- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Commercial banking in Thailand Man
Commercial banking in Thailand
Many Thai commercial banks are owned by Chinese-Thai who belong to the same dialect
group (Chaiyasoot 1993). The Sophonpanich family is the largest shareholder in the
Bangkok Bank, while the Lamsam and Ratanarak families control the Thai Farmers Bank
and the Bank of Ayudhya, respectively. Among the 16 commercial banks incorporated in
Thailand, the government is a major shareholder of the Krung Thai Bank and the Siam
Bank, while the largest share of the Siam Commercial Bank, the first bank established in
Thailand, is owned by the Royal Family. This concentration of bank ownership is
uncommon or illegal in Western countries.
To reduce the concentration of ownership in the banking industry, the Thai monetary
authorities adopted policies to encourage the entry of more finance companies and
introduced capital divestiture requirements for existing shareholders. The first policy
failed because Thai banks were the major shareholders of many of the new finance
companies; nine of ten largest finance companies are associated with the four major
banking groups and the Siam Commercial Bank. The second policy also did not achieve
its goals. There are now more individual shareholders but the patterns of control within
each bank have not substantially changed. Small shareholders have been unable to unify
in order to exert influence on the company and large shareholders have used other people
and related companies to buy new shares.
Although Thai bankers dictate the cost and the allocation of domestic credit, the
government does influence the operation of the banks through the regulations of the Bank
of Thailand, the central bank. The main features of these regulations include the
specification of interest rate ceilings for loans and deposits, control of new entry,
agricultural credit policy, compulsory bond holding for branch expansion, and
specification of minimum capital funds to risky assets ratio. These measures are designed
to prevent excessive expansion of credit and to ensure that the banking system is reliable.
They are similar to Western central banking practices.
Many Thai commercial banks are owned by Chinese-Thai who belong to the same dialect
group (Chaiyasoot 1993). The Sophonpanich family is the largest shareholder in the
Bangkok Bank, while the Lamsam and Ratanarak families control the Thai Farmers Bank
and the Bank of Ayudhya, respectively. Among the 16 commercial banks incorporated in
Thailand, the government is a major shareholder of the Krung Thai Bank and the Siam
Bank, while the largest share of the Siam Commercial Bank, the first bank established in
Thailand, is owned by the Royal Family. This concentration of bank ownership is
uncommon or illegal in Western countries.
To reduce the concentration of ownership in the banking industry, the Thai monetary
authorities adopted policies to encourage the entry of more finance companies and
introduced capital divestiture requirements for existing shareholders. The first policy
failed because Thai banks were the major shareholders of many of the new finance
companies; nine of ten largest finance companies are associated with the four major
banking groups and the Siam Commercial Bank. The second policy also did not achieve
its goals. There are now more individual shareholders but the patterns of control within
each bank have not substantially changed. Small shareholders have been unable to unify
in order to exert influence on the company and large shareholders have used other people
and related companies to buy new shares.
Although Thai bankers dictate the cost and the allocation of domestic credit, the
government does influence the operation of the banks through the regulations of the Bank
of Thailand, the central bank. The main features of these regulations include the
specification of interest rate ceilings for loans and deposits, control of new entry,
agricultural credit policy, compulsory bond holding for branch expansion, and
specification of minimum capital funds to risky assets ratio. These measures are designed
to prevent excessive expansion of credit and to ensure that the banking system is reliable.
They are similar to Western central banking practices.
0/5000
Commercial banking in Thailand
Many Thai commercial banks are owned by Chinese-Thai who belong to the same dialect
group (Chaiyasoot 1993). The Sophonpanich family is the largest shareholder in the
Bangkok Bank, while the Lamsam and Ratanarak families control the Thai Farmers Bank
and the Bank of Ayudhya, respectively. Among the 16 commercial banks incorporated in
Thailand, the government is a major shareholder of the Krung Thai Bank and the Siam
Bank, while the largest share of the Siam Commercial Bank, the first bank established in
Thailand, is owned by the Royal Family. This concentration of bank ownership is
uncommon or illegal in Western countries.
To reduce the concentration of ownership in the banking industry, the Thai monetary
authorities adopted policies to encourage the entry of more finance companies and
introduced capital divestiture requirements for existing shareholders. The first policy
failed because Thai banks were the major shareholders of many of the new finance
companies; nine of ten largest finance companies are associated with the four major
banking groups and the Siam Commercial Bank. The second policy also did not achieve
its goals. There are now more individual shareholders but the patterns of control within
each bank have not substantially changed. Small shareholders have been unable to unify
in order to exert influence on the company and large shareholders have used other people
and related companies to buy new shares.
