“Who is my father…?” he thought. As

“Who is my father…?” he thought. As he gazed off into the sky, his mood sank. “Is he still alive in the world? Does he know that his image still exists in my thoughts, in my memories?”

Submerged as he was in this sea of bitterness, Meng Hao produced a flagon of alcohol from his bag of holding. He lifted it to his lips and took a long drink.

“Dad. Mom. Do you know that I’m already starting to forget what you look like…? It’s been too many years. The image of your faces is starting to fade away.

“I don’t want it to be that way. It’s just what happens when time passes. Sometimes I want to hold on to those images, but I can’t…. I really envy Ke Jiusi….” Meng Hao took another long drink of alcohol. It burned as it slid down his throat and into his anxiety.

Meng Hao rarely slipped into a mood such as this. Starting the year his father and mother went missing, he’d had no choice but to learn to be independent and strong. In this moment, though, because of Xu Qing, he had started thinking of the past. The memories of the Southern Domain, of Mount Daqing, and the relationship between Ke Jiusi and Ke Yunhai, all struck a chord within him. He couldn’t help but think of Yunjie County, his happy childhood, and of his parents.

He suddenly felt as if he understood this tyrannical silkpants, Ke Jiusi. If Ke Jiusi really was still alive, then perhaps after all the tens of thousands of years, this dead ancient Demon Immortal Sect was the only place where he truly existed.

He had never left. He was here to protect the Sect, to protect the Fourth Peak. Year after year, for an eternity, he was here to protect that Pure Land which existed in his heart.

Most likely, the people around Meng Hao in the Demon Immortal Sect would never be able to imagine what Ke Jiusi would be like tens of thousands of years later.

“He saw his father die. He watched his Sect become desolate. He looked on as his friends perished. In the end, he bore witness to the absolute destruction of the Sect.

“If I were him, what would I do…?” Thoughtfully, Meng Hao took another long drink. Evening was falling. An entire day had slipped by while Meng Hao wallowed in his emotions.

“Ke Jiusi sent me back here, to the era in which his father was dying. I think I understand… what he wants me to do.” A look of enlightenment filled his eyes. He was just raising the alcohol flagon to take another drink when suddenly, a hand reached out from behind him to grasp his wrist lightly.

As he turned his head, he felt someone embracing him tightly from behind. It felt just like the embrace from back by the Rebirth Cave, that embrace which was filled with the fear of loss.

A smile broke out on Meng Hao’s face. He didn’t speak, but rather, allowed the beautiful woman behind him to embrace him. She pressed up against his back, as if she were trying to hear his heart beating.

It was as if the only way she could prove that everything that was happening was real… was to hear his heart beating. Perhaps everything around them was a dream, but within that dream, the two of them had each other.

I thought that when I saw you, I would have the world. I didn’t know that within your dreams, you already had me.

It was evening, and soft, orange light shone down onto the Fourth Peak, creating dark shadows on the opposite side of the mountain. Within those dark shadows were two people, embracing each other.

They seemed to wish that time could stop forever. Their longing, their promise, were no longer like sand floating in the wind.

A long time passed. Soon, the sky was dark. Meng Hao looked at the woman in front of him. The features he saw were different from Xu Qing’s, but the soul was the same ever.

“You’re awake,” he said.

Because her soul was different, her facial features suddenly seemed to change a bit. She grew colder, less timid and nervous. She grew more simple. Less a stranger.

She was Xu Qing.

She was not intelligent like Han Bei. She was not incredibly beautiful like Chu Yuyan. She was Xu Qing. Simple and cold, like her heart. When she loved someone, she didn’t need a reason. She only needed to know that somehow, that person was part of her.

