Personal Style: Informal or Formal?

Personal Style: Informal or Formal?
Personal style concerns the forms a negotiator uses to interact with counterparts
at the table. Culture strongly influences the personal style of
negotiators. It has been observed, for example, that Germans have a more
formal style than Americans (Hall and Hall 1990: 48). A negotiator with a formal
style insists on addressing counterparts by their titles, avoids personal
anecdotes, and refrains from questions touching on the private or family life
of members of the other negotiating team. An negotiator with an informal
style, on the other hand, may try to start the discussion on a first-name basis,
quickly seek to develop a personal, friendly relationship with the other
team, and (if male) may take off his jacket and roll up his sleeves when deal
making begins in earnest. Each culture has its own formalities, and they have
special meaning within that culture.
Among all respondents, two-thirds claimed an informal style, while only
one-third a formal style. Gender seemed to have no significance, for the distribution
among males and females was almost exactly the same as that
among the respondents as a whole — 66 percent of women and 69 percent
of men believed they had informal negotiating styles.
The responses according to culture demonstrated greater variation.
Except for the Nigerians, a majority of the respondents within each of the
twelve groups surveyed claimed to have an informal negotiating style; however,
the strength of this view varied considerably. While nearly 83 percent
of the Americans considered themselves to have an informal negotiating
style, only 54 percent of the Chinese, 52 percent of the Spanish, and 58 percent
of the Mexicans were similarly inclined. Among the four European
national cultures surveyed, the French were the strongest in claiming an
informal style.
Although both Germans and Japanese have a reputation for formality,
only slightly more than one quarter of the respondents in these two groups
believed they had a formal negotiating style. Differences in cultures with
respect to the meaning of the terms “formal” and “informal” may have influenced
this result. The survey’s findings on this negotiating trait are
summarized in Table 5.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะส่วนบุคคล: ไม่เป็นทางการ หรืออย่างเป็นทางการหรือไม่ลักษณะส่วนบุคคลที่เกี่ยวข้องกับแบบฟอร์มที่ใช้การเจรจาโต้ตอบกับคู่ในตาราง วัฒนธรรมมีผลต่อลักษณะส่วนบุคคลอย่างยิ่งผู้ มันได้ถูกตรวจสอบ ตัวอย่าง ให้ ชาวเยอรมันมีมากขึ้นลักษณะเป็นทางการกว่าชาวอเมริกัน (ฮอลล์และ 1990:48) เจรจากับเป็นทางการลักษณะรมย์ในการรับมือคู่ตามชื่อเรื่อง หลีกเลี่ยงส่วนบุคคลanecdotes และ refrains จากคำถามที่สัมผัสในชีวิตส่วนตัว หรือครอบครัวสมาชิกของทีมอื่นเจรจาต่อรอง การเจรจา มีความเป็นสไตล์ คง อาจพยายามที่จะเริ่มการสนทนาตามชื่อ-ค้นหาอย่างรวดเร็วในการพัฒนาความสัมพันธ์ส่วนบุคคล เป็นมิตรกับอีกทีมงาน และ (ชาย) อาจถอดเสื้อของเขา และสะสมตามแขนของเขาเมื่อจัดการเริ่มทำอย่างจริงจัง แต่ละวัฒนธรรมได้อย่างเป็นทางการของตนเอง และมีความหมายที่พิเศษภายในวัฒนธรรมนั้นจากผู้ตอบทั้งหมด สองสามอ้างว่า เป็นแบบ ในขณะเดียวหนึ่งในสามทางแบบนี้ เพศที่ดูเหมือนจะ มีความสำคัญ การแจกระหว่างชายและหญิงใกล้เคียงกับที่จากผู้ตอบทั้งหมด — 66 เปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงและร้อยละ 69คนเชื่อว่า พวกเขามีลักษณะไม่เป็นทางการต่อรองการตอบสนองตามวัฒนธรรมแสดงความผันแปรมากกว่ายกเว้น Nigerians ส่วนใหญ่ของผู้ตอบในแต่ละสำรวจกลุ่มสิบสองอ้างว่า มีสไตล์การเจรจาต่อรองเป็น อย่างไรก็ตามความแข็งแรงของมุมมองนี้แตกต่างกันมาก ในขณะที่เกือบร้อยละ 83ของชาวอเมริกันถือว่าตัวเองมีการเจรจาอย่างไม่เป็นทางการสไตล์ ร้อย ละ 54 ของจีนเท่านั้น ร้อย ละ 52 ที่สเปน และ 58 เปอร์เซ็นต์ของ Mexicans ที่มีทำนองเดียวกันหัว ระหว่างยุโรป 4วัฒนธรรมแห่งชาติสำรวจ ฝรั่งเศสแข็งแกร่งที่สุดในการว่า ความแบบไม่เป็นทางการแม้ว่าชาวเยอรมันและญี่ปุ่นมีชื่อเสียงระดับเฉพาะขนาดเล็กกว่าหนึ่งไตรมาสของผู้ตอบในกลุ่มเหล่านี้สองเชื่อว่า พวกเขามีลักษณะการเจรจาอย่างเป็นทางการ ความแตกต่างของวัฒนธรรมด้วยอาจมีผลกับความหมายของ "ทาง" และ "เป็น"ผลนี้ ผลการวิจัยแบบสำรวจในนี้ติดต่อรองได้สรุปในตาราง 5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สไตล์ส่วนตัว: ไม่เป็นทางการหรือเป็นทางการสไตล์ส่วนบุคคลที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบการเจรจาต่อรองจะใช้ในการโต้ตอบกับคู่ที่โต๊ะ วัฒนธรรมอย่างยิ่งที่มีอิทธิพลต่อรูปแบบส่วนบุคคลของการเจรจา มันได้รับการปฏิบัติเช่นที่เยอรมันมีมากขึ้นรูปแบบที่เป็นทางการกว่าคนอเมริกัน (ฮอลล์และห้องโถง 1990: 48) เจรจาต่อรองกับทางการสไตล์ยืนยันในที่อยู่คู่โดยชื่อของพวกเขาหลีกเลี่ยงบุคคลเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยและละเว้นจากการสัมผัสคำถามเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวหรือครอบครัวในสมาชิกของทีมเจรจาอื่นๆ เจรจาต่อรองกับทางการสไตล์บนมืออื่น ๆ ที่อาจพยายามที่จะเริ่มต้นการสนทนาบนพื้นฐานแรกชื่อได้อย่างรวดเร็วพยายามที่จะพัฒนาส่วนบุคคลสัมพันธ์ที่เป็นมิตรกับคนอื่นๆทีมงานและ (ถ้าชาย) อาจถอดแจ็คเก็ตของเขาและ พับแขนเสื้อของเขาเมื่อข้อตกลงการเริ่มจริงจัง แต่ละวัฒนธรรมมีพิธีการของตัวเองและพวกเขามีความหมายพิเศษที่อยู่ในวัฒนธรรมที่. ท่ามกลางผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมดสองในสามอ้างว่ารูปแบบที่ไม่เป็นทางการขณะที่มีเพียงหนึ่งในสามรูปแบบที่เป็นทางการ เพศดูเหมือนจะมีความสำคัญไม่สำหรับการกระจายในหมู่ชายและหญิงก็เกือบจะเหมือนกับว่าในหมู่ผู้ตอบแบบสอบถามโดยรวม- ร้อยละ 66 ของผู้หญิงและ 69 เปอร์เซ็นต์. ของคนที่เชื่อว่าพวกเขามีรูปแบบการเจรจาต่อรองทางการการตอบสนองตามวัฒนธรรมแสดงให้เห็นถึง . รูปแบบมากขึ้นยกเว้นสำหรับไนจีเรียส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถามในแต่ละของสิบสองกลุ่มสำรวจอ้างว่ามีรูปแบบการเจรจาต่อรองทางการ; แต่ความแรงของมุมมองที่แตกต่างกันนี้มาก ในขณะที่เกือบร้อยละ 83 ของชาวอเมริกันที่คิดว่าตัวเองจะมีการเจรจาต่อรองทางการสไตล์เพียงร้อยละ 54 ของจีนร้อยละ 52 ของสเปนและร้อยละ 58 ของชาวเม็กซิกันมีแนวโน้มในทำนองเดียวกัน ในบรรดาสี่ยุโรปวัฒนธรรมของชาติที่สำรวจชาวฝรั่งเศสเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในอ้างสไตล์เป็นทางการ. แม้ว่าทั้งสองเยอรมันและญี่ปุ่นมีชื่อเสียงทางการเพียงเล็กน้อยกว่าหนึ่งในสี่ของผู้ตอบแบบสอบถามในทั้งสองกลุ่มเชื่อว่าพวกเขามีสไตล์การเจรจาต่อรองอย่างเป็นทางการ. ความแตกต่างในวัฒนธรรมที่มีความเคารพในความหมายของคำว่า "อย่างเป็นทางการ" และ "ไม่เป็นทางการ" อาจมีอิทธิพลต่อผลนี้ ผลการวิจัยของการสำรวจในลักษณะการเจรจาต่อรองนี้จะสรุปในตารางที่ 5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะส่วนตัว : ไม่เป็นทางการหรือเป็นทางการ
ลักษณะส่วนบุคคลเกี่ยวกับรูปแบบเจรจาใช้โต้ตอบกับคู่
ที่โต๊ะ culture ก๊อก influences และความรัก personal เก็บกวาด negotiators . มันได้รับการตรวจสอบตัวอย่างเช่นที่เยอรมันมีมากขึ้น
เป็นทางการมากกว่าคนอเมริกันสไตล์ ( หอโถง 2533 : 48 ) เจรจากับสไตล์ที่เป็นทางการ
ยืนยันที่อยู่คู่โดยชื่อของพวกเขาหลีกเลี่ยงส่วนบุคคล
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย และ refrains จากคำถามที่สัมผัสกับส่วนตัวหรือชีวิตครอบครัว
ของสมาชิกของอื่น ๆตรวจสอบทีม เป็นนักเจรจาที่มีลักษณะไม่เป็นทางการ
, บนมืออื่น ๆที่อาจพยายามที่จะเริ่มการสนทนาบนพื้นฐานชื่อแรก
รีบแสวงหาการพัฒนาส่วนบุคคล , ความสัมพันธ์ที่เป็นมิตรกับทีมอื่น
,และถ้าชาย ) อาจถอดเสื้อของเขาและพับแขนเสื้อของเขา เมื่อจัดการ
การเริ่มต้นอย่างจริงจัง แต่ละวัฒนธรรมมีขั้นตอนของมันเอง และพวกเขาได้
ความหมายพิเศษภายในวัฒนธรรมที่ .
ของผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมดสองในสามอ้างว่ามีลักษณะไม่เป็นทางการ ในขณะที่เพียง
หนึ่งในสามแบบสไตล์ เพศที่ดูเหมือนจะไม่มีความสำคัญ สำหรับ
กระจายระหว่างชายและหญิงเกือบจะเหมือนกับที่
ในหมู่ผู้ตอบแบบสอบถามทั้ง - 66 เปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงและ 69 เปอร์เซ็นต์ของคนที่เชื่อว่าพวกเขามี

การตอบสนองทางการเจรจารูปแบบ ตามวัฒนธรรม แสดงให้เห็นถึงความผันแปรมากกว่า .
ยกเว้นไนจีเรีย ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถามในแต่ละ
12 กลุ่ม สำรวจ อ้างว่ามีแบบตรวจสอบรูปแบบ ;อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของมุมมองนี้
หลากหลายมาก ขณะที่เกือบ 83
ของชาวอเมริกันถือว่าตัวเองมีแบบเจรจา
สไตล์เพียง 54% ของชาวจีน ร้อยละ 52 ของ สเปน และ 58 เปอร์เซ็นต์ของชาวเม็กซิกันเป็นทำนองเดียวกัน
เอียง ระหว่างสี่ยุโรป
แห่งชาติสำรวจวัฒนธรรม ชาวฝรั่งเศสเป็นผู้ชนะในอ้างการ

แบบไม่เป็นทางการแม้ว่าทั้งเยอรมันและญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงสำหรับพิธี
เพียงเล็กน้อยกว่าหนึ่งในสี่ของผู้ตอบแบบสอบถามในทั้งสองกลุ่ม
เชื่อว่าพวกเขามีการเจรจาอย่างเป็นทางการสไตล์ ความแตกต่างในวัฒนธรรม
ต่อความหมายของคำว่า " ระบบ " และ " นอกระบบ " อาจมีอิทธิพลต่อ
ผลนี้ ผลของการสำรวจนี้เจรจาลักษณะเป็น
สรุปไว้ในตารางที่ 5