In 1969 the Pentagon commissioned A

In 1969 the Pentagon commissioned ARPANET for research into networking. The following year, Vinton Cerf and others published their first proposals for protocols that would allow computers to 'talk' to each other. ARPANET began operating Network Control Protocol (NCP), the first host-to-host protocol.
In 1974 Vint Cerf joined Bob Kahn to present their 'Protocol for Packet Network Interconnection' specifying the detailed design of the 'Transmission Control Program' (TCP) - the basis of the modern Internet. In 1978 TCP was split into TCP (now short for Transmission Control Protocol) and IP (Internet Protocol).

In 1982 TCP/IP was established as the protocol for ARPANET. This provided one of the first definitions of an internet as a connected set of networks using TCP/IP, but defining 'the Internet' as all connected TCP/IP internets.The launch of the Russian satellite Sputnik in 1957 threw the American military and scientific establishment into near panic with visions of Soviet weapons in space striking a helpless America. As part of the response, in 1959 the Advanced Research Projects Agency (ARPA) was formed within the Pentagon to establish an American lead in military science and technology.

By the early 1960s the first theories of computer networking were starting to be shaped and in 1965 ARPA sponsored a study on 'co-operative network of time-sharing computers'. Lawrence G. Roberts, of the Massachusetts Institute of Technology (MIT) in October 1966, shaped the first such plan. Designs for such a network were put forward the following year and in 1968 the Pentagon sent out requests for proposals for ARPANET - a computer network to unite America's military and scientific establishments.

The protocols in the TCP/IP suite are designed in a layered fashion, where each protocol layer solves a separate part of the communication problem. This layering can serve as a guide for designing the implementation of the protocols, in that each protocol can be implemented separately from the other. Implementing the protocols in a strictly layered way can however, lead to a situation where the communication overhead between the protocol layers degrades the overall performance. To overcome these problems, certain internal aspects of a protocol can be made known to other protocols. Care must be taken so that only the important information is shared among the layers.

Most TCP/IP implementations keep a strict division between the application layer and the lower protocol layers, whereas the lower layers can be more or less interleaved. In most operating systems, the lower layer protocols are implemented as a part of the operating system kernel with entry points for communication with the application layer process. The application program is presented with an abstract view of the TCP/IP implementation, where network communication differs only very little from inter-process communication or file I/O. The implications of this is that since the application program is unaware of the buffer mechanisms used by the lower layers, it cannot utilize this information to, e.g., reuse buffers with frequently used data. Also, when the application sends data, this data has to be copied from the application process' memory space into internal buffers before being processed by the network code.

The operating systems used in minimal systems such as the target system of lwIP most often do not maintain a strict protection barrier between the kernel and the application processes.