She wore the robe of an Outer Sect disciple and had long, beautiful hair. Her features were delicate, and although they couldn’t be described as immaculately beautiful, they caused Meng Hao to think of that one person who was always in his heart… Elder Sister Xu.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาคิดว่า "พ่อของฉัน...คือใคร" ขณะที่เขาจ้องออกสู่ท้องฟ้า อารมณ์ของเขาจม "คือเขายังมีชีวิตอยู่ในโลก ไม่รู้ว่า ภาพของเขายังคงอยู่ในความคิดของฉัน ในความทรงจำของฉัน"จมอยู่ใต้น้ำขณะที่เขาอยู่ในทะเลนี้ขม เฮาเมงผลิตเสร็จสมบูรณ์ของแอลกอฮอล์จากถือถุงของเขา เขายกให้ริมฝีปากของเขา และเอาเครื่องดื่มยาว"พ่อ แม่ คุณรู้ว่า ฉันแล้วเริ่มที่จะลืมสิ่งที่คุณดูเหมือน... เกินไปหลายปีแล้ว ภาพของใบหน้าของคุณเริ่มที่จะจางหายไป"ไม่ต้องการเป็นวิธีที่ มันเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป บางครั้งต้องการเก็บภาพเหล่านั้น แต่ฉันไม่สามารถ... ผมจริง ๆ อิจฉา Ke Jiusi..." เมงเฮาเอายาวเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ มันเขียนเป็นมันฝ่อ ลงลำคอของเขา และ เป็นความวิตกกังวลของเขาเมงห้าวไม่ค่อยลื่นเป็นอารมณ์เช่นนี้ เริ่มปีพ่อและแม่ของเขาหายไป เขาได้ก็เรียนเป็นอิสระ และแข็งแกร่ง ในช่วงเวลานี้ แม้ว่า เนื่องจาก Xu Qing เขาได้เริ่มต้นความคิดในอดีต ความทรงจำ ของโด เมนใต้ Daqing เมาท์ และความสัมพันธ์ระหว่าง Ke Jiusi Ke หยุนไห่ คอร์ดภายในเขาหลงทั้งหมด เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า Yunjie County ในวัยเด็กของเขามีความสุข และ ของพ่อเขาก็รู้สึกว่าเขาเข้าใจ silkpants นี้ tyrannical, Ke Jiusi ถ้า Ke Jiusi จริง ๆ ยังมีชีวิตอยู่ แล้วบางทีหลังทุกหมื่นปี นิกายนี้อมตะปีศาจโบราณตายเป็นที่เขาอย่างแท้จริงที่มีอยู่เขาไม่ได้ปล่อย พระองค์อยู่ที่นี่เพื่อปกป้องนิกาย การปกป้องสูงสุดสี่ ปี เป็นนิรันดร เขาเป็นที่นี่เพื่อปกป้องแผ่นดินที่บริสุทธิ์ที่เดิมในหัวใจของเขามากที่สุด คนเฮาเมงในนิกายอมตะของปีศาจจะไม่สามารถจินตนาการว่า Ke Jiusi จะเป็นเช่นหมื่นปี"เขาเห็นพ่อของเขาตาย เขาดูนิกายของเขากลายเป็นอ้างว้าง เขามองในขณะที่เพื่อนของเขาเสียชีวิต ในสุด พระองค์แบกพยานทำลายสัมบูรณ์นิกาย"ถ้าฉันเป็น เขาจะทำอะไร... ? " อย่างพิถีพิถัน เมงเฮาเอาเครื่องดื่มยาว ตอนเย็นก็ตกลง ทั้งวันมีเล็ดรอดโดยในขณะที่เฮาเมง wallowed ในอารมณ์"Ke Jiusi ส่งฉันกลับมาที่นี่ ในยุคที่พ่อของเขากำลังตาย ผมคิดว่า ผมเข้าใจ...สิ่งที่เขาต้องการฉันจะทำ" ตรัสรู้ดูเต็มตา เขากำลังเลี้ยงดูเสร็จสมบูรณ์แอลกอฮอล์การดื่มเมื่อจู่ ๆ เพียงแค่มือเอื้อมจากหลังเขาจับข้อมือเขาเบา ๆขณะที่เขาหันหัวของเขา เขารู้สึกคนกอดเขาแน่นจากด้านหลัง มันรู้สึกเหมือนกอดจากด้านหลังโดยถ้ำวิญญาณ อ้อมกอดที่ซึ่งเต็มไป ด้วยความกลัวขาดทุนรอยยิ้มที่โพล่งออกมาบนใบหน้าเมงเฮา เขาไม่ได้พูด แต่ค่อนข้าง อนุญาตให้ผู้หญิงสวยหลังเขาจะโอบกอดเขา เธอกดขึ้นกับหลังของเขา ถ้าเธอลองได้ยินเสียงหัวใจเต้นของเขามันก็เป็นเพียงทางเธอสามารถพิสูจน์ว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นจริง...คือการ ได้ยินเสียงหัวใจเต้นของเขา บางทีทุกอย่างรอบตัวพวกเขาเป็นความฝัน แต่ในความฝัน ของพวกเขามีกันผมคิดว่า เมื่อผมเห็นคุณ ผมจะมีโลก ผมไม่ทราบว่า ภายในความฝันของคุณ คุณอยู่แล้วมีผมมันเป็นตอนเย็น และแสงนุ่ม สีส้มส่องลงบนจุดสูงสุดสี่ สร้างเงามืดบนด้านตรงข้ามของภูเขา ภายในเงามืดนั้นได้สองคน กอดกันพวกเขาดูเหมือนจะต้องการที่สามารถหยุดเวลาตลอดไป ความปรารถนาของพวกเขา สัญญาของพวกเขา เขาไม่ทรายลอยลมผ่านไปเป็นเวลานาน เร็ว ๆ นี้ ท้องฟ้าเป็นสีเข้ม เฮา เมงมองไปที่ผู้หญิงเขา สิ่งที่เขาเห็นได้แตกต่างจาก Xu Qing แต่จิตวิญญาณก็เหมือนเคย"คุณตื่นตัว เขากล่าวว่าเพราะวิญญาณของเธอแตกต่างกัน คุณสมบัติใบหน้าของเธอดูเหมือนจะ เปลี่ยนบิตทันที เธอโตหนาว น้อยขี้อาย และประสาท เธอเติบโตง่ายมาก น้อยกว่าคนแปลกหน้าเธอชิงซูเธอไม่ได้เป็นอัจฉริยะเช่นเป่ยฮั่น เธอไม่สวยงามอย่างเหลือเชื่อเช่นชู Yuyan เธอชิงซู เรียบง่าย และ เย็น เช่นหัวใจของเธอ เมื่อเธอรัก คนที่เธอไม่ต้องการเหตุผล เธอต้องรู้ว่า อย่างใด คนที่ เป็นส่วนหนึ่งของเธอเธอสวมเสื้อคลุมของศิษย์เป็นนิกายนอก และมีผมยาว สวยงาม คุณสมบัติของเธอได้ละเอียดอ่อน และแม้ว่าพวกเขาไม่สามารถอธิบายเป็นสวยงาม/ พวกเขาเกิดจากเมงเฮาคิดว่าของที่คนคนหนึ่งที่เป็นเสมอในหัวใจของเขา... พี่น้องซู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใครเป็นพ่อของฉัน ... ?" เขาคิดว่า ในขณะที่เขาจ้องมองออกไปในท้องฟ้าอารมณ์ของเขาจมลง "เขายังมีชีวิตอยู่ในโลก? เขาไม่ทราบว่าภาพของเขายังคงอยู่ในความคิดของฉันในความทรงจำของฉัน "

