AE was determined by the pulse-chas

AE was determined by the pulse-chase radiolabeled feeding technique (Wang and Fisher, 1999). There were five replicate individuals for each bivalve in each treatment. An individual bivalve was placed in a polypropylene beaker containing 1 l of filtered seawater. Radiolabeled sediment was added at a density of 1.5 mg (dry weight) l21 to avoid pseudofeces production by the bivalves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

AE ที่ถูกกำหนด โดยชีพจรเชส radiolabeled อาหารเทคนิค (วังและฟิชเชอร์ 1999) มีบุคคล 5 replicate สำหรับแต่ละ bivalve ในแต่ละทรีทเม้นต์ Bivalve แต่ละตัวถูกวางในบีกเกอร์ polypropylene ที่ประกอบด้วยน้ำทะเลกรองแล้ว 1 ลิตร มีเพิ่มตะกอน radiolabeled ที่ความหนาแน่นของ l21 1.5 มิลลิกรัม (น้ำหนักแห้ง) เพื่อหลีกเลี่ยงการ pseudofeces ผลิต โดย bivalves

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

AE ถูกกำหนดโดยการเต้นของชีพจรไล่เทคนิคการให้อาหาร radiolabeled (ที่วังและฟิชเชอร์, 1999) มีห้าคนซ้ำสำหรับแต่ละหอยในการรักษาแต่ละ หอยแต่ละคนอยู่ในบีกเกอร์โพรพิลีนที่มี 1 ลิตรของน้ำทะเลที่ผ่านการกรอง ตะกอน radiolabeled ถูกเพิ่มเข้ามาในอัตราความหนาแน่น 1.5 มิลลิกรัม (น้ำหนักแห้ง) L21 เพื่อหลีกเลี่ยงการ pseudofeces ผลิตจากหอยสองฝา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ โดยการวัดชีพจรไล่ radiolabeled เทคนิคการให้นม ( วังและฟิชเชอร์ , 1999 ) มีห้าเลียนแบบบุคคลแต่ละที่มีในการรักษาแต่ละ เป็นบุคคล ที่มีอยู่ในบีกเกอร์ที่มีโพรพิลีน 1 ลิตรของน้ำกรอง radiolabeled ตะกอนถูกเพิ่มในอัตราความหนาแน่น 1.5 มิลลิกรัม ( น้ำหนักแห้ง ) l21 เพื่อหลีกเลี่ยงการผลิต pseudofeces โดยน้ำ .