3.2. Levels of heavy metals in the

3.2. Levels of heavy metals in the soil
Elevated levels of heavy metals in irrigation water led to significantly
higher concentrations of heavy metals in the soil at WWI
site as compared to those obtained from clean water irrigated site
(Table 2). The heavy metal concentrations were, however, below
the safe limits of Indian (Awashthi, 2000) and EU standard (European
Union, 2002) at WWI site (Table 2). The lower concentrations
of heavy metals than the safe limits at WWI site may be due to the
continuous removal of heavy metals by the vegetables and cereals
grown in this area and also due to leaching of heavy metals into the
deeper layer of the soil. The increments in heavy metal concentrations
in the soil were 109% for Cd, 151% for Cu, 162% for Pb, 32% for
Zn, 161% for Ni and 112% for Cr at WWI site as compared to CWI
site in the present study (Table 2). Singh et al. (2004) have also reported
increments of 40.29% for Cu, 2.05% for Pb, 41.42% for Zn and
15.7% for Cr in soil of Dinapur area irrigated by treated wastewater
as compared to the site irrigated by clean water. In the present
study, Zn (58.1 lg g1), Pb (21.4 lg g1), Ni (23.6 lg g1) and Cu
(21.1 lg g1) concentrations were higher and Cr (19.1 lg g1) concentration
was lower than the mean concentrations of 2.80, 20.35,
15.57, 43.56, 13.37 and 30.67 lg g1 for Cd, Cu, Pb, Zn, Ni and Cr,
respectively, reported by Sharma et al. (2007) in the soil of wastewater
irrigated area of Dinapur. Zn concentration in soil was highest
and Cd was lowest at both CWI and WWI sites. Highest
concentration of Zn was also reported by Singh and Kumar
(2006) in the soil of Najafgarh, Delhi where the main sources of
contamination were sewage water irrigation and by Singh et al.
(2004) and Sharma et al. (2007) from Dinapur area.
3.3. Levels of heavy metals in the plants
Heavy metal concentrations showed variations among different
vegetables/cereals collected from CWI and WWI irrigated sites
(Figs. 2 and 3). Results of two way ANOVA test showed that variations
in the heavy metal concentrations were significant due to
site, plant and site  plant interaction (Table 3). The variations in
heavy metal concentrations in vegetables/cereals of the same site
may be ascribed to the differences in their morphology and physiology
for heavy metal uptake, exclusion, accumulation and retention
(Carlton-Smith and Davis, 1983; Kumar et al., 2009). Several
fold higher concentrations of all the heavy metals were observed
in all the vegetables and cereal at WWI site as compared to CWI
site. The use of contaminated irrigation water at WWI site increased
the uptake and accumulation of the heavy metals in the
plants. This is consistent with reports of higher concentrations of
heavy metals in vegetables from sewage water irrigated areas as
Table 1
Plant samples collected from the experimental sites.