จมอยู่ใต้น้ำในขณะที่เขาอยู่ในทะเลแห่งความขมขื่นนี้เม้งเฮาผลิตขวดเหล้าของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากกระเป๋าของเขาในการถือครอง เขายกมันให้กับริมฝีปากของเขาและเอาเครื่องดื่มมานาน.

"พ่อ แม่. คุณรู้หรือไม่ว่าฉันแล้วเริ่มต้นที่จะลืมสิ่งที่คุณมีลักษณะเหมือน ... ? จะได้รับมากเกินไปปี ภาพของใบหน้าของคุณเริ่มที่จะจางหายไป.

"ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป บางครั้งฉันต้องการที่จะยึดมั่นในภาพเหล่านั้น แต่ฉันไม่สามารถ ... ผมอิจฉา Ke Jiusi ... . "เม้งเฮาใช้เวลาอีกยาวดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ มันจะเผาในขณะที่มันเลื่อนลงลำคอของเขาและเข้าสู่ความวิตกกังวลของเขา.

เม้งเฮาไม่ค่อยเล็ดรอดเข้ามาอารมณ์เช่นนี้ เริ่มต้นปีพ่อและแม่ของเขาก็หายไปเขาจะไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเรียนรู้ที่จะเป็นอิสระและแข็งแรง ในขณะนี้ แต่เนื่องจากของเสี่ยวชิงเขาได้เริ่มคิดที่ผ่านมา ความทรงจำของโดเมนใต้ของภูเขา Daqing และความสัมพันธ์ระหว่าง Ke Jiusi และ Ke Yunhai ทั้งหมดหลงคอร์ดภายในตัวเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของ Yunjie มณฑลสุขในวัยเด็กของเขาและพ่อแม่ของเขา.

