A useful example of how to resolve

A useful example of how to resolve conflict among empirical educational theories — until clearly decisive empirical results arrive — comes from physics, a field in which there have been uncertainties just as great as those found in education. As recently as 1900 the existence of atoms was a matter of active dispute among scientists. The knotty theoretical problem of the existence of atoms goaded young Albert Einstein, into his earliest work, from his doctoral dissertation of 1905 through several great articles on Avogadro’s number (N) in 1905 and 1906. Einstein approached the question of N (the number of molecules in a given amount of matter) from a lot of different angles — black body radiation, the flow of solutions, Brownian motion, and the blue of the sky. He showed that all of these independent methods of determining N yielded a very similar number. Since each of these sources of computation was quite independent of the others, this independent convergence made it very hard to doubt the atomic theory. In framing theories that will guide fateful policy decisions about educating our children, this pattern of independent data convergence should be our goal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างประโยชน์ของวิธีการแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างทฤษฎีศึกษาประจักษ์ — จนกว่าผลลัพธ์ชัดเจนเด็ดขาดรวมถึง — มาจากฟิสิกส์ เขตที่มีความไม่แน่นอนเพียงเป็นดีที่พบในการศึกษา เป็นเพิ่งเป็น 1900 การดำรงอยู่ของอะตอมเป็นเรื่องของการใช้งานข้อโต้แย้งในหมู่นักวิทยาศาสตร์ ทฤษฎีปัญหายากที่แก้ไขของการดำรงอยู่ของอะตอม goaded หนุ่มอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ ในงานของเขาเร็วที่สุด จากวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขาเอกของ 1905 หลายบทความที่ดีบนหมายเลขของ Avogadro (N) ใน 1906 1905 ไอน์สไตน์ประดับคำถาม N (จำนวนโมเลกุลในแต่ละเรื่อง) จากมุมต่าง ๆ มากมายเช่นรังสีดำ ขั้นตอนการแก้ไขปัญหา การเคลื่อนที่แบบบราวน์ และสีฟ้าของท้องฟ้า เขาชี้ให้เห็นว่าทุกวิธีอิสระกำหนด N หาตัวเลขที่คล้ายกัน เนื่องจากแหล่งเหล่านี้การคำนวณแต่ละค่อนข้างอิสระของผู้อื่น บรรจบกันอิสระนี้ได้มันยากมากสงสัยทฤษฎีอะตอม ในทฤษฎีที่จะนำการตัดสินใจนโยบายที่เกี่ยวกับการพยากรณ์เกี่ยวกับการให้ลูก เข้ากรอบ นี้รูปแบบของการเข้าหาข้อมูลอิสระควรเป็นเป้าหมายของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างการใช้งานของวิธีการที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งในหมู่ทฤษฎีการศึกษาเชิงประจักษ์ - จนกว่าผลเชิงประจักษ์อย่างชัดเจนถึงแตกหัก - มาจากฟิสิกส์สนามที่มีได้รับความไม่แน่นอนที่ดีเช่นเดียวกับที่พบในการศึกษา เมื่อเร็ว ๆ นี้ 1900 การดำรงอยู่ของอะตอมเป็นเรื่องของความขัดแย้งที่ใช้งานในหมู่นักวิทยาศาสตร์ ปัญหาทางทฤษฎีเป็นปุ่มปมของการดำรงอยู่ของอะตอมกระตุ้นหนุ่ม Albert Einstein, ในการทำงานที่เก่าแก่ที่สุดของเขาจากวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขา 1905 ผ่านบทความที่ดีหลายจำนวน Avogadro ของ (N) ในปี 1905 และปี 1906 ไอน์สไตเข้าหาคำถามของ N (จำนวน โมเลกุลในจำนวนที่กำหนดของเรื่อง) จากจำนวนมากของมุมที่แตกต่างกัน - รังสีตัวดำไหลของการแก้ปัญหาการเคลื่อนที่แบบบราวและสีฟ้าของท้องฟ้า เขาแสดงให้เห็นว่าทุกวิธีการที่เป็นอิสระเหล่านี้ยังไม่มีการกำหนดให้ผลเป็นจำนวนใกล้เคียงกันมาก เนื่องจากแต่ละแหล่งข้อมูลเหล่านี้ของการคำนวณที่ค่อนข้างเป็นอิสระของคนอื่น ๆ ที่เป็นอิสระนี้บรรจบกันทำให้มันยากมากที่จะสงสัยทฤษฎีอะตอม ในกรอบทฤษฎีที่จะแนะนำการตัดสินใจนโยบายสำคัญเกี่ยวกับการให้ความรู้เด็ก ๆ ของเรารูปแบบของการบรรจบกันของข้อมูลที่เป็นอิสระนี้ควรจะเป็นเป้าหมายของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นประโยชน์ ตัวอย่างของวิธีการแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างทฤษฎี - การศึกษาเชิงประจักษ์จนชัดเจนเด็ดขาดเชิงประจักษ์ผลมาถึง - มาจากฟิสิกส์ สนามซึ่งมีความไม่แน่นอนเพียงที่ดีเช่นเดียวกับที่พบในการศึกษา เมื่อเร็ว ๆ นี้ 1900 การดำรงอยู่ของอะตอมเป็นเรื่องของข้อพิพาทอยู่ในหมู่นักวิทยาศาสตร์ปัญหาที่ยุ่งยากของการดำรงอยู่ของทฤษฎีอะตอมช่วยผลักดันหนุ่มอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ในงานแรกของเขาจากวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขา 1905 ผ่านหลายบทความที่ดีเกี่ยวกับเลขอาโวกาโดร ( n ) ใน 1905 และ 1906 ไอน์สไตน์กับคำถามของ N ( จำนวนโมเลกุลในการระบุจำนวนของวัตถุ ) จากมากมุม - การแผ่รังสีของวัตถุดำที่แตกต่างกันการไหลของสารละลายการเคลื่อนที่แบบบราวเนียน และสีฟ้าของท้องฟ้า เขาพบว่า ทั้งหมดนี้เป็นวิธีการกำหนด n หาตัวเลขที่คล้ายคลึงกันมาก เนื่องจากแต่ละเหล่านี้แหล่งที่มาของการคำนวณที่ค่อนข้างอิสระของผู้อื่น การลู่เข้าอิสระนี้ทำให้มันยากมากที่จะสงสัยในทฤษฎีอะตอม ในกรอบทฤษฎีที่จะแนะนำนโยบายการตัดสินใจอะไรบางอย่างเกี่ยวกับความรู้เด็กของเรารูปแบบของอิสระบรรจบข้อมูลควรเป็นเป้าหมายของเรา