Our findings imply an important hum

Our findings imply an important human exposure to
non-O157 STEC from ready-to-eat food. Moreover, two
ARTICLE IN PRESS
Fig. 2. Plasmid profiles of STEC isolates. Lane 1, ATCC 43 895; lane 2, ARG 5266; lane 3, ARG 5468; lane 4, ARG 4823; lane 5, ARG 4827; lane 6,
ARG 4824; lane 7, ARG 177; lane 8, ARG 4828; lane 9, ARG 20; lane 10, ARG 2379; lane 11, ARG 4627.
Table 2
Values of Stx 2 phages after treatment with mitomycin C and without
adding any agent
Strain Control Mitomycin C
p.f.u. p.f.u.stx2/p.f.u.
ATCC 4389527 175/180
ARG 4627 0 8/9
ARG 4827 0 0/6
ARG 4828 0 0/7
ARG 4823 0 13/13
p.f.u. plaque forming units.
C. Balague´ et al. / Food Microbiology 23 (2006) 307–313 311
of the isolates possessed Stx2 encoded by inducible
phages. It has been demonstrated that the stx genes are
co-transcribed with the late phage genes and that the
amount of Stx may therefore be enhanced prior to cell
lysis, enhancing virulence (Neely and Friedman, 1998,
Tyler et al., 2004). Due to this, we would expect
proportional increase of Stx and phages. However,
phage induction is complex, dependent on various phage
and bacterial host genes. The majority of E. coli O157
isolates possess a large 60-Mda plasmid (Schmidt et al.,
1994), which has been sequenced and several potential
virulence factors identified (Burland et al., 1998). Our
study shows that most of the STEC and a smaller
proportion of the non-STEC isolates possessed large
plasmids and several strains also contained smaller
plasmids, as was previously described (Pradel et al.,
2001), but no correlation could be established between
expressed virulence factors and plasmid patterns. PFGE
profile analysis of STEC (10 distinct patterns were
identified for the 10 strains) revealed clonal diversity
among these isolates and also they have different
Plasmid profiles (eight distinct patterns for 10 isolates)
that can be useful tools for the investigation of STEC
diversity (Figs. 1 and 2). Taken together, the data
obtained with all STEC strains had a unique combination
of characteristics, even with the two O18 strains
isolated from soft cheese (Table 1).
Bacterial characterization to determine the serotype
and biotype is part of the quality assessment of food and
water (Johnson et al., 1996). Our results demonstrated
that PCR and hybridization methods for Shiga toxins are
highly specific and must be used to investigate populations