เขาก็รู้สึกราวกับว่าเขาเข้าใจเรื่องนี้ silkpants เผด็จการ Ke Jiusi หาก Ke Jiusi จริงๆยังมีชีวิตอยู่แล้วบางทีหลังจากนับทั้งหมดของพัน ๆ ปีนี้ตายโบราณปีศาจอมตะนิกายเป็นสถานที่เดียวที่เขามีอยู่อย่างแท้จริง.

เขาไม่เคยทิ้ง เขาอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องนิกายเพื่อปกป้องสูงสุดที่สี่ ปีแล้วปีเล่าสำหรับนิรันดร์เขาอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องว่าดินแดนบริสุทธิ์ที่มีอยู่ในหัวใจของเขา.

ส่วนใหญ่แล้วผู้คนทั่วเม้งเฮาในปีศาจอมตะนิกายจะไม่สามารถที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่ Ke Jiusi จะเป็นเช่นนับหมื่น ปีต่อมา.

"เขาเห็นพ่อของเขาตาย เขาเฝ้ามองนิกายของเขากลายเป็นที่รกร้าง เขามองในฐานะเพื่อนของเขาเสียชีวิต ในท้ายที่สุดเขาเป็นพยานในการทำลายแน่นอนของนิกาย.

"ถ้าผมเป็นเขาสิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร ... ?" พิถีพิถันเม้งเฮาเอาเครื่องดื่มมานานอีก ตอนเย็นกำลังตก ตลอดทั้งวันได้เล็ดรอดขณะที่เม้งเฮาทรงตัวในอารมณ์ของเขา.

"Ke Jiusi ส่งฉันกลับมาที่นี่เพื่อยุคที่พ่อของเขากำลังจะตาย ผมคิดว่าผมเข้าใจ ... สิ่งที่เขาอยากให้ผมทำ. "มองแห่งการตรัสรู้ที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา เขาเป็นเพียงการยกขวดเหล้าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในการใช้เครื่องดื่มอีกครั้งเมื่อจู่ ๆ ก็มีมือมาถึงออกมาจากด้านหลังเขาจะเข้าใจข้อมือของเขาเบา ๆ .

ในขณะที่เขาหันศีรษะของเขาที่เขารู้สึกว่ามีใครบางคนกอดเขาแน่นจากด้านหลัง มันให้ความรู้สึกเหมือนอ้อมกอดจากด้านหลังโดยถ้ำวิญญาณที่โอบกอดซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัวของการสูญเสีย.

รอยยิ้มโพล่งออกมาบนใบหน้าของเม้งเฮาส์ เขาไม่ได้พูด แต่อนุญาตให้ผู้หญิงที่สวยอยู่ข้างหลังเขาจะโอบกอดเขา เธอกดขึ้นกับหลังของเขาราวกับว่าเธอกำลังพยายามที่จะได้ยินเสียงหัวใจเต้นของเขา.

มันเป็นเหมือนกับว่าวิธีเดียวที่เธอจะพิสูจน์ให้เห็นว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง ... ก็จะได้ยินเสียงหัวใจเต้นของเขา บางทีทุกอย่างรอบตัวพวกเขาเป็นความฝัน แต่ภายในความฝันที่สองของพวกเขามีกันและกัน.

ผมคิดว่าเมื่อฉันเห็นคุณฉันจะมีโลก ผมไม่ทราบว่าภายในความฝันของคุณแล้วคุณมีฉัน.

มันเป็นเย็นและอ่อนแสงสีส้มส่องลงบนสี่ยอดการสร้างเงาดำอยู่ฝั่งตรงข้ามของภูเขา ภายในเงาดำเหล่านั้นเป็นคนสองคนกอดกันและกัน.

พวกเขาดูเหมือนจะต้องการเวลาที่จะหยุดตลอดไป ความปรารถนาของพวกเขาสัญญาของพวกเขาไม่ได้อยู่เหมือนทรายที่ลอยอยู่ในสายลม.