This allows using a more relaxed scheme for communication between the application and the lower layer protocols by the means of shared memory. In particular, the application layer can be made aware of the buffer handling mechanisms used by the lower layers. Therefore, the application can more efficiently reuse buffers. Also, since the application process can use the same memory as the networking code the application can read and write directly to the internal buffers, thus saving the expense of performing a copy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1969 เพนตากอนมอบหมายอำนาจหน้าที่ ARPANET วิจัยในเครือข่าย ปีต่อมา Vinton Cerf และอื่น ๆ ประกาศข้อเสนอแรกของพวกเขาสำหรับโพรโทคอลที่จะช่วยให้คอมพิวเตอร์ 'พูดคุย ' กัน ARPANET เริ่มทำเครือข่ายควบคุม Protocol (NCP), โพรโทคอลโฮสต์โฮสต์แรก1974 Vint Cerf ร่วมคาห์น Bob ในการนำเสนอของพวกเขา 'โพรโทคอลสำหรับเครือข่ายแพ็คเก็ตในความเกี่ยวข้องกัน' ระบุการออกแบบรายละเอียดของการ 'ส่งโปรแกรมควบคุม' (TCP) - พื้นฐานของอินเทอร์เน็ตที่ทันสมัย ในปี 1978 TCP ถูกแบ่งเป็น TCP (ตอนนี้สั้นสำหรับส่งควบคุมโพรโทคอล) และ IP (Internet Protocol)ในปี 1982 TCP/IP ก่อเป็นโพรโทคอล ARPANET นี้ให้คำนิยามแรกของอินเทอร์เน็ตเป็นชุดเชื่อมต่อเครือข่ายโดยใช้ TCP/IP แต่การกำหนด 'อินเทอร์เน็ต' อย่างใดอย่างหนึ่งเป็น internets TCP/IP เชื่อมต่อทั้งหมดเปิดตัวดาวเทียมรัสเซีย Sputnik ทั้งโยนก่อตั้งอเมริกันของการทหาร และวิทยาศาสตร์เข้าใกล้ตื่นด้วยวิสัยทัศน์ของอาวุธโซเวียตในพื้นที่โดดเด่นอเมริกากำพร้า เป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนอง ใน 1959 ขั้นสูงงานวิจัยโครงการหน่วยงาน (อาภา) ก่อตั้งขึ้นในเพนตากอสร้างลูกค้าเป้าหมายเป็นอเมริกันในการทหารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโดยช่วงปี 1960 ทฤษฎีแรกของระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ได้เริ่มมีการจัดรูป และในปี 1965 อาภาผู้ให้สนับสนุนการศึกษา "เครือข่ายความร่วมมือของ time-sharing คอมพิวเตอร์' ลอว์เรนซ์กรัมโรเบิตส์ ของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (MIT) ในเดือน 1966 ตุลาคม รูปแรกแผนดังกล่าว ออกแบบสำหรับเครือข่ายใส่รอปีต่อไปนี้ และในปี 2511 เพนตากอส่งออกคำขอข้อเสนอสำหรับ ARPANET - เครือข่ายคอมพิวเตอร์สมานสถานประกอบการการทหาร และทางวิทยาศาสตร์ของอเมริกาโพรโทคอลในชุด TCP/IP ถูกออกแบบมาในแฟชั่นชั้น ซึ่งแต่ละเลเยอร์โพรโทคอบางส่วนแยกปัญหาสื่อสาร Layering นี้สามารถใช้เป็นคู่มือสำหรับการใช้งานของโปรโตคอล การออกแบบที่สามารถใช้โพรโทคอลแต่ละแยกต่างหากกัน ใช้โพรโทคอลที่ในทางเคร่งครัดแบบเป็นอย่างไรก็ตาม นำไปสู่สถานการณ์ที่สื่อสารระหว่างเลเยอร์โพรโทคอลจ่ายเสื่อมประสิทธิภาพโดยรวม เพื่อเอาชนะปัญหาเหล่านี้ ลักษณะภายในของโพรโทคอลที่สามารถทำรู้จักกับโปรโตคอลอื่น ๆ ต้องนำมาดูแลเพื่อให้เฉพาะข้อมูลที่สำคัญร่วมกันระหว่างชั้นใช้งาน TCP/IP ส่วนใหญ่ให้เข้มงวดส่วนระหว่างชั้นในและชั้นล่างของโพรโทคอล ในขณะที่ชั้นล่างสามารถได้แผนที่มากน้อย ในระบบปฏิบัติการมากที่สุด มีใช้โพรโทคอลที่ชั้นล่างเป็นส่วนของเคอร์เนลของระบบปฏิบัติการมีจุดสำหรับการสื่อสารกับกระบวนการชั้นแอพลิเคชัน นำเสนอ ด้วยมุมมองนามธรรมการใช้ TCP/IP ซึ่งแตกต่างเครือข่ายสื่อสารเฉพาะมากน้อยจากโปรแกรมประยุกต์ระหว่างกระบวนการสื่อสาร หรือแฟ้ม I/O ผลกระทบนี้เป็นว่า เนื่องจากโปรแกรมประยุกต์ไม่รู้กลไกบัฟเฟอร์ใช้ชั้นล่าง มันไม่สามารถใช้ข้อมูลนี้ไป เช่น นำข้อมูลกับข้อมูลที่ใช้บ่อย ยัง โปรแกรมประยุกต์การส่งข้อมูล ข้อมูลนี้ได้ถูกคัดลอกจากพื้นที่หน่วยความจำของกระบวนการแอพลิเคชันในบัฟเฟอร์ภายในก่อนที่จะถูกประมวลผลโดยรหัสเครือข่ายระบบปฏิบัติการที่ใช้ในระบบน้อยที่สุดเช่นระบบของ lwIP มักรักษาป้องกันเข้มงวดป้องกันระหว่างเคอร์เนลและกระบวนการแอพลิเคชันใช้โครงร่างผ่อนคลายมากขึ้นสำหรับการสื่อสารระหว่างแอพลิเคชันและโพรโทคอลที่ชั้นล่าง โดยวิธีของหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกันได้ โดยเฉพาะ ชั้นแอพลิเคชันจะทราบบัฟเฟอร์การจัดการกลไกใช้ชั้นล่าง ดังนั้น แอพลิเคชันสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้บัฟเฟอร์ ยัง เนื่องจากกระบวนการแอพลิเคชันสามารถใช้หน่วยความจำเดียวกันเป็นระบบเครือข่ายรหัสโปรแกรมประยุกต์สามารถอ่าน และเขียนไปยังบัฟเฟอร์ภายในโดยตรง จึงประหยัดค่าใช้จ่ายทำสำเนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1969 กระทรวงกลาโหมมอบหมาย ARPANET สำหรับการวิจัยในเครือข่าย ปีต่อไป Vinton Cerf และคนอื่น ๆ ที่ตีพิมพ์ข้อเสนอครั้งแรกของพวกเขาสำหรับโปรโตคอลที่จะช่วยให้คอมพิวเตอร์ในการพูดคุยสนทนากับแต่ละอื่น ๆ ARPANET เริ่มปฏิบัติการควบคุมเครือข่าย Protocol (NCP) เป็นเจ้าภาพในการเป็นเจ้าภาพครั้งแรกโปรโตคอล.
