In the past, classification systems

In the past, classification systems were typically produced by an individual botanist or by a small group. The result was a large number of systems (see List of systems of plant taxonomy). Different systems and their updates were generally favoured in different countries. Examples are the Engler system in continental Europe, the Bentham & Hooker system in Britain (particularly influential because it was used by Kew), the Takhtajan system in the former Soviet Union and countries within its sphere of influence and the Cronquist system in the United States.[1]

Before the availability of genetic evidence, the classification of angiosperms (also known as flowering plants, Angiospermae, Anthophyta or Magnoliophyta) was based on their morphology (particularly of their flower) and biochemistry (the kinds of chemical compounds in the plant).

After the 1980s, detailed genetic evidence analysed by phylogenetic methods became available and while confirming or clarifying some relationships in existing classification systems, it radically changed others. This genetic evidence created a rapid increase in knowledge that led to many proposed changes; stability was "rudely shattered".[2] This posed problems for all users of classification systems (including encyclopaedists). The impetus came from a major molecular study published in 1993[3] based on 5000 flowering plants and a photosynthesis gene (rbcL).[4] This produced a number of surprising results in terms of the relationships between groupings of plants, for instance the dicotyledons were not supported as a distinct group. At first there was a reluctance to develop a new system based entirely on a single gene. However, subsequent work continued to support these findings. These research studies involved an unprecedented collaboration between a very large number of scientists. Therefore, rather than naming all the individual contributors a decision was made to adopt the name Angiosperm Phylogeny Group classification, or APG for short.[4] The first publication under this name was in 1998,[2] and attracted considerable media attention.[4] The intention was to provide a widely accepted and more stable point of reference for angiosperm classification.

As of 2016, three revisions have been published, in 2003 (APG II), in 2009 (APG III) and in 2016 (APG IV), each superseding the previous system. Thirteen researchers have been listed as authors to the three papers, and a further 43 as contributors (see Members of the APG below).[5]

A classification presents a view at a particular point in time, based on a particular state of research. Independent researchers, including members of the APG, continue to publish their own views on areas of angiosperm taxonomy. Classifications change, however inconvenient this is to users. However, the APG publications are increasingly regarded as an authoritative point of reference and the following are some examples of the influence of the APG system:

A significant number of major herbaria, including Kew, are changing the order of their collections in accordance with APG.[6]
The influential World Checklist of Selected Plant Families (also from Kew) is being updated to the APG III system.[7]
In the United States in 2006, a photographic survey of the plants of the USA and Canada is organized according to the APG II system.[8]
In the UK, the 2010 edition of the standard flora of the British Isles (by Stace) is based on the APG III system. The previous editions were based on the Cronquist system.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอดีต ระบบการจัดประเภทโดยทั่วไปผลิต โดยนักพฤกษศาสตร์แต่ละตัว หรือกลุ่มเล็ก ๆ ผลที่ได้ของระบบ (ดูรายการระบบของอนุกรมวิธานพืช) ระบบต่าง ๆ และปรับปรุงตนได้ที่โปรดปรานโดยทั่วไปในประเทศต่าง ๆ ตัวอย่างคือ ระบบ Engler ในทวีปยุโรป ระบบเบนแธมและเชื่องช้าในสหราชอาณาจักร (มีอิทธิพลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากมันถูกใช้ โดย Kew) ระบบ Takhtajan ในสหภาพโซเวียตและประเทศในอิทธิพลของทรงกลม และระบบระบบ Cronquist ในสหรัฐอเมริกา [1]ก่อนความพร้อมของหลักฐานทางพันธุกรรม การจำแนกประเภทของพืชดอก (เรียกว่าเป็นพืช Angiospermae, Anthophyta หรือ Magnoliophyta) ตามลักษณะทางสัณฐานวิทยา (โดยเฉพาะของดอกไม้ของพวกเขา) และชีวเคมี (ชนิดของสารเคมีในพืช)หลังจากทศวรรษ 1980 หลักฐานรายละเอียดที่วิเคราะห์ โดยวิธีทางพันธุกรรมก็มีอยู่ และขณะยืนยัน หรืออธิบายความสัมพันธ์บางอย่างในระบบที่มีอยู่ มันรุนแรงเปลี่ยนแปลงผู้อื่น หลักฐานทางพันธุกรรมนี้สร้างการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในความรู้ที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเสนอมาก ความมั่นคงได้ "หยาบคายทำลาย" [2]เกิดปัญหาสำหรับผู้ใช้ทั้งหมดของระบบ (รวมถึง encyclopaedists) แรงผลักดันที่มาจากการศึกษาโมเลกุลสำคัญที่เผยแพร่ในปี 1993 [3] 5000 พืชและยีนสังเคราะห์แสง (rbcL) [4]ผลิตจำนวนของผลลัพธ์ที่น่าแปลกใจในแง่ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มของพืช เช่น dicotyledons ถูกไม่สนับสนุนเป็นกลุ่มแตกต่างกัน ที่แรกนั่นคือเลี้ยงเพื่อพัฒนาระบบใหม่ทั้งหมดตามยีนเดี่ยว อย่างไรก็ตาม งานตามมาอย่างต่อเนื่องเพื่อสนับสนุนการค้นพบเหล่านี้ ศึกษาวิจัยเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันเป็นประวัติการณ์ระหว่างจำนวนมากของนักวิทยาศาสตร์ ดังนั้น แทนที่จะตั้งชื่อผู้สนับสนุนที่แต่ละทั้งหมด ตัดสินใจทำจะนำมาจัดประเภทหมวด หมู่:ชื่อ หรือจีสั้น ๆ [4] การประกาศครั้งแรกภายใต้ชื่อนี้ถูกในปี 1998, [2] และดึงดูดความสนใจจากสื่อ [4 ตั้งใจ]คือให้ยอมรับอย่างกว้างขวาง และมีเสถียรภาพมากจุดอ้างอิงสำหรับการจำแนกประเภทของพืชชั้นสูงณ 2016 แก้ไขสามมีการจัด 2003 (APG II), 2552 (APG III) และ 2559 (APG IV), แต่ละไอทูนส์ในระบบก่อนหน้านี้ นักวิจัย 13 มีการแสดงเป็นผู้เขียนเอกสารสาม และ 43 ในการเป็นผู้ให้ (ดูสมาชิกของ APG ด้านล่าง) [5]การจัดประเภทนำเสนอมุมมองที่จุดใดในเวลา ตามสภาวะใดสภาวะหนึ่งของการวิจัย นักวิจัยอิสระ สมาชิกของ APG รวมทั้งยังเผยแพร่มุมมองตนเองในพื้นที่ของอนุกรมวิธานพืชชั้นสูง เปลี่ยนแปลงการจัดประเภท ไม่สะดวกอย่างไรก็ตามทั้งนี้เพื่อผู้ใช้ อย่างไรก็ตาม สิ่งพิมพ์จีมากขึ้นถือเป็นจุดอ้างอิงเชื่อถือ และต่อไปนี้เป็นตัวอย่างอิทธิพลของระบบการ:ความสำคัญอื่น รวมทั้งคิว มีการเปลี่ยนแปลงลำดับของคอลเลกชันของพวกเขาตามจี [6]อิทธิพลโลกรายการตรวจสอบการเลือกพืชครอบครัว (จากกิ่ว) มีการปรับปรุงระบบ APG III [7]ในสหรัฐอเมริกาในปี 2549 การสำรวจถ่ายภาพของพืชของประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดาถูกจัดระเบียบตามระบบ APG II [8]ในสหราชอาณาจักร รุ่น 2010 ของพืชมาตรฐานของหมู่เกาะอังกฤษ (โดย Stace) เป็นไปตามระบบ APG III รุ่นก่อนหน้าตามระบบระบบ Cronquist [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตที่ผ่านมาระบบการจัดหมวดหมู่ได้รับการผลิตโดยนักพฤกษศาสตร์บุคคลหรือโดยกลุ่มเล็ก ๆ มักจะ ผลที่ได้เป็นจำนวนมากของระบบ (ดูรายการของระบบอนุกรมวิธานของพืช) ระบบที่แตกต่างกันและการปรับปรุงของพวกเขาได้รับการสนับสนุนทั่วไปในประเทศที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นระบบ Engler ในทวีปยุโรป, แทมและเชื่องช้าระบบในสหราชอาณาจักร (ที่มีอิทธิพลอย่างยิ่งเพราะมันถูกใช้โดยคิว) ระบบ Takhtajan ในอดีตสหภาพโซเวียตและประเทศในรูปทรงกลมของอิทธิพลและระบบ Cronquist ในประเทศสหรัฐอเมริกา . [1]

ก่อนที่ความพร้อมของหลักฐานทางพันธุกรรม, การจำแนกประเภทของ Angiosperms (หรือเรียกว่าไม้ดอก Angiospermae, Anthophyta หรือแมกโน) ขึ้นอยู่กับลักษณะทางสัณฐานวิทยาของพวกเขา (โดยเฉพาะอย่างยิ่งของดอกของพวกเขา) และชีวเคมี (ชนิดของสารเคมีในโรงงาน ).

