4.6.7 Banks’ Behaviour and Misplace

4.6.7 Banks’ Behaviour and Misplaced Reliance of Sophisticated Mathematics and Statistics

There are many lessons to be learned from the financial crisis. There is a considerable body
of opinion that considers that poor risk management lay at the heart of the credit crisis. This
lack of awareness of risk exposure is reinforced by Sir John Gieve, who stated when Deputy
Governor of the Bank of England, that a weakness in the British banking system “was the
failure of the banks and many other investors to appreciate, price and manage risk”. The Bank
of England published its analysis of the vulnerabilities of the system in its Financial Stability
Reports of 2006 and 2007 (Gieve 2009). It delivered its findings to the CEOs of banks in both
London and New York. In particular, it described the banks’ exposure to global imbalances,
dependence on wholesale funding and the risk of structured credit markets seizing up in a
downturn. However, these executives paid scant regard to the reviews as they took comfort
from the sophistication of their risk management systems and hedging strategies and were
confident they could ride out the storm. The issue though, as Gieve explained in his speech,
was that the banks’ systems were preparing them for a shower, not a hurricane.
The predominant assumption of the banks was that the scale and complexity of the securitised
credit market had been matched by the evolution of statistically sophisticated and
effective techniques for measuring and managing the resulting risks. Central to many of the
techniques applied was the concept of value at risk (VaR), enabling mathematical inferences
about forward-looking risk (and future price movements) to be drawn from the observation of
past patterns of price movement. The financial crisis has revealed, however, severe problems
with these techniques. They suggest at the very least the need for significant changes in the
way that VaR-based methodologies have been applied; some, however, pose more fundamental
questions about our ability in principle to infer future risk from patterns observed in the past.
Four categories of problem have been distinguished in The Turner Review (FSA 2009a), and
are described in Chapter 25.
A primary message of the financial crisis was that the very complexity of the statistical
methods used to measure and manage risk made it increasingly difficult for an analyst to
convey the approach adopted and the content of the analysis, and for top management and
boards to assess and exercise judgement over the risks being taken. Statistical and mathematical
sophistication ended up not containing risk, but providing false assurance that the emerging
risks could be safely ignored.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.6.7 ธนาคารพฤติกรรมและพึ่งเราซับซ้อนคณิตศาสตร์และสถิติมีหลายบทเรียนจะได้เรียนรู้จากวิกฤตการเงิน มีร่างกายเป็นจำนวนมากความคิดที่พิจารณาว่า ดีเสี่ยงวางหัวใจของวิกฤตสินเชื่อ นี้โมหะเสี่ยงถูกเสริม โดยเซอร์จอห์น Gieve ที่ระบุเมื่อรองผู้ว่าราชการของธนาคารอังกฤษ ที่เป็นจุดอ่อนในระบบธนาคารอังกฤษ "ได้ความล้มเหลวของธนาคารและผู้อื่นชื่นชม ราคา และจัดการความเสี่ยง" ธนาคารของอังกฤษประกาศการวิเคราะห์ช่องโหว่ของระบบในเสถียรภาพของการเงินรายงานของปี 2006 และ 2007 (Gieve 2009) มันส่งผลการวิจัยของ CEOs