As we were putting the final touche

As we were putting the final touches on the production of our new book, A Whole New Engineer: The Coming Revolution in Engineering Education (Goldberg & Somerville, 2014), we were reflecting on large writing projects, in general, and how easy it is to underestimate the amount of work and learning that goes into completing one. The tendency is to think, “This will be easy. We'll just write down what we know about subject X and it will be good.” Of course, you start the project, and find that you didn't know as much as you thought you did, and you had a lot of learning and figuring out to get to the end. Of course, some of this is the human tendency to underestimate difficulty and overestimate capacity, in general, as pointed out in The Invisible Gorilla (Chabris & Simon, 2010) and related research. If human beings were more realistic about the scope of such projects, it's a reasonable question to ask whether many would start them.

This time, however, with A Whole New Engineer, the misunderestimation took on a different flavor. Yes, we underestimated both the task complexity and learning required, but this time we also missed the deeper nature of the task. In the past, what started as largely a textbook or monograph or research paper turned out that way. This time, we thought we were writing a how-to manual on engineering education reform with some personal anecdotes, but the deeper nature of the project didn't reveal itself until we were well into the project.

In this guest editorial, we'd like to share what we think were some of the deeper and unexpected lessons of writing the book. We'll start by talking about a number of precursor activities to the book and continue by talking about the four lessons. Two are lessons about writing for a more general audience (in case others wish to do likewise). Two are some of the deeper insights of the project. We'll conclude with some reflective questions for the field of engineering education research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่เราได้วางสัมผัสสุดท้ายในการผลิตของเราใหม่ จอง วิศวกรใหม่ทั้งหมด A: มาปฏิวัติการศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ (Goldberg และ Somerville, 2014), เราได้สะท้อนให้เห็นถึงโครงการขนาดใหญ่เขียน ทั่วไป และง่ายจึงประมาทจำนวนงานและเรียนรู้ที่จะทำหนึ่ง แนวโน้มจะคิดว่า "นี้จะง่าย เราจะเขียนลงสิ่งที่เรารู้เรื่อง X และมันจะดี" แน่นอน คุณเริ่มโครงการ และพบว่า คุณไม่ได้รู้มากเท่าที่คุณคิดว่า คุณไม่ได้ และคุณได้เรียนรู้ และหาได้ตาม แน่นอน บางนี้เป็นแนวโน้มที่มนุษย์จะดูถูกดูแคลนยาก และ overestimate กำลัง ทั่วไป ตามที่ระบุในมองไม่เห็นกอริลลา (Chabris & Simon, 2010) และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ถ้ามนุษย์ยิ่งเกี่ยวกับขอบเขตของโครงการดังกล่าว เป็นคำถามที่เหมาะสมเพื่อถามว่า หลายคนจะเริ่มเวลานี้ อย่างไรก็ตาม กับ A ทั้งใหม่วิศวกร misunderestimation ที่เอาในรสชาติที่แตกต่างกัน ใช่ เรา underestimated ความซับซ้อนของงานและการเรียนรู้ที่จำเป็น แต่เวลานี้เรายังไม่มีลักษณะลึกของงาน ในอดีต ที่เริ่มต้นเป็นส่วนใหญ่เป็นหนังสือ หรือ monograph หรือวิจัยกระดาษเปิดออกด้วยวิธี เวลานี้ เราคิดว่า เราได้เขียนคู่มือวิธีใช้ในการปฏิรูปการศึกษาด้านวิศวกรรมกับ anecdotes บางบุคคล แต่ธรรมชาติลึกของโครงการไม่ได้เปิดเผยตัวเองจนเราได้เป็นโครงการIn this guest editorial, we'd like to share what we think were some of the deeper and unexpected lessons of writing the book. We'll start by talking about a number of precursor activities to the book and continue by talking about the four lessons. Two are lessons about writing for a more general audience (in case others wish to do likewise). Two are some of the deeper insights of the project. We'll conclude with some reflective questions for the field of engineering education research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่เรากำลังวางสัมผัสสุดท้ายในการผลิตหนังสือเล่มใหม่ของเรา, วิศวกรใหม่ทั้งหมด: การมาปฏิวัติการศึกษาวิศวกรรม (โกลด์เบิร์กและวิลล์, 2014) เราได้สะท้อนให้เห็นถึงโครงการเขียนหนังสือขนาดใหญ่โดยทั่วไปและวิธีการที่ง่ายก็คือ ที่จะประมาทปริมาณของงานและการเรียนรู้ที่จะเข้าสู่การกรอกหนึ่ง แนวโน้มที่จะคิดว่า "นี่จะเป็นเรื่องง่าย เราก็จะเขียนลงสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับเรื่อง X และมันจะเป็นดี. "แน่นอนคุณเริ่มต้นโครงการและพบว่าคุณไม่ได้รู้มากที่สุดเท่าที่คุณคิดว่าคุณทำและคุณมีจำนวนมากของการเรียนรู้ และการหาที่จะได้รับไปยังจุดสิ้นสุด แน่นอนว่าบางส่วนของนี้เป็นแนวโน้มของมนุษย์ที่จะประมาทความยากลำบากและความสามารถในการประเมินค่าสูงโดยทั่วไปเป็นแหลมออกในที่มองไม่เห็นลิงกอริลลา (Chabris และไซมอน, 2010) และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ถ้ามนุษย์ได้มากขึ้นจริงเกี่ยวกับขอบเขตของโครงการดังกล่าวก็เป็นคำถามที่เหมาะสมที่จะถามว่าหลายคนจะเริ่มต้นพวกเขา. เวลานี้ แต่ด้วยวิศวกรใหม่ทั้ง misunderestimation เอาในที่แตกต่างกันรสชาติ ใช่เราประเมินทั้งความซับซ้อนของงานและการเรียนรู้ที่จำเป็น แต่เวลานี้เรายังไม่ได้รับลึกธรรมชาติของงาน ในอดีตที่ผ่านมาสิ่งที่เริ่มต้นเป็นส่วนใหญ่ตำราหรือเอกสารหรืองานวิจัยกลับกลายเป็นวิธีการที่ เวลานี้เราคิดว่าเรากำลังเขียนวิธีการในคู่มือการปฏิรูปการศึกษาวิศวกรรมที่มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยส่วนบุคคลบางอย่าง แต่ธรรมชาติลึกของโครงการไม่ได้เปิดเผยตัวเองจนกว่าเราจะได้ดีในโครงการ. ในบทบรรณาธิการนี้ผู้เข้าพักที่เราต้องการ ชอบที่จะแบ่งปันสิ่งที่เราคิดว่าบางส่วนของบทเรียนที่ลึกและไม่คาดคิดของการเขียนหนังสือเล่มนี้ เราจะเริ่มต้นด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับจำนวนของกิจกรรมปูชนียบุคคลที่หนังสือเล่มนี้และดำเนินการต่อโดยการพูดคุยเกี่ยวกับสี่บทเรียน สองบทเรียนเกี่ยวกับการเขียนสำหรับผู้ชมทั่วไปมากขึ้น (ในกรณีที่คนอื่นต้องการที่จะทำเช่นเดียวกัน) สองคือบางส่วนของข้อมูลเชิงลึกลึกของโครงการ เราจะสรุปกับคำถามสะท้อนบางอย่างสำหรับด้านการวิจัยการศึกษาด้านวิศวกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเราได้วางสัมผัสสุดท้ายในการผลิตหนังสือใหม่ ใหม่ทั้งวิศวกร : การปฏิวัติใหม่ในการศึกษาทางวิศวกรรม ( โกลด์เบิร์ก& Somerville , 2014 ) เราสะท้อนให้เห็นถึงการเขียนโครงการขนาดใหญ่โดยทั่วไปและวิธีการที่ง่ายก็คือการดูถูก ปริมาณของงานและการเรียนรู้ที่จะเข้าสู่การทำ . แนวโน้มที่จะคิดว่า " จะเป็นเรื่องง่ายเราก็แค่เขียนสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับเรื่อง X และมันคงจะดี " แน่นอน คุณเริ่มโครงการ และพบว่าคุณไม่รู้ว่าเท่าที่คุณคิดว่าคุณทำ และคุณได้เรียนรู้มากและหาที่จะได้รับไปยังจุดสิ้นสุด แน่นอน , บางส่วนของนี้เป็นมนุษย์มีแนวโน้มที่จะประมาทความยากลำบากและอย่ามองข้ามความสามารถทั่วไปเป็นแหลมออกในลิงกอริลลาที่มองไม่เห็น ( chabris &ไซมอน , 2010 ) และการวิจัยที่เกี่ยวข้อง ถ้ามนุษย์โดยมีเหตุผลเพิ่มเติมเกี่ยวกับขอบเขตของโครงการดังกล่าว มันเป็นคำถามที่เหมาะสมที่จะถามว่าหลายคนจะเริ่มต้นพวกเขา .

