Higher Education in Latin America h

Higher Education in Latin America has grown over the past forty years to comprise more than 3,000 higher education institutions.[14] Out of 17 million students in higher education, Brazil, Mexico and Argentina account for 10 million.[15] The fact that these three countries make up over half of the higher education student population in Latin America brings to light issues and further serves to illuminate on the current system of higher education and its lack of equity in opportunity. Although higher education is not new to the region; indeed, many institutions date back hundreds of years, but the noticeable growth spurt in the area of higher education has been more recent.

The past four decades have been a time of tremendous change and growth for Higher Education in the region. For example, institutional growth has resulted in a diversification of degrees offered to include more graduate degrees (Master's degrees, professional degrees and doctorates) and and less traditional areas of study.[15] This increase in graduate degrees has presented challenges related to funding, especially in the public sector of education. Budgetary limitations in the late 20th century saw a surge of private universities in many Latin American countries.[15] These universities sprung up all over the region during the time period and continue to serve a particular subset of the population. In general, Latin America is still subject to a developmental lag when it comes to education, and higher education in particular. The country of Brazil is the main exception to this "developmental lag".[15] Brazil boasts many of the top universities in Latin America, in some of the country's richest areas. That being said, no region or university is perfect. One continuing problem is the persisting issue of how low amounts of money are invested into research and development in the region.[15] This creates a lack of competition with other areas of the world and results in less innovation coming from the region. By investing comparatively low amounts of money into research and development, one can surmise that scholars and other scientists will be pulled to other regions of the world.