ของธนาคารทั้งในลอนดอนและนิวยอร์ก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันอธิบายสัมผัสของธนาคารกับความไม่สมดุลของโลกพึ่งส่งทุนและความเสี่ยงของสินเชื่อโครงสร้างตลาด seizing ค่าในการชะลอตัว อย่างไรก็ตาม ผู้บริหารเหล่านี้จ่ายพลังเกี่ยวกับการเป็นพวกเขาเอาความสะดวกสบายจากความซับซ้อนของระบบบริหารความเสี่ยง hedging กลยุทธ์ และมีมั่นใจจะสามารถขี่ออกพายุ เรื่องเด็ด ๆ Gieve อธิบายคำกล่าวไม่ว่า ระบบธนาคารถูกเตรียมพร้อมสำหรับอาบน้ำ พายุหมุนไม่อัสสัมชัญกันของธนาคารคือการที่ขนาดและความซับซ้อนของการ securitisedตลาดสินเชื่อได้ถูกจับคู่ โดยวิวัฒนาการที่ซับซ้อนทางสถิติ และเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการวัด และการบริหารความเสี่ยงได้ ศูนย์กลางของการเทคนิคที่ใช้เป็นแนวคิดของค่าเสี่ยง (VaR), เปิดใช้งานทางคณิตศาสตร์ inferencesเกี่ยวกับความเสี่ยงจาก (ความเคลื่อนไหวของราคาในอนาคต) จะออกจากการสังเกตของผ่านรูปแบบของการเคลื่อนไหวของราคา วิกฤตการเงินได้เปิดเผย อย่างไรก็ตาม ปัญหารุนแรงด้วยเทคนิคเหล่านี้ พวกเขาแนะนำที่อย่างน้อยที่สุดต้องการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการวิธีการที่ได้ใช้วิธีใช้ VaR บางคน อย่างไรก็ตาม ก่อให้เกิดพื้นฐานเพิ่มเติมคำถามเกี่ยวกับความสามารถของเราในหลักการให้เข้าใจความเสี่ยงในอนาคตจากรูปแบบในอดีตสี่ประเภทของปัญหามีการโดดเด่นในเดอะเทอร์เนอร์ (FSA 2009a), และได้อธิบายไว้ในบทที่ 25ข้อความหลักของวิกฤตการเงินซับซ้อนมากของตัวสถิติที่วิธีที่ใช้ในการวัด และจัดการความเสี่ยงทำให้มันยากขึ้นสำหรับการวิเคราะห์การถ่ายทอดวิธีการนำและเนื้อหา ของการวิเคราะห์ และผู้บริหารระดับสูง และคณะกรรมการประเมิน และตัดสินการออกกำลังกายมากกว่าความเสี่ยงด้านการ ทางสถิติ และคณิตศาสตร์ความซับซ้อนสิ้นสุดไม่ประกอบด้วยความเสี่ยง แต่ให้ความเชื่อมั่นผิดพลาดที่จะเกิดขึ้นความเสี่ยงสามารถถูกละเว้นอย่างปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.6.7 พฤติกรรมของธนาคารและถูกใส่ผิดพึ่งคณิตศาสตร์สถิติซับซ้อนและมีบทเรียนมากมายที่จะเรียนรู้จากวิกฤตการณ์ทางการเงินที่มี มีร่างกายที่สำคัญคือมีความเห็นว่าเห็นว่าการบริหารความเสี่ยงที่ไม่ดีวางหัวใจของวิกฤตสินเชื่อ นี้การขาดความตระหนักของความเสี่ยงจะเสริมด้วยเซอร์จอห์น Gieve ที่ระบุเมื่อรองผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศอังกฤษที่อ่อนแอในระบบการธนาคารของอังกฤษ"เป็นความล้มเหลวของธนาคารและนักลงทุนอื่น ๆ อีกมากมายที่จะชื่นชมราคาและการจัดการ ความเสี่ยง " ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษที่ตีพิมพ์การวิเคราะห์ช่องโหว่ของระบบในความมั่นคงทางการเงินของรายงานของปี2006 และ 2007 (Gieve 2009) มันส่งผลการวิจัยของซีอีโอของธนาคารทั้งในลอนดอนและนิวยอร์ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งอธิบายการสัมผัสของธนาคารเพื่อความไม่สมดุลทั่วโลกพึ่งพาการระดมทุนขายส่งและความเสี่ยงของตลาดสินเชื่อโครงสร้างยึดขึ้นมาในชะลอตัว อย่างไรก็ตามผู้บริหารเหล่านี้จ่ายเพียงเกี่ยวกับความคิดเห็นที่พวกเขาเอาความสะดวกสบายจากความซับซ้อนของระบบการบริหารความเสี่ยงและกลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงของพวกเขาและเป็นคนมั่นใจว่าพวกเขาจะขี่ม้าออกพายุ ปัญหา แต่เป็น Gieve อธิบายในคำพูดของเขาคือการที่ระบบของธนาคารได้รับการเตรียมความพร้อมสำหรับการอาบน้ำไม่ได้เป็นพายุเฮอริเคน. อัสสัมชัเด่นของธนาคารคือการที่ขนาดและความซับซ้อนของหลักทรัพย์ตลาดสินเชื่อที่ได้รับการจับคู่โดยวิวัฒนาการของสถิติมีความซับซ้อนและเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการวัดและการจัดการความเสี่ยงที่เกิดขึ้น กลางหลายเทคนิคที่นำมาใช้เป็นแนวคิดของค่าความเสี่ยง (VaR) ที่ช่วยให้การหาข้อสรุปทางคณิตศาสตร์เกี่ยวกับความเสี่ยงมองไปข้างหน้า(และการเคลื่อนไหวของราคาในอนาคต) ที่จะถูกดึงออกมาจากการสังเกตของรูปแบบที่ผ่านมาของการเคลื่อนไหวของราคา วิกฤตการณ์ทางการเงินได้เปิดเผย แต่ปัญหารุนแรงกับเทคนิคเหล่านี้ พวกเขาแสดงให้เห็นอย่างน้อยที่สุดความจำเป็นในการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในวิธีการที่วิธีการ VaR ตามได้ถูกนำมาใช้; บาง แต่ก่อให้เกิดพื้นฐานคำถามเกี่ยวกับความสามารถของเราในหลักการที่จะสรุปความเสี่ยงในอนาคตจากรูปแบบการปฏิบัติในอดีตที่ผ่านมา. สี่ประเภทของปัญหาที่ได้รับการประสบความสำเร็จในการสอบทานอร์เนอร์ (FSA 2009a) และจะมีการอธิบายในบทที่25 ข้อความหลัก ของวิกฤตการณ์ทางการเงินคือการที่ซับซ้อนมากจากสถิติวิธีการที่ใช้ในการวัดและการบริหารความเสี่ยงทำให้มันเป็นเรื่องยากมากขึ้นสำหรับนักวิเคราะห์ที่จะถ่ายทอดวิธีการที่นำมาใช้และเนื้อหาของการวิเคราะห์และการจัดการด้านบนและบอร์ดการประเมินและใช้วิจารณญาณมากกว่าความเสี่ยงที่จะถูกนำ สถิติและคณิตศาสตร์ซับซ้อนไม่จบลงด้วยการที่มีความเสี่ยงแต่ให้ความเชื่อมั่นที่ผิดพลาดที่เกิดขึ้นใหม่มีความเสี่ยงที่อาจจะละเว้นได้อย่างปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.6.7 ธนาคารพฤติกรรม และถูกใส่ผิดที่พึ่งคณิตศาสตร์ซับซ้อนและสถิติ

มีหลายบทเรียนที่จะเรียนรู้จากวิกฤติการเงิน มีความเห็นว่า
ร่างกายมากพิจารณาว่า การบริหารความเสี่ยงที่ดีวางหัวใจของวิกฤตสินเชื่อ นี้
ขาดความตระหนักในความเสี่ยงที่จะเสริมโดย เซอร์ จอห์น gieve , ที่ระบุไว้ เมื่อรอง
ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศอังกฤษที่เป็นจุดอ่อนในระบบธนาคารอังกฤษ
ความล้มเหลวของธนาคารและนักลงทุนอื่น ๆอีกมากมายที่จะชื่นชมราคาและบริหารความเสี่ยง " ธนาคารแห่งประเทศอังกฤษที่ตีพิมพ์
การวิเคราะห์ของช่องโหว่ของระบบมีเสถียรภาพ
รายงานทางการเงินของปี 2006 และ 2007 ( gieve 2009 ) มันส่งค่าของซีอีโอของธนาคารทั้งใน
ลอนดอนและนิวยอร์กโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันหมายถึงการไม่สมดุลของโลกของธนาคาร , การพึ่งพาเงินทุน
ขายส่งและความเสี่ยงของโครงสร้างตลาดสินเชื่อชักขึ้นใน
ชะลอตัว อย่างไรก็ตาม ผู้บริหารเหล่านี้เงินขาดแคลนเกี่ยวกับความคิดเห็นที่พวกเขาเอาความสะดวกสบาย
จากความซับซ้อนของระบบบริหารความเสี่ยง และกลยุทธ์การบริหารความเสี่ยง และมั่นใจว่าพวกเขาสามารถขี่ออก
พายุ ปัญหาแม้ว่าเป็น gieve อธิบายในคำพูดของเขา
ที่ระบบธนาคารพาณิชย์มีการเตรียมไว้สำหรับอาบน้ำ ไม่ใช่พายุเฮอริเคน .
สมมติฐานที่เด่นของธนาคารอยู่ที่ขนาดและความซับซ้อนของตลาดสินเชื่อส่งผล
ได้ตรงกันด้วยวิวัฒนาการทางสถิติที่ซับซ้อนและเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการวัดและการจัดการ
ทำให้เกิดความเสี่ยง . กลางมากมาย
เทคนิคที่ใช้คือแนวคิดของค่าความเสี่ยง ( VAR ) ช่วยสรุปเรื่องความเสี่ยงทางธุรกิจ
( และการเคลื่อนไหวของราคาในอนาคต ) จะได้มาจากการสังเกต
รูปแบบในอดีตของการเคลื่อนไหวของราคา วิกฤตการณ์ทางการเงินได้เปิดเผย อย่างไรก็ตาม ปัญหารุนแรง
ด้วยเทคนิคเหล่านี้ พวกเขาแนะนำว่าอย่างน้อยต้องมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใน
วิธีที่ใช้คือ วิธีการมาใช้ บาง อย่างไรก็ตาม ก่อให้เกิดคำถามพื้นฐาน
เพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถของเราในหลักการที่จะอนุมานอนาคตเสี่ยงสังเกตจากรูปแบบในอดีต .
4 ประเภทของปัญหาที่ได้รับการโดดเด่นในเทอร์เนอร์ทบทวน ( FSA 2009a ) และได้อธิบายไว้ในบทที่ 25
.
ข้อความหลักของ วิกฤตการณ์ทางการเงินที่ซับซ้อนมากของสถิติ
วิธีการที่ใช้วัดและจัดการความเสี่ยงทำให้มันมากขึ้นยากสำหรับนักวิเคราะห์

สื่อวิธีการเลี้ยงและเนื้อหาของการวิเคราะห์และการจัดการด้านบนและบอร์ดประเมินการตัดสิน
และการออกกำลังกายมากกว่าความเสี่ยงที่ถูกจับไป สถิติและคณิตศาสตร์
ความซับซ้อนสิ้นสุดไม่มีความเสี่ยง แต่ความเสี่ยงที่เกิดขึ้นใหม่ให้เท็จประกัน
อาจจะละเว้น อย่างปลอดภัย