3. Results and discussion3.1. Deter

3. Results and discussion
3.1. Deterioration of cane juices
In order to determine the relative contributions of
microbial, enzymic, and chemical deterioration of
sucrose in cane juice, laboratory manipulations of cane
juice were undertaken. These included the addition of
an effective biocide (sodium azide) or heat (at juice
boiling temperature). The biocide, sodium azide, was
chosen because of its effectiveness to destroy all
microbes, which was a requirement of this laboratory
study if the relative sources of deterioration were to be
quantified. However, because of its toxic character, it
would not be appropriate for use as a biocide in the
factory. The pH of the treated juices was adjusted to the
initial untreated value, in order to eliminate initial dif-
ferences caused by acid sucrose inversion.
Initially all samples were dark brown and had the
characteristic fresh odour of factory cane juice. The
untreated juice began to change to a paler colour after 7
h, and by 71 h was a very pale brown and had a ‘‘wine’’
odour. In comparison, the addition of a biocide had a
remarkable effect: after 71 h the fresh odour was still
apparent and the colour unchanged from dark brown.
Sodium azide is an effective biocide, which does not
allow any microbial growth to occur; therefore, this was
the first indication that much of the deterioration was
microbial. In further comparison, the heated juice,
changed to a pale colour only after 23 h, and after 71 h
had neither a fresh nor ‘‘wine’’ odour. Moreover, the
sample was viscous and gummy in appearance, indicat-
ing that polysaccharides had formed.
3.2. Analysis of deteriorated cane juices
The pH changes with deterioration time are shown in
Fig. 1. Cane deterioration, as indicated by a reduction
in pH, started immediately in the untreated cane juice,
with the largest changes occurring in the first 14 h, the
rate of pH change decelerating thereafter. The pH also
decreased in the heated juice but only after a 14 h delay,
indicating that either enzymes or microbes (the heat
would have denatured the enzymes and destroyed or
vastly reduced the numbers of microbes) are responsible
for the initial change in pH. In the biocide control
sample, there were no marked changes in pH over 71 h,
further evidence that microbial growth is mostly
responsible for cane deterioration.


Brix (% dissolved solids) also changed dramatically
in the juices on deterioration, as illustrated in Fig. 2.


Brix of the untreated juice decreased slightly over the
first 23 h, but the rate of


Brix reduction then acceler-
ated, indicating solids were being utilized as a biomass
source and converted into a liquid and/or gas state.
In comparison, the Brix of the heated juice decreased only
slightly on deterioration, suggesting that deterioration,
especially after 14 h, was because of the metabolic
change of biomass into another solid source. In the
biocide control juice, there was no significant change in


Brix across 71 h.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 การเสื่อมสภาพของน้ำเท้าเพื่อพิจารณาการจัดสรรแบบสัมพัทธ์ของจุลินทรีย์ enzymic และสารเคมีเสื่อมสภาพของซูโครสในน้ำเท้า manipulations ภาพปฏิบัติของเท้าน้ำได้ดำเนินการ เหล่านี้รวมการเพิ่มเป็น biocide effective (โซเดียม azide) หรือความร้อน (ในน้ำเดือดอุณหภูมิ) Biocide โซเดียม azide ถูกเลือก เพราะ effectiveness ที่จะทำลายทั้งหมดจุลินทรีย์ ซึ่งมีความต้องการของห้องปฏิบัติการนี้ศึกษาแหล่งญาติของเสื่อมสภาพได้เป็นquantified อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอักขระตัวพิษ มันจะไม่เหมาะสมสำหรับใช้เป็น biocide ในการโรงงานผลิต มีปรับ pH ของน้ำที่บำบัดค่าเริ่มต้นไม่ถูกรักษา การกำจัดเริ่ม dif-ferences เกิดจากซูโครสกรดกลับเริ่มต้นตัวอย่างทั้งหมดมีสีน้ำตาลเข้ม และมีการลักษณะกลิ่นสดน้ำเท้าโรงงาน ที่ไม่ถูกรักษาน้ำเริ่มเปลี่ยนสีจางหลัง 7h, 71 h โดยมีสีน้ำตาลอ่อน ๆ และมี ''ไวน์ ''กลิ่น ในการเปรียบเทียบ แห่ง biocide ที่มีการeffect โดดเด่น: หลัง h 71 กลิ่นสดได้ยังชัด และสีเปลี่ยนแปลงจากสีน้ำตาลเข้มAzide โซเดียมจะเป็น biocide effective ซึ่งไม่ได้ทำให้การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์เกิดขึ้น ดังนั้น คือระบุ first ที่มากของการเสื่อมสภาพจุลินทรีย์ ในเพิ่มเติมเปรียบเทียบ น้ำอุ่นเปลี่ยนเป็นสีซีดหลัง จาก 23 h และ 71 hมีทั้งสดและกลิ่น ''ไวน์ '' นอกจากนี้ การตัวอย่างที่มีความหนืด และเยลลี่เบอร์ในลักษณะ indicat-ing polysaccharides มีเกิดขึ้น3.2 การวิเคราะห์น้ำผลไม้รูปเท้าแสดงการเปลี่ยนแปลงค่า pH ด้วยเวลาเสื่อมสภาพFig. 1 เท้าเสื่อมสภาพ ตามที่ระบุ โดยลดในค่า pH เริ่มต้นทันทีในน้ำเท้าไม่ถูกรักษามีการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นใน first 14 h การอัตราการเปลี่ยนแปลงค่า pH ที่ชะลอตัวลงหลังจากนั้น PH ยังลดลง ในน้ำอุ่น แต่หลัง จาก เลื่อน 14 hเพื่อระบุว่า เอนไซม์หรือจุลินทรีย์ (ความร้อนจะมี denatured เอนไซม์ และทำลาย หรือเสมือนลดจำนวนจุลินทรีย์) รับผิดชอบการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นในค่า pH ในการควบคุม biocideตัวอย่าง มีเปลี่ยนแปลงไม่ทำเครื่องหมายในกว่า 71 h ค่า pHหลักฐานเพิ่มเติมที่เจริญเติบโตของจุลินทรีย์เป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบในการเสื่อมสภาพเท้า
Brix (%ส่วนยุบของแข็ง) ยัง เปลี่ยนแปลงอย่างมากในน้ำผลไม้ในเสื่อมสภาพ ดังที่แสดงใน Fig. 2
Brix ของน้ำไม่ถูกรักษาลดลงเล็กน้อยกว่าfirst h 23 แต่อัตราการ
ลด Brix แล้ว acceler-เส้น ระบุได้มาใช้เป็นเป็นชีวมวลของแข็งแหล่งที่มา และแปลงเป็นสถานะของเหลวหรือก๊าซ ในการเปรียบเทียบ Brix น้ำอุ่นลดลงเท่านั้นเล็กน้อยในเสื่อมสภาพ แนะนำที่เสื่อมสภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจาก 14 h ถูก เพราะการเผาผลาญเปลี่ยนชีวมวลเป็นแหล่งอื่นแข็ง ในbiocide ควบคุมน้ำ มีการเปลี่ยนแปลง significant
Brix ระหว่าง 71 h

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 ผลและอภิปราย
3.1 การเสื่อมสภาพของน้ำผลไม้อ้อย
เพื่อตรวจสอบการมีส่วนร่วมของญาติของ
จุลินทรีย์เอนไซม์และการเสื่อมสภาพทางเคมีของ
น้ำตาลซูโครสในน้ำผลไม้อ้อยกิจวัตรห้องปฏิบัติการของอ้อย
น้ำผลไม้กำลังดำเนินการ เหล่านี้รวมถึงการเพิ่มขึ้นของ
แมลงอี ff ective (โซเดียม azide) หรือความร้อน (ที่น้ำ
อุณหภูมิเดือด) แมลงโซเดียม azide ถูก
เลือกเพราะ ectiveness อี ff ในการทำลาย
จุลินทรีย์ซึ่งเป็นความต้องการของห้องปฏิบัติการนี้
ถ้าการศึกษาแหล่งที่มาของความสัมพันธ์ของการเสื่อมสภาพจะเป็น
quanti Fi เอ็ด แต่เนื่องจากของตัวละครที่เป็นพิษของมันก็
จะไม่เหมาะสมสำหรับใช้เป็นแมลงใน
โรงงาน พีเอชของน้ำผลไม้ได้รับการรักษาที่ได้รับการปรับปรุงเพื่อให้
ได้รับการรักษาค่าเริ่มต้นในการที่จะกำจัดต่างเริ่มต้น
แตกที่เกิดจากการผกผันซูโครสกรด
ในขั้นต้นทุกตัวอย่างมีสีน้ำตาลเข้มและมี
กลิ่นสดลักษณะของน้ำผลไม้อ้อยโรงงาน
น้ำผลไม้ที่ไม่ได้เริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นสีซีดหลังจาก 7
ชั่วโมงและ 71 ชั่วโมงเป็นสีน้ำตาลอ่อนมากและมี 'ไวน์' ''
กลิ่น ในการเปรียบเทียบการเพิ่มขึ้นของแมลงมี
ความโดดเด่นทาง e ff ect: หลังจาก 71 ชั่วโมงกลิ่นสดก็ยัง
เห็นได้ชัดและสีไม่เปลี่ยนแปลงจากสีน้ำตาลเข้ม
azide โซเดียมเป็นแมลง ective อี ff ซึ่งไม่
อนุญาตให้มีการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ใด ๆ ที่จะเกิดขึ้น; ดังนั้นเรื่องนี้เป็น
ข้อบ่งชี้ Fi ครั้งแรกที่มากของการเสื่อมสภาพเป็น
จุลินทรีย์ ในการเปรียบเทียบเพิ่มเติมน้ำร้อน
เปลี่ยนเป็นสีซีดเท่านั้นหลังจาก 23 ชั่วโมงและหลังจาก 71 ชั่วโมง
มีทั้งสดหรือ '' ไวน์ '' กลิ่น นอกจากนี้
กลุ่มตัวอย่างเป็นหนืดและเหนียวในลักษณะ indicat-
ไอเอ็นจีที่ polysaccharides ได้จัดตั้ง
3.2 การวิเคราะห์น้ำผลไม้อ้อยเสื่อมโทรม
การเปลี่ยนแปลงค่า pH ที่มีเวลาการเสื่อมสภาพที่แสดงใน
รูปที่ 1. อ้อยเสื่อมสภาพตามที่ระบุโดยการลด
ค่า pH เริ่มทันทีในน้ำอ้อยได้รับการรักษา
ด้วยการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในครั้งแรก Fi 14 ชั่วโมง
อัตราการเปลี่ยนแปลงค่า pH ชะลอตัวลงหลังจากนั้น พีเอชยัง
ลดลงในน้ำอุ่น แต่หลังจากที่ล่าช้า 14 ชั่วโมง
แสดงให้เห็นว่าทั้งเอนไซม์หรือจุลินทรีย์ (ความร้อน
จะมีเอทิลแอลกอฮอล์เอนไซม์และทำลายหรือ
อย่างมากมายลดจำนวนจุลินทรีย์) มีความรับผิดชอบ
สำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกในพีเอช ในการควบคุมแมลง
ตัวอย่างไม่มีการเปลี่ยนแปลงการทำเครื่องหมายในค่า pH ในช่วง 71 ชั่วโมง,
หลักฐานอื่น ๆ เพิ่มเติมว่าการเติบโตของจุลินทรีย์ส่วนใหญ่จะเป็น
ผู้รับผิดชอบต่อการเสื่อมสภาพอ้อย
?
Brix (% สารที่ละลายได้) นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
ในน้ำผลไม้ที่เสื่อมสภาพดังแสดงในรูปที่ 2
?
Brix ของน้ำผลไม้ได้รับการรักษาลดลงเล็กน้อยในช่วง
แรก Fi 23 ชั่วโมง แต่อัตรา
?
การลด Brix แล้ว acceler-
น้ําของแข็งที่ระบุถูกใช้เป็นชีวมวล
แหล่งที่มาและแปลงเป็นสถานะของเหลวและ / หรือก๊าซ
ในการเปรียบเทียบ , Brix ของน้ำร้อนลดลงเพียง
เล็กน้อยในการเสื่อมสภาพให้เห็นการเสื่อมสภาพที่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจาก 14 ชั่วโมงเป็นเพราะการเผาผลาญ
การเปลี่ยนแปลงของชีวมวลเป็นแหล่งที่มั่นคงอีก ใน
น้ำควบคุมแมลง, ไม่มีการเปลี่ยนแปลงลาดเทมีนัยสำคัญใน
?
Brix ใน 71 ชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย
3.1 . การเสื่อมสภาพของน้ำผลไม้อ้อย
เพื่อตรวจสอบความสัมพัทธ์ของ
จุลินทรีย์ ระดับเอนไซม์และการเสื่อมสภาพทางเคมีของ
ซูโครสในน้ำอ้อย ห้องปฏิบัติการ manipulations ของน้ำอ้อย
การทางการศึกษา เหล่านี้รวมถึงการเพิ่มของ
e ff ective biocide ( โซเดียมไซด์ ) หรือความร้อน ( น้ำผลไม้
อุณหภูมิเดือด ) ส่วนไซด์ biocide , โซเดียม ,
เลือกเพราะของ E ff ectiveness ทำลาย
จุลินทรีย์ซึ่งเป็นความต้องการของห้องปฏิบัติการ
ศึกษาว่าแหล่งสัมพันธ์เสื่อมถูก
การไฟฟ้าจึงเอ็ด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตัวพิษของมัน
คงจะไม่เหมาะสมสำหรับใช้เป็นไบโอไซด์ใน
โรงงาน pH ของน้ำคือการปรับให้
ค่ารักษาเบื้องต้น เพื่อขจัดเริ่มต้น DIF -
ferences ที่เกิดจากกรดซูโครสผกผัน .
ตอนแรกตัวอย่างทั้งหมดเป็นสีน้ำตาลเข้ม และมีลักษณะสด
กลิ่นของโรงงานอ้อย .
น้ำผลไม้ดิบเริ่มเปลี่ยนเป็นสีที่ซีดลงหลังจาก
7 H , และโดย 71 H เป็นซีดมาก สีน้ำตาล และมี ' ' '
'wine กลิ่น . ในการเปรียบเทียบการเพิ่มของ biocide มี
โดดเด่น E ff ect : หลังจาก 71 ชั่วโมง กลิ่นใหม่ยังอยู่
ชัดเจนและสีไม่เปลี่ยนแปลงจากสีน้ำตาลเข้ม ไซด์
โซเดียมเป็น E ff ective biocide ซึ่งไม่อนุญาตให้มีการเจริญของจุลินทรีย์ ที่จะเกิดขึ้น

; ดังนั้นมันจึงตัดสินใจเดินทางไปแสดงมากของการเสื่อมสภาพคือ
จุลินทรีย์ ในการเปรียบเทียบเพิ่มเติมน้ำอุ่น
เปลี่ยนสีซีดหลังจาก 23 H , และหลังจาก 71 H
ได้ทั้งสด หรือ ' ' ' 'wine กลิ่น . โดย
ตัวอย่างและหนืดเหนียวในลักษณะ indicat -
ไอเอ็นจีที่ไรด์ได้เกิดขึ้น .
2 . การวิเคราะห์น้ำเสื่อมโทรมอ้อย
pH เปลี่ยนแปลงกับเวลา โดยจะแสดงในรูปที่ 1
. การเสื่อมสภาพของอ้อย , ตามที่ระบุโดยการลดลง
ใน pH เริ่มต้นทันทีในน้ำอ้อยดิบ
กับที่ใหญ่ที่สุดในการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในจึงตัดสินใจเดินทาง 14 H ,
อัตราด่างลดลง หลังจากนั้นค่า pH ในน้ำอุ่นยัง
ลดลง แต่หลังจากที่ล่าช้า 14 H ,
แสดงว่าให้เอนไซม์หรือจุลินทรีย์ ( ความร้อน
จะใช้เอนไซม์ และทำลาย หรือลดจำนวนจุลินทรีย์อย่างมากมาย

) เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการเปลี่ยนแปลง pH ใน biocide ควบคุม
ตัวอย่าง ไม่มีเครื่องหมาย การเปลี่ยนแปลงของ pH มากกว่า 71 H ,
หลักฐานเพิ่มเติมที่การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์เป็นส่วนใหญ่
รับผิดชอบโดย เคน


ความหวาน ( % ของแข็งละลายน้ำ ) นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
ในการทํานายในการเสื่อมสภาพ ตามที่แสดงในรูปที่ 2


ความหวานของน้ำผลไม้ดิบลดลงเล็กน้อยกว่า
จึงตัดสินใจเดินทาง 23 H แต่อัตรา


คือ ลดแล้ว acceler -
ated แสดงของแข็งที่ถูกใช้เป็นแหล่งชีวมวล
และเปลี่ยนเป็นก๊าซ ของเหลว และ / หรือ รัฐ
ในการเปรียบเทียบ