In population genetics, directional

In population genetics, directional selection is a mode of natural selection in which an extreme phenotype is favored over other phenotypes, causing the allele frequency to shift over time in the direction of that phenotype. Under directional selection, the advantageous allele increases as a consequence of differences in survival and reproduction among different phenotypes. The increases are independent of the dominance of the allele, and even if the allele is recessive, it will eventually become fixed.[1]

Directional selection was first described by Charles Darwin in the book Origin of Species as a form of natural selection.[2] Other types of natural selection include stabilizing and disruptive selection. Each type of selection contains the same principles, but is slightly different. Disruptive selection favors both extreme phenotypes, different from one extreme in directional selection. Stabilizing selection favors the middle phenotype, causing the decline in variation in a population over time.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พันธุศาสตร์ประชากรในการเลือกทิศทางเป็นรูปแบบของการคัดเลือกโดยธรรมชาติที่รุนแรงฟีโนไทป์เป็นที่ชื่นชอบมากกว่า phenotypes อื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดความถี่อัลลีลที่จะเปลี่ยนเมื่อเวลาผ่านไปในทิศทางของฟีโนไทป์ที่ ภายใต้การเลือกทิศทางการเพิ่มขึ้นของอัลลีลที่ได้เปรียบเป็นผลมาจากความแตกต่างในการอยู่รอดและการสืบพันธุ์ในหมู่ phenotypes ที่แตกต่างกัน เพิ่มขึ้นเป็นอิสระจากการครอบงำของอัลลีลและแม้ว่าอัลลีลด้อยคือมัน. ในที่สุดก็จะกลายเป็นคงที่ [1] การเลือกทิศทางเป็นครั้งแรกโดยชาร์ลส์ดาร์วินในหนังสือเล่มกำเนิดของสายพันธุ์เป็นรูปแบบของการคัดเลือกโดยธรรมชาติ. [ 2] ชนิดอื่น ๆ ของการคัดเลือกโดยธรรมชาติรวมถึงการรักษาเสถียรภาพและการเลือกก่อกวน ประเภทของการเลือกแต่ละคนมีหลักการเดียวกัน แต่แตกต่างกันเล็กน้อย เลือกก่อกวนโปรดปราน phenotypes ทั้งสองมากแตกต่างจากคนที่มากที่สุดในการเลือกทิศทาง การเลือกการรักษาเสถียรภาพโปรดปรานฟีโนไทป์กลางที่ก่อให้เกิดการลดลงของการเปลี่ยนแปลงของประชากรในช่วงเวลา. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในพันธุศาสตร์ประชากร การเลือกโหมดของการเลือกทิศทาง คือ ธรรมชาติที่รุนแรงกว่าการเกิดเป็นชอบอื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดกลุ่มความถี่เปลี่ยนไปในทิศทางของการ . ภายใต้การเลือกทิศทางในประโยชน์เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากความแตกต่างในการอยู่รอดและการสืบพันธุ์ของฟีโนไทป์แตกต่างเพิ่มอิสระในการปกครองของกลุ่ม และแม้ว่าอัลลีลเป็นลักษณะด้อย มันในที่สุดจะกลายเป็นถาวร . [ 1 ]

ทิศทางเลือกถูกรายงานครั้งแรกโดย ชาร์ลส์ ดาร์วิน ในหนังสือกำเนิดสปีชีส์ เป็นรูปแบบของการคัดเลือกตามธรรมชาติ [ 2 ] ในรูปแบบอื่นๆ รวมถึงการทำลายเสถียรภาพและการคัดเลือกตามธรรมชาติ . แต่ละประเภทที่เลือกมีหลักการเดียวกันแต่จะแตกต่างกันเล็กน้อย ชอบทั้งการทำลายรุนแรงฟีโนไทป์แตกต่างจากหนึ่งมากในการเลือกทิศทาง การคัดเลือกความเสถียร บ่งบอกภาวะกลาง ก่อให้เกิดการลดลงในประชากรในช่วงเวลา [ 2 ]