The suitability of two algae specie

The suitability of two algae species, Gracilaria lemaneiformis and Sargassum pallidum, for use as food sources
for the abalone Haliotis discus hannai Ino was evaluated. Abalones were fed one of five experimental diets: 1)
kelp Laminari japonica; 2) G. lemaneiformis; 3) S. pallidum; 4) a mixed diet of L. japonica and G. lemaneiformis
(1:1); and 5) a mixed diet of L. japonica and S. pallidum (1:1) for a period of 4 months. The survival, growth
(shell length and body weight), condition index (body weight/shell length), and feed utilization were
measured. Survival was excellent (100%) in all groups. Growth rate (body weight) was highest in the abalone
fed kelp exclusively, followed by the mixed diet of kelp and G. lemaneiformis. The abalone fed S. pallidum had
the lowest increase in body weight and the lowest feed intake. The mixed diet of kelp and G. lemaneiformis
yielded the biggest increase in shell length. There were no significant differences in the condition index
among all the treatment groups. The mean daily feed intake of L. japonica was highest, followed by the mixed
diets of kelp and G. lemaneiformis, and was lowest for S. pallidum. Abalone exhibited a preference for
L. japonica. The feed conversion efficiency was highest for G. lemaneiformis. Results suggest that G. lemaneiformis
can be used as a partial substitute for kelp in the diet of cultured abalone

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเหมาะสมของสาหร่ายสองสายพันธุ์ Gracilaria lemaneiformis และ Sargassum pallidum สำหรับใช้เป็นแหล่งอาหารสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis ปลาปอมปาดัวร์ hannai ไอได้ประเมิน Abalones ได้รับอาหารทดลองห้าหนึ่ง: 1)kelp Laminari japonica 2 lemaneiformis กรัม 3) S. pallidum 4 อาหารผสม L. japonica และ lemaneiformis กรัม(1:1); และ 5) อาหารที่ผสมของ L. japonica S. pallidum (1:1) เป็นระยะเวลา 4 เดือน ความอยู่รอด การเจริญเติบโต(เปลือกยาวและร่างกายน้ำหนัก), เงื่อนไขดัชนี (ความยาวน้ำหนัก/เชลล์ร่างกาย), และอาหารใช้ได้วัด อยู่รอดได้ดี (100%) ในกลุ่มทั้งหมด อัตราการเติบโต (น้ำหนัก) สูงที่สุดในหอยเป๋าฮื้อเลี้ยง kelp เฉพาะ ตาม ด้วยอาหารผสม kelp และ lemaneiformis กรัม หอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยง S. pallidum ได้เพิ่มขึ้นต่ำน้ำหนักร่างกายและการบริโภคอาหารต่ำ อาหารผสม kelp และ lemaneiformis กรัมผลการเพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดในความยาวเปลือก มีไม่แตกต่างกันในเงื่อนไขดัชนีระหว่างกลุ่มทั้งหมดรักษา การบริโภคประจำวันอาหารหมายถึงของ L. japonica ถูกสุด ตามมา ด้วยการผสมอาหาร kelp และ lemaneiformis กรัม และต่ำสุดสำหรับ S. pallidum หอยเป๋าฮื้อจัดแสดงสำหรับL. japonica ประสิทธิภาพการแปลงอาหารได้สูงสุดสำหรับ lemaneiformis กรัม ผลการแนะนำที่ lemaneiformis กรัมสามารถใช้ทดแทนบางส่วนสำหรับ kelp ในอาหารของหอยเป๋าฮื้ออ่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเหมาะสมของทั้งสองสายพันธุ์สาหร่าย, Gracilaria lemaneiformis และ Sargassum pallidum เพื่อใช้เป็นแหล่งอาหาร
สำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis จาน hannai Ino ถูกประเมิน หอยเป๋าฮื้อเป็นอาหารหนึ่งในห้าของอาหารทดลอง 1)
สาหร่ายทะเล Laminari japonica; 2) G. lemaneiformis; 3) เอส pallidum; 4) อาหารผสมของ japonica L. กรัมและ lemaneiformis
(1: 1); และ 5) อาหารผสมของแอลเอสและ japonica pallidum (1: 1) ระยะเวลา 4 เดือน การอยู่รอดการเจริญเติบโต
(ความยาวเปลือกและน้ำหนักตัว) ดัชนีสภาพ (น้ำหนักตัว / ความยาวเปลือก) และการใช้อาหารสัตว์ที่ถูก
วัด การอยู่รอดเป็นเลิศ (100%) ในทุกกลุ่ม อัตราการขยายตัว (น้ำหนักตัว) เป็นที่สูงที่สุดในหอยเป๋าฮื้อ
ที่เลี้ยงสาหร่ายเฉพาะตามด้วยอาหารผสมของสาหร่ายทะเลและ G. lemaneiformis หอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยง S. pallidum มี
เพิ่มขึ้นต่ำสุดในน้ำหนักตัวและการบริโภคอาหารที่ต่ำที่สุด อาหารผสมของสาหร่ายทะเลและ G. lemaneiformis
ให้ผลเพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดในความยาวเปลือก ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในดัชนีสภาพได้
ในทุกกลุ่มการรักษา ปริมาณอาหารที่กินเฉลี่ยรายวันของ L. japonica สูงสุดตามด้วยการผสม
อาหารของสาหร่ายทะเลและ G. lemaneiformis และเป็นต่ำสุดสำหรับ pallidum S. เป๋าฮื้อแสดงการตั้งค่าสำหรับ
ลิตร japonica ประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหารเป็นสูงสุด G. lemaneiformis ผลการชี้ให้เห็นว่า G. lemaneiformis
สามารถนำมาใช้แทนบางส่วนสำหรับสาหร่ายทะเลในอาหารของหอยเป๋าฮื้อเลี้ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเหมาะสมของสาหร่าย 2 ชนิด และบริเวณ lemaneiformis ซาร์กัซซัมพาลลิดัม เพื่อใช้เป็นแหล่งอาหารสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis จาน
hannai อิโนะถูกประเมิน หอยเป๋าฮื้อเป็นอาหารหนึ่งในห้าทดลองอาหาร : 1 )
laminari สาหร่ายทะเลญี่ปุ่น 2 ) กรัม lemaneiformis ; 3 ) S . พาลลิดัม ; 4 ) อาหารผสมของ L . จาป G lemaneiformis
( 1 : 1 ) และ 5 ) อาหารผสมของ L . จาปและ S . พาลลิดัม ( 11 ) เป็นระยะเวลา 4 เดือน การอยู่รอดการเจริญเติบโต
( ความยาวเปลือกและน้ำหนัก ) , ดัชนีภาวะน้ำหนักตัว / เปลือก ความยาว ) , และการใช้ประโยชน์อาหารถูก
วัด การอยู่รอดเป็นเลิศ ( 100% ) ในกลุ่ม อัตราการเจริญเติบโต ( น้ำหนักตัว ) มีค่าสูงสุดในหอยเป๋าฮื้อ
เลี้ยงสาหร่ายทะเลโดยเฉพาะ ตามด้วยอาหารผสมสาหร่าย และ จี lemaneiformis . หอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยง S .
พาลลิดัมมีนเพิ่มน้ำหนักตัว และปริมาณอาหารที่กินของที่ถูกที่สุด อาหารผสมสาหร่ายและกรัม lemaneiformis
ให้ผลการเพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดมีความยาวเปลือก ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในภาวะดัชนี
ตลอดการรักษา หมายถึงทุกวัน การกินอาหารของ L . การศึกษาสูงสุด ตามด้วย สูตรผสมของสาหร่ายทะเลและ G .
lemaneiformis และต่ำสุด S . พาลลิดัม .หอยเป๋าฮื้อมีความชอบ
L . ญี่ปุ่น . และประสิทธิภาพการใช้อาหาร สูงสุดสำหรับกรัม lemaneiformis . พบว่า . lemaneiformis
สามารถใช้แทนบางส่วนสำหรับสาหร่ายในอาหารเพาะเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อ