IntroductionThe prevalence of obesi

Introduction
The prevalence of obesity is increasing rapidly in all age
groups in the United States and in most EU-countries and is
one of the fastest growing epidemics, now affecting 10–40%
of the adult population. Obesity increases the risk of serious
comorbidity such as type 2 diabetes, cardiovascular disease,
certain cancers and reduced life expectancy, and these complications
may account for 5–10% of all health costs in
Western countries [1]. Of course, dietary modifications and
physical activity increase are the first (and the most costeffective)
approach to the treatment of obesity [2]; however,
in many cases, a pharmacological treatment would help
patients to loose weight and to reinforce their motivation
in dietary protocol prosecution [3]. The US Food and Drug
Administration approves for long-termuse of only two antiobesity
drugs: orlistat, a lipase inhibitor that inhibits absorption
of dietary fat by approximately 30%, and sibutramine, a
centrally acting agent which enhances satiety and thermogenesis
by inhibiting serotonin and noradrenaline
re-uptake [4]. Both drugs are able to induce a significant
weight loss compared to life-changes alone, to maintain
the weight loss after 2 years of treatment and to improve
metabolic pattern of both diabetic and hyperlipoproteinaemic
patients [5]. Orlistat has mainly mild to moderate
gastrointestinal side effects that usually attenuate with
the prosecution of the treatment but often not acceptable
from the patients [6] and some pharmacokinetic interactions
that are rare but potentially relevant, with cyclosporin
[7] and warfarin [8]. Sibutramine is also well
tolerated, although it may cause dry mouth, anorexia
and insomnia, while recently some concerns have been
raised about its safety in patients at risk of cardiovascular
disease [9]. However, actually, results from clinical trials
give contrasting results about the sibutramine effect on
heart rate and blood pressure. Although there are studies
in which orlistat and sibutramine demonstrated their
effectiveness on body weight reduction and on some
metabolic parameters, no studies compared orlistat and
sibutramine in the same trial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำความชุกของโรคอ้วนจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในทุกระดับอายุกลุ่ม ในสหรัฐอเมริกา และ ใน ประเทศยุโรปส่วนใหญ่ และเป็นหนึ่งโรคระบาดเติบโตเร็วที่สุด ขณะ กระทบ 10 – 40%ของประชากรผู้ใหญ่ โรคอ้วนเพิ่มความเสี่ยงร้ายแรงเช่นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรค comorbidityมะเร็งบางอย่าง และอายุขัยลดลง และภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้อาจบัญชี 5-10% ของต้นทุนทั้งหมดของสุขภาพในประเทศตะวันตก [1] หลักสูตร การปรับเปลี่ยนอาหาร และกิจกรรมทางกายภาพเพิ่มขึ้นเป็นครั้งแรก (และ costeffective ส่วนใหญ่)วิธีการรักษาโรคอ้วน [2]; อย่างไรก็ตามในหลายกรณี รักษา pharmacological จะช่วยให้ผู้ป่วยน้ำหนัก และเสริมสร้างแรงจูงใจของพวกเขาในโพรโทคออาหารฟ้องร้อง [3] สหรัฐอเมริกาอาหารและยาบริหารอนุมัติสำหรับลอง termuse ของ antiobesity ที่สองยาเสพติด: orlistat สารยับยั้งเอนไซม์ไลเปสที่ยับยั้งการดูดซึมของไขมันในอาหารโดยประมาณ 30%, sibutramine การกลางทำหน้าที่แทนซึ่งช่วยเพิ่มประสิทธิภาพสามารถและ thermogenesisโดย inhibiting serotonin และ noradrenalinere-ดูดซับ [4] ยาทั้งสองจะก่อให้เกิดความสำคัญน้ำหนักเมื่อเทียบกับเพียงอย่างเดียว ชีวิตเปลี่ยนแปลงการรักษาการสูญเสียน้ำหนักหลังจาก 2 ปี ของการรักษา และปรับปรุงรูปแบบการเผาผลาญของโรคเบาหวานและ hyperlipoproteinaemicผู้ป่วย [5] Orlistat มีส่วนใหญ่ไม่รุนแรงบรรเทาผลข้างเคียงระบบ attenuate ที่มักจะมีฟ้องร้องการรักษา แต่มักจะไม่ยอมรับจากผู้ป่วย [6] และการโต้ตอบบาง pharmacokineticที่ไม่ค่อยพบแต่อาจเกี่ยวข้อง กับ cyclosporin[7] และวาร์ฟาริน [8] Sibutramine เป็นอย่างดีอภัยโทษ แม้ว่ามันอาจทำให้ปากแห้ง anorexiaและนอนไม่ หลับ ในขณะที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ข้อสงสัยบางอย่างได้ขึ้นเกี่ยวกับความปลอดภัยในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงของหัวใจและหลอดเลือดโรค [9] อย่างไรก็ตาม จริง ผลจากการทดลองทางคลินิกให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกันเกี่ยวกับผล sibutramine ในอัตราการเต้นหัวใจและความดันโลหิต แม้ว่าจะมีการศึกษาใน orlistat และ sibutramine ที่แสดงของพวกเขาประสิทธิภาพ ในการลดน้ำหนักของร่างกาย และบางพารามิเตอร์การเผาผลาญ orlistat เปรียบเทียบไม่มีการศึกษา และsibutramine ในคดีเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำความชุกของโรคอ้วนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในทุกอายุกลุ่มต่างๆ ในประเทศสหรัฐอเมริกาและในส่วนของสหภาพยุโรปประเทศและเป็นหนึ่งในโรคระบาดที่เติบโตเร็วที่สุดในขณะนี้ส่งผลกระทบต่อ10-40% ของประชากรผู้ใหญ่ โรคอ้วนเพิ่มความเสี่ยงของร้ายแรงโรคร่วมเช่นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรคหัวใจและหลอดเลือดโรคมะเร็งบางชนิดและอายุขัยลดลงและภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้อาจบัญชีประมาณ5-10% ของค่าใช้จ่ายทั้งหมดด้านสุขภาพในประเทศตะวันตก[1] แน่นอนว่าการปรับเปลี่ยนการบริโภคอาหารและการเพิ่มขึ้นของการออกกำลังกายเป็นครั้งแรก (และ costeffective มากที่สุด) แนวทางการรักษาโรคอ้วน [2]; แต่ในหลายกรณีการรักษาทางเภสัชวิทยาที่จะช่วยให้ผู้ป่วยที่จะสูญเสียน้ำหนักและแรงจูงใจที่จะเสริมสร้างของพวกเขาในการดำเนินคดีโปรโตคอลอาหาร[3] อาหารและยาของสหรัฐบริหารได้รับการอนุมัติสำหรับระยะ termuse เพียงสอง antiobesity ยาเสพติด: Orlistat, ยับยั้งเอนไซม์ไลเปสที่ยับยั้งการดูดซึมของไขมันจากอาหารประมาณ30% และ Sibutramine เป็นตัวแทนทำหน้าที่ส่วนกลางซึ่งจะช่วยเพิ่มความเต็มอิ่มและthermogenesis โดยการยับยั้ง serotonin และ noradrenaline อีกครั้งการดูดซึม [4] ยาเสพติดทั้งสองมีความสามารถที่จะทำให้เกิดการอย่างมีนัยสำคัญการสูญเสียน้ำหนักเมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงชีวิตเพียงอย่างเดียวในการรักษาลดน้ำหนักหลังจาก2 