Ms. Park said she had no reason to

Ms. Park said she had no reason to defame comfort women.

After Korea’s liberation in 1945, she said, former comfort women erased much of their memories, like their hatred of “their own parents and Korean recruiters who sold them.” Instead, she wrote, they were expected to serve only as a “symbol of a victimized nation,” a role foisted on them by nationalist activists to incite anti-Japanese feelings and accepted by South Koreans in general.

“Whether the women volunteered or not, whether they did prostitution or not, our society needed them to remain pure, innocent girls,” she said in the interview. “If not, people think they cannot hold Japan responsible.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางสาวพาร์คกล่าวว่า เธอมีเหตุผลหมิ่นประมาทนางบำเรอหลังจากการปลดปล่อยของเกาหลีในปีค.ศ. 1945 เธอบอก อดีตนางบำเรอลบของความทรงจำของพวกเขา เช่นความเกลียดชังของพวกเขา "ของตนเองครอบครัวและเกิดขึ้นในประเทศเกาหลีที่ขาย" แทน เธอเขียน พวกเขาคาดว่าจะเป็น "สัญลักษณ์ของประเทศ victimized" เท่านั้น บทบาท foisted นั้น โดยนักเคลื่อนไหวชาตินิยมให้เกิดความรู้สึกต่อต้านญี่ปุ่น และยอมรับ โดยชาวเกาหลีใต้โดยทั่วไป"ว่าผู้หญิง volunteered หรือ ไม่ ว่าพวกเขาไม่ได้ค้าประเวณี หรือไม่ สังคมของเราต้องให้เขาอยู่ หญิงล้วน บริสุทธิ์ เธอกล่าวในการสัมภาษณ์ "ถ้า ไม่ได้ คนคิดว่า พวกเขาไม่ถือญี่ปุ่นรับผิดชอบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางสาวพาร์คกล่าวว่าเธอมีเหตุผลที่จะทำให้เสียชื่อเสียงผู้หญิงไม่มีความสะดวกสบาย. หลังจากการปลดปล่อยของเกาหลีในปี 1945 เธอกล่าวว่าผู้หญิงที่สะดวกสบายอดีตลบมากในความทรงจำของพวกเขาเช่นความเกลียดชังของพวกเขา "พ่อแม่ของตัวเองและนายหน้าเกาหลีที่ขายพวกเขา." แทนเธอ เขียนพวกเขาถูกคาดหวังว่าจะทำหน้าที่เป็นเพียง "สัญลักษณ์ของประเทศที่ตกเป็นเหยื่อ" บทบาท foisted กับพวกเขาโดยเรียกร้องให้ชาติที่จะกระตุ้นความรู้สึกต่อต้านญี่ปุ่นและได้รับการยอมรับจากชาวเกาหลีใต้โดยทั่วไป. "ไม่ว่าผู้หญิงอาสาหรือไม่ว่าพวกเขา ไม่ค้าประเวณีหรือไม่สังคมของเราจำเป็นพวกเขายังคงบริสุทธิ์สาวบริสุทธิ์ "เธอกล่าวในการให้สัมภาษณ์ "ถ้าไม่ได้คนคิดว่าพวกเขาไม่สามารถถือความรับผิดชอบในญี่ปุ่น."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณ ปาร์ค กล่าวว่า เธอไม่มีเหตุผลที่จะให้ร้ายปลอบใจผู้หญิง

หลังจากการปลดปล่อยเกาหลีในปี 2488 เธอพูดปลอบใจอดีตผู้หญิงลบมากของความทรงจำ เหมือนกับความเกลียดชังของพวกเขา " พ่อแม่ของพวกเขาเองและนายหน้าเกาหลีที่ขายพวกเขา แทน เธอเขียนที่พวกเขาคาดว่าจะใช้เพียง แต่เป็น " เป็นสัญลักษณ์ของประเทศ" บทบาทที่ดึงเจ้าไว้โดยนักเคลื่อนไหวชาตินิยมเพื่อกระตุ้น ความรู้สึกต่อต้านญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ได้รับการยอมรับโดยทั่วไป

" ว่า สตรีอาสา หรือ ไม่ ว่าพวกเขาไม่ได้ขายตัว หรือ ไม่ สังคมเราต้องการพวกเขาจะยังคงบริสุทธิ์ ผู้หญิงบริสุทธิ์ " เธอกล่าวในการสัมภาษณ์ " ถ้าไม่ใช่ คนที่คิดว่าพวกเขาไม่สามารถถือความรับผิดชอบ

ญี่ปุ่น”