of STEC. These strains are potential foodborne pathogens
and their presence in ready-to-eat food illustrates the need
to keep a careful watch over which pathogens are causing
human disease, determine where they are coming from
and then develop methods to control them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการวิจัยของเราเป็นสิทธิ์แบบสำคัญมนุษย์สัมผัสไม่ใช่ - O157 STEC จากอาหารพร้อมกิน นอกจากนี้ 2บทความในวารสารFig. 2 โพรไฟล์ plasmid ของ STEC แยก เลน 1, ATCC 43 895 เลน 2, 5266 อาร์กิวเมนต์ของค่า เลน 3, 5468 อาร์กิวเมนต์ของค่า เลน 4 อาร์กิวเมนต์ของค่า 4823 เลน 5, 4827 อาร์กิวเมนต์ของค่า เลน 6อาร์กิวเมนต์ของค่า 4824 เลน 7 อาร์กิวเมนต์ของค่า 177 เลน 8, 4828 อาร์กิวเมนต์ของค่า เลน 9 อาร์กิวเมนต์ของค่า 20 เลน 10, 2379 อาร์กิวเมนต์ของค่า เลน 11, 4627 อาร์กิวเมนต์ของค่าตารางที่ 2ค่าของ Stx 2 phages หลังจากรักษา กับ mitomycin C และไม่มีเพิ่มตัวแทนใด ๆต้องใช้ควบคุม Mitomycin Cp.f.u. p.f.u.stx2/p.f.uATCC 4389527 175/180อาร์กิวเมนต์ของค่า 4627 0 8/9อาร์กิวเมนต์ของค่า 4827 0 0/6อาร์กิวเมนต์ของค่า 4828 0 0/7อาร์กิวเมนต์ของค่า 4823 0 13/13p.f.u. หินปูนขึ้นรูปหน่วยC. Balague´ et al. / อาหารจุลชีววิทยา 23 (2006) 307-313 311ของการแยกต้องเข้ารหัส โดย inducible Stx2phages มันได้ถูกแสดงให้เห็นว่ายีน stxทับศัพท์ร่วมกับยีน phage ล่าช้าและการจำนวน Stx อาจจะก่อนเซลล์เพิ่มขึ้นดังนั้นlysis เพิ่ม virulence (Neely และฟรี ดแมน 1998ไทเลอร์ et al., 2004) จากนี้ เราจะคาดหวังเพิ่มสัดส่วนของ Stx และ phages อย่างไรก็ตามเหนี่ยวนำ phage จะซับซ้อน พึ่ง phage ต่าง ๆและยีนจากแบคทีเรียโฮสต์ ส่วนใหญ่ของ E. coli O157แยกมี plasmid ขนาดใหญ่ 60-Mda (Schmidt et al.,ปี 1994), การเรียงลำดับและศักยภาพต่าง ๆปัจจัย virulence ระบุ (Burland et al., 1998) ของเราการศึกษาแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของ STEC และมีขนาดเล็กสัดส่วนของ STEC ไม่แยกต้องมีขนาดใหญ่plasmids และหลายสายพันธุ์ที่ยัง ประกอบด้วยขนาดเล็กplasmids ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (Pradel et al.,2001), แต่มีสามารถสร้างระหว่างแสดง virulence ปัจจัยและรูปแบบของ plasmid PFGEโพรไฟล์ของ STEC (10 รูปแบบที่แตกต่างกันได้ระบุสำหรับสายพันธุ์ 10) เปิดเผยความหลากหลาย clonalระหว่างแยกเหล่านี้ และยัง มีแตกต่างกันโพรไฟล์ plasmid (แปดแตกต่างรูปแบบสำหรับแยก 10)ที่สามารถเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ในการสอบสวนของ STECความหลากหลายทางชีวภาพ (Figs. 1 และ 2) เอากัน ข้อมูลรับกับ STEC ทุกสายพันธุ์มีการรวมเฉพาะลักษณะ แม้จะมีสายพันธุ์ O18 สองแยกต่างหากจากนุ่มชี (ตาราง 