Although Thai bankers dictate the cost and the allocation of domestic credit, the
government does influence the operation of the banks through the regulations of the Bank
of Thailand, the central bank. The main features of these regulations include the
specification of interest rate ceilings for loans and deposits, control of new entry,
agricultural credit policy, compulsory bond holding for branch expansion, and
specification of minimum capital funds to risky assets ratio. These measures are designed
to prevent excessive expansion of credit and to ensure that the banking system is reliable.
They are similar to Western central banking practices.
Many Thai commercial banks are owned by Chinese-Thai who belong to the same dialect
group (Chaiyasoot 1993). The Sophonpanich family is the largest shareholder in the
Bangkok Bank, while the Lamsam and Ratanarak families control the Thai Farmers Bank
and the Bank of Ayudhya, respectively. Among the 16 commercial banks incorporated in
Thailand, the government is a major shareholder of the Krung Thai Bank and the Siam
Bank, while the largest share of the Siam Commercial Bank, the first bank established in
Thailand, is owned by the Royal Family. This concentration of bank ownership is
uncommon or illegal in Western countries.
To reduce the concentration of ownership in the banking industry, the Thai monetary
authorities adopted policies to encourage the entry of more finance companies and
introduced capital divestiture requirements for existing shareholders. The first policy
failed because Thai banks were the major shareholders of many of the new finance
companies; nine of ten largest finance companies are associated with the four major
banking groups and the Siam Commercial Bank. The second policy also did not achieve
its goals. There are now more individual shareholders but the patterns of control within
each bank have not substantially changed. Small shareholders have been unable to unify
in order to exert influence on the company and large shareholders have used other people
and related companies to buy new shares.
Although Thai bankers dictate the cost and the allocation of domestic credit, the
government does influence the operation of the banks through the regulations of the Bank
of Thailand, the central bank. The main features of these regulations include the
specification of interest rate ceilings for loans and deposits, control of new entry,
agricultural credit policy, compulsory bond holding for branch expansion, and
specification of minimum capital funds to risky assets ratio. These measures are designed
to prevent excessive expansion of credit and to ensure that the banking system is reliable.
They are similar to Western central banking practices.
การแปล กรุณารอสักครู่..
Commercial banking in Thailand
Many Thai commercial banks are owned by Chinese-Thai who belong to the same dialect
group (Chaiyasoot 1993). The Sophonpanich family is the largest shareholder in the
Bangkok Bank, while the Lamsam and Ratanarak families control the Thai Farmers Bank
and the Bank of Ayudhya, respectively. Among the 16 commercial banks incorporated in
Thailand, the government is a major shareholder of the Krung Thai Bank and the Siam
Bank, while the largest share of the Siam Commercial Bank, the first bank established in
Thailand, is owned by the Royal Family. This concentration of bank ownership is
uncommon or illegal in Western countries.
To reduce the concentration of ownership in the banking industry, the Thai monetary
authorities adopted policies to encourage the entry of more finance companies and
introduced capital divestiture requirements for existing shareholders. The first policy
failed because Thai banks were the major shareholders of many of the new finance
companies; nine of ten largest finance companies are associated with the four major
banking groups and the Siam Commercial Bank. The second policy also did not achieve
its goals. There are now more individual shareholders but the patterns of control within
each bank have not substantially changed. Small shareholders have been unable to unify
in order to exert influence on the company and large shareholders have used other people
and related companies to buy new shares.
Although Thai bankers dictate the cost and the allocation of domestic credit, the
government does influence the operation of the banks through the regulations of the Bank
of Thailand, the central bank. The main features of these regulations include the
specification of interest rate ceilings for loans and deposits, control of new entry,
agricultural credit policy, compulsory bond holding for branch expansion, and
specification of minimum capital funds to risky assets ratio. These measures are designed
to prevent excessive expansion of credit and to ensure that the banking system is reliable.
They are similar to Western central banking practices.
Many Thai commercial banks are owned by Chinese-Thai who belong to the same dialect
group (Chaiyasoot 1993). The Sophonpanich family is the largest shareholder in the
Bangkok Bank, while the Lamsam and Ratanarak families control the Thai Farmers Bank
and the Bank of Ayudhya, respectively. Among the 16 commercial banks incorporated in
Thailand, the government is a major shareholder of the Krung Thai Bank and the Siam
Bank, while the largest share of the Siam Commercial Bank, the first bank established in
Thailand, is owned by the Royal Family. This concentration of bank ownership is
uncommon or illegal in Western countries.
