Comparative Analysis (225 lbs)In th

Comparative Analysis (225 lbs)
In this article we assessed an athlete lifting a barbell loaded to 225lbs (102 kg) with three squat technique variations. After calculating torque at the same depth across all three squats we are able to see a few interesting things:

The front squat placed the most amount of torque on the knee joint (220.2 Nm) followed closely by the high-bar back squat (190.2 Nm) and then by the low-bar back squat (140.1 Nm). This means the front squat placed roughly 15% more torque on the knees than the high-bar squat and 57% more than the low-bar squat.
The front squat placed less torque on the hip and lower back (240.2 Nm at the lumbar/pelvis connection) compared to both back squat techniques (high-bar 270 Nm and low-bar 320.3 Nm). This means the front squat placed 12% less torque on the hip than the high-bar back squat and 25% less than the low-bar back squat.
If an athlete lifts the same weight with all three squat techniques, we can assume the front squat will be the most difficult to perform. According to this analysis, the low-bar back squat would be the easiest and most efficient way to lift the 225 lbs. The low-bar back squat is the most mechanically efficient technique. It all comes down to leverage. Mechanically, our bodies can squat more weight when the moment arm is longest at the hips (5).

Many experienced lifters will agree that it’s easier to lift more weight with the back squat technique when compared to the front squat. Also, when watching a powerlifting meet, almost all of the lifters will use a low-bar back squat to compete and not the high-bar squat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์เปรียบเทียบ (225 ปอนด์)ในบทความนี้ เราประเมินนักกีฬาของบาร์เบลที่โหลดไป 225 ปอนด์ (102 กก.) กับรูปแบบเทคนิคสควอชสามยก หลังจากคำนวณแรงบิดที่ความลึกเดียวกันข้าม squats สามทั้งหมด เราจะเห็นว่าบางสิ่งที่น่าสนใจ:สุขภัณฑ์นั่งยองด้านหน้าวางสุดยอดแรงบิดบนเข่าข้อต่อ (220.2 Nm) ตามมาติด ๆ ด้วยสูงบาร์กลับสควอช (190.2 Nm) แล้ว โดยแถบต่ำสุขภัณฑ์ (140.1 Nm) ซึ่งหมายความว่า สุขภัณฑ์หน้าวางประมาณ 15% แรงบิดบนเข่ากว่าสุขภัณฑ์สูงบาร์และ 57% มากกว่าสุขภัณฑ์บาร์ต่ำสุขภัณฑ์นั่งยองด้านหน้าวางแรงบิดน้อยกว่าด้านหลังสะโพก และล่าง (240.2 Nm ที่การเชื่อมต่อหลัง/เชิงกราน) เมื่อเทียบกับเทคนิคทั้งสองกลับสควอช (บาร์สูง 270 Nm และต่ำบาร์ 320.3 Nm) สุขภัณฑ์นั่งยองด้านหน้าวางน้อยแรงบิดบนเท่กว่าสูงแถบสควอชกลับ 12% และ 25% น้อยกว่าแถบต่ำสควอชกลับขึ้นถ้าเป็นนักกีฬายกน้ำหนักเดียวกันกับเทคนิคสควอชสามทั้งหมด เราสามารถสมมติสุขภัณฑ์นั่งยองด้านหน้าจะเป็นส่วนที่ยากที่สุดในการดำเนินการ ตามการวิเคราะห์นี้ ต่ำแถบสควอชกลับจะเป็นวิธีง่าย และมีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อยกปอนด์ 225 ต่ำแถบสควอชกลับเป็นเทคนิคมีประสิทธิภาพมากที่สุดกลไก มันทั้งหมดลงมาเพื่อใช้ประโยชน์ กลไก ร่างกายของเราสามารถ squat น้ำหนักเมื่อช่วงแขนที่ยาวที่สุดที่สะโพก (5)Lifters ประสบการณ์มากมายจะเห็นว่า มันเป็นการยกน้ำหนักมากขึ้น ด้วยเทคนิคสควอชกลับเมื่อเทียบกับสุขภัณฑ์หน้า ยัง เมื่อดูรวมตัว powerlifting, lifters ที่เกือบทั้งหมดจะใช้บาร์ต่ำหมอบหลังการแข่งขันและสุขภัณฑ์นั่งยองบาร์สูงไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์เปรียบเทียบ (225 ปอนด์)
