Konstantin Melnikov (1890 – 1974) i

Konstantin Melnikov (1890 – 1974) is a famous architect, painter and professor, one of the leaders of the avant-garde movement in Moscow.

Konstantin S. Melnikov was born on August, 3, 1890 in the suburbs of Moscow in the Petvosko-Razumovskii district. Stepan I. Melnikov who was a foreman at the Agricultural Academy had five children. The future architect was the fourth child in the family.

After graduating from school in 1903 where he got basic education, Konstantin started studies at the icon-painting studio in Mariina Roscha. But very soon he began to miss his family and went home never to come back to the studio again.

Soon the boy’s life changed drastically. A chance meeting with Vladimir M. Chaplin, who was a famous engineer and scientist, and also the joint owner of V.Zalesski and V.Chaplin company opened new opportunities for the future master. Melnikov got a job and on the very first day Chaplin asked him to paint something. After seeing Konstantin’s paintings he asked the boy if he wanted to continue his studies.

“I simply could not say anything”, said Melnikov afterwards, “I was standing there motionless, staring at the floor. It was a golden day of my life.”

In the autumn of 1905 Konstantin did brilliantly well at all the preliminary exams and was accepted to the General Studies Department of the Moscow School of Painting, Sculpture and Architecture. Melnikov studied there for 12 years, first completing the course of General Studies (1910), than Arts (1914) and Architecture (1917). Through all these years Chaplin fatherly supported the young architect.

When in 1925 Melnikov designed the Soviet pavilion at the Paris Exposition of Modern Decorative and Industrial Art, Vladimir Chaplin wrote to the architect: “I’m happy that I was lucky to notice sacred flame in a slim little boy.”

When Melnikov was studying at the Architecture Department, neoclassical tradition was getting very popular in the Russian architecture. Students were delighted with the works by the leaders of this movement: I. Zholtovsky, I. Fomin and V. Shchuko. As a senior student and during first several years after graduation Melnikov was influenced by Zholtovsky, he took part in his discussions where the master talked about architecture as a sublime form of art. Afterwards Konstantin had very warm memories about these discussions. His graduation thesis and first independent works were made just in the Neoclassical tradition. The project of the Automobile Factory AMO was also made in this style.

But already in the early 1920-s Melnikov began to look for new ways in his art, denying eclecticism and stylization acquired during the years of studies. At that time the new architecture was formed.

At this difficult period for the Soviet Russia Melnikov’s innovatory works were surprising for many people. They did not belong to any art tradition or movement. They were accepted with delight by some people and were not understood or even rejected by others. Such Melnikov’s projects as apartment units “Pila”, Makhorka Pavilion and the Labor Palace were contrastingly different from other architectural works of this period due to their form and style.

These three works marked the great success of the young talented architect and attracted attention of the architectural society. Since than, every Melnikov’s work was innovative in its architectural solution.

The competition project of the Moscow office of the newspaper Leningrad Pravda (1924) is a good example. It was a small five-storey building with a high-rise construction, and four upper floors spinned around the common vertical axis independently of each other.

In 1924 Melnikov also won the competition for the sarcophagus of the Lenin Mausoleum. The sarcophagus designed by Melnikov had an unusual geometrical form.

“The architectural idea of my project, - the architected explained later on, - consisted in a four-faceted extended pyramid cut with two surfaces inclined inside in opposite directions which formed by intersection a dead level diagonal. Thus, the upper glass surface turned out naturally strong against any impact. The developed construction idea eliminated the necessity for framing the joints of the sarcophagus with metal. We got the crystal with starlight play of the inner color sphere.

The sarcophagus designed according to slightly changed Melnikov’s project was constructed in the wooden Mausoleum, and later on it was preserved and used in the stone Mausoleum until WWII.

It was in 1925 that the Soviet architecture was first represented on the international arena, when at the Paris Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes the Soviet pavilion designed by Melnikov made a great stir. Since than it has been considered an important milestone in the development of the modern exhibition architecture.

