Opening my eyes, this place wasn’t

Opening my eyes, this place wasn’t inside the forest.

It was the evening classroom of Heisei Japan, which I thought impossible to see ever again.

Furthermore, checking my own appearance I am wearing the uniform from my senior high school days. Even the appearance of my face follows that specification.

A mob character student with black hair, divided in the middle, a medium build and a common face wearing glasses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดตาของฉัน นี้ไม่ได้อยู่ภายในป่าห้องเรียนช่วงเย็นของซีรีส์ญี่ปุ่น ซึ่งผมคิดเข้าไปอีกได้นอกจากนี้ การตรวจสอบลักษณะของตัวเองฉันสวมเครื่องแบบจากโรงเรียนมัธยมปลายของฉัน แม้ลักษณะของหน้าตามที่กำหนดนักเรียนอักขระม็อบผมดำ แบ่ง การสร้างขนาดกลาง และสวมแว่นตาใบหน้าทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปิดตาของฉันสถานที่แห่งนี้ก็ไม่ได้อยู่ในป่า. มันเป็นในชั้นเรียนตอนเย็นของวัน Heisei ญี่ปุ่นซึ่งผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นเคยอีกครั้ง. นอกจากนี้การตรวจสอบลักษณะของฉันเองฉันกำลังสวมเครื่องแบบจากวันที่โรงเรียนมัธยมของฉัน แม้ลักษณะของใบหน้าของฉันตามสเปคที่. นักเรียนตัวอักษรม็อบที่มีผมสีดำแบ่งอยู่ตรงกลางสร้างขนาดกลางและใบหน้าสวมแว่นตาทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปิดดวงตาของฉัน สถานที่นี้ไม่ได้อยู่ในป่ามันเป็นเย็นในชั้นเรียนของเฮย์เซย์ ญี่ปุ่น ซึ่งฉันคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นอีกนอกจากนี้ การตรวจสอบลักษณะของฉันเองฉันสวมเครื่องแบบจากม. 6 วัน แม้ลักษณะของใบหน้าของฉันตามสเปคม็อบนักเรียนตัวละครผมดำแบ่งตรงกลาง , ปานกลาง และร่วมกันสร้างใบหน้าที่สวมแว่น