ในบทความนี้เราประเมินนักกีฬายกบาร์เบลโหลดไป 225lbs (102 กิโลกรัม) มีสามรูปแบบเทคนิคหมอบ หลังจากการคำนวณแรงบิดที่ระดับความลึกเดียวกันทั่วทั้งสาม squats เราสามารถที่จะเห็นสิ่งที่น่าสนใจไม่กี่: หมอบด้านหน้าวางจำนวนมากที่สุดของแรงบิดเข่าร่วมค้า (220.2 นิวตันเมตร) ตามติดมาด้วยบาร์สูงกลับหมอบ (190.2 นิวตันเมตร ) แล้วโดยต่ำบาร์หมอบกลับ (140.1 นิวตันเมตร) ซึ่งหมายความว่าหมอบด้านหน้าวางแรงบิดประมาณ 15% ขึ้นอยู่บนหัวเข่ากว่าหมอบสูงบาร์และ 57% มากกว่าต่ำบาร์หมอบ. หมอบด้านหน้าวางแรงบิดน้อยบนสะโพกและหลังส่วนล่าง (240.2 นิวตันเมตรที่เอว / การเชื่อมต่อกระดูกเชิงกราน) เมื่อเทียบกับเทคนิคการหมอบทั้งหลัง (High-บาร์ 270 นิวตันเมตรและต่ำบาร์ 320.3 นิวตันเมตร) ซึ่งหมายความว่าหมอบด้านหน้าวางแรงบิด 12% น้อยบนสะโพกกว่าบาร์สูงกลับหมอบและ 25% น้อยกว่าต่ำบาร์กลับหมอบ. ถ้าเป็นนักกีฬายกน้ำหนักเดียวกันกับทั้งสามเทคนิคหมอบเราสามารถสรุปได้ต้อนรับ หมอบจะเป็นสิ่งที่ยากที่สุดในการดำเนินการ ตามการวิเคราะห์นี้บาร์ต่ำหมอบกลับจะเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดและมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่จะยก 225 ปอนด์ ต่ำบาร์หมอบกลับเป็นส่วนใหญ่ที่มีประสิทธิภาพกลไกเทคนิค มันทั้งหมดลงมาเพื่อใช้ประโยชน์ กลไกในร่างกายของเราสามารถหมอบน้ำหนักมากขึ้นเมื่อแขนขณะนี้คือที่ยาวที่สุดที่สะโพก (5). lifters มีประสบการณ์หลายคนจะเห็นว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะยกน้ำหนักมากขึ้นด้วยเทคนิคหมอบกลับมาเมื่อเทียบกับหมอบด้านหน้า นอกจากนี้เมื่อดู Powerlifting พบเกือบทั้งหมดของ lifters จะใช้ต่ำบาร์หมอบกลับในการแข่งขันและไม่สูงบาร์หมอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์เปรียบเทียบ ( 225 ปอนด์ )ในบทความนี้เราประเมินนักกีฬายกน้ำหนัก barbell โหลด 225lbs ( 102 กก. ) กับสามรูปแบบเทคนิคการนั่งยองๆ หลังจากการคํานวณแรงบิดที่ความลึกเดียวกันทั้งสามเดินเราจะได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจไม่กี่ :หน้าหมอบอยู่จํานวนมากที่สุดของแรงบิดที่ข้อเข่า ( 220.2 nm ) อย่างใกล้ชิด โดยบาร์สูงกลับหมอบ ( 190.2 nm ) และจากนั้นโดยบาร์ต่ำกลับหมอบ ( 140.1 nm ) นี้หมายถึงหน้าหมอบอยู่ประมาณ 15 % แรงบิดมากขึ้นบนเข่ามากกว่าบาร์สูงหมอบและ 57 % มากกว่าบาร์ต่ำหรอกหน้าหมอบอยู่ แรงบิดน้อยในสะโพกและหลังส่วนล่าง ( 240.2 nm ที่เอว / สะโพกการเชื่อมต่อ ) เทียบกับทั้งหลังเทคนิคหมอบ ( บาร์สูง 270 นาโนเมตรและบาร์ต่ำ 320.3 nm ) นี้หมายถึงหน้าหมอบอยู่ 12 % น้อยกว่า แรงบิดสะโพกมากกว่าบาร์สูงกลับหมอบและ 25% น้อยกว่าบาร์ต่ำกลับหมอบถ้าเป็นนักกีฬายกน้ำหนักเดียวกันกับทั้งสามเทคนิคหมอบเราสามารถสันนิษฐานได้ว่าหน้าหมอบจะยากที่สุดที่จะแสดง ตามการวิเคราะห์ บาร์หลัง หมอบ จะเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดและมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่จะยก 225 ปอนด์ บาร์หลังหมอบมากที่สุดคือทางเทคนิคที่มีประสิทธิภาพ มันทั้งหมดลงมาเพื่อใช้ประโยชน์ กลไกร่างกายของเราสามารถหมอบน้ำหนักมากขึ้นเมื่อครู่ที่สะโพกแขนยาว ( 5 )ที่มีประสบการณ์มากสุด จะเห็นว่า มันง่ายที่จะยกน้ำหนักมากขึ้นด้วยหลังเทคนิคหมอบเมื่อเทียบกับหน้าแจ้ นอกจากนี้ เมื่อดู powerlifting พบเกือบทั้งหมดของแรงดันจะใช้บาร์ต่ำกลับหมอบเพื่อแข่งขันและไม่ได้สูงบาร์หมอบ