AbstractObjectivesThis study was co

Abstract
Objectives
This study was conducted to investigate the following: (1) the effects of chewing honey on plaque formation in orthodontic patients, (2) the effect of chewing honey on dental plaque bacterial counts, (3) determine if honey possesses antibacterial effects on bacteria recovered from plaques.

Methods
Female orthodontic patients (n = 20, 12–18 years of age) participated in this randomized controlled study. The effects of honey were compared to treatment with either 10% sucrose or 10% sorbitol that served as positive and negative controls, respectively. The pH of plaque was measured using a digital pH meter prior to baseline and at 2, 5, 10, 20, and 30 min after chewing honey or rinsing with control solutions and the numbers of Streptococcus mutans, Lactobacilli, and Prophymonas gingivalis in respective plaques were determined. The antibacterial activity of honey was tested against commonly used antibiotics using the disk diffusion method.

Results
Significant differences in pH were observed in the honey and sucrose groups compared to the pH observed in the sorbitol group (p ⩽ 0.001). The maximum pH drop occurred at 5 min in both the honey and sucrose groups; however the pH in the honey group rapidly recovered 10–20 min after exposure and did not drop below the critical decalcification pH of 5.5. On the other hand, the pH following sucrose exposure fell

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์การศึกษานี้ได้ดำเนินการตรวจสอบต่อไปนี้: (1) ผลของการเคี้ยวน้ำผึ้งบนหินปูนก่อตัวในผู้ป่วยเดย์, (2) ผลของการเคี้ยวน้ำผึ้งบนคราบจุลินทรีย์แบคทีเรียนับ, (3) กำหนดว่าถ้าน้ำผึ้งมีผลช่วยกำจัดแบคทีเรียที่กู้คืนจาก plaquesวิธีการผู้ป่วยหญิงที่เดย์ (n = 20 อายุ 12 – 18 ปี) เข้าร่วมในการศึกษานี้ควบคุม randomized ผลกระทบของน้ำผึ้งได้เปรียบเทียบการรักษากับซูโครส 10% หรือ 10% ชนิดที่ทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมบวก และลบ ตามลำดับ PH ของหินปูนที่วัดโดยใช้เครื่องวัด pH ในน้ำ ก่อนพื้นฐาน และ ที่ 2, 5, 10, 20 และ 30 นาทีหลังจากเคี้ยวน้ำผึ้ง หรือล้าง ด้วยโซลูชั่นควบคุมและหมายเลขของอุณหภูมิแมงแลง Lactobacilli และ Prophymonas gingivalis ใน plaques ตามลำดับที่กำหนด กิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียของน้ำผึ้งได้รับการทดสอบกับยาปฏิชีวนะที่ใช้กันทั่วไปโดยใช้วิธีการแพร่ดิสก์ผลลัพธ์ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในค่า pH ถูกสังเกตในกลุ่มน้ำผึ้งและซูโครสเมื่อเทียบกับ pH ในกลุ่มซอร์บิทอล (p ⩽ 0.001) ฝากค่า pH สูงสุดเกิดขึ้นใน 5 นาทีในน้ำผึ้งและซูโครสกลุ่ม อย่างไรก็ตาม pH ในกลุ่มผึ้งอย่างรวดเร็วการกู้คืน 10 – 20 นาทีหลังจากสัมผัส และไม่วางไม่ต่ำกว่า pH 5.5 decalcification สำคัญ บนมืออื่น ๆ การลดลงของ pH ต่อแสงซูโครส < 5.5 และเชื่อมโยงกับเวลา 30 นาทีกู้ PH สังเกตสำหรับกลุ่มซอร์บิทอลได้เปลี่ยนช่วงเวลา นับจำนวนแบคทีเรียได้อย่างมีนัยสำคัญลดกลุ่มผึ้งเมื่อเทียบกับอื่นรักษากลุ่ม (p ⩽ 0.001) และน้ำผึ้งห้ามการเจริญเติบโตของสายพันธุ์ทั้งหมดที่ไปยับยั้งสังเกต ด้วยยาปฏิชีวนะ (p ⩽ 0.001) studied อย่างมีนัยสำคัญบทสรุปน้ำผึ้งสามารถใช้เป็นทางเลือกเยียวยาแบบดั้งเดิมสำหรับการป้องกันฟันผุและเหงือกอักเสบตามอุปกรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Abstract
Objectives
This study was conducted to investigate the following: (1) the effects of chewing honey on plaque formation in orthodontic patients, (2) the effect of chewing honey on dental plaque bacterial counts, (3) determine if honey possesses antibacterial effects on bacteria recovered from plaques.

