Augustinethinks, of the subjection

Augustine
thinks, of the subjection of populations to empires. He says:
God, therefore, the author and giver of happiness, because he is the only true God,
himself gives earthly kingdoms to both good men and bad. He does not do this
rashly, or as it were at random, for he is God, not Fortune. Rather he acts in accordance
with an order of things and times which is hidden from us, but entirely
known to him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกัสตินตระหนัก เมื่อพวกเขาของประชากรเพื่อจักรวรรดิ เขาบอกว่า:พระเจ้า ดังนั้น ผู้เขียนและรู้ความสุข เพราะเขาเป็นเพียงพระเจ้าตัวเองให้โลกก๊กทั้งคนดีและไม่ดี เขาไม่ทำเช่นนี้rashly หรือมันเป็น were ที่สุ่ม เขาเป็นพระเจ้า ฟอร์จูนไม่ แต่ เขาทำตามกับใบสั่งของสิ่งต่าง ๆ และเวลา ที่ถูกซ่อน จากเรา แต่ทั้งหมดรู้จักกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกัสติน
คิดว่าการครอบงำของประชากรเพื่อจักรวรรดิ เขาพูดว่า:
พระเจ้าดังนั้นผู้เขียนและคนที่มอบความสุขเพราะเขาเป็นเพียงพระเจ้าที่แท้จริง
ของตัวเองให้อาณาจักรของโลกกับผู้ชายที่ดีและไม่ดีทั้งสอง เขาไม่ได้ทำเช่นนี้
ผลีผลามหรือมันเป็นที่สุ่มเพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าไม่ใช่ฟอร์จูน แต่เขาทำหน้าที่ตาม
คำสั่งของสิ่งที่และเวลาที่ถูกซ่อนจากเรา แต่ทั้งหมด
ที่รู้จักกันกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกัสตินคิดของการยึดครองของประชากรอาณาจักร . เขากล่าวว่า :พระเจ้า ดังนั้น ผู้เขียนและผู้ให้ความสุข เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าเท่านั้นที่เป็นจริงตัวเองให้โลกอาณาจักรทั้งผู้ชายที่ดีและไม่ดี เขาไม่ได้ทำบุ่มบ่าม หรือมันสุ่ม เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า ไม่ใช่โชคชะตา แต่เขาทำตามด้วยคำสั่งของสิ่งที่และเวลาที่ถูกซ่อนจากเรา แต่ทั้งหมดรู้จักกับเขา