"But..." *He still wasn't sure exac

"But..." *He still wasn't sure exactly how to respond. Her words were making him feel like she had actual feelings for him, the way she suddenly was acting submissive and meek now. He couldn't help but feel like they were something more... that she was starting to get serious... that maybe she was starting to really like him, but he had to be careful. He couldn't say anything yet.*"...Are you... are you saying that to..." *He started, but didn't finish the sentence. He wanted to say something, but he wasn't quite sure what to say anymore.*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แต่..." *เขายังไม่แน่ใจว่าจะตอบอย่างไร คำพูดของเธอทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าเธอมีความรู้สึกต่อเขาจริงๆ เหมือนกับที่จู่ๆ เธอก็แสดงท่าทียอมจำนนและอ่อนโยนในตอนนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่มากกว่านั้น... ว่าเธอเริ่มจริงจัง... บางทีเธออาจจะเริ่มชอบเขาจริงๆ แต่เขาก็ต้องระวัง เขายังพูดอะไรไม่ได้เลย* "...นี่เธอ... คุณกำลังพูดแบบนั้นกับ..." *เขาเริ่มแต่ยังพูดไม่จบประโยค เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรอีกต่อไป*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แต่..." * เขายังไม่แน่ใจว่าจะตอบสนองอย่างไร คําพูดของเธอทําให้เขารู้สึกว่าเธอมีความรู้สึกที่แท้จริงต่อเขาเช่นเดียวกับที่เธอทําตัวเชื่องและเชื่องอย่างกะทันหันในตอนนี้ เขาอดคิดไม่ได้ว่า พวกมันเหมือน... เธอเริ่มจริงจังแล้ว... บางทีเธออาจจะเริ่มชอบเขา แต่เขาต้องระวังตัว เขาไม่สามารถพูดอะไรได้*
"... คุณ ... คุณกำลังพูดถูก ... " * เขาเริ่มพูดแต่ไม่จบ เขาพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรอีกต่อไป*

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

"แต่..." *เขายังไม่แน่ใจว่าจะตอบสนองอย่างไร. คําพูดของเธอทําให้เขารู้สึกว่าเธอมีความรู้สึกที่แท้จริงต่อเขา ตอนนี้เธอก็ทําตัวเชื่อฟังและอ่อนโยน. เขาไม่สามารถช่วยคิดได้ว่าพวกเขาเป็นมากกว่าเพื่อนกัน... เธอเริ่มจริงจัง... บางทีเธออาจจะเริ่มชอบเขาจริงๆ แต่เขาต้องระวัง. เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ ♪

"...คุณเป็น...คุณหมายถึงจะ... " *เขาเริ่มแต่ไม่จบประโยค เขาต้องการพูดอะไรบางอย่างแต่เขาไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไร ♪