When I eventually woke up, my assau

When I eventually woke up, my assault had ended and the cavern had emptied of the ant creatures. I moaned, my whole body sore. The agonizing pain was centered on my pussy and ass, which felt like they were on fire. I could feel stickiness that I knew must be cum probably mixed with my blood, slowly draining out of my ass and pussy, oozing down the crack of my butt and my thighs. My back and neck were also throbbing in pain, presumably from the forced position I was. My jaw ached from the gag shoved in my mouth. Looking at the girls strapped into the stockades in front me, I could see what I imagine my own backside looked like: gaping assholes, swollen red sexes, and a white slime coating their asses and thighs. I could hear some of them crying softly. Perhaps from the same soreness I felt, but also probably because, like for me, their new reality was setting in. We were trapped on an alien planet. Wherever it was, it was outside of humanity's known universe. There would be no rescue. We would never see our families or friends again. This was our life now, and it appeared to be unimaginably horrifying.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อในที่สุดตื่นขึ้น โจมตีของฉันสิ้นสุดลง และถ้ำที่มีว่างเปล่าของสิ่งมีชีวิตมด ฉัน moaned เจ็บทั้งร่างกายของฉัน อาการปวดเจ็บที่แปลกในหีและตูด ซึ่งเหมือนจะถูกไฟไหม้ฉัน ฉันสามารถรู้สึก stickiness ที่ผมรู้ว่าต้องมีน้ำกามคงผสมกับเลือดของฉัน ระบายช้าฉันตูดและหี oozing ลงแตกฉันก้นและต้นขาของฉัน หลังและคอของฉันได้กระเพื่อมในความเจ็บปวด สันนิษฐานจากตำแหน่งบังคับผม ขากรรไกรของฉัน ached จากปิดปาก shoved ในปากของฉัน มองหญิง strapped ใน stockades หน้าฉัน ได้เห็นสิ่งที่ผมจินตนาการด้านหลังของตัวเองเหมือน: gaping assholes เพศบวมแดง และน้ำเมือกสีขาวเคลือบการประเมินและต้นขา ได้ยินของพวกเขาร้องไห้เบา ๆ ได้ บางทีจากเจ็บเหมือน ผมรู้สึก แต่ยังคงเนื่องจาก เช่นฉัน ความจริงของพวกเขาใหม่ตั้งในการ เราได้ติดอยู่บนตัวดาวเคราะห์คนต่างด้าว ทุกที่มันเป็น มันเป็นภายนอกของมนุษย์รู้จักจักรวาล จะไม่ช่วยเหลือ เราจะไม่เคยเห็นครอบครัวหรือเพื่อนของเราอีกครั้ง นี่คือชีวิตของเราตอนนี้ และปรากฏให้เห็น unimaginably

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในที่สุดโจมตีของฉันได้สิ้นสุดลงและถ้ำได้อบของสัตว์มด ผมครางเจ็บร่างกายของฉันทั้ง ความเจ็บปวดทรมานเป็นศูนย์กลางในหีและตูดของฉันซึ่งรู้สึกเหมือนพวกเขาอยู่บนกองไฟ ฉันรู้สึกว่าเหนียวที่ผมรู้ว่าจะต้องเป็นสุดยอดอาจผสมกับเลือดของฉันช้าการระบายน้ำออกจากตูดและหีของฉัน, oozing ลงรอยแตกของก้นและต้นขาของฉัน หลังและคอของฉันก็สั่นด้วยความเจ็บปวดสันนิษฐานจากตำแหน่งบังคับให้ผมเป็น กรามของฉันปวดจากปิดปากยัดในปากของฉัน มองไปที่สาว strapped เป็นรั้วด้านหน้าฉันฉันจะได้เห็นสิ่งที่ผมคิดว่าด้านหลังของตัวเองดูเหมือน: assholes เหวอะเพศบวมแดงและเมือกสีขาวเคลือบลาและต้นขาของพวกเขา ผมได้ยินบางคนร้องไห้เบา ๆ บางทีอาจจะมาจากความรุนแรงเดียวกันผมก็รู้สึก แต่ยังอาจเป็นเพราะเช่นสำหรับฉันความเป็นจริงใหม่ของพวกเขาได้รับการตั้งค่าใน. เรากำลังติดอยู่บนโลกมนุษย์ต่างดาว ที่ใดก็ตามที่มันเป็นมันเป็นด้านนอกของความเป็นมนุษย์ของจักรวาลที่รู้จักกัน ก็จะไม่มีการช่วยเหลือ เราจะไม่เคยเห็นครอบครัวหรือเพื่อนของเราอีกครั้ง นี่คือชีวิตของเราตอนนี้และมันดูเหมือนจะน่ากลัวอย่างเหลือล​​้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันในที่สุดก็ตื่น ทำร้ายร่างกายของฉันสิ้นสุดและถ้ำได้ทิ้งของมดเป็นสิ่งมีชีวิต ฉันคราง ร่างกายของผมเจ็บ ความเจ็บปวด ทนทุกข์ทรมานอยู่กึ่งกลางในหีและตูด ซึ่งรู้สึกเหมือนถูกไฟไหม้ ผมรู้สึกได้ถึงความเหนียวที่ผมรู้จักต้องหลั่ง อาจจะผสมกับเลือดของฉัน ค่อย ๆระบายออกมาจากก้น และหีไหลลงร่องก้นและต้นขาของฉันหลังและคอ นอกจากนี้ยังทำให้เจ็บปวด สันนิษฐานจากบังคับตำแหน่งฉัน ขากรรไกรของฉันเจ็บปวดจากแก๊ก ยัดใส่ปาก มองสาวๆอยู่ในที่คุมขังในด้านหน้า ผมเห็นสิ่งที่ผมจินตนาการหลังของตัวเองเหมือนก้นบวมแดง : หาวนอน , เพศ และเมือกสีขาวเคลือบของก้นและต้นขา ฉันได้ยินบางคนร้องไห้เบาๆบางที จากเดิม ฉันรู้สึกปวด แต่ก็อาจจะเพราะชอบฉัน ความจริงใหม่ของพวกเขาถูกตั้งค่าใน เราติดอยู่บนดาวเคราะห์คนต่างด้าว ไม่ว่ามันคืออะไร มันคือด้านนอกของมนุษยชาติรู้จักจักรวาล จะไม่มีการช่วยเหลือ เราไม่เคยเห็นครอบครัวของเราหรือเพื่อนอีกครั้ง นี้เป็นชีวิตของเราแล้ว และมันก็กลายเป็น unimaginably สยอง