In addition, there is a need for regional accreditation programs valid beyond national borders.[15] An increase in accreditation programs could result in greater transfer of knowledge across universities and borders, be an incentive for more students to study in Latin American universities, and create greater cohesiveness in the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุดมศึกษาในสหรัฐอเมริกาได้เติบโตขึ้นกว่าสี่สิบปีที่ผ่านมาจะประกอบด้วยสถาบันอุดมศึกษามากกว่า 3000 [14] จากทั้งหมด 17 ล้านนักเรียนในระดับอุดมศึกษา บราซิล เม็กซิโก และอาร์เจนตินาบัญชีสำหรับ 10 ล้าน [15] ข้อเท็จจริงที่ทำให้ประเทศเหล่านี้สามค่ากว่าครึ่งหนึ่งของประชากรนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในสหรัฐอเมริกา นำเรื่องแสง และทำหน้าที่ให้แสงสว่างในระบบปัจจุบันของอุดมศึกษาและการขาดทุนในโอกาสต่อไป ถึงแม้ว่าศึกษาไม่ใหม่ภูมิภาค แน่นอน หลายสถาบันวันกลับมาหลายร้อยปี แต่ spurt เติบโตเห็นได้ชัดในพื้นที่ศึกษาได้ล่าสุดสี่ทศวรรษที่ผ่านมาได้เวลาของการเปลี่ยนแปลงอย่างมากและเจริญเติบโตสำหรับอุดมศึกษาในภูมิภาค ตัวอย่าง สถาบันเติบโตมีผลในวิสาหกิจของวุฒิการศึกษารวมมากกว่าองศาที่บัณฑิตวิทยาลัย (ปริญญาโท องศามืออาชีพ และ doctorates) และและน้อย กว่าพื้นที่ดั้งเดิมของการศึกษา [15] เพิ่มองศาระดับบัณฑิตศึกษาได้นำเสนอความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการจัดหาเงินทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาครัฐการศึกษา ข้อจำกัดงบประมาณในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 เห็นกระแสของมหาวิทยาลัยเอกชนในประเทศละตินอ [15] มหาวิทยาลัยเหล่านี้ผุดขึ้นทั่วภูมิภาคในระหว่างรอบระยะเวลา และยังให้บริการเฉพาะชุดย่อยของประชากร ทั่วไป ริกาได้ยังคง มีความล่าช้าที่พัฒนามาเพื่อการศึกษา และอุดมศึกษาโดยเฉพาะ ประเทศบราซิลเป็นข้อยกเว้นหลักการนี้ "พัฒนาความล่าช้า" [15] บราซิลแห่งมหาวิทยาลัยสูงสุดในสหรัฐอเมริกา ในบางพื้นที่ที่รวยที่สุดของประเทศมากมาย ที่ถูกกล่าว ภูมิภาคหรือมหาวิทยาลัยไม่ได้สมบูรณ์แบบ ต่อปัญหาหนึ่งคือ เรื่อง persisting ต่ำว่าเงินนำไปลงทุนวิจัยและพัฒนาในภูมิภาค [15] ซึ่งสร้างไม่พอแข่งขันกับพื้นที่อื่น ๆ ของโลกและผลลัพธ์ในนวัตกรรมน้อยมาจากภูมิภาค โดยการลงทุนการเงินต่ำสุดที่ดีอย่างหนึ่งในการวิจัยและพัฒนา หนึ่งสามารถสันนิษฐานว่า นักปราชญ์และนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ จะเบิกไปยังภูมิภาคอื่นของโลกนอกจากนี้ มีถูกต้องโปรแกรมรับรองภูมิภาคเหนือพรมแดนประเทศ [15] การเพิ่มโปรแกรมการรับรองอาจทำมากกว่าถ่ายทอดความรู้ระหว่างมหาวิทยาลัยและเส้นขอบ เป็นสิ่งจูงใจสำหรับนักศึกษาในมหาวิทยาลัยอเมริกันละติน และสร้าง cohesiveness มากกว่าในภูมิภาคเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาระดับอุดมศึกษาในละตินอเมริกาได้เติบโตกว่าสี่สิบปีที่ผ่านมารวมถึงกว่า 3,000 สถาบันอุดมศึกษา. [14] จาก 17 ล้านนักศึกษาในระดับอุดมศึกษา, บราซิล, เม็กซิโกและบัญชีอาร์เจนตินา 10 ล้าน. [15] ความจริงที่ว่าเหล่านี้ สามประเทศทำขึ้นกว่าครึ่งหนึ่งของการศึกษานักเรียนที่สูงขึ้นในละตินอเมริกานำมาสู่ปัญหาแสงและทำหน้าที่ต่อไปเพื่อเพิ่มความสว่างในระบบปัจจุบันของการศึกษาที่สูงขึ้นและการขาดของผู้ถือหุ้นในโอกาส แม้ว่าการศึกษาที่สูงขึ้นไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับภูมิภาค; แน่นอนหลายสถาบันวันที่กลับมานับร้อยปี แต่ที่เห็นได้ชัดปะทุการเจริญเติบโตในพื้นที่ของการศึกษาระดับสูงที่ได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้. ที่ผ่านมาสี่สิบปีได้รับเวลาของการเปลี่ยนแปลงอย่างมากและการเจริญเติบโตของการศึกษาระดับอุดมศึกษาในภูมิภาค ยกตัวอย่างเช่นการเจริญเติบโตของสถาบันมีผลในการกระจายความเสี่ยงขององศาการเสนอให้รวมถึงการจบการศึกษาระดับมากขึ้น (ปริญญาโทปริญญาองศามืออาชีพและปริญญาเอก) และและพื้นที่น้อยกว่าเดิมของการศึกษา. [15] การเพิ่มขึ้นนี้ในองศาที่จบการศึกษาได้นำเสนอความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการระดมทุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาครัฐของการศึกษา ข้อ จำกัด ของงบประมาณในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 เห็นการหลั่งไหลของมหาวิทยาลัยเอกชนในหลายประเทศแถบละตินอเมริกา. [15] มหาวิทยาลัยเหล่านี้ผุดขึ้นทั่วทุกภูมิภาคในช่วงระยะเวลาและยังคงทำหน้าที่เป็นกลุ่มย่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งของประชากร โดยทั่วไปละตินอเมริกายังคงเป็นเรื่องความล่าช้าในการพัฒนาเมื่อมันมาถึงการศึกษาและการศึกษาที่สูงขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเทศของบราซิลเป็นหลักข้อนี้ "พัฒนาการล่าช้า". [15] บราซิลภูมิใจนำเสนอมากของมหาวิทยาลัยชั้นนำในลาตินอเมริกาในบางส่วนของพื้นที่ที่ร่ำรวยที่สุดของประเทศ ที่ถูกกล่าวว่าภูมิภาคหรือมหาวิทยาลัยไม่เป็นที่สมบูรณ์แบบ ปัญหาหนึ่งต่อเนื่องเป็นปัญหาเรื้อรังของวิธีการที่จำนวนเงินที่ต่ำของเงินที่มีการลงทุนในการวิจัยและการพัฒนาในภูมิภาค. [15] นี้จะสร้างการขาดการแข่งขันกับพื้นที่อื่น ๆ ของโลกและผลในการสร้างสรรค์นวัตกรรมน้อยที่มาจากภูมิภาค โดยการลงทุนในปริมาณที่ต่ำเมื่อเทียบกับเงินในการวิจัยและการพัฒนาหนึ่งสามารถคาดการณ์ว่านักวิชาการและนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ จะถูกดึงไปยังภูมิภาคอื่น ๆ ของโลก. นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นสำหรับโปรแกรมที่ได้รับการรับรองในระดับภูมิภาคที่ถูกต้องเกินขอบเขตแห่งชาติ. [15] เป็น เพิ่มขึ้นในโปรแกรมการรับรองอาจส่งผลในการถ่ายโอนความรู้ที่มากขึ้นของทั่วมหาวิทยาลัยและเส้นขอบจะเป็นแรงจูงใจสำหรับนักเรียนที่จะศึกษาในมหาวิทยาลัยในละตินอเมริกาและสร้างติดกันมากขึ้นในภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาสูงในละตินอเมริกามีการเติบโตที่ผ่านมาสี่สิบปี ( มากกว่า 3000 สถาบันอุดมศึกษา [ 14 ] ใน 17 ล้านนักเรียนในระดับอุดมศึกษา บราซิล เม็กซิโก และอาร์เจนตินา สำหรับบัญชี 10 ล้าน[ 15 ] ความจริงที่ว่าทั้งสามประเทศให้ขึ้นกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรศึกษา สูงกว่านักเรียนในละตินอเมริกานำแสงและการส่องสว่างในประเด็นต่อไป ซึ่งปัจจุบันระบบอุดมศึกษาและการขาดของความเสมอภาคในโอกาส ถึงแม้ว่าการศึกษาสูงไม่ใหม่ในภูมิภาค อีกหลายๆ สถาบัน วันที่กลับไปหลายร้อยปีแต่การปะทุการเจริญเติบโตที่เห็นได้ชัดในพื้นที่ของการศึกษาระดับอุดมศึกษาได้ล่าสุด

