Seeing him walk away so quickly, Gu

Seeing him walk away so quickly, Gui Wan was extremely disappointed, walking out of the hall, she slowly walks down the steps, extending her hand to beckon the nearby guard, coldly asking: “Where is the Emperor off to in such a hurry?”

The guard froze, unable to understand, why the Prime Minister Madam would ask this, but he respectfully answers nonetheless: “It is said that something came up at Lady Consort Ying’s side, that’s why……” Gui Wan cuts off his words with a wave of her hand, her face revealing a look of resentment.

Looking back, the Empress’ chambers so desolate and cold, other than the ever so silent guards, there are no other people here, the usual scene of visitors swarming the place seems fake, lightly letting out a sigh, Gui Wan walks down the large hall.

This imperial palace has given her too much lamentations, the deep wistfulness of the women that are confined in this place, through the layers and layers of golden tiles and red walls, they fill up the imperial palace, she attentively listens, the wind scraping past her ears also sounds like that of a resentful sigh as well as the struggles that sinks in before despair.

Sitting in the horse carriage, she speeds out of the palace, with a slight lift of the curtains, a blast of wind blows into the carriage, and suddenly there is rustling of chilliness within, feeling the cold, Gui Wan is blew over with a philosophical feeling, pondering for a bit, she orders the coachman: “Don’t cause a commotion, make a turn, to the market.”

The horse carriage turns back, turning towards the market.

At this time when the lanterns had just been lit up, there were not many people out on the streets, the carriage slows as it pulls into the market street, lifting a corner of the curtains, she takes a look at the situation outside, ordinary people, mundane faces, unpretentious smiles, her thoughts takes off spinning along with the carriage’s wheels, could this be what the Empress wants to protect? Evoking a touch of a knowing smile, she has now slightly come to understand the Empress’ obsession.

The Empress’ words once again echoes in her head: I want to protect this picturesque[6] land……

The horse carriage suddenly stops, completely unprepared, Gui Wan’s body bolts forward, her hand pressed against the wall of the carriage, a grave voice asking: “What happened?”

The coachman’s voice travels through the curtains: “Madam, there’s people fighting ahead, so the road has been blocked, we can’t get past.” With sincere anxiety and sincere fear, his voice is filled with frustration.