ปีของการรักษาและในการปรับปรุงรูปแบบการเผาผลาญอาหารของทั้งสองโรคเบาหวานและhyperlipoproteinaemic ผู้ป่วย [5] Orlistat มีอ่อนถึงปานกลางส่วนใหญ่ผลข้างเคียงทางเดินอาหารที่มักจะผอมกับการดำเนินคดีของการรักษาแต่มักจะไม่ได้รับการยอมรับจากผู้ป่วย [6] และบางปฏิสัมพันธ์ยาที่หายากแต่อาจเกี่ยวข้องกับ cyclosporin [7] และ warfarin [8] Sibutramine ก็ยังดีทนแม้ว่ามันอาจจะทำให้ปากแห้งเบื่ออาหารและนอนไม่หลับในขณะที่เมื่อเร็วๆ นี้ความกังวลบางส่วนได้ถูกยกขึ้นเกี่ยวกับความปลอดภัยของผู้ป่วยในที่มีความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือดโรค[9] แต่ที่จริงแล้วผลที่ได้จากการทดลองทางคลินิกให้ผลที่แตกต่างเกี่ยวกับผลกระทบ Sibutramine ในอัตราการเต้นหัวใจและความดันโลหิต แม้ว่าจะมีการศึกษาที่ Orlistat และ Sibutramine แสดงให้เห็นพวกเขามีประสิทธิภาพในการลดน้ำหนักตัวและในบางพารามิเตอร์การเผาผลาญการศึกษาเมื่อเทียบOrlistat และSibutramine ในการพิจารณาคดีเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ความชุกโรคอ้วนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในกลุ่มอายุ
ทั้งในสหรัฐอเมริกาและในประเทศมากที่สุดและเป็นหนึ่งในที่เติบโตเร็วที่สุด
โรคระบาดตอนนี้มีผลต่อ 10 – 40 %
ของประชากรผู้ใหญ่ . โรคอ้วนเพิ่มความเสี่ยงของซีเรียส
กฤษณาเช่นโรคเบาหวาน , โรคหัวใจและหลอดเลือด
มะเร็งบางชนิด และลดความคาดหวังในชีวิตและภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้
อาจบัญชีสำหรับ 5 – 10% ของค่าใช้จ่ายสุขภาพใน
ประเทศตะวันตก [ 1 ] แน่นอน การปรับเปลี่ยนอาหารและ
เพิ่มกิจกรรมทางกายเป็นครั้งแรก ( และทุนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด ) วิธีการรักษาโรคอ้วน

[ 2 ] อย่างไรก็ตาม ในหลายกรณี การใช้จะช่วยให้ผู้ป่วยที่จะน้ำหนักหลวมและ

เพื่อเสริมสร้างแรงจูงใจในการดำเนินคดี ( [ 3 ] สหรัฐอเมริกาอาหารและยา
การบริหารอนุมัติสำหรับ termuse ยาวเพียงสอง antiobesity
ยา Orlistat , เอนไซม์ที่ยับยั้งการดูดซึมของไขมันและอาหาร
ประมาณ 30% และ Sibutramine ,
ส่วนกลางรักษาการเจ้าหน้าที่ซึ่งช่วยเพิ่มความเต็มอิ่มและ thermogenesis
โดยยับยั้งเซโรโทนิน และนอร์อะดรีนาลีน
re การดูดซึม [ 4 ] ยาทั้งสองตัวที่สามารถทำให้เกิดการสูญเสียน้ำหนักอย่างมีนัยสำคัญ
เมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่โดดเดี่ยวเพื่อรักษา
การลดน้ำหนักหลังจาก 2 ปีของการรักษาและปรับปรุงรูปแบบการสลาย
ทั้งเบาหวานและผู้ป่วย hyperlipoproteinaemic
[ 5 ] Orlistat ส่วนใหญ่มีเล็กน้อยถึงปานกลาง
ระบบทางเดินอาหารผลข้างเคียงที่มักจะผอมลงด้วย
โจทย์ของการรักษา แต่มักจะไม่ยอมรับ
จากคนไข้ [ 6 ] และปฏิสัมพันธ์ยา
ที่หายาก แต่อาจเกี่ยวข้องกับโรงงาน
[ 7 ] และสารพิษ [ 8 ] ไซบูทรามีนยังดี
ยอมรับได้ แม้ว่ามันอาจทำให้ปากแห้ง เบื่ออาหาร
และนอนไม่หลับในขณะที่เมื่อเร็ว ๆนี้บางความกังวลได้
ยกเกี่ยวกับความปลอดภัยของผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด
[ 9 ] อย่างไรก็ตาม จริงๆ แล้ว ผลที่ได้จากการทดลองทางคลินิก
ให้ตัดผลเกี่ยวกับ Sibutramine มีผลต่อ
อัตราการเต้นของหัวใจและความดันโลหิตแม้ว่าจะมีการศึกษา
ที่แสดงประสิทธิภาพของพวกเขาและ Orlistat Sibutramine
ในการลดน้ำหนักและการเผาผลาญในร่างกายบาง
พารามิเตอร์ไม่มีการศึกษาเปรียบเทียบ Orlistat Sibutramine และ
ในการทดลองเดียวกัน