Two minutes after completing the pa

Two minutes after completing the passive ROM trials the
subjects performed either the CR or SRC stretching intervention.
During the CR condition the ankle was passively
rotated at 0.087 rad s
−1
until reaching the point of discomfort,
a position regularly used in stretch studies (Blazevich
et al. 2012; Kay and Blazevich 2008, 2009a). The movement
velocity was too slow to elicit a significant myotatic
stretch reflex response, which ensured that full ROM
was achieved and substantial stress was applied to the
MTC (McNair et al. 2001). Furthermore, this ensured that
moment data were reflective of the passive properties of the
MTC. The subjects’ ankles were held in the stretched position
for 10 s and followed immediately with a 5-s ramped
maximal isometric contraction (peak joint moment was
obtained after ~3 s from contraction initiation and held
for ~2 s) performed with the muscle at full stretch (i.e.,
point of discomfort). Upon contraction cessation, the ankle
was then immediately rotated again at 0.087 rad s
−1
until
reaching the point of discomfort with the protocol repeated
three further times giving a total duration of 60 s (i.e., 4 ×
10-s stretches and 4 × 5-s contractions). The constant angle
stretching method was chosen during the static stretching
phase of the CR stretching technique as increasing ROM
during the stretches (constant torque) may introduce differing
levels of strain between conditions (Herda et al. 2014),
which would have compromised our ability to determine
whether muscle length during the contraction phase influenced
ROM. Furthermore, the static stretch phase duration
(10 s) was considered too short to enable further meaningful
or reliable increases in ROM prior to the contraction
phase. During the SRC protocol the static stretch phase was
performed identically, however after the 10 s of stretching
the ankle was returned to the anatomical position where the
5-s ramped maximal isometric contraction was performed.
The ankle was rotated again 0.087 rad s
−1
until reaching
the point of discomfort with the protocol repeated three
times giving a total duration of 60 s. Two minutes later the
subjects repeated the passive and active trials (see Fig. 