ในปี 1974 วินท์เคิร์ฟเข้าร่วมบ๊อบคาห์นที่จะนำเสนอพิธีสารสำหรับแพ็คเก็ตเครือข่ายเชื่อมต่อโครงข่าย 'ของพวกเขาระบุรายละเอียดการออกแบบของ' โปรแกรมควบคุมการรับส่ง (TCP) - พื้นฐานของอินเทอร์เน็ตที่ทันสมัย ในปี 1978 TCP ถูกแบ่งออกเป็น TCP (ตอนนี้สั้นสำหรับควบคุมการรับส่ง Protocol) และ IP (Internet Protocol). ในปี 1982 TCP / IP จัดตั้งเป็นโปรโตคอลสำหรับ ARPANET นี้ให้เป็นหนึ่งในคำจำกัดความแรกของอินเทอร์เน็ตเป็นชุดที่เกี่ยวโยงกันของเครือข่ายที่ใช้ TCP / IP แต่การกำหนด 'อินเทอร์เน็ต' เป็นทั้งหมดที่เชื่อมต่อ TCP / IP internets.The การเปิดตัวของดาวเทียมสปุตนิรัสเซียในปี 1957 โยนทหารอเมริกันและวิทยาศาสตร์ จัดตั้งเป็นความตื่นตระหนกที่อยู่ใกล้กับวิสัยทัศน์ของอาวุธโซเวียตในพื้นที่ที่โดดเด่นทำอะไรไม่ถูกอเมริกา ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองในปี 1959 สำนักงานโครงการวิจัยขั้นสูง (ARPA) ถูกสร้างขึ้นภายในเพนตากอนที่จะสร้างนำอเมริกันในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการทหาร. ต้นปี 1960 ทฤษฎีแรกของระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ได้เริ่มต้นที่จะมีรูปร่างและในปี 1965 อาภาสนับสนุนการศึกษาในเครือข่ายสหกรณ์ของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ใช้ร่วมกันเวลา ' ลอว์เร G. โรเบิร์ตของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซต (MIT) ในเดือนตุลาคมปี 1966 ที่มีรูปร่างแผนดังกล่าวเป็นครั้งแรก การออกแบบสำหรับเครือข่ายดังกล่าววางอยู่ข้างหน้าในปีต่อไปและในปี 1968 เพนตากอนที่ส่งออกการร้องขอสำหรับข้อเสนอสำหรับ ARPANET -. เครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่จะรวมกันทหารของอเมริกาและสถานประกอบการทางวิทยาศาสตร์โปรโตคอลใน TCP / IP ชุดได้รับการออกแบบแฟชั่นชั้น ซึ่งแต่ละชั้นโปรโตคอลแก้แยกส่วนของปัญหาการสื่อสาร ชั้นนี้สามารถใช้เป็นคู่มือสำหรับการออกแบบการดำเนินงานของโปรโตคอลในการที่แต่ละโปรโตคอลสามารถดำเนินการแยกต่างหากจากที่อื่น ๆ การใช้โปรโตคอลในทางที่ชั้นอย่างเคร่งครัดสามารถ แต่นำไปสู่สถานการณ์ที่ค่าใช้จ่ายในการติดต่อสื่อสารระหว่างชั้นโปรโตคอลลดประสิทธิภาพโดยรวม เพื่อเอาชนะปัญหาเหล่านี้ภายในด้านหนึ่งของโปรโตคอลสามารถทำให้เป็นที่รู้จักเพื่อโปรโตคอลอื่น ๆ การดูแลจะต้องดำเนินการเพื่อให้มีเพียงข้อมูลที่สำคัญคือการร่วมกันระหว่างชั้น. ส่วนใหญ่ TCP / IP การใช้งานให้ส่วนที่เข้มงวดระหว่างชั้นใบสมัครและต่ำกว่าชั้นโปรโตคอลในขณะที่ชั้นล่างสามารถจะมากหรือน้อยบรรณนิทัศน์ ในส่วนระบบปฏิบัติการโปรโตคอลชั้นที่ต่ำกว่าจะนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของเคอร์เนลระบบปฏิบัติการที่มีจุดรายการสำหรับการสื่อสารกับกระบวนการชั้นสมัคร โปรแกรมจะนำเสนอกับมุมมองที่เป็นนามธรรมของการดำเนิน TCP / IP ที่เครือข่ายการสื่อสารที่แตกต่างเพียงน้อยมากจากการสื่อสารระหว่างกระบวนการหรือแฟ้ม I / O ผลกระทบของการนี้ก็คือว่าตั้งแต่โปรแกรมจะไม่รู้กลไกบัฟเฟอร์ที่ใช้โดยชั้นล่างจะไม่สามารถใช้ข้อมูลนี้เพื่อเช่นบัฟเฟอร์ที่นำมาใช้กับข้อมูลที่ใช้บ่อย นอกจากนี้เมื่อโปรแกรมประยุกต์ที่จะส่งข้อมูลข้อมูลนี้จะต้องมีการคัดลอกมาจากพื้นที่ขั้นตอนการสมัคร 'หน่วยความจำลงในบัฟเฟอร์ภายในก่อนที่จะถูกประมวลผลโดยรหัสเครือข่าย. ระบบปฏิบัติการที่ใช้ในระบบน้อยที่สุดเช่นระบบเป้าหมายของ lwIP ส่วนใหญ่มักจะทำไม่ได้ รักษาสิ่งกีดขวางป้องกันอย่างเข้มงวดระหว่างเมล็ดและกระบวนการการประยุกต์ใช้. นี้จะช่วยให้การใช้รูปแบบการผ่อนคลายมากขึ้นสำหรับการสื่อสารระหว่างโปรแกรมประยุกต์และโปรโตคอลที่ต่ำกว่าชั้นโดยวิธีการของหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งโปรแกรมชั้นสามารถรับรู้ถึงกลไกการจัดการบัฟเฟอร์ที่ใช้โดยชั้นล่าง ดังนั้นการประยุกต์ใช้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถนำมาใช้บัฟเฟอร์ นอกจากนี้ตั้งแต่ขั้นตอนการสมัครสามารถใช้หน่วยความจำเช่นเดียวกับรหัสเครือข่ายโปรแกรมประยุกต์ที่สามารถอ่านและเขียนโดยตรงกับบัฟเฟอร์ภายในจึงช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในการดำเนินการคัดลอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1969 เพนตากอน ) ซึ่งวิจัยเครือข่าย ปีต่อไปนี้ , วินเซิร์ฟและผู้อื่นเผยแพร่ข้อเสนอแรกของพวกเขาสำหรับวิธีที่จะช่วยให้เครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อ ' คุย ' กับแต่ละอื่น ๆ ซึ่งเริ่มปฏิบัติการควบคุมเครือข่ายโพรโทคอล ( นซีพี ) , โฮสต์แรก
โฮสต์โปรโตคอลในปี 1974 Vint Cerf เข้าร่วมบ๊อบคาห์นปัจจุบันของพวกเขา ' การเชื่อมต่อ ' เครือข่ายแพ็คเก็ตโปรโตคอลสำหรับการออกแบบรายละเอียดของโปรแกรมควบคุม ' ส่ง ' ( TCP ) - พื้นฐานของอินเทอร์เน็ตที่ทันสมัย . ในปี 1978 TCP ถูกแบ่งออกเป็น TCP ( สั้นสำหรับโพรโทคอลควบคุมการส่ง ) และ IP ( Internet Protocol ) .

