ประสบกาณ์ที่ฉันไม่เคยลืม
เมื่อฉันอายุได้4ปี ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาตอนเย็นฉันและพี่สาวกำลังเผาขยะอยู่หลังบ้าน เราสองคนก็ได้ใส่ขยะลงไปเรื่อยๆเพราะต้องการทำให้ไฟลุกโชน และพี่สาวของฉันก็ได้ใส่ขยะลงไปเรื่อยๆ และหล่อนก็ได้ไปเห็นน้ำมันก๊าซขวดหนึ่งหล่อนจึงหยิบมาแล้วก็เทน้ำมันลงไปจึงทำให้ไฟเพิ่มมากขึ้นและฉันก็กำลังหันหลังเพื่อที่จะก้มหยิบไม้ และทันใดนั้น เพลิงก็ได้ไปติดกับกางเกงขาข้างขวาของฉันทำให้ฉันถูกไฟเผาขาไปครึ่งหนึ่งของขาข้างขวา พี่สาวของฉันตกใจมากทำอะไรไม่ถูกหล่อนจึงไปเอาน้ำมาราดขาฉัน ตอนนั้นฉันรู้สึกเจ็บมากๆจนไม่สามารถร้องไห้ได้ และตอนนั้นแม่ก็กำลังละหมาดอัซรีอยู่จึงใช้เวลามากพอสมควรที่จะพาฉันไปโรงพยาบาล พอแม่ละหมาดเสร็จแม่ก็ตกใจมาก แม่จึงพาฉันไปโรงพยาบาลในขณะที่นั่งรถ ฉันก็ได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและมองขาที่เต็มไปด้วยแผลสีดำและรอยพุบพอง เมื่อไปถึงโรงพยาบาลฉันก็ได้ไปทำแผลเสร็จ เป็นเวลาหลายเดือนมากที่ฉันไม่สามารถใช้ขาข้างขวาใช้งานใดๆได้ และทุกๆสัปดาห์ฉันจะต้องไปล้างแผลตอนที่พยาบาลล้างแผลอยู่นั้นฉันก็ดิ้นและร้องตะโกนสุดชีวิตด้วยความเจ็บปวดและทรมาน หลังจากที่แผลแห้งแล้วฉันก็ได้ทา ยาต่างๆมากมายและแผลเป็นมันจางหายไปแค่ครึ่งเสี่ยว และในปัจจุบันนี้แผลเป็นนั้นมันได้โตมาพร้อมกับฉันมา 11 ปี