Children begin to develop an attitu

Children begin to develop an attitude toward mathematics as soon as they are exposed to mathematics; these attitudes can have an affect on students' learning in mathematics. For example, research has shown that some students are prohibited from learning mathematics to their full potential due to a negative attitude toward mathematics (Reyes, 1980). Ma and Kishor (1997) conducted a meta-analysis of 113 studies that investigated the relationship between attitudes toward mathematics and achievement in mathematics and found this relationship to be both reliable and positive,
but not strong. McLeod (1992) suggests that attitude toward mathematics and achievement in mathematics are not dependent on each other, but that they "interact with each other in complex and unpredictable ways" (p. 582). While overall measures of attitude toward mathematics have only small positive relationships with achievement, a measure of
a student's confidence in mathematics has a relatively strong positive correlation with achievement in mathematics (e.g. Dowling, 1978). Research has shown that, when students are more sure of themselves, teachers seem to pay more
attention to them (Reyes, 1980).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กเริ่มที่จะพัฒนาทัศนคติที่มีต่อคณิตศาสตร์ทันทีที่พวกเขากำลังเผชิญกับคณิตศาสตร์ ทัศนคติเหล่านี้สามารถมีผลกระทบต่อการเรียนรู้ของนักเรียนในวิชาคณิตศาสตร์ ยกตัวอย่างเช่นการวิจัยได้แสดงให้เห็นว่านักเรียนบางคนไม่ได้รับอนุญาตจากการเรียนรู้คณิตศาสตร์ให้เต็มศักยภาพของพวกเขาเนื่องจากทัศนคติเชิงลบต่อวิชาคณิตศาสตร์ (เรเยส, 1980) แม่ Kishor (1997) ดำเนินการวิเคราะห์อภิ 113 การศึกษาว่าการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์และในวิชาคณิตศาสตร์และพบความสัมพันธ์นี้จะเป็นทั้งที่เชื่อถือได้และบวก
แต่ไม่แข็งแรง McLeod (1992) แสดงให้เห็นว่าทัศนคติที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์และวิชาคณิตศาสตร์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ แต่ที่พวกเขา "โต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ ในรูปแบบที่ซับซ้อนและคาดเดาไม่ได้" (พี. 582) ในขณะที่มาตรการโดยรวมของทัศนคติต่อวิชาคณิตศาสตร์มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกเพียงขนาดเล็กที่มีความสำเร็จตัวชี้วัดของความเชื่อมั่นของนักเรียนในวิชาคณิตศาสตร์มีความสัมพันธ์ทางบวกค่อนข้างแข็งแกร่งกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาคณิตศาสตร์ (เช่นดาวลิ่ง 1978)
มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าเมื่อนักเรียนมีมากขึ้นตรวจสอบของตัวเองดูเหมือนครูจะจ่ายมากขึ้นให้ความสนใจกับพวกเขา (เรเยส, 1980)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กเริ่มที่จะพัฒนาทัศนคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ ทันทีที่พวกเขาสัมผัสคณิตศาสตร์ ทัศนคติเหล่านี้ ได้มีผลต่อการเรียนรู้ของนักเรียนในวิชาคณิตศาสตร์ ตัวอย่าง การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่านักเรียนบางคนถูกห้ามเรียนคณิตศาสตร์อย่างเต็มศักยภาพของพวกเขาเนื่องจากทัศนคติเชิงลบต่อวิชาคณิตศาสตร์ เรเยส , 1980 )แม่และ kishor ( 2540 ) ศึกษาการสังเคราะห์ 113 การศึกษาที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ และพบความสัมพันธ์นี้มีทั้งเชื่อถือได้และบวก
แต่แข็งแรงไม่ McLeod ( 1992 ) พบว่า เจตคติต่อคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาคณิตศาสตร์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆแต่พวกเขา " โต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆในวิธีการที่ซับซ้อน และไม่อาจคาดเดาได้ " ( หน้าผม ) ในขณะที่โดยรวมวัดเจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพียงเล็กน้อย การวัด
ความมั่นใจของนักเรียนในวิชาคณิตศาสตร์ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาคณิตศาสตร์ค่อนข้างแข็งแรง ( เช่น ดาวลิง , 1978 ) การวิจัยได้แสดงว่าเมื่อนักเรียนจะมั่นใจในตนเอง ครูจะให้ความสนใจมากขึ้น
พวกเขา ( เรเยส , 1980 )