ในปี 1982 TCP / IP ก่อตั้งขึ้นเป็นโปรโตคอลสำหรับเครือข่ายสำนักงานโครงการวิจัยขั้นสูง .นี้ให้หนึ่งในความหมายแรกของการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตเป็นชุดของเครือข่ายที่ใช้ TCP / IP , แต่การ ' อินเทอร์เน็ต ' ทั้งหมดเชื่อมต่อ TCP / IP อินเตอร์เน็ต การเปิดตัวของสหภาพยุโรปในพ.ศ. 2500 ดาวเทียมรัสเซียโยนทหารอเมริกันและวิทยาศาสตร์ก่อตั้งเป็นใกล้หวาดกลัวกับวิสัยทัศน์ของอาวุธของโซเวียตในพื้นที่นี้ที่อเมริกา หมดหนทาง เป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองในปี 1959 โครงการวิจัยขั้นสูงของหน่วยงาน ( อาภา ) ก่อตั้งขึ้นภายในเพนตากอนสร้างอเมริกันเป็นผู้นำในวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี .

โดยต้นปี 1960 ทฤษฎีแรกของระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ได้เริ่มเป็นรูปร่าง และอาภา 1965 สนับสนุนการศึกษาด้านคอมพิวเตอร์เครือข่ายของ ' เวลา ' ลอเรนซ์ G . Roberts ,ของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ( MIT ) ในตุลาคม 1966 , รูปแผนที่ดังกล่าวก่อน การออกแบบ เช่นเครือข่ายใส่ไปข้างหน้าในปีต่อไป และใน พ.ศ. 2511 เพนตากอนส่งการร้องขอสำหรับข้อเสนอซึ่ง - ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์เพื่อรวมทหารของอเมริกาและวิทยาศาสตร์ชมเชย