เป็นเวลานานผ่าน เร็ว ๆ นี้ท้องฟ้ามืด เม้งเฮามองที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่ตรงหน้าเขา คุณสมบัติที่เขาเห็นแตกต่างจากเสี่ยวชิง แต่จิตวิญญาณได้เหมือนกันเลยทีเดียว.

"คุณตื่นขึ้นมา" เขากล่าว.

เพราะจิตวิญญาณของเธอเป็นที่แตกต่างกันใบหน้าของเธอจู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เธอเติบโตที่หนาวเย็นขี้อายน้อยลงและประสาท เธอเติบโตง่ายขึ้น น้อยคนแปลกหน้า.

เธอเป็นเสี่ยวชิง.

เธอไม่ได้ฉลาดเหมือนฮันบวร์ก เธอไม่ได้สวยงามอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนชู Yuyan เธอเป็นเสี่ยวชิง ที่เรียบง่ายและเย็นเหมือนหัวใจของเธอ เมื่อเธอรักใครสักคนที่เธอไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล เธอจำเป็นต้องรู้ว่าอย่างใดบุคคลนั้นเป็นส่วนหนึ่งของเธอ.

เธอสวมเสื้อคลุมของสาวกนิกายด้านนอกและมีผมยาวสวย คุณสมบัติของเธอเป็นที่ละเอียดอ่อนและแม้ว่าพวกเขาไม่สามารถอธิบายว่าสวยใสที่พวกเขาก่อให้เกิดเม้งเฮาจะคิดว่าการที่คนคนหนึ่งที่มักจะอยู่ในหัวใจของเขา ... พี่น้องสาวเสี่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใครเป็นพ่อ . . . ของฉัน " เขาคิด เขาจ้องมองออกไปในท้องฟ้า อารมณ์ของเขาก็จมลง " เขายังมีชีวิตอยู่บนโลก เขารู้ว่าภาพลักษณ์ของเขายังคงอยู่ในความคิดของฉัน ในความทรงจำ "จมอยู่ใต้น้ำเป็นเขาในทะเลแห่งความขมขื่น เมิ่งฮ่าวผลิตเหยือกเหล้าจากกระเป๋าถือ เขายกได้ถึงริมฝีปากของเขา และใช้เวลาดื่มนาน" พ่อ แม่ คุณรู้มั้ยว่าผมเริ่มลืมว่าคุณดูเหมือน . . . . . . . ? มันผ่านมาหลายปี . ภาพใบหน้าของคุณจะเริ่มจางหายไป" ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น มันก็แค่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป บางครั้งฉันต้องการที่จะจับภาพเหล่านั้น แต่ผมทำไม่ได้ . . . . . . . . น่าอิจฉาจริงๆ . . . . . . . " เมิงเฮาเอาเคอ jiusi อีกยาว ดื่มแอลกอฮอล์ มันเผามันลื่นลงไปในคอและความกังวลของเขาเมิ่งเฮ่าแทบเล็ดรอดเข้ามาในอารมณ์เช่นนี้ เริ่มต้นปี พ่อและแม่ของเขาหายตัวไป เขาไม่มีทางเลือก แต่ต้องเรียนรู้ที่จะเป็นอิสระและเข้มแข็ง ในช่วงเวลานี้ อย่างไรก็ตาม เพราะ ซู ชิง เขาเริ่มคิดถึงอดีตที่ผ่านมา ความทรงจำ ของโดเมนในภาคใต้ของภูเขาต้าฉิง และความสัมพันธ์ระหว่าง jiusi Ke Ke หยวนไห่และทั้งหมดหลงคอร์ดภายในเขา . เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของ yunjie มณฑล สุขในวัยเด็กของเขา และพ่อแม่ของเขาจู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าเขาเข้าใจ silkpants เผด็จการ คี jiusi . ถ้าไป jiusi จริงๆยังมีชีวิตอยู่ บางทีหลังจากทั้งหมดนับพัน ๆ ปี นี้ ปีศาจโบราณตายอมตะนิกายเป็นสถานที่เดียวที่เขามีอยู่อย่างแท้จริง .