Although self-access learning/auton

Although self-access learning/autonomous learning has become more and more popular in the language teaching/learning field, the general attitude towards the application of self-access learning is still rather mixed. Dickinson (1987: 11) defines self-access learning as learners using materials in a self-instructed way to facilitate learning as "the term is neutral as to how self-directed or other-directed the learners are". Jones (1995) and Pemberton (1996) share a similar belief with Dickinson, believing that self-access learning takes place where materials/facilities are organised in order to facilitate learning. This learning may range from self-directed to teacher-directed. Though its applications may vary, the ultimate goal is the same -- facilitating autonomous learning.
Sheerin (1989) perceives the primary aim of self-access learning as to "enable learning to take place independently of teaching" and learners can ultimately direct their own learning through the use of the self-access facilities. Sheerin (op. cit.) puts more emphasis on learner-directed learning rather than other-directed learning in the self-access approach. Benson (1994: 10) holds similar ideas as Sheerin's, for him, self-access/autonomous learning "implies that learners study under their own direction rather than under the direction of another". Benson (1996) describes self-access learning as dealing with the relationship between the self-access system and autonomy in learning which means learners organising the self-access learning resources and environments to interact with the process of their own learning. Despite the variations in defining self-access learning, all the above educators acknowledge the important role that a learner plays in the language acquisition process in the self-access approach of learning and emphasise the promotion of autonomous learning in each individual through taking responsibility for his/her own learning.

As suggested from the above, self-access learning provides learners with more choices and flexibility and then they make decisions for their own learning. Seen in this light, learners have every right to choose to be assisted by others (e.g. tutors) to help them to learn (Dickinson, 1987). As long as it is the choice of a learner, it is self-access/autonomous learning. However, there is not enough evidence/research to suggest that other-directed/tutor-directed learning is acceptable in the self-access system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงแม้ว่าตนเองเข้าเรียนรู้เรียนรู้/อิสระได้กลายเป็นนิยมมากในฟิลด์สอนการเรียนรู้ภาษา ทัศนคติทั่วไปมีต่อแอพลิเคชันของตัวเองเข้าเรียนรู้จะยังค่อนข้างผสม ดิกคินสัน (1987: 11) กำหนดเองเข้าเรียนเป็นผู้เรียนที่ใช้วัสดุในแบบ instructed ด้วยตนเองเพื่อให้ง่ายต่อการเรียนรู้เป็น "คำว่าเป็นกลางเป็น other-directed หรือด้วยตนเองว่าเป็นผู้เรียน" โจนส์ (1995) และ Pemberton (1996) แบ่งปันความเชื่อคล้ายกับสัน เชื่อว่า ตนเองเข้าเรียนรู้ขึ้นซึ่งจัดวัสดุ/อุปกรณ์เพื่อช่วยในการเรียนรู้ เรียนรู้นี้อาจช่วงจากด้วยตนเองกับครูโดยตรง แม้ว่าโปรแกรมประยุกต์นั้นอาจแตกต่างกัน เป้าหมายสูงสุดคือเดียวกัน - อำนวยความสะดวกอิสระเรียนรู้.
Sheerin (1989) ละเว้นจุดมุ่งหมายหลักของตนเองเข้าเรียนรู้กับ "ช่วยให้เรียนรู้การทำอิสระสอน" และผู้เรียนสามารถสุดตรงการเรียนรู้ของตนเองโดยใช้สิ่งอำนวยความสะดวกเข้าถึงตนเอง Sheerin (op. cit.) ทำให้ความสำคัญกับผู้เรียนโดยตรงแทนที่จะเรียนรู้ other-directed ในวิธีการเข้าถึงด้วยตนเองการเรียนรู้ เบนสัน (1994:10) เก็บคล้ายความคิดเป็นของ Sheerin เขา เรียน self-access/อิสระ "หมายถึงการที่ผู้เรียนศึกษาภาย ใต้ทิศทางของตนเอง แทนภาย ใต้ทิศทางอื่น" เบนสัน (1996) อธิบายตนเองเข้าเรียนรู้เป็นการจัดการกับความสัมพันธ์ระหว่างระบบเข้าถึงด้วยตนเองและอิสระในการเรียนรู้ซึ่งหมายถึง ผู้เรียนจัดเตรียมแหล่งการเรียนรู้ด้วยตนเองเข้ากับสภาพแวดล้อมในการโต้ตอบกับกระบวนการเรียนรู้ของตนเอง แม้ มีรูปแบบในการกำหนดตนเองเข้าเรียนรู้ นักการศึกษาข้างต้นรับทราบบทบาทสำคัญที่ผู้เรียนเป็นเล่นซื้อภาษาทั้งหมดดำเนินการในวิธีการเข้าถึงตนเองเรียนรู้ และย้ำส่งเสริมการเรียนรู้อิสระในแต่ละบุคคลด้วยความรับผิดชอบสำหรับเขา/เธอเองเรียน

แนะนำเป็นจากข้างบน ตนเองเข้าเรียนรู้ให้ผู้เรียน มีทางเลือกมากขึ้นและความยืดหยุ่นแล้ว พวกเขาตัดสินใจในการเรียนรู้ของตนเอง เห็นแสงนี้ เรียนได้ทุกสิทธิในการเลือกที่จะช่วยผู้อื่น (เช่นสอน) เพื่อช่วยในการเรียนรู้ (สัน 1987) ตราบใดที่มันเป็นทางเลือกของผู้เรียนที่ ได้เรียน self-access/อิสระ อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐาน/วิจัยพอจะแนะนำว่า other-directed/อนุบาล กำกับการเรียนรู้เป็นที่ยอมรับในระบบเข้าถึงด้วยตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงแม้ว่าการเรียนรู้ด้วยตนเอง / การเรียนรู้ด้วยตนเองได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในการเรียนการสอนภาษาด้านการเรียนรู้ / ทัศนคติทั่วไปที่มีต่อการประยุกต์ใช้ในการเรียนรู้ด้วยตนเองจะยังคงค่อนข้างผสม ดิกคินสัน (1987: 11) กำหนดด้วยตนเองการเรียนรู้ของผู้เรียนโดยใช้วัสดุในทางที่ตัวเองสั่งให้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ว่า "คำว่าเป็นกลางเป็นวิธีการกำกับตนเองหรือผู้เรียนอื่น ๆ ที่กำกับคือ" โจนส์ (1995) และเพมเบอร์ตัน (1996) แบ่งปันความเชื่อที่คล้ายกันกับดิกคินสันเชื่อว่าการเรียนรู้ด้วยตนเองจะใช้เวลาสถานที่ที่วัสดุ / สิ่งอำนวยความสะดวกจัดอยู่ในลำดับที่จะอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ การเรียนรู้นี้อาจมีตั้งแต่การกำกับตนเองกับครูที่กำกับ แม้ว่าการประยุกต์ใช้อาจแตกต่างกันเป้าหมายสูงสุดคือเดียวกัน - อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ของตนเอง
Sheerin (1989) รับรู้จุดมุ่งหมายหลักของตัวเองเข้าถึงการเรียนรู้ที่จะ "ให้เรียนรู้ที่จะใช้สถานที่เป็นอิสระจากการเรียนการสอน" และผู้เรียนในที่สุดสามารถโดยตรงของตัวเอง การเรียนรู้ผ่านการใช้สิ่งอำนวยความสะดวกด้วยตนเอง Sheerin (สหกรณ์ซีไอ.). มุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเรียนการเรียนรู้มากกว่าคนอื่น ๆ ที่กำกับการเรียนรู้ในวิธีการด้วยตนเอง เบนสัน (1994: 10) ถือเป็นความคิดที่คล้ายกัน Sheerin ของเขาด้วยตนเอง / การเรียนรู้อิสระ "หมายความว่าการศึกษาการเรียนรู้ภายใต้การดูแลตัวเองของพวกเขามากกว่าภายใต้การดูแลของผู้อื่น" เบนสัน (1996) อธิบายการเรียนรู้ด้วยตนเองในขณะที่ต้องรับมือกับความสัมพันธ์ระหว่างระบบด้วยตนเองและมีอิสระในการเรียนรู้ซึ่งหมายถึงการเรียนการจัดแหล่งการเรียนรู้ด้วยตนเองและสภาพแวดล้อมในการโต้ตอบกับกระบวนการของการเรียนรู้ของตนเอง