ปี ค.ศ.1947 จอห์น ฟอร์บส์ แนช จูเนี

ปี ค.ศ.1947 จอห์น ฟอร์บส์ แนช จูเนียร์ (รัสเซลล์ โครว์) เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตัน (Princeton University) เพื่อศึกษาด้านคณิตศาสตร์ "อัจฉริยะผู้ลึกลับจากเวสท์เวอร์จิเนีย" ผู้นี้ ไม่ได้มาจากโรงเรียนเตรียมชื่อดัง หรือมีเงินทองมากมาย ที่จะพาเขาเข้ามหาวิทยาลัยระดับไอวี่ลีก มีเพียงอาจารย์ผู้ทรงเกียรติที่สุดแห่งพริ้นซ์ตันเท่านั้น ที่เห็นว่าเขาสมควรเรียนที่นั่นที่สุด

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปรับตัว ทั้งแนชและพริ้นซ์ตัน การเข้าสังคมและการเข้าห้องเรียน ต่างก็ไม่มีความหมายสำหรับเขา เขามุ่งมั่นเพียงสิ่งเดียว คือการค้นพบความคิดทฤษฏีใหม่ๆ เป็นคนแรก

ภาควิชาคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตัน มีการแข่งขันกันอย่างดุเดือด และเพื่อนร่วมชั้นเรียนของแนช อยากจะเห็นเขาล้มเหลว แต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำดีกับเขา และยุยงส่งให้เขาทำเพื่อความสำเร็จ คืนหนึ่งเขาออกไปเที่ยวบาร์กับพวกเพื่อนๆ การที่เพื่อนๆ พยายามจีบสาวสวยผมบลอนด์คนหนึ่ง ได้สะดุดความสนใจของเขา เมื่อแนชเฝ้าดูการชิงดีชิงเด่นของเพื่อนๆ สมมุติฐานที่อยู่ในหัวเขามาตลอด ก็ระเบิดเป็นข้อสรุปที่ชัดเจน คำตอบของเขาเรื่องทฤษฎีเกม (game theory) หรือคณิตศาสตร์เกี่ยวกับการแข่งขัน (Non-Cooperative Games) ได้ปฏิเสธทฤษฎีของ อดัม สมิธ ผู้เป็นบิดาของเศรษฐศาสตร์ยุคใหม่โดยสิ้นเชิง ทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับมานานหนึ่งร้อยห้าสิบปี กลับล้าสมัยไปในทันที และชีวิตของแนชก็เปลี่ยนแปลงไปชั่วนิรันดร์...

ต่อมา แนชได้ตำแหน่งวิจัยและสอนที่ M.I.T. (Massachusetts Institute of Technology) ที่เขาปรารถนามาก แต่เขาก็ยังไม่พอใจ วิทยาศาสตร์มีบทบาทอย่างยิ่ง ในการทำให้อเมริกาชนะสงครามโลกครั้งที่สอง และบัดนี้ เมื่อสงครามเย็นประทุขึ้น แนชก็ใฝ่ฝัน ที่จะมีบทบาทในความขัดแย้งใหม่นี้ ความปรารถนาของเขาได้รับการตอบสนอง เมื่อ วิลเลียม พาร์เชอร์ (เอ๊ด ฮาร์ริส) ผู้ลึกลับรับเขาเข้ามาทำงานลับสุดยอด ในการถอดรหัสลับของฝ่ายศัตรู

แนชทุ่มเทตนเองให้กับความพยายามนี้ ขณะที่ยังคงทำงานของเขาที่ M.I.T. ต่อไป และที่นั่นอีกเหมือนกัน ที่เขาได้รับการท้าทายใหม่โดย อลิเซีย ลาร์ด (เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี) ผู้งดงามและหลักแหลม นักศึกษาวิชาฟิสิกส์ ที่แนะนำให้แนชรู้จักแนวคิด ที่เขาไม่เคยพิจารณาอย่างจริงจังมาก่อน นั่นคือ..ความรัก

แนชกับอลิเซียแต่งงานกัน โดยที่เขาไม่สามารถเปิดเผยโครงการอันตราย ที่เขาทำให้กับวิลเลียม พาร์เชอร์ได้ ตัวงานและการที่ต้องปิดบัง ตลอดจนความอันตรายเริ่มส่งผล แนชทำลับๆ ล่อๆ ประสาทหลอน และในที่สุดเขาหลงเข้าไปอยู่ในโลกจอมปลอม ผลการวินิจฉัยบอกว่าเขามีความผิดปกติทางจิต โดยมีบุคคลิกภาพที่แปลกแยกออกไปจากโลกแห่งความจริง (paranoid schizophrenia)

อลิเซียต้องเจ็บปวดกับสภาพอาการของสามี เธอต่อสู้ภายใต้ความเครียด ของอัจฉริยะเพี้ยนผู้เป็นที่รัก ความรักอันหวาชื่นของทั้งสองอันตรธานไป และดูเหมือนว่าทุกวันจะมีเรื่องเลวร้ายใหม่ๆ เกิดขึ้น แต่อลิเซียยังคงมองชายที่มีเสน่ห์ที่เธอตกหลุมรัก และสิ่งนี้ทำให้เธอยอมเสียสละเพื่อเขา แนชได้รับแรงบันดาลใจจากความรัก และความศรัทธาของเธอ ที่จะต่อสู้โรคร้ายที่ผู้คนคิดว่ารักษาไม่หาย และมีแต่จะแย่ลง