1)จำแนกแบคทีเรีย serotype ที่กำหนดและ biotype เป็นส่วนหนึ่งของการประเมินคุณภาพของอาหาร และน้ำ (Johnson et al., 1996) แสดงผลของเราวิธี PCR และ hybridization งะสารพิษการต้องใช้ตรวจสอบประชากรของ STEC สายพันธุ์เหล่านี้จะเป็น foodborne โรคและต้องแสดงให้เห็นถึงสถานะของตนในอาหารพร้อมกินเฝ้าระวังผ่าน โรคที่เป็นสาเหตุโรคมนุษย์ กำหนดที่พวกเขาจะมาจากแล้ว พัฒนาวิธีการควบคุมพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค้นพบของเราบ่งบอกถึงการสัมผัสของมนุษย์ที่สำคัญในการที่ไม่ O157 STEC จากความพร้อมต่อการกินอาหาร นอกจากนี้ทั้งสองข้อในการกดรูป 2. รูปแบบพลาสมิดของเชื้อ STEC เลน 1, ATCC 43 895; ช่องทางที่ 2 หาเรื่อง 5266; ช่อง 3 หาเรื่อง 5468; ช่องทางที่ 4 หาเรื่อง 4823; ช่อง 5 หาเรื่อง 4827; เลนที่ 6 หาเรื่อง 4824; ช่อง 7 หาเรื่อง 177; ช่อง 8 หาเรื่อง 4828; ช่อง 9 หาเรื่อง 20; ช่อง 10 หาเรื่อง 2379; ช่อง 11 หาเรื่อง 4627. ตารางที่ 2 ค่าของ Stx 2 phages หลังการรักษาด้วย C mitomycin และไม่มีการเพิ่มตัวแทนใดๆสายพันธุ์ควบคุม mitomycin C p.fupfustx2 / PFU ATCC 4389527 175/180 หาเรื่อง 4627 0 8/9 หาเรื่อง 4827 0 0/6 หาเรื่อง 0 4828 0/7 หาเรื่อง 4823 0 13/13 แผ่นโลหะขึ้นรูป p.fu หน่วย. ซี Balague' et al, / อาหารวิทยา 23 (2006) 307-313 311 ของเชื้อครอบครอง Stx2 เข้ารหัสโดย inducible phages มันได้รับการแสดงให้เห็นว่ายีน stx จะร่วมถ่ายทอดกับยีนphage ปลายและที่ปริมาณของStx จึงอาจจะเพิ่มขึ้นก่อนที่จะมีเซลล์สลายการเสริมสร้างความรุนแรง(นีลีและฟรีดแมนปี 1998 ไทเลอร์ et al., 2004) เนื่องจากนี้เราคาดหวังว่าจะเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนของ Stx และ phages อย่างไรก็ตามการเหนี่ยวนำทำลายจุลินทรีย์ที่มีความซับซ้อนขึ้นอยู่กับการทำลายจุลินทรีย์ต่างๆและยีนของแบคทีเรียที่เป็นเจ้าภาพ ส่วนใหญ่ของเชื้อ E. coli O157 แยกมีขนาดใหญ่ 60 Mda พลาสมิด (Schmidt et al., 1994) ซึ่งได้รับการจัดลำดับและมีศักยภาพหลายปัจจัยความรุนแรงระบุ(Burland et al., 1998) เราศึกษาแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของ STEC และขนาดเล็กสัดส่วนของNon-STEC แยกมีขนาดใหญ่พลาสมิดและอีกหลายสายพันธุ์ที่ยังมีขนาดเล็กกว่าพลาสมิดตามที่ได้อธิบายไว้ก่อนหน้า(Pradel et al., 2001) แต่ไม่มีความสัมพันธ์จะได้รับการจัดตั้งขึ้นระหว่างแสดงปัจจัยความรุนแรงและรูปแบบพลาสมิด PFGE การวิเคราะห์รายละเอียดของ STEC (10 รูปแบบที่แตกต่างกันได้รับการระบุสำหรับ10 สายพันธุ์) เปิดเผยความหลากหลาย clonal ในหมู่สายพันธุ์เหล่านี้และพวกเขามีความแตกต่างกันรูปแบบพลาสมิด (แปดรูปแบบที่แตกต่างกัน 10 สายพันธุ์) ที่สามารถเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการตรวจสอบของ STEC ความหลากหลาย (มะเดื่อ . 1 และ 2) ที่ร่วมกันข้อมูลที่ได้รับกับสายพันธุ์ STEC ทั้งหมดมีการผสมผสานเอกลักษณ์ของลักษณะแม้จะมีสองO18 สายพันธุ์ที่แยกได้จากชีสนุ่ม(ตารางที่ 1). ลักษณะแบคทีเรียเพื่อตรวจสอบ serotype และ biotype เป็นส่วนหนึ่งของการประเมินคุณภาพของอาหารและน้ำ(จอห์นสัน et al., 1996) ผลของเราแสดงให้เห็นว่าวิธี PCR และการผสมพันธุ์สำหรับสารพิษ Shiga มีความเฉพาะเจาะจงสูงและจะต้องใช้ในการตรวจสอบประชากรของSTEC เหล่านี้เป็นสายพันธุ์ที่ก่อโรคที่เกิดจากอาหารที่มีศักยภาพและการปรากฏตัวของพวกเขาพร้อมที่จะกินอาหารที่แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการที่จะให้ดูอย่างระมัดระวังซึ่งเชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของโรคของมนุษย์กำหนดที่พวกเขาจะมาจากและพัฒนาวิธีการที่จะควบคุมพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้นพบที่สำคัญหมายถึงการสัมผัส
non-o157 STEC จากพร้อมที่จะกินอาหาร นอกจากสอง

รูปที่ 2 บทความในกด . โปรไฟล์ของ STEC สายพันธุ์ของเชื้อ ช่องที่ 1 , ATCC 43 895 ; ซอย 2 , ซอย 3 , arg arg 5266 ; 5468 ; ซอย 4 , ไม่ดี 4823 ; ซอย 5 , ไม่ดี 4827 ; เลน 6
arg 4824 ; ซอย 7 , ซอย 8 , arg arg 177 ; 4828 ; ซอย 9 , 20 arg arg 2379 เลน ; 10 ; ซอย 11 , ไม่ดี 4627 2
.
ตารางคุณค่าของ STX 2 จ หลังการรักษาด้วย , C และไม่มี

เพิ่มตัวแทนใด ๆความเครียดการควบคุม , C
p.f.u. p.f.u.stx2 / p.f.u.
ATCC 4389527 175 / 180
0
8 / 9 4627 arg arg 4827 0 0 / 0 0 / 6
4828 arg arg 4823 7
0
p.f.u. 13 / 13 แผ่นขึ้นรูป หน่วย .
c balague ใหม่ et al . จุลชีววิทยาทางอาหาร / 23 ( 2006 ) 307 311 และ 313
ของเชื้อสิง stx2 เข้ารหัสโดย inducible
จ .นี้ได้แสดงให้เห็นว่าการรวมยีน
Co การทับศัพท์กับสายฟาและยีนที่
จำนวนรวมจึงอาจจะปรับปรุงก่อนการสลายเซลล์
เพิ่มความรุนแรง ( Neely และ ฟรีดแมน , 1998
ไทเลอร์ et al . , 2004 ) เนื่องจากนี้เราคาดว่าจะเพิ่มสัดส่วนของแบบ และจ
. อย่างไรก็ตาม ฟา
เหนี่ยวที่ซับซ้อนขึ้นอยู่กับ
ฟาต่างๆและโฮสต์ยีนแบคทีเรียส่วนใหญ่ของเชื้อ E . coli เป็นสมาชิก
มีขนาดใหญ่ 60 ( พลาสมิด ( ชมิดท์ et al . ,
1994 ) ซึ่งมีลำดับเบส และอีกหลายโรคที่มีปัจจัย
ระบุ ( มหานคร et al . , 1998 ) การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของ STEC

และสัดส่วนของ STEC สายพันธุ์เล็ก ไม่ใหญ่ และมีหลายสายพันธุ์
) ยังมีพลาสมิดที่มีขนาดเล็ก
,ตามที่ได้อธิบายไว้ก่อนหน้า ( pradel et al . ,
2001 ) แต่ไม่มีความสัมพันธ์ที่สามารถจะจัดตั้งขึ้นระหว่าง
แสดงปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรงและรูปแบบพลาสมิด การวิเคราะห์โปรไฟล์ของ STEC ( PFGE

10 รูปแบบแตกต่างกันได้ระบุ 10 สายพันธุ์ ) เปิดเผย
ความหลากหลายรูปแบบของจำนวนและพวกเขามีรูปแบบพลาสมิดที่แตกต่างกัน
( แปดรูปแบบที่แตกต่างกัน 10 isolates