หลังจากปี 1980 หลักฐานทางพันธุกรรมที่มีรายละเอียดการวิเคราะห์โดยวิธีการวิวัฒนาการกลายเป็นใช้ได้และในขณะที่ยืนยันชัดเจนหรือความสัมพันธ์บางอย่างในระบบการจัดหมวดหมู่ที่มีอยู่ก็เปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงอื่น ๆ หลักฐานทางพันธุกรรมนี้สร้างเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในความรู้ที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่เสนอหลาย ความมั่นคงคือ "แตกหยาบคาย". [2] นี้เกิดปัญหาสำหรับผู้ใช้ทั้งหมดของระบบการจัดหมวดหมู่ (รวม encyclopaedists) แรงผลักดันมาจากการศึกษาในระดับโมเลกุลที่สำคัญการตีพิมพ์ในปี 1993 [3] อยู่บนพื้นฐานของ 5000 พืชดอกและยีนสังเคราะห์แสง (rbcL). [4] นี้ผลิตเป็นจำนวนมากของผลที่น่าแปลกใจในแง่ของความสัมพันธ์ระหว่างการจัดกลุ่มของพืชเช่น dicotyledons ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนเป็นกลุ่มที่แตกต่างกัน ในตอนแรกมีความลังเลที่จะพัฒนาระบบใหม่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับยีนเดียว แต่งานที่ตามมาอย่างต่อเนื่องเพื่อรองรับการค้นพบเหล่านี้ ศึกษาวิจัยเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันระหว่างประวัติการณ์จำนวนมากของนักวิทยาศาสตร์ ดังนั้นแทนที่จะตั้งชื่อทั้งหมดร่วมสมทบแต่ละตัดสินใจที่จะนำชื่อพืชชั้นสูงเชื้อชาติกลุ่มการจัดหมวดหมู่หรือ APG สั้น. [4] ตีพิมพ์ครั้งแรกภายใต้ชื่อนี้คือในปี 1998 [2] และดึงดูดความสนใจของสื่อมาก. [4] ความตั้งใจที่จะให้เป็นจุดได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและมีเสถียรภาพมากขึ้นของการอ้างอิงสำหรับการจัดหมวดหมู่พืชชั้นสูง.

ในฐานะของปี 2016 สามแก้ไขได้รับการตีพิมพ์ในปี 2003 (APG II) ในปี 2009 (APG III) และในปี 2016 (APG IV) แต่ละ แทนระบบเดิม สิบสามนักวิจัยได้รับการจดทะเบียนเป็นผู้เขียนสามเอกสารและอีก 43 เป็นผู้ร่วมสมทบ (ดูสมาชิกของ APG ด้านล่าง). [5]

การจัดหมวดหมู่ได้นำเสนอมุมมองที่จุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่อยู่บนพื้นฐานของรัฐโดยเฉพาะของการวิจัย นักวิจัยอิสระรวมทั้งสมาชิก APG ยังคงเผยแพร่มุมมองของตัวเองในพื้นที่ของพืชชั้นสูงอนุกรมวิธาน การจำแนกประเภทการเปลี่ยนแปลง แต่นี้ไม่สะดวกกับผู้ใช้งานคือ อย่างไรก็ตามสิ่งพิมพ์ APG จะได้รับการยกย่องมากขึ้นเป็นจุดที่มีสิทธิ์ของการอ้างอิงและต่อไปนี้คือตัวอย่างบางส่วนของอิทธิพลของระบบ APG นี้:

จำนวนมากของ herbaria ที่สำคัญรวมทั้งคิวมีการเปลี่ยนแปลงคำสั่งของคอลเลกชันของพวกเขาให้เป็นไปตาม APG [6]
มีอิทธิพลโลกรายการตรวจสอบที่เลือกครอบครัวโรงงาน (จาก Kew) มีการปรับปรุงระบบ APG III. [7]
ในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 2006 การสำรวจการถ่ายภาพของพืชของประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดาจะจัดตาม ระบบ APG II. [8]
ในสหราชอาณาจักร 2010 รุ่นของฟลอร่ามาตรฐานของเกาะอังกฤษ (โดยเตซ) จะขึ้นอยู่กับระบบ APG III ฉบับก่อนหน้านี้อยู่บนพื้นฐานของระบบ Cronquist. [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีตที่ผ่านมา ระบบการจัดหมวดหมู่ถูกผลิตโดยทั่วไปโดยนักพฤกษศาสตร์บุคคลหรือกลุ่มเล็ก ผลที่ได้คือตัวเลขขนาดใหญ่ของระบบ ( ดูที่รายชื่อระบบอนุกรมวิธานพืช ) ระบบที่แตกต่างกัน และการปรับปรุงของพวกเขาโดยทั่วไปที่ชื่นชอบในประเทศที่แตกต่างกัน ตัวอย่างของระบบทั้งในทวีปยุโรป , เบนแธม & อีตัวระบบอังกฤษ ( ที่มีอิทธิพลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันถูกใช้โดยคิว ) , ระบบ takhtajan อดีตสหภาพโซเวียต และประเทศในทรงกลมของอิทธิพล และระบบ cronquist ในสหรัฐอเมริกา [ 1 ]ก่อนที่ความพร้อมของหลักฐานทางพันธุกรรม การจำแนกพืชดอก ( ที่รู้จักกันเป็นพืชดอก angiospermae โทไฟตา , หรือพืชดอก ) คือตามสัณฐานของตนเอง ( โดยเฉพาะดอกไม้ของพวกเขา ) และชีวเคมี ( ชนิดของสารประกอบทางเคมีในพืช )หลังจากยุคของหลักฐานทางพันธุกรรมวิเคราะห์โดยวิธีต่างๆ กลายเป็นใช้ได้และในขณะที่ยืนยันหรือชี้แจงความสัมพันธ์บางอย่างในระบบการจัดหมวดหมู่ที่มีอยู่แล้ว การเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ หลักฐานทางพันธุกรรมที่สร้างเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในความรู้ที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่เสนอมาก เสถียรภาพ " หยาบคายแตก " [ 2 ] นี้ถูกวางปัญหาสำหรับผู้ใช้ทั้งหมดของระบบการจำแนก ( รวมทั้ง encyclopaedists ) แรงผลักดันมาจากสาขาของการศึกษาที่ตีพิมพ์ในปี 1993 [ 3 ] จาก 5000 ดอกพืชและการสังเคราะห์ด้วยแสง ยีน ( rbcl ) [ 4 ] ซึ่งผลิตจํานวนมาก ผลลัพธ์ในแง่ของความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มของพืช เช่น dicotyledons ไม่ได้รับการสนับสนุนโดยกลุ่มที่แตกต่างกัน ในตอนแรกมีความไม่เต็มใจที่จะพัฒนาระบบใหม่ที่ใช้ทั้งหมดในยีนเดี่ยว อย่างไรก็ตาม ต่อมาทำงานอย่างต่อเนื่องเพื่อสนับสนุนการค้นพบเหล่านี้ งานวิจัยนี้ศึกษาเกี่ยวข้องกับการร่วมมือระหว่างบริษัทจํานวนมากของนักวิทยาศาสตร์ ดังนั้น แทนที่จะตั้งชื่อทั้งหมดของบุคคลผู้มีการตัดสิน ใช้ชื่อกลุ่มพืชดอกระบบเชื้อชาติหมวดหมู่ หรือหลาย ๆ [ 4 ] ตีพิมพ์ครั้งแรกภายใต้ชื่อนี้ในปี 1998 [ 2 ] และดึงดูดความสนใจของสื่อมาก [ 4 ] เจตนาคือเพื่อให้ยอมรับอย่างกว้างขวางและจุดที่มั่นคงมากขึ้น อ้างอิงสำหรับการจำแนกพืชดอก .โดย 2016 , สามการแก้ไขได้รับการตีพิมพ์ในปี 2003 ( APG II ) ในปี 2009 ( APG II ) และในปี 2016 ( APG IV ) แต่ละ superseding ระบบเดิม สิบสามนักวิจัยได้รับการจดทะเบียนเป็นผู้เขียนสามเอกสาร และอีก 43 เป็นผู้สนับสนุน ( เห็นสมาชิกหลายด้านล่าง ) . [ 5 ]การเสนอมุมมองที่จุดใดในเวลา บนพื้นฐานของรัฐโดยเฉพาะของการวิจัย นักวิจัยอิสระ รวมถึงสมาชิกของยายยังคงเผยแพร่มุมมองของตนเองในพื้นที่ของพืชดอกอนุกรมวิธาน เรื่องเปลี่ยน แต่ไม่สะดวกนี้คือผู้ใช้ อย่างไรก็ตาม การสมัครเป็นสมาชิกสิ่งพิมพ์มากขึ้นถือเป็นเผด็จการจุดอ้างอิง และต่อไปนี้คือบางตัวอย่างของอิทธิพลของระบบ APG :จํานวนของสาขา herbaria รวมถึงคิว , เปลี่ยนลำดับของคอลเลกชันตาม APG [ 6 ]อิทธิพลโลกตรวจสอบครอบครัวที่เลือกพืช ( จากคิว ) คือ การ ปรับปรุง ระบบ 3 หลาย [ 7 ]ในสหรัฐอเมริกาในปี 2006 การสำรวจภาพถ่ายของพืชของสหรัฐอเมริกา และแคนาดา จะจัดตามระบบ APG II . [ 8 ]ใน UK , 2010 รุ่นของฟลอร่า มาตรฐานของเกาะอังกฤษ ( โดยสเตซี่ ) จะขึ้นอยู่กับระบบ 3 หลาย . รุ่นก่อนหน้าที่ใช้ในระบบ cronquist [ 9 ]