เวลานี้ อย่างไรก็ตาม กับทั้งใหม่ วิศวกร , misunderestimation เอาในรสชาติที่แตกต่างกัน ใช่ เราประเมินทั้งงานที่ซับซ้อนและการเรียนรู้ที่ต้องการแต่เวลานี้เรายังพลาดลึก ลักษณะของงาน ในอดีต สิ่งที่เริ่มต้นเป็นตำราหรือหนังสือหรือกระดาษ ) วิจัยออกมา คราวนี้เราคิดว่าเราเขียนวิธีการใช้ในการปฏิรูปการศึกษาด้านวิศวกรรมกับส่วนตัว เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย แต่ยิ่งธรรมชาติของโครงการไม่ได้เปิดเผยตัวเองจนเราดีในโครงการ

ในแขกของบรรณาธิการเราต้องการที่จะแบ่งปันสิ่งที่เราคิดว่าบางส่วนของลึกและไม่คาดคิด บทเรียนของการเขียนหนังสือ เราจะเริ่มคุยเกี่ยวกับจำนวนสารตั้งต้นกิจกรรมหนังสือและต่อด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับ 4 บทเรียน 2 เรียนเกี่ยวกับการเขียนสำหรับผู้ชมทั่วไปมากขึ้น ( เผื่อคนอื่นอยากทำเหมือนกัน ) สองคือบางส่วนของข้อมูลเชิงลึกลึกของโครงการเราจะสรุปด้วยคำถามบางอย่างสะท้อนแสงสำหรับสาขาวิจัยการศึกษา