ใน TCP / IP โปรโตคอลชุดถูกออกแบบในชั้นแฟชั่นซึ่งแต่ละโปรโตคอลชั้นแก้ส่วนที่แยกต่างหากจากปัญหาการสื่อสาร ชั้นนี้สามารถใช้เป็นคู่มือสำหรับการออกแบบการใช้งานของระบบในแต่ละขั้นตอนสามารถดำเนินการแยกต่างหากจากส่วนอื่น ๆ การใช้โปรโตคอลในชั้นวิธีอย่างเคร่งครัด อย่างไรก็ตามนำไปสู่สถานการณ์ที่ค่าใช้จ่ายในการสื่อสารระหว่างโพรโทคอลชั้นบั่นทอนประสิทธิภาพโดยรวม เพื่อเอาชนะปัญหาเหล่านี้ บาง ภายใน ด้านของโปรโตคอลสามารถทำให้รู้จักกับโปรโตคอลอื่น ๆ การดูแลจะต้องถ่ายเพื่อให้เฉพาะข้อมูลที่สำคัญร่วมกันระหว่างชั้น

การใช้งาน TCP / IP ส่วนใหญ่เก็บกองอย่างเข้มงวดระหว่างโปรแกรมประยุกต์และโปรโตคอลชั้นชั้นล่าง ส่วนชั้นล่างสามารถมากหรือน้อยอัด ในระบบปฏิบัติการส่วนใหญ่ โปรโตคอล ชั้นล่างจะใช้เป็นส่วนหนึ่งของระบบปฏิบัติการเคอร์เนลกับจุดเข้าสำหรับการสื่อสารกับโปรแกรมชั้นกระบวนการโปรแกรมนำเสนอด้วยมุมมองที่เป็นนามธรรมของ TCP / IP ที่เครือข่ายการสื่อสารการแตกต่างน้อยมาก จาก อินเตอร์ กระบวนการสื่อสารหรือแฟ้ม I / O . ความหมายนี้คือตั้งแต่โปรแกรมไม่รู้ของบัฟเฟอร์ กลไกที่ใช้โดยเลเยอร์ล่าง ไม่สามารถใช้ข้อมูลนี้ เช่น ใช้ กับมักใช้บัฟเฟอร์ข้อมูลนอกจากนี้ เมื่อการส่งข้อมูลนี้จะถูกคัดลอกจากพื้นที่หน่วยความจำกระบวนการ ' โปรแกรมลงในบัฟเฟอร์ภายใน ก่อนที่จะถูกควบคุมโดยรหัสเครือข่าย

ระบบปฏิบัติการที่ใช้ในระบบน้อยที่สุด เช่น ระบบเป้าหมายของ lwip ส่วนใหญ่มักจะไม่ได้รักษาเข้มงวดป้องกันสิ่งกีดขวางระหว่างเมล็ดและการใช้กระบวนการ

นี้จะช่วยให้ผ่อนคลายมากขึ้น ด้วยรูปแบบการสื่อสารระหว่างโปรแกรมประยุกต์และชั้นล่างโปรโตคอล โดยวิธีการของหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกัน โดยเฉพาะในชั้นการประยุกต์ใช้สามารถทำได้ตระหนักถึงการจัดการบัฟเฟอร์ กลไกที่ใช้โดยชั้นล่าง ดังนั้นโปรแกรมสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้ บัฟเฟอร์ นอกจากนี้ตั้งแต่ขั้นตอนการสมัครสามารถใช้หน่วยความจำเช่นเดียวกับเครือข่ายรหัสโปรแกรมที่สามารถอ่านและเขียนไปยังบัฟเฟอร์ภายใน จึงช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายของการคัดลอก