Robiola is an Italian soft-ripened

Robiola is an Italian soft-ripened cheese of the Stracchino family. It is from the Langhe region and made with varying proportions of cow’s, goat’s milk and sheep milk. One theory is that the cheese gets its name from the town of Robbio in the province of Pavia; another that the name comes from the word rubeole (ruddy) because of the color of the seasoned rind.

Varieties of Robiola are produced across Piedmont from the provinces of Cuneo, Asti and Alessandria and into Lombardy. It is one of the specialties of the Aosta Valley.[1] The taste and appearance of Robiola varies depending upon where it was produced. Robiola di Roccaverano DOP / DOC has no rind and a slightly straw-yellow coloring with a sweet, yielding taste. Robiola Lombardia has a thin, milky-white to pink rind and tends to be shaped like small rolls. The cream-colored cheese underneath its bloomy rind has a smooth, full, tangy and mildly sour flavor, likely due to the high (52%) fat content. Its rind can be cut away, but is mild with no ammonia and adds a subtle crunch to the cheese. Robiola from the Piedmont region is a fresh cheese, and is usually eaten on its own, or with a little honey.

The cheese has a long history that is sometimes traced back to the Celto-Ligurian farmers of the Alta Langa: the virtues of a cheese from Ceba (today Ceva) were extolled by the first-century Pliny the Elder in his Natural History, but any identification of that cheese with the Robiola of today must be speculative. However, in his Summa Lacticiniorum, the fifteenth-century dairy produce expert Pantaleone da Confienza did describe the manufacture, and praise the quality, of a cheese with this name.

Robiola is generally served as a table cheese, either alone or with oil, salt and pepper. It must be stored properly after being purchased, and will keep fresh for up to one month. Its tangy taste is attributable to being infused with the wild herbs on which the animals pasture. Robiola can also be used in cooking including famous Piemonte dishes such as "risotto robiola" and "aglio robiola spaghetti" and other dishes. Special care should be exercised in properly storing the cheese (do not wrap in plastic, as the cheese can "choke" and spoil). Best stored refrigerated unwrapped in its crust, or wrapped in paper. Best used within a week of purchase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Robiola จะเป็นอิตาลีสุกนุ่มชีของครอบครัว Stracchino มันมาจากภูมิภาค Langhe และทำ ด้วยสัดส่วนต่าง ๆ ของวัว นมของแพะและแกะนม ทฤษฎีหนึ่งไม่ว่า ชีได้รับชื่อจากเมือง Robbio ในจังหวัด Pavia อีกที่ชื่อมาจาก rubeole คำ (เป็ด) เนื่องจากสีของแคบเก๋าพันธุ์ Robiola มีผลิตข้าม Piedmont จากจังหวัด Cuneo แอสตี และ Alessandria และ ในลอมบาร์ดี เป็นหนึ่งในอาหารของหุบเขาสตา[1] รสชาติและหน้าตาของ Robiola ไปจนขึ้นที่ถูกผลิต Robiola ดี Roccaverano รับเอกสารมีไม่แคบและมีสีเหลืองฟางเล็กน้อยกับหวาน ผลผลิตรสชาติ Robiola Lombardia มีแบบบาง น้ำนมขาวแคบสีชมพู และมีแนวโน้มที่จะมีรูปร่างคล้ายม้วนเล็ก ชีหยาบใต้แคบของ bloomy แบบเรียบ เต็ม แทงจี้ และ mildly เปรี้ยวรส อาจเนื่องจากสูง (52%) ไขมันได้ แคบความสามารถตัด แต่จะไม่รุนแรงกับแอมโมเนียไม่ และเพิ่มวิกฤติด้านละเอียดชี Robiola จากภูมิภาค Piedmont เป็นชีสด และมักจะกินตัวเอง หรือ น้ำผึ้งเล็กน้อยชีสมีมานานซึ่งบางครั้งติดตามกลับไปเกษตรกร Celto Ligurian ของ Langa อัลต้า: คุณค่าของชีจาก Ceba (วันนี้เซวา) ถูก extolled โดย Pliny ศตวรรษแรกพี่ในประวัติของเขา แต่มีการระบุว่า ชีกับ Robiola วันนี้ต้องเก็งกำไร อย่างไรก็ตาม ในเขา Summa Lacticiniorum ผู้เชี่ยวชาญนมสิบห้าศตวรรษ Pantaleone ดา Confienza ได้อธิบายการผลิต และสรรเสริญคุณภาพ ชีชื่อนี้โดยทั่วไปมีการให้บริการ Robiola เป็นตาราง ชีคนเดียว หรือ กับ น้ำมัน เกลือและพริกไทย มันต้องเก็บอย่างถูกต้องหลังจากที่ซื้อ และจะทำให้สดถึงหนึ่งเดือน มีรสชาติแทงจี้เป็นการผสมผสานสมุนไพรป่าสัตว์ทุ่งหญ้ารวม นอกจากนี้ยังสามารถใช้ Robiola ในการปรุงอาหารรวมทั้งอาหาร Piemonte มีชื่อเสียงเช่น "robiola รีซอตโต้" และ "สปาเก็ตตี้ robiola aglio กุ้ง" และอาหารอื่น ๆ ดูแลเป็นพิเศษควรจะใช้ในการเก็บชีอย่างถูกต้อง (ไม่ตัดในพลาสติก ชีสามารถ "หายใจติดขัด" และเสีย) ส่วนเก็บรเออร์ unwrapped ในเปลือกของ หรือตัดกระดาษ ส่วนการภายในสัปดาห์ของการซื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Robiola เป็นอิตาเลียนชีสนุ่มสุกของครอบครัว Stracchino มันมาจากภูมิภาค Langhe และทำด้วยสัดส่วนที่แตกต่างกันของวัวนมแพะและนมแกะ ทฤษฎีหนึ่งก็คือว่าชีสได้รับชื่อจากเมือง Robbio ในจังหวัดเวีย; อีกชนิดหนึ่งที่ชื่อมาจากคำrubéole (แดง) เพราะสีของเปลือกเก๋า. พันธุ์ของ Robiola มีการผลิตทั่ว Piedmont จากจังหวัดของคูเนโอ, Asti และอเลสและเข้าไปในแคว้นลอมบาร์เดีย มันเป็นหนึ่งในความพิเศษของวัล. [1] รสชาติและลักษณะของ Robiola แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับการที่มันถูกผลิต Robiola ดิ Roccaverano DOP / DOC ไม่มีเปลือกและสีเล็กน้อยฟางสีเหลืองกับหวานยอมรสชาติ Robiola Lombardia มีบางนมขาวเปลือกสีชมพูและมีแนวโน้มที่จะมีรูปร่างเหมือนม้วนขนาดเล็ก ครีมชีสสีภายใต้เปลือก bloomy ที่มีเรียบเต็มเปรี้ยวและรสเปรี้ยวอย่างอ่อนโยนน่าจะเกิดจากที่สูง (52%) ปริมาณไขมัน เปลือกของมันสามารถตัดออกไป แต่ไม่รุนแรงกับแอมโมเนียไม่มีและเพิ่มกระทืบบอบบางชีส Robiola จากภูมิภาค Piedmont เป็นชีสสดและมักจะกินได้ด้วยตัวเองหรือกับน้ำผึ้งเล็กน้อย. ชีสมีประวัติศาสตร์อันยาวนานที่มีการตรวจสอบบางครั้งกลับไปที่เกษตรกร Celto-ลิกูเรียนของ Alta Langa: คุณธรรมของ ชีสจาก Ceba (วันนี้ Ceva) ได้รับการยกย่องโดยในศตวรรษแรกเฒ่าพลิในประวัติศาสตร์ธรรมชาติของเขา แต่การระบุใด ๆ ของชีสกับ Robiola ของวันนี้ว่าจะต้องมีการเก็งกำไร อย่างไรก็ตามในฟิลด์ Lacticiniorum เขานมศตวรรษที่สิบห้าผลิตผู้เชี่ยวชาญ Pantaleone ดา Confienza ได้อธิบายถึงการผลิตและสรรเสริญคุณภาพของชีสที่มีชื่อนี้. Robiola เสิร์ฟโดยทั่วไปเป็นชีสตารางทั้งคนเดียวหรือกับน้ำมันเกลือ และพริกไทย มันจะต้องถูกเก็บไว้อย่างถูกต้องหลังจากที่ถูกซื้อมาและจะให้สดได้นานถึงหนึ่งเดือน รสชาติเปรี้ยวของมันคือส่วนที่ได้รับการผสมกับสมุนไพรป่าที่สัตว์เลี้ยง Robiola นอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้ในการปรุงอาหารรวมทั้งอาหารที่มีชื่อเสียง Piemonte เช่น "ริซอตโต้ robiola" และ "Aglio robiola ปาเก็ตตี้" และอาหารอื่น ๆ การดูแลเป็นพิเศษควรจะใช้อย่างถูกต้องในการจัดเก็บชีส (ไม่ห่อในพลาสติกเช่นชีสสามารถ "สำลัก" และการทำลาย) เก็บไว้ที่ดีที่สุดแช่เย็นห่อในเปลือกของตนหรือห่อด้วยกระดาษ ใช้ดีที่สุดภายในหนึ่งสัปดาห์ของการซื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