Edible part of vegetable/cereal crops Common name Botanical name Family
Leaf Palak Beta vulgaris L. Chenopodiaceae
Leaf Amaranthus Amaranthus caudatus L. Amaranthaceae
Leaf Cabbage Brasssica oleracea L. var capitata L. Brassicaceae
Inflorescence Cauliflower Brassica oleracea L. var. Botrytis L. Brassicaceae
Fruit Lady’s finger Abelmoschus esculentus L. Malvaceae
Fruit Brinjal Solanum melongena L. Solanaceae
Fruit Tomato Lycopersicon esculentum L. Solanaceae
Fruit Bottle gourd Lagenaria siceraria Mol. Cucurbitaceae
Fruit Sponge gourd Luffa cylindrica L. Cucurbitaceae
Fruit Bitter gourd Momordica charantia L. Cucurbitaceae
Fruit Pumpkin Cucurbita maxima Duch. Cucurbitaceae
Fruit Pointed gourd Tricosanthes dioica Roxb. Cucurbitaceae
Root Radish Raphanus sativus L. Brassicaceae
Grain Wheat Triticum aestivum L. Poaceae
Grain Rice Oryza sativa L. Poaceae

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. ระดับของโลหะหนักในดินระดับสูงของโลหะหนักในน้ำชลประทานนำอย่างมีนัยสำคัญความเข้มข้นสูงของโลหะหนักในดินที่สงครามเว็บไซต์เปรียบเทียบกับผู้ที่ได้รับจากน้ำสะอาดล้างไซต์(ตารางที่ 2) ความเข้มข้นของโลหะหนักได้ อย่างไรก็ตาม ด้านล่างขีดจำกัดความปลอดภัยของอินเดีย (Awashthi, 2000) และมาตรฐานยุโรป (ยุโรปสหภาพ 2002) ที่เว็บไซต์สงคราม (ตารางที่ 2) ความเข้มข้นต่ำของโลหะหนักกว่าขีดจำกัดที่ปลอดภัยที่สงคราม อาจเนื่องจากการกำจัดโลหะหนักโดยผักและธัญพืชอย่างต่อเนื่องปลูก ในพื้นที่นี้ และเนื่อง จากการละลายของโลหะหนักในการชั้นลึกของดิน เพิ่มในความเข้มข้นของโลหะหนักในดินถูก 109% สำหรับ Cd, Cu, Pb, 32% สำหรับ 162% 151%Zn, 161% Ni และ 112% สำหรับ Cr ที่ไซต์สงครามเมื่อเทียบกับ CWIเว็บไซต์ในการศึกษา (ตารางที่ 2) ยังมีรายงานสิงห์ et al. (2004)ทีละ 40.29% Cu, 2.05% สำหรับ Pb, 41.42% Zn และ15.7% สำหรับ Cr ในดิน Dinapur พื้นที่ชลประทาน โดยการบำบัดน้ำเสียเมื่อเทียบกับเว็บไซต์ล้าง ด้วยน้ำสะอาด ในปัจจุบันศึกษา Zn (58.1 lg g 1), Pb (21.4 lg g 1), (23.6 lg g 1) Ni และ Cu(21.1 lg g 1) ความเข้มข้นสูงขึ้น และความเข้มข้นของ Cr (19.1 lg กรัม 1)ต่ำกว่าความเข้มข้นเฉลี่ยของ 2.80, 20.3515.57, 43.56, 13.37 และ 30.67 lg g 1 สำหรับ Cd, Cu, Pb, Zn, Ni และ Crตามลำดับ รายงานโดยชาร์ et al. (2007) ในดินบำบัดน้ำเสียพื้นที่ชลประทานของ Dinapur ความเข้มข้นของ Zn ในดินได้สูงสุดและซีดีต่ำสุดที่ไซต์ CWI และสงคราม สูงสุดนอกจากนี้ยังมีรายงานความเข้มข้นของ Zn โดยสิงห์และ Kumar(2006) ในดินของ Najafgarh เดลีซึ่งแหล่งที่มาหลักของชลประทานน้ำสิ่งปฏิกูลถูกปนเปื้อน และโดยสิงห์ et al(2004) และชาร์ et al. (2007) จากพื้นที่ Dinapur3.3 ระดับของโลหะหนักในพืชแสดงให้เห็นว่ารูปแบบที่แตกต่างกันระหว่างความเข้มข้นของโลหะหนักผัก/ธัญพืชจาก CWI และสงครามล้างไซต์(มะเดื่อ. 2 และ 3) ผลทดสอบ ANOVA สองทางแสดงให้เห็นว่ารูปแบบโลหะหนักใน ความเข้มข้นสำคัญเนื่องจากไซต์ โรงงาน และไซต์พืชปฏิสัมพันธ์ (ตาราง 3) เปลี่ยนแปลงในการความเข้มข้นโลหะหนักในผัก/ธัญพืชของไซต์เดียวกันอาจกำหนดให้แตกต่างในลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยาสำหรับดูดซึมโลหะหนัก ยกเว้น การสะสม