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองนาทีหลังจากเสร็จสิ้นการทดลอง ROM แฝงตัววิชาทำ CR หรือยืดการแทรกแซงการใช้ระหว่าง CR สภาพ ข้อเท้าถูกเฉย ๆหมุนที่ 0.087 rad วินาที− 1 จนกว่าจะถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายตำแหน่งที่ใช้ในการศึกษายืด (Blazevich เป็นประจำet al. 2012 เคย์และ Blazevich 2008, (2009a)) การเคลื่อนไหวความเร็วก็ช้าเกินไปที่จะล้วงเอา myotatic สำคัญตอบสนองสะท้อนยืด ซึ่งมั่นใจที่เต็ม ROMสำเร็จ และพบความเครียดกับการซานโฮเซ (McNair et al. 2001) นอกจากนี้ นี้มั่นใจได้ที่ขณะที่ข้อมูลถูกสะท้อนคุณสมบัติแฝงของการMTC ข้อเท้าของวัตถุที่ถูกจัดขึ้นในตำแหน่งยืดสำหรับ 10 s และตามมาทันทีกับ 5-s มพลัสหดตัววาดสามมิติสูงสุด (peak ช่วงเวลาร่วมแก้ไขได้รับหลังจาก ~ 3 วินาทีจากเริ่มต้นการหดตัวและสำหรับ ~ 2 s) การดำเนินการ มีกล้ามเนื้อที่ยืดเต็ม (เช่นจุดของความรู้สึกไม่สบาย) เมื่อหยุดหดตัว เท้าถูกแล้วทันทีหมุนอีกที่ 0.087 rad วินาที− 1 จนถึงถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายกับโพรโทคอซ้ำสามครั้งต่อไปให้รวมระยะเวลา 60 s (เช่น 4 ×10-s เหยียดและหดตัว 5 s × 4) มุมคงยืดวิธีเลือกระหว่างยืดคงเฟสของ CR ยืดเทคนิคการเพิ่ม ROMในระหว่างการเหยียด (แรงบิดคง) อาจแนะนำแตกต่างกันระดับของความเครียดระหว่างเงื่อนไข (Herda et al. 2014),ซึ่งจะทำลายความสามารถในการตรวจสอบว่าการรับอิทธิพลของความยาวของกล้ามเนื้อในช่วงหดตัวรอม นอกจากนี้ คงยืดระยะเวลา(10 s) ค่อนข้างสั้นเกินไปให้เพิ่มเติมความหมายหรือเพิ่มความน่าเชื่อถือใน ROM ก่อนการหดตัวขั้นตอนนี้ ในระหว่างการใช้โพรโทคอล ระยะยืดคงถูกดำเนินการเหมือนกัน อย่างไรก็ตามหลังจาก 10 ของการยืดข้อเท้าถูกส่งกลับไปยังตำแหน่งทางกายวิภาคที่การดำเนินการ 5 สมพลัสสูง isometric หดตัวข้อเท้าถูกหมุนอีก 0.087 rad s− 1 จนกว่าจะถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายกับโพรโทคอลซ้ำสามเวลาให้รวมระยะเวลา 60 s สองนาทีต่อมาวิชาซ้ำการทดลองแฝง และการใช้งาน (ดูรูปที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองนาทีหลังจากเสร็จสิ้นการทดลองรอมแฝง
วิชาที่ดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ CR SRC แทรกแซงยืด
ในช่วงสภาพ CR ข้อเท้าได้รับการอดทน
หมุนที่ 0.087 RAD s
-1
จนกว่าจะถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายใน
ตำแหน่งที่ใช้เป็นประจำในการศึกษาการยืด (Blazevich
et al, 2012;. เคย์และ Blazevich 2008 2009a) การเคลื่อนไหว
ความเร็วช้าเกินไปที่จะล้วงเอาความหมาย myotatic
ตอบสนองยืดสะท้อนซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่ารอมเต็ม
ก็ประสบความสำเร็จอย่างมากและความเครียดที่ถูกนำไปใช้กับ
MTC (แม็กแน et al. 2001) นอกจากนี้ทำให้มั่นใจได้ว่า
ข้อมูลช่วงเวลาที่มีการสะท้อนแสงของคุณสมบัติที่แฝงของ
MTC
ข้อเท้าวิชา 'ถูกจัดขึ้นในตำแหน่งที่ยืด เวลา 10 วินาทีและตามทันทีด้วย 5-S เมา
หดตัวมีมิติเท่ากันสูงสุด (ขณะร่วมจุดสูงสุดคือการ
ได้รับหลังจาก ~ 3 S จากการเริ่มต้นหดตัวและการจัดขึ้น
สำหรับ ~ 2 s) ดำเนินการกับกล้ามเนื้อใน ยืดเต็มรูปแบบ (เช่น
จุดของความรู้สึกไม่สบาย) เมื่อเลิกการหดตัวที่ข้อเท้า
จากนั้นก็หมุนทันทีอีกครั้งที่ 0.087 RAD s
-1
จนกระทั่ง
ถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายกับโพรโทคอซ้ำ
สามครั้งต่อไปให้มีระยะเวลารวม 60 s (เช่น 4 ×