robiola เป็นอิตาเลียนชีสนุ่มสุกของครอบครัว stracchino . มันมาจากลังเก้ ภูมิภาค และทำให้แตกต่างกับสัดส่วนของวัว นมแพะและนมแกะ ทฤษฎีหนึ่งก็คือชีสที่ได้รับชื่อจากเมืองของร็อบบีโอ้ในจังหวัดโล ส่วนอีกคนที่ชื่อมาจากคำว่า rubeole ( แดง ) เพราะสีของเปลือกเก๋า .

พันธุ์ของ robiola ผลิตทั่ว Piedmont จากจังหวัดคูเนโอค้า Alessandria ใน Lombardy , และ . มันเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญของแคว้นลิกูเรีย [ 1 ] รสชาติและลักษณะของ robiola แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับที่ถูกผลิต robiola di roccaverano DOP / หมอไม่มีเปลือกและสีเล็กน้อยฟางสีเหลือง มีหวาน ผักที่มีรสชาติ robiola ลอมบาร์เดียที่มีบางน้ำนมสีขาว เปลือกสีชมพู และมีแนวโน้มที่จะมีรูปร่างเหมือนก้อนเล็ก ครีมชีสเปลือกสีอยู่ข้างใต้ของ Bloomy ได้เนียนเต็มอัมพิลและรสชาติเปรี้ยวเล็กน้อย ทั้งนี้เนื่องจากการสูง ( 52 ) ปริมาณไขมัน ของเปลือกสามารถตัดทิ้ง แต่จะไม่รุนแรงไม่มีแอมโมเนียและเพิ่มกระทืบลึกซึ้งกับชีส robiola จากตีนเขา เขต เป็นชีสสด และมักจะกินอะไรในตัวเองหรือกับน้ำผึ้งเล็กน้อย

ชีสมีประวัติศาสตร์อันยาวนานที่บางครั้งตรวจสอบกลับไป celto ลิกูเรียนเกษตรกรของอัล langa : คุณธรรมของเนยแข็งจาก ceba ( วันนี้ CEVA ) ถูกยกย่องโดยศตวรรษแรกพลินิผู้อาวุโสในประวัติศาสตร์ธรรมชาติของเขา แต่ตัวชีสกับ robiola ของ วันนี้ต้องเก็ง อย่างไรก็ตาม ใน summa lacticiniorum ของเขา ,ศตวรรษที่สิบห้านมผลิตผู้เชี่ยวชาญ pantaleone ดา confienza ทำอธิบายการผลิตและสรรเสริญคุณภาพของชีส กับชื่อนี้

robiola โดยทั่วไปทำหน้าที่เป็นโต๊ะชีสทั้งคนเดียวหรือกับน้ำมัน , เกลือและพริกไทย มันต้องถูกเก็บไว้อย่างถูกต้องหลังจากการซื้อ และจะให้สดได้นานถึง 1 เดือนมันเป็นรสเผ็ดจากการผสมกับสมุนไพรป่าที่สัตว์อาหาร robiola ยังสามารถใช้ในการประกอบอาหาร รวมทั้งอาหาร Piemonte ที่มีชื่อเสียงเช่น " ริซอตโต้ robiola " และ " Aglio robiola สปาเก็ตตี้ " และอาหารอื่น ๆ ดูแลพิเศษควรจะใช้อย่างถูกต้อง เก็บชีส ( ไม่ได้ห่อในพลาสติก เช่น ชีสจะ " สำลัก " และเสีย )ที่ดีที่สุดเก็บไว้ตู้เย็นห่อในเปลือกของมัน หรือห่อด้วยกระดาษ ดีที่สุดที่ใช้ภายในสัปดาห์ของการซื้อ .