม ผมเฝ้าดูชาวบ้าน พวกเขาดำเนินการจอห์นกฎหมายช้าขึ้นเขาไปยังบ้านที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วผมทำตามน้องสาวของฉันลงเนินเขา ผมหิวและเหนื่อยและกาหอคอยห่างออกไปหลาย. ผมอายุสิบเก้าปีและผมก็โกรธ ผมโกรธเพราะเป็นคนเร่ขายของไม่ดี ผมโกรธเพราะชาวบ้านไม่ชอบฉัน และฉันก็โกรธเพราะน้องสาวของฉันเป็นแม่มด. ROGER Nowell จอห์นสามีเป็นคนไม่ดีเพราะ Alizon สาปแช่งเขาและลูกชายของเขาอยากให้โรเจอร์ Nowell ที่จะตั้งคำถาม Alizon โรเจอร์ Nowell เป็นคนที่อุดมไปด้วยและมีความสำคัญในแลงคาเชียร์และเขาก็เป็นผู้พิพากษาสำหรับทุกหมู่บ้านที่อยู่ใกล้ Pendle ฮิลล์ เขาอาศัยอยู่ในฮอลล์อ่านเจ็ดไมล์จาก Newchurch. ในวันที่สามสิบของเดือนมีนาคมชายนาย Nowell มาถึงกาทาวเวอร์ นาย Nowell อยากจะเห็น Alizon ในครั้งเดียว. เราเดินจากกาทาวเวอร์อ่านฮอลล์: น้องสาวของฉัน Alizon พี่ชายของฉันเจมส์และแม่ของเราอุปกรณ์ลิซาเบ ธ ผมทำตามพวกเขาเพราะผมไม่ได้ต้องการที่จะอยู่ที่บ้านกับคุณยายของฉัน ยายของฉันเป็นหญิงชราที่ยากและฉันไม่ชอบเธอ. อ่านฮอลล์เป็นบ้านเก่าที่มีสวนขนาดใหญ่และต้นไม้เก่าแก่จำนวนมาก คนรับใช้นาย Nowell เปิดประตูให้เรา 'มา' นาย Nowell กล่าวว่า เขาเป็นชายร่างสูงที่มีจำนวนมากของผมสีขาว เสื้อคลุมสีดำของเขาดูอบอุ่นและมีราคาแพง Alizon ตามนาย Nowell เข้ามาในห้องด้วยไฟขนาดใหญ่ เมื่อผมได้เห็นไฟที่ฉันอยากจะไปในเกินไป! 'คุณเย็นเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือไม่' นาย Nowell ถามฉัน 'มาและนั่งใกล้ไฟ.' ผมไปทั่วห้องและนั่งลงบนพื้นติดกับที่ยอดเยี่ยม, ไฟไหม้ร้อน. นาย Nowell นั่งอยู่หลังโต๊ะใหญ่ สองหรือสามคนในเสื้อสีดำยืนอยู่ใกล้หน้าต่าง Alizon ยืนอยู่ตรงหน้าของนาย Nowell ผมยาวของเธอเป็นสกปรกและชุดเก่าของเธอมองสกปรก. 'สองสัปดาห์ที่ผ่านมาในวันที่สิบแปดของเดือนมีนาคมที่คุณพบจอห์นกฎหมายที่อยู่ใกล้ Colne' โรเจอร์ Nowell กล่าวว่า เสียงของเขาช้าและระมัดระวัง 'บอกฉันเกี่ยวกับมัน. "ผมขอเงิน' Alizon กล่าวว่า "The หาบเร่โกรธมากและฉันไม่ชอบเขา ผมโกรธมากเกินไปและฉันอยากให้เขาตาย! ' ' บอกฉันเกี่ยวกับสุนัขของคุณ. ' ' สุนัขคือเพื่อนของฉัน 'Alizon บอกว่าช้า 'ผมอยากให้เพื่อนและฉันพบสุนัขที่สองเดือนที่ผ่านมา ผมบอกคุณยายของฉันและเธอชอบสุนัขมากเกินไป. ' ' ไม่สุนัขวิ่งตามคนเร่ขายหรือไม่? ' ' ใช่แน่นอน ผมสาปแช่งคนเร่ขายและสุนัขวิ่งตามหลังเขา! ' Alizon กล่าวว่า 'ฉันขอโทษตอนนี้เพราะนายกฎหมายป่วย.' 'เธอเป็นแม่มด! ผู้ชายคนหนึ่งกล่าวอย่างเงียบ ๆ . โรเจอร์ Nowell ลุกขึ้นยืนและเดินข้ามห้องไปที่ประตู 'เจมส์อุปกรณ์มาใน. เราต้องการที่จะถามเจ้า.' เจมส์เข้ามาและยืนอยู่ถัดจาก Alizon เจมส์อายุสิบสามปีเกือบชายคนหนึ่ง แต่เขาก็กลัวหลายสิ่งหลายอย่าง เขาเริ่มที่จะร้องไห้. 'อย่ากลัว' นาย Nowell กล่าวว่า 'เราต้องการให้คุณพูดคุยเกี่ยวกับคุณยายเก่า Demdike. แต่ Alizon อยากจะพูด 'อย่าถามเขา!' เธอกล่าวอย่างรวดเร็ว 'ฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับคุณยายของฉันเพราะฉันกับเธอทุกนาทีของวันที่ ฉันจะไปกับเธอไปในแต่ละหมู่บ้าน ฉันจะไปกับเธอข้าม Pendle ฮิลล์ เธอถามคนสำหรับเงินและอาหารและฉันช่วยเธอ. Alizon หยุด เธอมองที่เจมส์และแล้วเธอก็มองไปที่นาย Nowell 'เธอสาปแช่งเด็กครั้งเดียวและเด็กที่เสียชีวิตในปีต่อมา.' 'และคุณ! เจมส์กล่าวว่า 'คุณสาปแช่งเด็กเกินไป! ใครบางคนบอกฉัน! ' เจมส์จู่ ๆ ก็นั่งลงบนพื้นและเริ่มที่จะหัวเราะเสียงดัง. 'เงียบ! โรเจอร์ Nowell กล่าวอย่างเย็นชา 'Alizon อุปกรณ์บอกความจริง: คุณไม่สาปแช่งเด็ก' 'ใช่ฉันได้' Alizon ร้องไห้ 'เด็กเรียกผมว่าเป็นแม่มดและฉันก็โกรธ ผมสาปแช่งเด็ก แต่ผมรู้สึกเสียใจเมื่อเด็กเสียชีวิต. ' เจมส์มองมาที่ Alizon ปากของเขาเปิด 'เด็กเสียชีวิตเด็กที่เสียชีวิต "เขากล่าวอีกครั้งและอีกครั้ง. ' Alizon อุปกรณ์คุณไม่สามารถกลับบ้านได้อีกครั้ง 'โรเจอร์ Nowell บอกว่าช้า 'คุณต้องไปอยู่ในคุกที่