Methods
Female orthodontic patients (n = 20, 12–18 years of age) participated in this randomized controlled study. The effects of honey were compared to treatment with either 10% sucrose or 10% sorbitol that served as positive and negative controls, respectively. The pH of plaque was measured using a digital pH meter prior to baseline and at 2, 5, 10, 20, and 30 min after chewing honey or rinsing with control solutions and the numbers of Streptococcus mutans, Lactobacilli, and Prophymonas gingivalis in respective plaques were determined. The antibacterial activity of honey was tested against commonly used antibiotics using the disk diffusion method.

Results
Significant differences in pH were observed in the honey and sucrose groups compared to the pH observed in the sorbitol group (p ⩽ 0.001). The maximum pH drop occurred at 5 min in both the honey and sucrose groups; however the pH in the honey group rapidly recovered 10–20 min after exposure and did not drop below the critical decalcification pH of 5.5. On the other hand, the pH following sucrose exposure fell <5.5 and was associated with a 30 min recovery time. The pH observed for the sorbitol group did not change over time. Bacterial counts were significantly reduced in the honey group compared to the other treatment groups (p ⩽ 0.001) and honey significantly inhibited the growth of all studied strains compared to inhibition observed with antibiotics (p ⩽ 0.001).

Conclusions
Honey can be used as an alternative to traditional remedies for the prevention of dental caries and gingivitis following orthodontic treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์นามธรรม

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ( 1 ) ผลของการเคี้ยวที่รักการเกิดหินปูนในผู้ป่วยจัดฟัน ( 2 ) ผลของการเคี้ยวผึ้งในคราบฟันจุลินทรีย์ ( 3 ) ระบุว่า น้ำผึ้งมีคุณสมบัติต้านแบคทีเรีย ผลที่หายจากโล่


หญิงผู้ป่วยทางวิธีการ ( n = 2012 – 18 ปี ) เข้าร่วมในการศึกษาควบคุมแบบสุ่มนี้ ผลของการรักษาด้วยน้ำผึ้งเปรียบเทียบกับซูโครส 10 หรือ 10% ซอร์บิทอลที่ทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมบวกและลบตามลำดับ ความเป็นกรดด่างของคราบจุลินทรีย์ คือการวัดโดยใช้เครื่องวัดพีเอชก่อนพื้นฐานและที่ 2 , 5 , 10 , 20 ,และ 30 นาทีหลังจากเคี้ยวผึ้งหรือล้างด้วยโซลูชั่นการควบคุมและตัวเลขของ Streptococcus mutans , Lactobacilli และ prophymonas เชื้อในโล่นั้นถูกกำหนดไว้ มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของน้ำผึ้งถูกทดสอบกับยาปฏิชีวนะที่ใช้บ่อยใช้กระจายดิสก์วิธี


ผลความแตกต่างของพีเอช พบในน้ำผึ้ง และกลุ่มน้ำตาลซูโครสเทียบกับ pH พบว่าในกลุ่มซอร์บิทอล ( P ⩽ 0.001 ) ลดลงสูงสุดเกิดขึ้นที่ pH 5 นาทีในกลุ่มทั้งน้ำผึ้งและน้ำตาลทราย อย่างไรก็ตาม pH ในกลุ่มที่รักอย่างรวดเร็วกู้คืน 10 – 20 นาทีหลังจากการเปิดรับและไม่ได้วางด้านล่างที่สำคัญล้างบันทึกย่อ pH 5.5 . บนมืออื่น ๆ