และการเก็บรักษา(คาร์ลตันสมิธและเดวิส 1983 Kumar et al. 2009) หลายความเข้มข้นสูงพับของโลหะหนักทั้งหมดถูกตั้งข้อสังเกตในผักและธัญพืชที่ไซต์สงครามเมื่อเทียบกับ CWIเว็บไซต์ การใช้น้ำชลประทานที่ปนเปื้อนที่สงครามเพิ่มขึ้นการดูดซึมและสะสมของโลหะหนักในการพืช นี่คือสอดคล้องกับรายงานของความเข้มข้นสูงโลหะหนักในผักจากน้ำเสียน้ำชลประทานพื้นที่ตารางที่ 1ตัวอย่างพืชที่เก็บรวบรวมจากไซต์ทดลองกินส่วนของพืชผัก/ธัญพืชทั่วไปชื่อพฤกษศาสตร์ชื่อครอบครัวใบปาลักเบต้าผด L. ซ่อนอยู่:ใบผักโขมผักโขม caudatus L. เนมใบกะหล่ำปลี Brasssica ตื่นสาย L. var capitata L. Brassicaceaeช่อดอกกะหล่ำผักตื่นสาย L. var. Brassicaceae L. เครื่องดื่มผลไม้ผู้หญิงนิ้วกขคงจฉชซฌญฎฏฐฑฒณดตถทธ L. Malvaceaeผลไม้ Brinjal Solanum melongena L. Solanaceaeผลไม้มะเขือเทศ Lycopersicon esculentum L. Solanaceaeผลไม้น้ำเต้า Lagenaria siceraria Mol. วงศ์แตงผลไม้ฟองน้ำมะระ Luffa cylindrica L. วงศ์แตงผลไม้สมุนไพรมะระมะระขี้นก L. วงศ์แตงผลไม้ฟักทอง Cucurbita แมก Duch วงศ์แตงผลไม้ dioica Tricosanthes แหลมบวบหอม วงศ์แตงรากหัวไชเท้า Raphanus sativus L. Brassicaceaeเม็ด aestivum Triticum ข้าวสาลีหญ้า L.เมล็ดข้าว Oryza sativa L. หญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ระดับของโลหะหนักในดิน
ระดับสูงของโลหะหนักในน้ำชลประทานอย่างมีนัยสำคัญที่นำไปสู่
​​ความเข้มข้นสูงของโลหะหนักในดินที่สงครามโลกครั้ง
เว็บไซต์เมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับจากเว็บไซต์ชลประทานน้ำสะอาด
(ตารางที่ 2) ความเข้มข้นของโลหะหนักมี แต่ด้านล่าง
ขีด จำกัด ที่ปลอดภัยของอินเดีย (Awashthi, 2000) และสหภาพยุโรปมาตรฐาน (European
Union, 2002) ที่เว็บไซต์ของสงครามโลกครั้งที่ (ตารางที่ 2) ความเข้มข้นต่ำ
ของโลหะหนักกว่าขีด จำกัด ของความปลอดภัยที่เว็บไซต์ของสงครามโลกครั้งที่อาจจะเป็นเพราะ
การกำจัดอย่างต่อเนื่องของโลหะหนักจากพืชผักผลไม้และธัญพืช
ที่ปลูกในพื้นที่นี้และยังเกิดจากการชะล้างของโลหะหนักเข้าไปใน
ชั้นลึกของดิน เพิ่มของความเข้มข้นของโลหะหนัก
ในดินได้ 109% สำหรับซีดี 151% สำหรับลูกบาศ์ก 162% สำหรับตะกั่ว 32% สำหรับ
สังกะสี 161% สำหรับ Ni และ 112% สำหรับ Cr ที่สงครามโลกครั้งที่เมื่อเทียบกับ CWI
เว็บไซต์ในปัจจุบัน การศึกษา (ตารางที่ 2) ซิงห์, et al (2004) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่ามี
การเพิ่มขึ้นของ 40.29% สำหรับ Cu, 2.05% สำหรับตะกั่ว 41.42% สำหรับ Zn และ
15.7% สำหรับ Cr ในดินของพื้นที่ Dinapur ชลประทานโดยน้ำเสียได้รับการรักษา
เมื่อเทียบกับเว็บไซต์ชลประทานด้วยน้ำสะอาด ในปัจจุบัน
การศึกษา Zn (58.1 LG G? 1) ตะกั่ว (21.4 LG G? 1), Ni (23.6 LG G? 1) และทองแดง
(21.1 LG G? 1) ความเข้มข้นสูงและ Cr (19.1 LG G? 1) ความเข้มข้น
ต่ำกว่าความเข้มข้นเฉลี่ย 2.80, 20.35,
15.57, 43.56, 13.37 และ 30.67 LG G? 1 สำหรับแคดเมียมทองแดงตะกั่วสังกะสีนิกเกิลและโครเมียม
ตามลำดับรายงานโดย Sharma et al, (2007) ในดินน้ำเสีย
พื้นที่ชลประทานของ Dinapur ความเข้มข้นของธาตุสังกะสีในดินมีค่าสูงสุด
และต่ำสุดซีดีทั้ง CWI และสงครามโลกครั้งที่เว็บไซต์ สูงสุด
ความเข้มข้นของธาตุสังกะสียังถูกรายงานโดยซิงห์และมาร์
(2006) ในดินของ Najafgarh นิวเดลีที่มีแหล่งที่มาของ
การปนเปื้อนน้ำเสียเป็นน้ำชลประทานและซิงห์ et al.