10-S เหยียดและ 4 × 5 การหดตัว -s)
มุมคงที่ วิธีการยืดได้รับการแต่งตั้งในช่วงยืดแบบคงที่
ระยะของ CR ยืดเทคนิคการเพิ่มรอม
ระหว่างเหยียด (แรงบิดคงที่) อาจแนะนำที่แตกต่างกัน
ระดับของความเครียดระหว่างเงื่อนไข (Herda et al. 2014)
ซึ่งจะมีการทำลายความสามารถของเรา ตรวจสอบ
ไม่ว่าจะเป็นความยาวของกล้ามเนื้อในระหว่างขั้นตอนการหดตัวอิทธิพล
รอม นอกจากนี้ระยะเวลาขั้นตอนการยืดแบบคงที่
(10) ได้รับการพิจารณาสั้นเกินไปที่จะช่วยให้มีความหมายต่อ
การเพิ่มขึ้นหรือมีความน่าเชื่อถือใน ROM ก่อนที่จะมีการหดตัว
เฟส ในระหว่างโปรโตคอล SRC ที่ระยะยืดคงได้รับการ
ดำเนินการเหมือนกัน
แต่หลังจาก 10 วินาทีของการยืด ข้อเท้าถูกส่งกลับไปยังตำแหน่งทางกายวิภาคที่
5-S เมาหดตัวมีมิติเท่ากันสูงสุดได้ดำเนินการ
ข้อเท้าถูกหมุนอีก 0.087 RAD s
-1
จนกว่าจะถึง
จุดของความรู้สึกไม่สบายที่มีโพรโทคอซ้ำสาม
ครั้งให้รวมระยะเวลา 60 s สองนาทีต่อมา
วิชาซ้ำการทดลอง passive และ active (ดูรูปที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองนาทีหลังจากเสร็จสิ้นการทดลองรอมเรื่อยๆที่วิชาปฏิบัติทั้ง CR หรือ SRC ยืด การแทรกแซงในช่วงภาวะ CR ข้อเท้าอยู่เฉยๆหมุนที่ 0.087 ราดเ− 1จนกว่าจะถึงจุดของความไม่สบาย ,เป็นตำแหน่งที่ใช้ในการศึกษา ( blazevich ยืดเป็นประจำet al . 2012 ; เค และ blazevich 2008 2009a ) การเคลื่อนไหวความเร็วช้าลงเพื่อกระตุ้น myotatic อย่างมีนัยสำคัญยืดการตอบสนองทันที ซึ่งมั่นใจว่าเต็มรมณ์ได้สำเร็จ และความเครียดที่เป็นชิ้นเป็นอันที่ใช้กับMTC ( McNair et al . 2001 ) นอกจากนี้ มั่นใจว่าขณะนี้มีข้อมูลที่สะท้อนคุณสมบัติแฝงของศทท . กลุ่มตัวอย่างถูกจัดขึ้นในตำแหน่งข้อเท้ายืด10 วินาที และตามด้วย 5-s สร้างทันทีภาพวาดสามมิติการหดตัวสูงสุด ( Peak ) ตอนนั้นหลังจากได้รับ ~ 3 S จากการเกร็งจัด~ 2 S ) ดำเนินการกับกล้ามเนื้อที่ยืดเต็มรูปแบบ ( เช่นจุดของความไม่สบาย ) เมื่อการหยุดการหดตัว , ข้อเท้าแล้วหมุนอีกครั้งที่ 0.087 ราดด้วยทันที− 1จนกระทั่งถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายที่มีขั้นตอนซ้ำสามต่อครั้ง ให้รวมเวลา 60 s ( เช่น 4 ×10 - S เหยียดและ 4 × 5-s ขนาด ) มุมคงที่การเลือกระหว่างแบบคงที่ยืดวิธีการระยะยืดของ CR เทคนิคเพิ่มรอมในระหว่างการยืด ( บิดคงที่ ) อาจแนะนำแตกต่างกันระดับของความเครียดระหว่างเงื่อนไข ( herda et al . 2014 )ซึ่งจะทำให้เราสามารถกำหนดไม่ว่ากล้ามเนื้อในระหว่างการหดตัว ระยะความยาว อิทธิพลรอมนอก ยืดระยะเวลาคงที่( 10 ) ถือว่าสั้นเกินไปที่จะให้ความหมายเพิ่มเติมหรือความน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้นในรอมก่อนที่จะหดตัวเฟส ในช่วงระยะยืดแบบคงที่เป็น SRC พิธีสารปฏิบัติเหมือนกัน แต่หลังจาก 10 วินาทีของการยืดข้อเท้าที่ถูกส่งกลับไปยังตำแหน่งทางกายวิภาคที่5-s สร้างสามมิติการหดตัวสูงสุดกำหนดข้อเท้าหมุนอีกครั้งพบราดด้วย− 1จนกว่าจะถึงจุดของความรู้สึกไม่สบายที่มีขั้นตอนซ้ำ สามครั้งให้รวมเวลา 60 วินาที สองนาทีต่อมาวิชาซ้ำการทดลอง passive และ active ( ดูรูปที่ 1 )