เขาไม่เคยจากไป เขามาที่นี่เพื่อปกป้องพรรค ปกป้องสูงสุด 4 ปีแล้วปีเล่า ชั่วนิรันดร์ เขามาที่นี่เพื่อปกป้องความบริสุทธิ์ของที่ดินซึ่งอยู่ในจิตใจของเขาส่วนใหญ่ คนรอบข้าง เมิ่งฮ่าวในนิกายอสูรอมตะจะไม่สามารถจินตนาการได้ว่า เก๋ jiusi จะเหมือนกับหมื่นปี" เขาเห็นพ่อของเขาตาย เขาเฝ้าดูพรรคของเขากลายเป็นอ้างว้าง เขาดูเป็นเพื่อนตาย ในที่สุดเขาพยานที่จะทำลายสมบูรณ์ของนิกาย" ถ้าผมเป็นเขา ผมจะทำอะไร . . . ? " อย่างเห็นอกเห็นใจ เมงเฮาต้องใช้เวลานานอีกหน่อย ตอนเย็นก็ลดลง ทั้งวันก็ลื่น ในขณะที่เมิ่งเฮ่า wallowed ในอารมณ์ของเขา" เค jiusi ส่งฉันมาที่นี่ กับสมัยที่พ่อของเขากำลังจะตาย ฉันคิดว่าฉันเข้าใจ . . . . . . . สิ่งที่เขาอยากให้ฉันทำ " ลักษณะของธรรมที่เต็มไป ดวงตาของเขา เขาก็แค่เลี้ยงเหล้าให้ดื่มอีกเหยือก จู่ๆ มือเอื้อมจากด้านหลัง เขาคว้าข้อมือของเขาเบาๆขณะที่เขาหันศีรษะของเขา เขารู้สึกว่าคนที่กอดเขาไว้แน่นจากด้านหลัง มันรู้สึกเหมือนโอบกอดจากด้านหลัง โดยการเกิดถ้ำ ที่โอบกอดที่เต็มไปด้วยความกลัวของการสูญเสียรอยยิ้มออกมาบนใบหน้าของเมิ่งเฮ่า เขาไม่ได้พูด แต่อนุญาตให้ผู้หญิงสวยที่อยู่เบื้องหลังเขา กอดเขา เธอพิงหลังของเขา ราวกับว่าเธอกำลังจะได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นถ้ามันเป็นทางเดียวที่เธอจะพิสูจน์ว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง . . . . . . . จะได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้น บางทีทุกอย่างมันเป็นความฝัน แต่ฝันนั้น พวกเขาสองคนมีกันและกันฉันคิดว่าเมื่อฉันพบคุณ ผมได้ทั่วโลก ฉันไม่รู้ว่าภายในความฝันของคุณ , คุณได้มีชั้นมันเป็นเย็นและอ่อน แสงสีส้มสาดส่องลงบนยอดเขาที่สี่สร้างเงามืดบนด้านตรงข้ามของภูเขา ในเงามืด 2 คนกอดกันดูเหมือนพวกเขาจะหวังว่าเวลาจะหยุดตลอดไป ของความปรารถนา สัญญาของพวกเขา ไม่ได้เหมือนทรายลอยไปกับสายลมเวลานานผ่านไป ไม่นาน ท้องฟ้าก็มืด เมิ่งฮ่าวมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขา คุณสมบัติที่เขาเห็นต่างจาก Xu ชิง แต่วิญญาณก็เหมือนกันเลย" ตื่นแล้วเหรอ " เขากล่าวเพราะวิญญาณของเธอก็เปลี่ยนไป ใบหน้าของเธอก็เหมือนจะเปลี่ยนไปนิดหน่อย เธอเติบโตขึ้นน้อย ขี้อายและประสาท เธอเติบโตที่ง่ายขึ้น คนแปลกหน้าที่น้อยลงนางซูชิงเธอไม่ฉลาดเหมือน ฮันเบ . เธอไม่ได้สวยอย่างไม่น่าเชื่อ ชูจารย์ Yuyan . นางซูชิง ง่ายและเย็นเหมือนหัวใจเธอ เมื่อเธอมีความรัก เธอไม่ต้องการเหตุผล เธอเพียงต้องการที่จะทราบว่าบุคคลนั้นคือส่วนหนึ่งของเธอเธอสวมเสื้อคลุมของสาวกลัทธิภายนอก และทรง ผมยาวสวย คุณสมบัติของเธอ ละเอียดอ่อน และแม้ว่าพวกเขาไม่สามารถอธิบายเป็น ตกแต่งสวย มันทำให้เมิงเฮาคิดว่ามีคนที่อยู่ในหัวใจของเขา . . . พี่สาว Xu