ที่ผ่านมาสี่ทศวรรษที่ผ่านมาเป็นเวลาของการเปลี่ยนแปลงอย่างมากและการอุดมศึกษาในภูมิภาค ตัวอย่างเช่น การสถาบันมีผลในความหลากหลายขององศาที่เสนอรวมถึงองศาระดับบัณฑิตศึกษา ( ปริญญาโทองศามืออาชีพและปริญญาเอก ) และพื้นที่แบบดั้งเดิมและน้อยของการศึกษา . [ 15 ] เพิ่มในระดับบัณฑิตศึกษานี้ได้นำเสนอความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการระดมทุน โดยเฉพาะในภาครัฐ การศึกษา งบประมาณจำกัดในศตวรรษที่ 20 สาย เห็นกระแสของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศละตินอเมริกา มากมาย[ 15 ] มหาวิทยาลัยเหล่านี้ผุดขึ้นทั่วทุกภูมิภาคในช่วงเวลาและยังคงให้บริการบางส่วนที่เฉพาะเจาะจงของประชากร ในทั่วไป , ละตินอเมริกายังคงมีความล่าช้า เมื่อมันมาเพื่อพัฒนาการ ศึกษา และอุดมศึกษา โดยเฉพาะ ประเทศของบราซิล คือ หลักข้อยกเว้นนี้ " พัฒนาการล่าช้า "[ 15 ] บราซิล มีหลายมหาวิทยาลัยชั้นนำในสหรัฐอเมริกา ในบางส่วนของประเทศที่ร่ำรวยที่สุดของพื้นที่ ที่ถูกกล่าวว่าไม่มีเขตหรือมหาวิทยาลัยสมบูรณ์แบบ หนึ่งต่อเนื่องเป็นปัญหา persisting ปัญหาของวิธีการที่ปริมาณต่ำของเงินลงทุนในการวิจัยและการพัฒนาในภูมิภาค[ 15 ] นี้สร้างการขาดการแข่งขันกับพื้นที่อื่น ๆของโลก และในการนวัตกรรมน้อยที่มาจากภูมิภาค โดยการลงทุนต่ำ เมื่อเทียบกับปริมาณของเงินในการวิจัยและพัฒนา ได้สันนิษฐานว่า นักวิชาการและนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆจะถูกดึงไปยังภูมิภาคอื่น ๆของโลก

นอกจากนี้ ต้องมีในโปรแกรมการรับรองถูกต้องเกินกว่าพรมแดนแห่งชาติ[ 15 ] เพิ่มในโปรแกรมการรับรองอาจมีผลมากกว่าการถ่ายโอนความรู้ในมหาวิทยาลัยและเส้นขอบเป็นแรงจูงใจสำหรับนักเรียนที่จะเรียนมหาวิทยาลัยในละตินอเมริกา และสร้างเอกภาพมากขึ้นในภูมิภาค .