All the size, shapes, chemistries and genes of organisms alive
today derive from ancestors that can be traced back over
billions of years. All of these features have been shaped by the
environmental challenges faced by these organisms and their
ancestors. If it were not the case that humans share a
common ancestor with every other species on the planet,
there would be no value in performing any form of
comparative analyses. There would be nothing that the
Escherichia coli bacterium, brewers yeast, fruit fly, nematode
worm, zebrafish, mouse or chimpanzee could tell us about
ourselves. It is our shared evolutionary heritage with these
species that makes them such powerful ‘model organisms’.
To take just one example, sequencing the mouse genome
allows us to identify more genes in the human genome than
does sequencing the human genome alone. By identifying
segments of DNA that are more similar between the two
species than could be expected by chance, we can identify
regions whose evolution has been constrained by the need to
perform a specific function. In other words, we can identify
a gene not because it looks like a gene, nor because an
organism treats it like a gene (i.e., makes a product from it),
but because it evolves like a gene. This approach, sometimes
called ‘phylogenetic footprinting’ or ‘shadowing’ can be
extended by examining genomes from a range of primates
(Boffelli et al., 2003).
ทุกขนาด, รูปร่าง, เคมีและยีนของสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตอยู่
ในวันนี้เป็นผลมาจากบรรพบุรุษที่สามารถตรวจสอบย้อนกลับไป
หลายพันล้านปี คุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้ได้ถูกหล่อหลอมจาก
ความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อมที่ต้องเผชิญกับชีวิตของพวกเขาเหล่านี้และ
บรรพบุรุษ ถ้ามันไม่ได้เป็นกรณีที่มนุษย์ร่วม
บรรพบุรุษร่วมกันกับทุกสายพันธุ์อื่น ๆ บนโลกนี้
จะมีความคุ้มค่าในการดำเนินการใด ๆ รูปแบบของ
การวิเคราะห์เปรียบเทียบ ก็จะไม่มีอะไรที่
แบคทีเรีย Escherichia coli, brewers yeast, แมลงวันผลไม้, ไส้เดือนฝอย
หนอน zebrafish เมาส์หรือลิงชิมแปนซีสามารถบอกเราเกี่ยวกับ
ตัวเอง มันเป็นมรดกของเราวิวัฒนาการร่วมกับเหล่านี้
สายพันธุ์ที่ทำให้พวกเขาเช่น 'สิ่งมีชีวิตรูปแบบ' ที่มีประสิทธิภาพ.
ใช้เวลาเพียงหนึ่งตัวอย่างเช่นลำดับจีโนมเมาส์
ช่วยให้เราสามารถระบุยีนอื่น ๆ ในจีโนมมนุษย์กว่า
ไม่ลำดับจีโนมมนุษย์คนเดียว โดยการระบุ
ส่วนของดีเอ็นเอที่มีความคล้ายคลึงกันมากขึ้นระหว่างคนทั้งสอง
สายพันธุ์กว่าคาดว่าอาจจะโดยบังเอิญเราสามารถระบุ
ภูมิภาคที่มีการวิวัฒนาการได้รับการ จำกัด โดยจำเป็นที่จะต้อง
ดำเนินการฟังก์ชั่นที่เฉพาะเจาะจง ในคำอื่น ๆ เราสามารถระบุ
ยีนไม่ได้เพราะมันดูเหมือนว่ายีนหรือเพราะ
ชีวิตถือว่ามันเหมือนยีน (เช่นทำให้ผลิตภัณฑ์จากมัน)
แต่เพราะมันมีวิวัฒนาการเช่นยีน วิธีนี้บางครั้ง
เรียกว่า 'phylogenetic footprinting' หรือ 'เงา' สามารถ
ขยายได้โดยการตรวจสอบจีโนมจากช่วงของบิชอพ
(Boffelli et al., 2003)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ทั้งหมดขนาด , รูปร่าง , เคมีและยีนของสิ่งมีชีวิตมีชีวิตวันนี้ที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษที่สามารถสืบย้อนกลับไปพันล้านปี คุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้มีรูปร่างโดยความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อมที่เผชิญ โดยสิ่งมีชีวิตเหล่านี้และของพวกเขาบรรพบุรุษ ถ้าไม่ใช่คดีที่มนุษย์แบ่งปันบรรพบุรุษร่วมกับทุก ๆ ชนิด บนโลกจะไม่มีคุณค่าใดๆ ในการดำเนินการการวิเคราะห์เปรียบเทียบ จะมีอะไรที่Escherichia coli แบคทีเรีย , brewers yeast , ผลไม้บิน , พยาธิตัวกลมหนอน , ปลาม้าลาย , เมาส์หรือลิงชิมแปนซีสามารถบอกเราเกี่ยวกับตัวเราเอง มันเป็นมรดกของเราที่ใช้ร่วมกันกับวิวัฒนาการชนิดที่ทำให้พวกเขาเช่นรูปแบบที่มีประสิทธิภาพ " สิ่งมีชีวิต "ใช้เวลาเพียงหนึ่งตัวอย่าง sequencing จีโนมเมาส์ช่วยให้เราสามารถระบุยีนในจีโนมของมนุษย์มากกว่าแล้วลำดับจีโนมมนุษย์คนเดียว โดยระบุส่วนของดีเอ็นเอที่คล้ายคลึงกันระหว่างสองเพิ่มเติมชนิดกว่าอาจจะคาดโดยโอกาสที่เราสามารถระบุภูมิภาคที่มีวิวัฒนาการมาอย่างต่อเนื่อง โดยต้องแสดงฟังก์ชั่นที่เฉพาะเจาะจง ในคำอื่น ๆที่เราสามารถระบุยีนไม่ เพราะดูเหมือนว่า ยีน หรือ เพราะเป็นชีวิต เหมือนยีน ( เช่น ทำให้ผลิตภัณฑ์จากมัน )แต่เพราะมันวิวัฒนาการ เช่น ยีน วิธีนี้บางครั้งเรียกว่า " ซึ่ง footprinting " หรือ " ตาม " สามารถการตรวจสอบหาจากช่วงของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม( boffelli et al . , 2003 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