To reduce the concentration of ownership in the banking industry, the Thai monetary
authorities adopted policies to encourage the entry of more finance companies and
introduced capital divestiture requirements for existing shareholders. The first policy
failed because Thai banks were the major shareholders of many of the new finance
companies; nine of ten largest finance companies are associated with the four major
banking groups and the Siam Commercial Bank. The second policy also did not achieve
its goals. There are now more individual shareholders but the patterns of control within
each bank have not substantially changed. Small shareholders have been unable to unify
in order to exert influence on the company and large shareholders have used other people
and related companies to buy new shares.
Although Thai bankers dictate the cost and the allocation of domestic credit, the
government does influence the operation of the banks through the regulations of the Bank
of Thailand, the central bank. The main features of these regulations include the
specification of interest rate ceilings for loans and deposits, control of new entry,
agricultural credit policy, compulsory bond holding for branch expansion, and
specification of minimum capital funds to risky assets ratio. These measures are designed
to prevent excessive expansion of credit and to ensure that the banking system is reliable.
They are similar to Western central banking practices.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ธนาคารพาณิชย์ในไทย
หลายธนาคาร พาณิชย์ไทยเป็นของจีน ไทย อยู่กลุ่มเดียวกัน ( ภาษาถิ่น
ดำรง 1993 ) ครอบครัวโสภณพนิชเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดในธนาคารกรุงเทพ
, ในขณะที่การควบคุม ธนาคารกสิกรไทยและธนาคารกรุงศรีอยุธยา
, ส ratanarak และครอบครัว ตามลำดับ ของธนาคารพาณิชย์ที่จดทะเบียนในไทย 16
,รัฐบาลเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของธนาคาร กรุงไทย และ สยาม
ธนาคาร ขณะที่หุ้นใหญ่ที่สุดของธนาคารไทยพาณิชย์ ธนาคารแห่งแรกใน
ประเทศไทย , เป็นเจ้าของโดยราชวงศ์ นี้ความเข้มข้นของความเป็นเจ้าของธนาคาร
ผิดปกติหรือผิดกฎหมายในประเทศตะวันตก
เพื่อลดความเข้มข้นของความเป็นเจ้าของในอุตสาหกรรมการธนาคาร
การเงินไทยรัฐบาลประกาศใช้นโยบายสนับสนุนให้เข้ามากขึ้น บริษัท เงินทุนและ
แนะนำทุน divestiture ความต้องการสำหรับผู้ถือหุ้นเดิม
นโยบายแรกล้มเหลว เพราะธนาคารไทยเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของหลาย บริษัท การเงิน
ใหม่ เก้าในสิบที่ใหญ่ที่สุด บริษัท เงินทุนที่เกี่ยวข้องกับสี่หลัก
กลุ่มธนาคารและธนาคารพาณิชย์ .ส่วนนโยบายยังไม่ได้บรรลุ
เป้าหมายของมัน ขณะนี้มีผู้ถือหุ้นรายบุคคลมากขึ้น แต่รูปแบบของการควบคุมในแต่ละธนาคารไม่ได้อย่างมาก
เปลี่ยนไป ผู้ถือหุ้นขนาดเล็กได้รับไม่สามารถที่จะรวมกัน
เพื่อออกแรงอิทธิพลต่อบริษัทและผู้ถือหุ้นใหญ่ได้ใช้คนอื่น
และบริษัทที่เกี่ยวข้อง เพื่อซื้อหุ้นใหม่
แม้ว่าไทยธนาคาร กำหนดต้นทุน และการจัดสรรสินเชื่อภายในประเทศ รัฐบาลมีอิทธิพลต่อ
การดําเนินงานของธนาคารผ่านกฎระเบียบของธนาคาร