Melnikov himself supervised the process of his project implementation. As the world recognized master he at that time was commissioned 2 projects: first - to make a project for locating parking lots for the growing number of vehicles in Paris, and second – to design a garage according to the specifications. Melnikov proposed to place parking lots above the bridges over the Seine in the densely built-up district in the center of Paris. This was one of the first world projects of the vertical zoning of the city space in the world architecture. The second project, the garage, was designed as a many-storeyed building, almost cubic, with a complex system of inner ramps.

After his return to Moscow, Melnikov continues to develop projects for garages. In 1926 he built a bus garage using his “direct-flow system” of cars placement. Afterwards he built four more garages for trucks and cars.

The house constructed by Melnikov for his family forms another milestone of his life. For more than eighty years now this building has attracted to Krivoarbatsky Lane in Moscow many of those who are interested in modern architecture.

In 1927 – 1929 Konstantin was experiencing upsurge of creative effort and made seven design projects for workmen’s clubs. All of them were very different in shape, size, and artistic representation. Six of them were implemented - one in Likino-Dulyovo and five in Moscow: Rusakov Workers' Club, Kauchuk Factory Club, the Frunze Factory Club, Burevestnik Factory Club and Svoboda Factory Club.

The early 1920-s witnessed great popularity of romantic symbolism, a new architectural trend. Its followers experimented with dynamic compositions. Melnikov also got involved into the style. However, he was not simply interested in the methods of vivid expression of dynamic features, but also in the opportunity of real movement of the construction elements. He first practiced it on the project of the Leningrad Pravda. His second project was a lighthouse devoted to Christopher Columbus, for the Competition held in 1929.

Melnikov’s monument design represented the lighthouse as an enormous construction consisting of two cones connected at the top. The cones were intersected by almost one third of their height, and the upper one was rotated by the wind with the help of huge triangular wings. The wings were painted different colors (red and black) and their movement changed the color characteristics of the whole monument.

“My dear Sir, - a member of the expert team at the competition for Columbus monument wrote to Melnikov, - I would like to tell you that your modern and inspirational project attracted more attention than any other at the Exhibition in Madrid. But the jury believed it would be too risky to award it with the first price.

The third Melnikov’s project created with the idea of real volume movement in the general architectural composition was the competition project of the Moscow theatre MOSPS.

“For dynamic change of scenes of theatrical performances – commented Melnikov on his project in 1931 in his explanatory notes, - as well as for greater variety of those scenes I designed stages with horizontal rotation, a stage with the water devices and the swimming pool… Thus, we get a great variety of theatrical acts, dynamic scene change, substitute of one scene with others which creates impressing effect bordering on the unreal…”

In 1933 Mossovet founded Architectural Workshops – there were ten designing workshops and ten planning workshops. Almost all important Soviet architects were involved into managing of these workshops. Melnikov was the leader of the seventh Mossovet Architecture Planning Workshop.

In 1938 the workshop was closed but they implemented several projects worth mentioning. These are the project for the development of Kotelnicheskaya and Goncharnaya embankments, Inturist car garage and Gosplan car garage (both were realized), the apartment house for the Izvestia newspaper employees, the Labor and Culture Palace in Tashkent, the Soviet Pavilion at the 1937 World Exposition in Paris and the famous Narkomtyazhprom building.

In 1933 an exhibition devoted to Meknikov was held in Milano within the framework of the famous Triennale of Decorative Arts and Architecture. There were only 11 world famous architects, participating in this exhibition and Melnikov was the only Russian one to be invited. At this time he was highly estimated in Western countries and in the Soviet Union he sank into oblivion. He wasn’t allowed to go to his own exhibition in Italy, and in the USSR he was suffering from misunderstanding.

The most important quality of any architectural work for Melnikov consisted in its artistic originality. It was natural for him to think that if an architect was working on a new project that meant that he was creating a new work of art, and only in this case he could be considered the author of this work. He simply didn’t understand how it was possible to create a new project by using ideas that had been suggested before by somebody else.

His artistic method wasn’t unders

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอนสแตนติ Melnikov (1890-1974). เป็นผู้ที่มีชื่อเสียงสถาปนิกจิตรกรและอาจารย์เป็นหนึ่งในผู้นำของการเคลื่อนไหวเปรี้ยวจี๊ดในมอสโกคอนสแตนติเอสMelnikov เกิดเมื่อวันที่สิงหาคม 3, 1890 ในเขตชานเมืองของกรุงมอสโกใน Petvosko- อำเภอ Razumovskii สเตฟาน I. Melnikov ซึ่งเป็นหัวหน้าคนงานที่สถาบันการศึกษาการเกษตรมีลูกห้าคน สถาปนิกในอนาคตเป็นลูกคนที่สี่ในครอบครัว. หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนในปี 1903 ที่เขาได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน, คอนสแตนติเริ่มต้นการศึกษาที่สตูดิโอไอคอนภาพวาดใน Mariina Roscha แต่เร็ว ๆ นี้เขาเริ่มที่จะคิดถึงครอบครัวของเขาและกลับบ้านไม่เคยที่จะกลับมาที่สตูดิโออีกครั้ง. เร็ว ๆ นี้ชีวิตของเด็กการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก การประชุมโอกาสกับวลาดิเอ็มแชปลินที่เป็นวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงและยังเป็นเจ้าของร่วมกันของ V.Zalesski และ บริษัท V.Chaplin เปิดโอกาสใหม่สำหรับต้นแบบในอนาคต Melnikov ได้งานและในวันแรกที่แชปลินถามเขาในการวาดบางสิ่งบางอย่าง หลังจากที่ได้เห็นภาพวาดของคอนสแตนติเขาถามเด็กถ้าเขาต้องการที่จะดำเนินการศึกษาของเขา. "ผมก็ไม่สามารถพูดอะไร" Melnikov หลังจากนั้นกล่าวว่า "ผมได้รับการยืนนิ่งจ้องมองที่พื้น มันเป็นวันที่ทองของชีวิตของฉัน. "ในฤดูใบไม้ร่วง1905 คอนสแตนติไม่เก่งดีที่ทุกคนสอบเบื้องต้นและได้รับการยอมรับในการศึกษาทั่วไปกรมมอสโกโรงเรียนจิตรกรรมประติมากรรมและสถาปัตยกรรม Melnikov มีการศึกษาเป็นเวลา 12 ปีแรกที่จบหลักสูตรการศึกษาทั่วไป (1910) กว่าศิลปะ (1914) และสถาปัตยกรรม (1917) . ผ่านทุกปีเหล่านี้แชปลินได้รับการสนับสนุนของพ่อสถาปนิกหนุ่มเมื่อในปี1925 ได้รับการออกแบบ Melnikov ศาลาโซเวียตที่ปารีสนิทรรศการสมัยใหม่และศิลปะตกแต่งอุตสาหกรรม, Vladimir แชปลินเขียนถึงสถาปนิก: "ผมมีความสุขที่ผมโชคดีที่สังเกตเห็นเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ ในเด็กน้อยบาง. "เมื่อMelnikov เรียนที่ภาควิชาสถาปัตยกรรมประเพณีนีโอคลาสสิเป็นได้รับความนิยมมากในสถาปัตยกรรมรัสเซีย นักเรียนมีความยินดีกับผลงานของผู้นำของขบวนการนี้: I. Zholtovsky, I. โฟมินโวลต์และ Shchuko ในฐานะที่เป็นนักเรียนระดับสูงและในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเป็นครั้งแรกหลังจบการศึกษา Melnikov ได้รับอิทธิพลจาก Zholtovsky เขามามีส่วนร่วมในการอภิปรายของเขาที่พูดคุยเกี่ยวกับหลักสถาปัตยกรรมเป็นรูปแบบของศิลปะประเสริฐ คอนสแตนติหลังจากนั้นมีความทรงจำที่อบอุ่นมากเกี่ยวกับการอภิปรายเหล่านี้ วิทยานิพนธ์สำเร็จการศึกษาและผลงานที่เป็นอิสระครั้งแรกที่ถูกสร้างขึ้นเพียงแค่ในประเพณีนีโอคลาสสิ โครงการของโรงงานรถยนต์ AMO ยังได้ทำในรูปแบบนี้. แต่แล้วในช่วงต้น 1920-s Melnikov เริ่มมองหาวิธีการใหม่ ๆ ในงานศิลปะของเขาปฏิเสธประณีประนอมและ stylization ได้มาในระหว่างปีของการศึกษา ในขณะที่สถาปัตยกรรมใหม่ที่ถูกสร้างขึ้น. ในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้สำหรับผลงาน innovatory Melnikov โซเวียตรัสเซียถูกน่าแปลกใจสำหรับคนจำนวนมาก พวกเขาไม่ได้อยู่ในประเพณีศิลปะใด ๆ หรือการเคลื่อนไหว พวกเขาได้รับการยอมรับด้วยความยินดีโดยบางคนและไม่เข้าใจหรือปฏิเสธได้โดยที่คนอื่น ๆ โครงการดังกล่าว Melnikov เป็นหน่วยพาร์ทเมนต์ "Pila" Makhorka พาวิลเลี่ยนและพระราชวังแรงงานเป็นทางหนึ่งที่แตกต่างจากงานสถาปัตยกรรมอื่น ๆ ของช่วงเวลานี้เนื่องจากรูปแบบของพวกเขาและสไตล์. ทั้งสามงานทำเครื่องหมายความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของสถาปนิกที่มีความสามารถเด็กและดึงดูดความสนใจของ สังคมสถาปัตยกรรม ตั้งแต่กว่าการทำงานทุก Melnikov เป็นนวัตกรรมใหม่ในการแก้ปัญหาของสถาปัตยกรรม. โครงการการแข่งขันของสำนักงานมอสโกของหนังสือพิมพ์ปราฟเลนินกราด (1924) เป็นตัวอย่างที่ดี มันเป็นขนาดเล็กอาคารห้าชั้นมีการก่อสร้างอาคารสูงและสี่ชั้นบน spinned รอบแกนร่วมกันในแนวตั้งเป็นอิสระจากกัน. ใน 1,924 Melnikov ยังได้รับรางวัลการแข่งขันสำหรับโลงศพของเลนินสุสาน โลงศพได้รับการออกแบบโดย Melnikov มีรูปแบบทางเรขาคณิตที่ผิดปกติ. "ความคิดทางสถาปัตยกรรมของโครงการของฉัน - มีการออกแบบมาอธิบายในภายหลัง - ประกอบด้วยตัดพีระมิดขยายสี่เหลี่ยมเพชรพลอยที่มีสองพื้นผิวเอียงภายในในทิศทางตรงข้ามที่เกิดขึ้นจากการตัดกันตาย ระดับแนวทแยง ดังนั้นพื้นผิวของกระจกด้านบนเปิดออกตามธรรมชาติที่แข็งแกร่งกับผลกระทบใด ๆ ความคิดการพัฒนาก่อสร้างตัดออกจำเป็นสำหรับการกรอบข้อต่อของโลงศพด้วยโลหะ เรามีคริสตัลกับการเล่นแสงดาวของทรงกลมสีภายใน. โลงศพออกแบบตามการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยโครงการ Melnikov ถูกสร้างขึ้นในสุสานไม้และต่อมามันถูกเก็บรักษาไว้และนำมาใช้ในสุสานหินจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สอง. มันเป็นในปี 1925 ว่า สถาปัตยกรรมโซเวียตเป็นตัวแทนครั้งแรกในเวทีระหว่างประเทศเมื่อที่ปารีส Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes ศาลาโซเวียตออกแบบโดย Melnikov ทำให้ความปั่นป่วนที่ดี เนื่องจากกว่าจะได้รับการพิจารณาเป็นก้าวสำคัญในการพัฒนาของสถาปัตยกรรมการจัดนิทรรศการที่ทันสมัย. Melnikov ตัวเองภายใต้การดูแลขั้นตอนของการดำเนินโครงการของเขา ในขณะที่โลกได้รับการยอมรับต้นแบบเขาในเวลานั้นได้รับมอบหมาย 2 โครงการแรก - เพื่อให้โครงการสำหรับตำแหน่งที่จอดรถสำหรับตัวเลขการเติบโตของยานพาหนะในปารีสและครั้งที่สอง - การออกแบบที่จอดรถตามข้อกำหนด Melnikov เสนอที่จะวางลานจอดรถด้านบนสะพานข้ามแม่น้ำแซนในเขตพื้นที่ที่สร้างขึ้นหนาแน่นในใจกลางกรุงปารีส นี่เป็นหนึ่งในโครงการครั้งแรกในโลกของการแบ่งเขตพื้นที่ตามแนวตั้งของเมืองในสถาปัตยกรรมโลก โครงการที่สอง, ที่จอดรถได้รับการออกแบบเป็นอาคารหลายชั้นลูกบาศก์เกือบมีระบบที่ซับซ้อนของทางลาดด้านใน. หลังจากที่เขากลับไปมอสโก Melnikov ยังคงพัฒนาโครงการสำหรับโรงรถ ในปี 1926 เขาสร้างที่จอดรถของเขาโดยใช้ระบบ "โดยตรงไหล" ของตำแหน่งรถยนต์ หลังจากนั้นเขาสร้างโรงรถสี่มากขึ้นสำหรับรถบรรทุกและรถยนต์. บ้านสร้างโดย Melnikov สำหรับครอบครัวของเขาในรูปแบบก้าวของชีวิตของเขาอีก เป็นเวลากว่าสิบปีในขณะนี้อาคารหลังนี้ได้ดึงดูดให้ Krivoarbatsky เลนในมอสโกหลายคนที่มีความสนใจในสถาปัตยกรรมสมัยใหม่. ใน 1927 - 1929 คอนสแตนติประสบการขึ้นของความคิดสร้างสรรค์และความพยายามที่เจ็ดการออกแบบโครงการให้กับสโมสรของคนงาน ทั้งหมดของพวกเขามีความแตกต่างกันมากในรูปทรงขนาดและการแสดงศิลปะ หกของพวกเขาถูกนำมาใช้ - หนึ่งใน Likino-Dulyovo และห้าในมอสโก:. Rusakov คลับแรงงาน KAUCHUK โรงงานคลับโรงงาน Frunze คลับ Burevestnik คลับโรงงานและ Svoboda โรงงานคลับต้นความนิยม1920-s เห็นที่ดีของสัญลักษณ์ที่โรแมนติก แนวโน้มสถาปัตยกรรมใหม่ สาวกทดลองกับองค์ประกอบแบบไดนามิก Melnikov ยังมีส่วนร่วมในรูปแบบ แต่เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่สนใจในวิธีการในการแสดงออกที่ชัดเจนของคุณสมบัติแบบไดนามิก แต่ยังอยู่ในโอกาสของการเคลื่อนไหวที่แท้จริงขององค์ประกอบการก่อสร้าง ครั้งแรกที่เขาได้รับการฝึกฝนมันในโครงการของเลนินกราดปราฟ โครงการที่สองของเขาถูกประภาคารที่ทุ่มเทให้กับคริสโคลัมบัสสำหรับการแข่งขันที่จัดขึ้นในปี 1929 การออกแบบอนุสาวรีย์ Melnikov ตัวแทนของประภาคารเป็นอย่างมากการก่อสร้างประกอบด้วยสองกรวยเชื่อมต่อที่ด้านบน กรวยที่ถูกตัดเกือบหนึ่งในสามของความสูงของพวกเขาและหนึ่งบนถูกหมุนไปตามลมด้วยความช่วยเหลือของปีกสามเหลี่ยมขนาดใหญ่ ปีกเป็นภาพวาดสีที่แตกต่างกัน (สีแดงและสีดำ) และการเคลื่อนไหวของพวกเขาเปลี่ยนลักษณะสีของอนุสาวรีย์ทั้ง. "รักของฉันเซอร์ - สมาชิกของทีมงานผู้เชี่ยวชาญในการแข่งขันสำหรับอนุสาวรีย์โคลัมบัสที่เขียนถึง Melnikov - ฉันต้องการที่จะ บอกคุณได้ว่าโครงการที่ทันสมัยและสร้างแรงบันดาลใจของคุณดึงดูดความสนใจมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ที่นิทรรศการในกรุงมาดริด แต่คณะลูกขุนเชื่อว่ามันจะมีความเสี่ยงมากเกินไปที่จะให้รางวัลกับราคาครั้งแรก. โครงการสาม Melnikov ของที่สร้างขึ้นด้วยความคิดของการเคลื่อนไหวของปริมาณที่แท้จริงในองค์ประกอบสถาปัตยกรรมทั่วไปเป็นโครงการการแข่งขันของ MOSPS โรงละครมอสโก. "สำหรับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกของฉาก ของการแสดงละคร - ความเห็น Melnikov ในโครงการของเขาในปี 1931 ในคำชี้แจงของเขา - เช่นเดียวกับความหลากหลายของฉากเหล่านั้นมากขึ้นผมออกแบบขั้นตอนที่มีการหมุนแนวนอนเวทีกับอุปกรณ์น้ำและสระว่ายน้ำ ... ดังนั้นเราจึงได้รับที่ดี ความหลากหลายของการกระทำละครเปลี่ยนฉากแบบไดนามิกแทนฉากหนึ่งกับคนอื่น ๆ ที่จะสร้างความประทับใจผลบนขอบไม่จริง ... "ในปีค.ศ. 1933 Mossovet ก่อตั้งการประชุมเชิงปฏิบัติการสถาปัตยกรรม - มีการประชุมเชิงปฏิบัติการการออกแบบสิบและสิบการประชุมเชิงปฏิบัติการการวางแผน เกือบทั้งหมดสถาปนิกโซเวียตที่สำคัญที่มีส่วนเกี่ยวข้องเข้ามาในการจัดการของการฝึกอบรมเหล่านี้ Melnikov เป็นผู้นำของเจ็ด Mossovet สถาปัตยกรรมการวางแผนการประชุมเชิงปฏิบัติการ. ในปี 1938 การประชุมเชิงปฏิบัติการที่ถูกปิด แต่พวกเขาดำเนินการหลายโครงการมูลค่าการกล่าวขวัญ เหล่านี้เป็นโครงการเพื่อการพัฒนา Kotelnicheskaya และเขื่อน Goncharnaya อู่รถ Inturist และ Gosplan อู่รถ (ทั้งได้ตระหนักถึง) บ้านอพาร์ทเม้นสำหรับ Izvestia พนักงานหนังสือพิมพ์แรงงานและวัฒนธรรมวังในทาชเคนต์พาวิลเลี่ยนของสหภาพโซเวียตที่ 1937 โลก นิทรรศการในกรุงปารีสและอาคารที่มีชื่อเสียง Narkomtyazhprom. ในปี ค.ศ. 1933 การจัดนิทรรศการที่อุทิศให้กับ Meknikov ถูกจัดขึ้นในมิลานภายใต้กรอบที่มีชื่อเสียง Triennale มัณฑนศิลป์และสถาปัตยกรรม มีเพียง 11 สถาปนิกที่มีชื่อเสียงของโลกมีส่วนร่วมในการจัดนิทรรศการนี้และ Melnikov เป็นเพียงคนเดียวที่รัสเซียจะได้รับเชิญ ขณะนี้เขาเป็นที่คาดกันอย่างมากในประเทศตะวันตกและในสหภาพโซเวียตเขาจมลงในการให้อภัย เขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปจัดแสดงนิทรรศการของตัวเองในอิตาลีและในสหภาพโซเวียตเขากำลังทุกข์ทรมานจากความเข้าใจผิด. ที่มีคุณภาพที่สำคัญที่สุดของงานสถาปัตยกรรมใด ๆ สำหรับ Melnikov ประกอบในการสร้างสรรค์ศิลปะ มันเป็นธรรมชาติสำหรับเขาที่จะคิดว่าถ้าเป็นสถาปนิกได้ทำงานในโครงการใหม่นั่นหมายความว่าเขาได้รับการสร้างงานใหม่ของศิลปะและเฉพาะในกรณีนี้เขาจะได้รับการพิจารณาผู้เขียนของงานนี้ เขาก็ไม่เข้าใจว่ามันเป็นไปได้ที่จะสร้างโครงการใหม่โดยใช้ความคิดที่ได้รับการแนะนำโดยก่อนที่คนอื่น. วิธีการทางศิลปะของเขาไม่ได้อันเดอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คอนสแตนติน melnikov ( 1890 – 1974 ) เป็นจิตรกรและสถาปนิกที่มีชื่อเสียง , ศาสตราจารย์ , หนึ่งในผู้นำของเปรี้ยวจี๊ด - การเคลื่อนไหวในมอสโก

คอนสแตนติ . melnikov เกิดสิงหาคม 3 , 890 ในเขตชานเมืองของมอสโกใน petvosko razumovskii ตำบล ลุงผม melnikov ใครเป็นโฟร์แมนที่โรงเรียนเกษตรมีห้าคน สถาปนิกในอนาคตเป็นลูกที่สี่ในครอบครัว

หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนในปี 1903 ที่ซึ่งเขาได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน คอนสแตนติน เริ่มการศึกษาที่จิตรกรรมไอคอนสตูดิโอใน mariina roscha . แต่ในไม่ช้า เขาก็เริ่มที่จะคิดถึงครอบครัวของเขา และกลับไปบ้าน ไม่เคย กลับเข้าสตูดิโออีกครั้ง

อีกไม่นานชีวิตของเด็กชายเปลี่ยนไปอย่างมาก โอกาสเจอกับ วลาดิเมียร์ เอ็มร้อย ที่เป็นวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียง และยังเป็นเจ้าของร่วมของโวลต์บริษัท zalesski โวลต์แชปลินและเปิดโอกาสใหม่สำหรับอาจารย์ในอนาคต melnikov ได้งาน และในวันแรกของแชปลินขอให้เขาวาดรูป . หลังจากที่เห็นภาพวาดของคอนสแตนติน เขาถามเด็กว่า เขาต้องการที่จะยังคงการศึกษาของเขา

" ฉันก็ไม่สามารถพูดอะไร " กล่าวว่า melnikov หลังจากนั้น ผมยืนนิ่งมองพื้นมันเป็นวันทองของชีวิตของฉัน . "

ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1905 คอนสแตนติน ทำเก่งดีทั้งหมด เบื้องต้นการสอบและได้รับการยอมรับในแผนกการศึกษาของมอสโกโรงเรียนจิตรกรรม ประติมากรรม และสถาปัตยกรรม melnikov เรียนอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 12 ปี ก่อนจบหลักสูตรการศึกษาทั่วไป ( 1910 ) , ศิลปะ ( 1914 ) และสิ่งก่อสร้าง ( 1917 )ผ่านปีเหล่านี้ทั้งหมดของแชปลินสนับสนุนสถาปนิกหนุ่ม

เมื่อ 1925 melnikov ออกแบบศาลาโซเวียตที่ปารีสนิทรรศการศิลปะตกแต่งและอุตสาหกรรมสมัยใหม่ วลาดิเมียร์ แชปลินเขียนเพื่อสถาปนิก : " ผมดีใจที่โชคดีที่สังเกตเห็นเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ในเด็กผู้ชายผอม "

เมื่อ melnikov กำลังศึกษาอยู่ที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ประเพณีต่างๆกำลังได้รับความนิยมมากในสถาปัตยกรรมของรัสเซีย นักเรียนพอใจกับผลงาน โดยผู้นำของขบวนการนี้ ผม zholtovsky ฉัน fomin และ V . shchuko . ในฐานะรุ่นพี่และในช่วงหลายปีหลังแรก melnikov เรียนจบมาจาก zholtovsky เขาเอาส่วนหนึ่งในการสนทนาที่อาจารย์พูดถึงสถาปัตยกรรมเป็นรูปแบบล่าสุดของศิลปะหลังจากนั้น คอนสแตนติน มีความทรงจำอันอบอุ่นมากเกี่ยวกับการอภิปรายเหล่านี้ วิทยานิพนธ์การศึกษาของเขาและทำงานอิสระแรกทำในประเพณีต่างๆ . โครงการโรงงานรถยนต์ โมก็ทำในลักษณะนี้

แต่แล้วในช่วงต้น 1920-s melnikov เริ่มที่จะมองหาวิธีใหม่ในศิลปะของเขา ปฏิเสธ และ stylization ลุงบุญมีระลึกชาติได้รับในระหว่างปีของการศึกษาตอนนั้นสถาปัตยกรรมใหม่ถูกสร้างขึ้น

ในช่วงเวลาที่ยากลำบากในโซเวียตรัสเซีย melnikov การทำงานของ innovatory น่าแปลกใจสำหรับใครหลายคน พวกเขาไม่ได้อยู่ในใด ๆ ศิลปะ ประเพณี หรือการเคลื่อนไหว พวกเขายอมรับกับความสุขโดยบางคน และไม่เข้าใจ หรือแม้แต่ปฏิเสธโดยคนอื่น ๆ โครงการดังกล่าว melnikov เป็นหน่วยพาร์ทเมนต์ " จัง "makhorka วังศาลาและแรงงานถูก contrastingly แตกต่างจากงานอื่น ๆสถาปัตยกรรมของช่วงเวลานี้เนื่องจากมีรูปแบบและสไตล์

ทั้งสามงานทำเครื่องหมายความสำเร็จของสถาปนิกหนุ่มที่มีพรสวรรค์ และดึงดูดความสนใจของสังคมสถาปัตยกรรม เพราะกว่าทุก melnikov งานเป็นนวัตกรรมในโซลูชั่นของสถาปัตยกรรม

การแข่งขันโครงการของมอสโกสำนักงานหนังสือพิมพ์ปราฟดาเลนินกราด ( 1924 ) เป็นตัวอย่างที่ดี มันเป็นเล็ก ๆห้าตึก พร้อมก่อสร้างอาคารสูง , และสี่บนพื้นก็หมุนรอบแกนแนวตั้งทั่วไปอย่างเป็นอิสระของแต่ละอื่น ๆ

ใน 1924 melnikov ยังชนะการแข่งขันสำหรับโลงหินของสุสานเลนินโลงหินที่ออกแบบโดย melnikov มีรูปแบบทางเรขาคณิตที่ไม่ปกติ

" ความคิดทางสถาปัตยกรรมของโครงการของฉัน - ( อธิบายในภายหลัง , - ) ใน 4 เหลี่ยมเพชรขยายพีระมิดตัดกับสองพื้นผิวที่เอียงในทิศทางที่ตรงข้ามในรูปแบบโดยจุดตัดเส้นทแยงมุม ) ตาย ทำให้ผิวกระจกด้านบนออกมาเป็นธรรมชาติที่แข็งแกร่งต่อผลกระทบใด ๆ .การพัฒนาการคิดกำจัดความจำเป็นกรอบข้อต่อของโลงหินด้วยโลหะ เรามีคริสตัลแสงดาวเล่นของทรงกลมสีด้านใน

โลงหินออกแบบตามเล็กน้อย เปลี่ยน melnikov โครงการก่อสร้างในสุสานไม้ และต่อมาเมื่อมันถูกเก็บรักษาไว้และใช้ในหินสุสาน จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สอง

มันอยู่ใน 1925 ว่าสถาปัตยกรรมโซเวียตเป็นครั้งแรกที่แสดงในเวทีระหว่างประเทศ ที่งานแสดงที่ปารีสความเป็นสากล des Arts D é coratifs et industriels modernes โซเวียตศาลาออกแบบโดย melnikov ได้กวนดี ตั้งแต่ที่ได้รับถือว่าเป็นก้าวสำคัญในการพัฒนาสถาปัตยกรรมนิทรรศการสมัยใหม่

melnikov ตัวเองดูแลกระบวนการของโครงการของเขา เป็นโลกที่รู้จักอาจารย์เขาเวลาที่ได้รับมอบหมาย 2 โครงการแรกที่จะทำให้โครงการเพื่อติดตั้งที่จอดรถสำหรับตัวเลขการเติบโตของยานพาหนะในปารีสและ–ที่สองออกแบบโรงรถตามข้อกําหนด