To cause trouble in the Capital’s downtown area, who could be so bold? Extending a hand to raise the curtain, she looks outside, the pedestrians on the road have all stopped to watch, huddling around into a circle right in the middle of the road, completely blocking the pathway, seeing such situation, Gui Wan could also do nothing, only ordering the coachman: “Pull over to the side, we’ll set off again once they disperse.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นเขาเดินอย่างรวดเร็ว Gui Wan ไม่ผิดหวังอย่างมาก เดินจากศาลา เธอช้าเดินบันได ขยาย beckon ยามใกล้เคียง coldly ขอมือของเธอ: "ซึ่งคือจักรพรรดิออกไปเร่งรีบหรือไม่"ยาม froze ไม่เข้าใจ ทำไมม่ายนายกรัฐมนตรีจะถามนี้ แต่เขารับตอบกระนั้น: "ว่ากันว่า บางสิ่งบางอย่างมาด้านสตรีมเหสีหยิง นั่นคือเหตุผลที่..." Gui วานตัดคำพูดของเขาด้วยมือของเธอ ใบหน้าของเธอเผยให้เห็นตาขุ่นมองหลัง หอของจักรพรรดินีให้อ้างว้าง และ เย็น ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ที่เคยดังเงียบ มีไม่มีคนอื่นที่นี่ ฉากปกติของ swarming ดูเหมือนปลอม เดินเบาซักออกแยกกัน Gui Wan ลงห้องโถงขนาดใหญ่นี้พระราชวังอิมพีเรียลได้ให้เธอมากเกินไป lamentations, wistfulness ลึกของผู้หญิงที่ถูกขังในสถานที่แห่งนี้ ชั้นและชั้นของสีและกระเบื้องสีทอง เต็มอิมพีเรียลพาเลส เธอสดับตรับ ฟัง ลม scraping ผ่านหูเธอยังเสียงเหมือนที่แยกกัน resentful เป็นที่ล้างมือก่อนที่จะสิ้นหวังในการนั่งรถม้า เธอเร็วออกจากวัง มีลิฟท์เล็กน้อยของม่าน การระเบิดของลมพัดเป็นการขนส่ง และก็มี rustling ของ chilliness ภายใน รู้สึกเย็น Gui Wan ได้พัดผ่านพร้อมกับปรัชญาความรู้สึก ขบคิดสำหรับบิต เธอสั่งงาม: "ไม่ทำให้เกิดการหลีกหนีความวุ่นวาย ให้เลี้ยว การตลาด "รถม้าจะกลับมา เลี้ยวไปยังตลาดในเวลานี้เมื่อโคมมีเพียงการสว่างขึ้น มีไม่หลายคนออกมาบนท้องถนน การขนส่งช้าเป็นมันดึงเข้าถนนตลาด ยกมุมของม่าน เธอจะดูสถานการณ์ภายนอก คนธรรมดา หน้าโลกีย์ ยิ้มแห้ง ใช้เวลาออกปั่นกับล้อของรถ นี้อาจจักรพรรดินีที่ต้องการปกป้องความคิดของเธอ Evoking สัมผัสรอยยิ้มรู้ เธอตอนนี้เล็กน้อยมาเข้าใจครอบงำจิตใจของจักรพรรดินีของจักรพรรดินีคำครั้ง echoes ในหัวของเธอ: อยากจะปกป้องแผ่นดินนี้ [6] ความงดงาม...รถม้าก็หยุด เกิดสมบูรณ์ Gui Wan ตัวกรูไปข้างหน้า กดมือของเธอกับผนังของรถ เสียงภัยถาม: "เกิดอะไรขึ้น"งามของเสียงเดินทางผ่านม่าน: "ผู้หญิง มีคนต่อสู้ข้างหน้า เพื่อให้ถนนถู เราไม่ได้มาได้" มีความวิตกกังวลอย่างจริงใจและจริงใจกลัว เสียงของเขาจะเต็มไป ด้วยเสียงทำให้เกิดปัญหาในของเมืองหลวงเมือง ซึ่งอาจจะเป็นตัวหนาเพื่อ ขยายมือฉาก เธอดูนอก ชิดถนนทั้งหมดหยุดดู huddling รอบเป็นวงกลมกลางถนน สมบูรณ์บล็อกทางเดิน เห็นสถานการณ์เช่น Gui Wan ยังสามารถทำอะไร เดียวงามสั่งซื้อ: "ดึงผ่านด้าน เราจะตั้งปิดอีกครั้งเมื่อพวกเขากระจายกัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นเขาเดินออกไปอย่างรวดเร็วกุย Wan รู้สึกผิดหวังอย่างมากที่เดินออกจากห้องโถงเธอค่อย ๆ เดินไปตามขั้นตอนการขยายมือของเธอที่จะกวักมือเรียกยามที่อยู่ใกล้เคียงอย่างเย็นชาถาม: "อยู่ที่ไหนจักรพรรดิออกไปในรีบ? "ยามแช่แข็งไม่สามารถที่จะเข้าใจว่าทำไมนายกรัฐมนตรีมาดามจะถามนี้แต่เขากราบตอบกระนั้น" มันบอกว่าบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาด้านข้างเลดี้หม่อมหญิงของที่ว่าทำไม ...... "ตัดกุย Wan ออกคำพูดของเขาด้วย คลื่นของมือเธอใบหน้าของเธอเผยให้เห็นรูปลักษณ์ของความไม่พอใจก. มองย้อนกลับไปห้องเอ็มเพรส 'เพื่อให้รกร้างและเย็นอื่น ๆ กว่ายามเงียบเคยดังนั้นไม่มีคนอื่น ๆ ที่นี่ฉากปกติของผู้เข้าชมปีนป่ายขึ้นที่ดูเหมือนว่า ปลอมเบา ๆ ให้ออกถอนหายใจกุย Wan เดินลงห้องโถงขนาดใหญ่. นี้อิมพีเรียลพาเลซได้ให้เธอคร่ำครวญมากเกินไปที่โหยหาลึกของผู้หญิงที่ถูกคุมขังอยู่ในสถานที่แห่งนี้ผ่านชั้นและชั้นของกระเบื้องสีทองและผนังสีแดง พวกเขาเติมอิมพีเรียลพาเลซที่เธอตั้งใจฟังลมขูดที่ผ่านมาหูของเธอยังดูเหมือนว่าถอนหายใจไม่พอใจเช่นเดียวกับการต่อสู้ที่จมในก่อนที่จะสิ้นหวัง. นั่งอยู่ในรถม้าที่เธอความเร็วออกจากพระราชวัง มีลิฟท์เล็กน้อยของผ้าม่านระเบิดของลมพัดเข้ามาในสายการบินและก็มีการทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบของเยือกเย็นภายในความรู้สึกเย็นกุย Wan ถูกพัดไปด้วยความรู้สึกที่ปรัชญาขบคิดสำหรับบิตเธอสั่งคนขับรถม้า: "อย่าทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายให้เปิดเพื่อตลาด." รถม้าหันกลับหันไปทางตลาด. ในเวลานี้เมื่อโคมไฟเพิ่งได้รับการสว่างขึ้นมีหลายคนไม่ออกมาบนท้องถนน สายการบินช้าในขณะที่มันดึงไปที่ถนนตลาดยกมุมของผ้าม่านที่เธอจะดูที่สถานการณ์ข้างนอกคนธรรมดาใบหน้าของมนุษย์, รอยยิ้มไม่โอ้อวดความคิดของเธอจะปิดปั่นพร้อมกับล้อรถม้าที่นี้อาจเป็น สิ่งที่คุณหญิงต้องการที่จะปกป้อง? ความรู้สึกสัมผัสของรอยยิ้มที่รู้เธอได้มาตอนนี้เล็กน้อยที่จะเข้าใจคุณหญิง 'ครอบงำจิตใจ. คำอีกครั้งก้องในหัวของเธอดิเอ็มเพรส': ฉันต้องการที่จะปกป้องงดงามนี้ [6] ที่ดิน ...... ม้าจู่หยุดอย่างสมบูรณ์ ไม่ได้เตรียมตัวไว้, กุย Wan ของสลักเกลียวร่างกายไปข้างหน้ามือของเธอกดกับผนังของสายการบิน, เสียงขอหลุมฝังศพ: "เกิดอะไรขึ้น?" เสียงของคนขับรถม้าเดินทางผ่านผ้าม่าน "มาดามมีคนต่อสู้ไปข้างหน้าเพื่อให้ถนนถูกบล็อก เราไม่สามารถรับที่ผ่านมา. "ด้วยความวิตกกังวลและความกลัวความจริงใจจริงใจเสียงของเขาเต็มไปด้วยความยุ่งยาก. ที่จะทำให้เกิดปัญหาในย่านใจกลางเมืองของทุนที่สามารถเป็นตัวหนาเพื่อ? ขยายมือที่จะยกม่านเธอมองออกไปข้างนอกคนเดินเท้าบนถนนมีทั้งหมดหยุดการชมเบียดรอบเข้าไปในวงกลมตรงกลางของถนนที่สมบูรณ์การปิดกั้นทางเดินเห็นสถานการณ์เช่นกุยวานยังสามารถทำ ไม่มีอะไรเพียงสั่งคนขับรถม้า ". ดึงไปด้านข้างที่เราจะออกเดินทางอีกครั้งเมื่อพวกเขาแยกย้ายกันไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นเขาเดินจากไปอย่างรวดเร็ว กุ้ย วาน ผิดหวังมาก เดินออกมาจากห้อง เธอค่อยๆ เดินลงตามขั้นตอน ยื่นมือไปเรียกยาม ใกล้เคียงอย่างเย็นชาถาม : " ซึ่งเป็นจักรพรรดิ์ จะรีบออกไป ? "

ยามหนาว และไม่เข้าใจ ทำไมท่านนายกฯ จะถาม แต่เขาสุภาพตอบอย่างไรก็ตาม :" มันบอกว่า มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ข้างสนมสนม Ying , นั่นทำไม . . . . . . . " กุ้ยวานตัดคำพูดของเขากับคลื่นจากมือของเธอ ใบหน้าเผยให้เห็นลักษณะของความไม่พอใจ

มองกลับไป จักรพรรดินี ' ห้องช่างเปลี่ยวและหนาวกว่าที่เคยเงียบ ยามมี ไม่มีคนอื่นที่นี่ เหตุการณ์ปกติของผู้เข้าชมการจับกลุ่มสถานที่ดูเหมือนของปลอม ถอนหายใจเบา ๆ ,GUI วานเดินลงมาที่ห้องโถงใหญ่

พระราชวังนี้ได้รับความโศกเศร้ามากเกินไปของเธอ ความโหยหาลึกๆ ของผู้หญิงที่ถูกกักขังอยู่ในสถานที่นี้ ผ่านชั้นและชั้นของกระเบื้องสีทองและผนังสีแดง พวกเขาเติมพระราชวังเธออย่างตั้งใจฟังลมผ่านหู ( เสียงเหมือนขูดที่ถอนหายใจฮึดฮัด ตลอดจนการต่อสู้ที่อ่างล้างมือก่อนสิ้นหวัง

นั่งในรถม้า เธอเร็วออกจากวัง กับยกเล็กน้อยของผ้าม่าน , การระเบิดของลมเข้ามาในรถ และก็มีเสียงของ chilliness ภายใน , รู้สึกหนาว , GUI วานที่พัดผ่านด้วยความรู้สึกเชิงปรัชญาขบคิดเล็กน้อย เธอสั่งคนขับรถม้าว่า " อย่าก่อความวุ่นวายให้เปิดตลาดให้ "

รถม้ากลับมา เปิดไปสู่ตลาด

เวลานี้มีเพียงโคมไฟสว่างขึ้น มีจำนวนไม่กี่คน ออกบนถนน รถม้าช้ามันดึงเข้าไปในตลาด อีกมุมของม่าน เธอจะดูสถานการณ์ภายนอกคนธรรมดาธรรมดา ใบหน้าไม่โอ้อวด , รอยยิ้ม , ความคิดของเธอจะออกปั่นพร้อมกับของรถเข็นล้อ , เป็นสิ่งที่ราชินีต้องการปกป้อง ? ความรู้สึกสัมผัสของการรู้จักยิ้ม ตอนนี้เธอค่อนข้างเข้าใจกับจักรพรรดินี ' .

คำพูดจักรพรรดินี ' อีกครั้ง ก้องในหัวของเธอ ฉันอยากจะปกป้องแผ่นดินที่งดงามนี้ . . . . . .

[ 6 ]