แห่งประเทศไทย ธนาคารกลาง คุณสมบัติหลักของกฎระเบียบเหล่านี้รวมถึง
สเปคของอัตราดอกเบี้ยเงินกู้และเงินฝากเพดานควบคุมใหม่ของรายการ
นโยบายสินเชื่อการเกษตรพันธบัตรที่ถือบังคับขยายสาขา และข้อกำหนดของเงินทุน
ขั้นสินทรัพย์ที่มีความเสี่ยงสูงอัตราส่วน มาตรการเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันการขยายตัวของสินเชื่อ
มากเกินไป และเพื่อให้แน่ใจว่า ระบบธนาคารที่เป็นที่เชื่อถือได้
พวกเขาจะคล้ายกับตะวันตกกลางของธนาคารปฏิบัติ
หลายธนาคาร พาณิชย์ไทยเป็นของจีน ไทย อยู่กลุ่มเดียวกัน ( ภาษาถิ่น
ดำรง 1993 ) ครอบครัวโสภณพนิชเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดในธนาคารกรุงเทพ
, ในขณะที่การควบคุม ธนาคารกสิกรไทยและธนาคารกรุงศรีอยุธยา
, ส ratanarak และครอบครัว ตามลำดับ ของธนาคารพาณิชย์ที่จดทะเบียนในไทย 16
,รัฐบาลเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของธนาคาร กรุงไทย และ สยาม
ธนาคาร ขณะที่หุ้นใหญ่ที่สุดของธนาคารไทยพาณิชย์ ธนาคารแห่งแรกใน
ประเทศไทย , เป็นเจ้าของโดยราชวงศ์ นี้ความเข้มข้นของความเป็นเจ้าของธนาคาร
ผิดปกติหรือผิดกฎหมายในประเทศตะวันตก
เพื่อลดความเข้มข้นของความเป็นเจ้าของในอุตสาหกรรมการธนาคาร
การเงินไทยรัฐบาลประกาศใช้นโยบายสนับสนุนให้เข้ามากขึ้น บริษัท เงินทุนและ
แนะนำทุน divestiture ความต้องการสำหรับผู้ถือหุ้นเดิม
นโยบายแรกล้มเหลว เพราะธนาคารไทยเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของหลาย บริษัท การเงิน
ใหม่ เก้าในสิบที่ใหญ่ที่สุด บริษัท เงินทุนที่เกี่ยวข้องกับสี่หลัก
กลุ่มธนาคารและธนาคารพาณิชย์ .ส่วนนโยบายยังไม่ได้บรรลุ
เป้าหมายของมัน ขณะนี้มีผู้ถือหุ้นรายบุคคลมากขึ้น แต่รูปแบบของการควบคุมในแต่ละธนาคารไม่ได้อย่างมาก
เปลี่ยนไป ผู้ถือหุ้นขนาดเล็กได้รับไม่สามารถที่จะรวมกัน
เพื่อออกแรงอิทธิพลต่อบริษัทและผู้ถือหุ้นใหญ่ได้ใช้คนอื่น
และบริษัทที่เกี่ยวข้อง เพื่อซื้อหุ้นใหม่
แม้ว่าไทยธนาคาร กำหนดต้นทุน และการจัดสรรสินเชื่อภายในประเทศ รัฐบาลมีอิทธิพลต่อ
การดําเนินงานของธนาคารผ่านกฎระเบียบของธนาคาร
แห่งประเทศไทย ธนาคารกลาง คุณสมบัติหลักของกฎระเบียบเหล่านี้รวมถึง
สเปคของอัตราดอกเบี้ยเงินกู้และเงินฝากเพดานควบคุมใหม่ของรายการ
นโยบายสินเชื่อการเกษตรพันธบัตรที่ถือบังคับขยายสาขา และข้อกำหนดของเงินทุน
ขั้นสินทรัพย์ที่มีความเสี่ยงสูงอัตราส่วน มาตรการเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันการขยายตัวของสินเชื่อ
มากเกินไป และเพื่อให้แน่ใจว่า ระบบธนาคารที่เป็นที่เชื่อถือได้
พวกเขาจะคล้ายกับตะวันตกกลางของธนาคารปฏิบัติ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ถ้าฉันจำเป็นจริง ๆ ฉัถึงจะรบกวนคุณแต่ตอน
- I know. It's tiring
- DO YOU LOVE WHAT YOU DO?The big question
- เพื่อที่จะให้ได้ความแข็งแรงตามที่คำนวณ
- บ่นให้ฉัน
- 만나서판가워요
- ส่งรูปคุณให้ดูหน่อยตอนนี้
- However, decentralization might lead to
- ฉันคือภรรยาของคุณแต่วิธีนี้ไม่ทำให้ฉันต้
- i m be longtime alone ...i m looking to
- That sounds scared
- ไม่เป็นไร
- ที่เที่ยวกลางคืน ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ
- ไม่ค่อยได้คุยกับเธอ
- Ready
- The increase in the DD implies thatan in
- ฝันดี
- มกราคม
- กีฬาของฉากนี้คือกีฬากระโดดเชือก
- ไม่เป็นไร
- การผลิตพลาสติกชีวภาพให้มีคุณสมบัติที่ดีข
- การแต่งตัว
- jeopardy
- hard parts first and then the big easy p