แม้จะมีรูปแบบในการกำหนดเรียนรู้ด้วยตนเองเข้าถึงทุกการศึกษาดังกล่าวข้างต้นได้รับทราบบทบาทสำคัญที่ผู้เรียนเล่นในขั้นตอนการพัฒนาทักษะภาษาในวิธีการด้วยตนเองของการเรียนรู้และเน้นการส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเองในแต่ละคนผ่านการรับผิดชอบของเขา / การเรียนรู้ของตัวเองเป็นข้อเสนอแนะจากการเรียนรู้ดังกล่าวข้างต้นด้วยตนเองให้ผู้เรียนมีทางเลือกมากขึ้นและมีความยืดหยุ่นและจากนั้นพวกเขาตัดสินใจสำหรับการเรียนรู้ของพวกเขาเอง ที่เห็นในแง่นี้ผู้เรียนทุกคนมีสิทธิที่จะเลือกที่จะได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ (เช่นครู) ที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะเรียนรู้ (ดิกคินสัน, 1987) ตราบใดที่มันเป็นทางเลือกของผู้เรียนก็เป็นตัวการเข้าถึง / การเรียนรู้ของตนเอง แต่มีหลักฐานไม่เพียงพอที่ / การวิจัยเพื่อแนะนำ / ครูสอนพิเศษที่กำกับการเรียนรู้อื่น ๆ ที่กำกับที่เป็นที่ยอมรับในระบบด้วยตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าการเรียนรู้ด้วยตนเอง / อิสระการเรียนรู้ได้กลายเป็นมากขึ้นและเป็นที่นิยมมากขึ้นในการสอนภาษา / เรียนสาขาทั่วไป ทัศนคติต่อการประยุกต์ใช้การเรียนรู้การเข้าถึงยังผสมมากกว่า ดิกคินสัน ( 2530 :11 ) กําหนดการเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นผู้เรียนโดยใช้วัสดุในตนเองสั่งทางเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ " ระยะที่เป็นกลางเป็นอย่างไร ตนเองหรืออื่น ๆที่ผู้เรียน " โจนส์ ( 1995 ) และเพมเบอร์ตัน ( 1996 ) แบ่งปันความเชื่อที่คล้ายกันกับ Dickinson เชื่อว่าการเรียนรู้เกิดขึ้นที่การเข้าถึงวัสดุ / เครื่องจัดเพื่อความสะดวกในการเรียนรู้การเรียนรู้นี้อาจช่วงจากการเรียนรู้ด้วยตนเองกับอาจารย์โดยตรง แม้ว่าการประยุกต์ใช้อาจแตกต่างกัน เป้าหมายสูงสุดคือเดียวกัน -- การส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเอง .
ชีริน ( 1989 ) รับรู้จุดประสงค์หลักของการเข้าถึงการเรียนรู้ด้วยตนเองเป็น " ช่วยให้การเรียนรู้เกิดขึ้นอย่างอิสระของการสอนและผู้เรียนสามารถสุดตรง การเรียนรู้ด้วยตนเองผ่านการใช้ของตนเอง การเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกชีริน ( เรื่องเดิม ) ให้ผู้เรียน เน้นการเรียนรู้มากกว่าการเรียนรู้ในตนเองการเข้าถึงอื่น ๆวิธีการ เบนสัน ( 2537 : 10 ) มีความคิดคล้ายกัน เช่น ชีริน เพราะเขาเรียน " / กำกับการเข้าถึงหมายถึงผู้เรียนศึกษาตามแนวทางของตนเองมากกว่าภายใต้ทิศทางของอีก "เบนสัน ( 1996 ) ได้อธิบายการเรียนรู้ด้วยตนเอง เช่น การจัดการกับความสัมพันธ์ระหว่างตนเองและการเข้าถึงระบบมีอิสระในการเรียนรู้ ซึ่งหมายถึง ผู้เรียนสามารถเรียนรู้ด้วยตนเอง การจัดการทรัพยากรและสภาพแวดล้อมในการโต้ตอบกับกระบวนการเรียนรู้ของตนเอง แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงในการเข้าถึงการเรียนรู้ด้วยตนเองทั้งหมดข้างต้นและยอมรับบทบาทที่สำคัญที่ผู้เรียนกระบวนการในการเล่นในภาษาตนเองเข้าถึงแนวทางของการเรียนรู้ และเน้นการส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเองในแต่ละบุคคลผ่านการรับผิดชอบของเขา / เธอเองเรียน

เป็นข้อเสนอแนะจากข้างต้นการเรียนรู้ด้วยตนเองให้เข้าถึงผู้เรียนมีทางเลือกมากขึ้นและความยืดหยุ่นและจากนั้นพวกเขาตัดสินใจสำหรับการเรียนรู้ของตนเอง เห็นในแสงนี้ ผู้เรียนทุกคนมีสิทธิที่จะเลือกที่จะได้รับการช่วยเหลือจากผู้อื่น เช่น ติวเตอร์ ) เพื่อช่วยให้พวกเขาเรียนรู้ ( Dickinson , 1987 ) ตราบใดที่มันเป็นทางเลือกของผู้เรียนเป็นอิสระพึ่งตนเอง / การเรียนรู้ อย่างไรก็ตามไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะชี้ให้เห็นว่าอื่น ๆ / งานวิจัย / กำกับ / กวดวิชาการเรียนรู้เป็นที่ยอมรับในการเข้าระบบด้วยตนเอง .