(2004) และชาร์ตอัล (2007) จากพื้นที่ Dinapur.
3.3 ระดับของโลหะหนักในพืช
เข้มข้นของโลหะหนักที่แสดงให้เห็นรูปแบบที่แตกต่างกันในหมู่
ผัก / ธัญพืชที่เก็บรวบรวมจาก CWI และสงครามโลกครั้งที่เว็บไซต์ชลประทาน
(มะเดื่อ. 2 และ 3) ผลการทดสอบสอง way ANOVA แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลง
ในความเข้มข้นของโลหะหนักอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจาก
เว็บไซต์ของอาคารและเว็บไซต์? ปฏิสัมพันธ์โรงงาน (ตารางที่ 3) รูปแบบใน
ความเข้มข้นของโลหะหนักในผัก / ธัญพืชของเว็บไซต์เดียวกัน
อาจจะกำหนดความแตกต่างในลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยาของพวกเขา
สำหรับการดูดซึมโลหะหนักยกเว้นการสะสมและการเก็บรักษา
(คาร์ลตันสมิ ธ และเดวิส 1983; Kumar et al, 2009. ) หลาย
ความเข้มข้นเท่าที่สูงขึ้นของทุกโลหะหนักพบ
ในผักและธัญพืชที่เว็บไซต์ของสงครามโลกครั้งที่เมื่อเทียบกับ CWI
เว็บไซต์ การใช้น้ำชลประทานที่ปนเปื้อนที่เว็บไซต์ของสงครามโลกครั้งที่เพิ่มขึ้น
ดูดซึมและการสะสมของโลหะหนักใน
พืช ซึ่งสอดคล้องกับรายงานของความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ
โลหะหนักในพืชผักผลไม้จากพื้นที่ชลประทานน้ำทิ้งน้ำเป็น
ตารางที่ 1
ตัวอย่างพืชที่เก็บรวบรวมจากเว็บไซต์ทดลอง.
ส่วนที่กินได้ผัก / ธัญพืชชื่อสามัญชื่อพฤกษศาสตร์ครอบครัว
ใบ Palak Beta vulgaris L. Chenopodiaceae
บานไม่รู้โรยใบ บานไม่รู้โรย caudatus L. วงศ์บานไม่รู้โรย
ใบกะหล่ำปลี Brasssica oleracea L. var capitata ลิตรบรา
ช่อดอกกะหล่ำ Brassica oleracea L. var Botrytis ลิตรบรา
นิ้วผลไม้เลดี้ Abelmoschus esculentus L. Malvaceae
ผลไม้มะเขือเปราะมะเขือ melongena L. Solanaceae
ผลไม้มะเขือเทศ Lycopersicon esculentum ลิตร Solanaceae
ผลไม้น้ำเต้า lagenaria siceraria Mol Cucurbitaceae
ผลไม้บวบใยบวบ Cylindrica ลิตร Cucurbitaceae
ผลไม้มะระมะระขี้นก Cucurbitaceae
ผลไม้ฟักทอง Cucurbita Maxima ภรรยา Cucurbitaceae
ผลไม้แหลมมะระ Tricosanthes dioica Roxb Cucurbitaceae
รากหัวไชเท้า Raphanus sativus L. บรา
เมล็ดข้าวสาลี Triticum aestivum ลิตรหญ้า
เมล็ดข้าวข้าว Oryza sativa L. หญ้า