แนชผู้อ่อนน้อมคนนี้ มีเป้าหมายที่ธรรมดามากขึ้น แต่กลับยากที่จะกระทำให้สำเร็จ เขายังคงถูกความรู้สึกร้ายๆ หลอกหลอน ความต้องการเรื่องทฤษฎีคณิตศาสตร์ ก็ยังคงทำให้เขามึนๆ เขาตั้งใจที่จะค้นหาความปกติในแบบฉบับของเขาเอง ด้วยความตั้งใจอันแรงกล้า เขาทำงานของเขาต่อไป และในปี 1994 เขาได้รับรางวัลโนเบล ในขณะนั้น งานอันกระจ่างของเขาในเรื่องทฤษฎีความสมดุลย์ระบบ กลายเป็นความคิดที่มีอิทธิพลมากที่สุดในทศวรรษที่ 20 และได้เป็นรากฐานของเศรษฐศาสตร์แผนใหม่ และแนชเองก็กลายเป็นชายที่มีจิตใจ และความคิดที่งดงาม...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี ค.ศ.1947 จอห์นฟอร์บส์แนชจูเนียร์ (รัสเซลล์โครว์) เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตัน (มหาวิทยาลัย Princeton) เพื่อศึกษาด้านคณิตศาสตร์ "อัจฉริยะผู้ลึกลับจากเวสท์เวอร์จิเนีย" ผู้นี้ไม่ได้มาจากโรงเรียนเตรียมชื่อดังหรือมีเงินทองมากมายที่จะพาเขาเข้ามหาวิทยาลัยระดับไอวี่ลีกมีเพียงอาจารย์ผู้ทรงเกียรติที่สุดแห่งพริ้นซ์ตันเท่านั้นที่เห็นว่าเขาสมควรเรียนที่นั่นที่สุด ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปรับตัวทั้งแนชและพริ้นซ์ตันการเข้าสังคมและการเข้าห้องเรียนต่างก็ไม่มีความหมายสำหรับเขาเขามุ่งมั่นเพียงสิ่งเดียวคือการค้นพบความคิดทฤษฏีใหม่ ๆ เป็นคนแรก ภาควิชาคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตันมีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดและเพื่อนร่วมชั้นเรียนของแนชอยากจะเห็นเขาล้มเหลวแต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำดีกับเขาและยุยงส่งให้เขาทำเพื่อความสำเร็จคืนหนึ่งเขาออกไปเที่ยวบาร์กับพวกเพื่อน ๆ การที่เพื่อน ๆ พยายามจีบสาวสวยผมบลอนด์คนหนึ่งได้สะดุดความสนใจของเขาเมื่อแนชเฝ้าดูการชิงดีชิงเด่นของเพื่อน ๆ สมมุติฐานที่อยู่ในหัวเขามาตลอดก็ระเบิดเป็นข้อสรุปที่ชัดเจนคำตอบของเขาเรื่องทฤษฎีเกม (ทฤษฎีเกม) หรือคณิตศาสตร์เกี่ยวกับการแข่งขัน (สหกรณ์ไม่ใช่เกม) ได้ปฏิเสธทฤษฎีของอดัมสมิธผู้เป็นบิดาของเศรษฐศาสตร์ยุคใหม่โดยสิ้นเชิงทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับมานานหนึ่งร้อยห้าสิบปีกลับล้าสมัยไปในทันทีและชีวิตของแนชก็เปลี่ยนแปลงไปชั่วนิรันดร์... ต่อมาแนชได้ตำแหน่งวิจัยและสอนที่ M.I.T. (สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์) ที่เขาปรารถนามากแต่เขาก็ยังไม่พอใจวิทยาศาสตร์มีบทบาทอย่างยิ่งในการทำให้อเมริกาชนะสงครามโลกครั้งที่สองและบัดนี้เมื่อสงครามเย็นประทุขึ้นแนชก็ใฝ่ฝันที่จะมีบทบาทในความขัดแย้งใหม่นี้ความปรารถนาของเขาได้รับการตอบสนองเมื่อวิลเลียมพาร์เชอร์ (เอ๊ดฮาร์ริส) ผู้ลึกลับรับเขาเข้ามาทำงานลับสุดยอดในการถอดรหัสลับของฝ่ายศัตรู แนชทุ่มเทตนเองให้กับความพยายามนี้ขณะที่ยังคงทำงานของเขาที่ M.I.T. ต่อไปและที่นั่นอีกเหมือนกันที่เขาได้รับการท้าทายใหม่โดยอลิเซียลาร์ด (เจนนิเฟอร์คอนเนลลี) ผู้งดงามและหลักแหลมนักศึกษาวิชาฟิสิกส์ที่แนะนำให้แนชรู้จักแนวคิดที่เขาไม่เคยพิจารณาอย่างจริงจังมาก่อนนั่นคือ... ความรัก แนชกับอลิเซียแต่งงานกันโดยที่เขาไม่สามารถเปิดเผยโครงการอันตรายที่เขาทำให้กับวิลเลียมพาร์เชอร์ได้ตัวงานและการที่ต้องปิดบังตลอดจนความอันตรายเริ่มส่งผลแนชทำลับ ๆ ล่อ ๆ ประสาทหลอนและในที่สุดเขาหลงเข้าไปอยู่ในโลกจอมปลอมผลการวินิจฉัยบอกว่าเขามีความผิดปกติทางจิตโดยมีบุคคลิกภาพที่แปลกแยกออกไปจากโลกแห่งความจริง (โรคจิตเภทระแวง) อลิเซียต้องเจ็บปวดกับสภาพอาการของสามีเธอต่อสู้ภายใต้ความเครียดของอัจฉริยะเพี้ยนผู้เป็นที่รักความรักอันหวาชื่นของทั้งสองอันตรธานไปและดูเหมือนว่าทุกวันจะมีเรื่องเลวร้ายใหม่ ๆ เกิดขึ้นแต่อลิเซียยังคงมองชายที่มีเสน่ห์ที่เธอตกหลุมรักและสิ่งนี้ทำให้เธอยอมเสียสละเพื่อเขาแนชได้รับแรงบันดาลใจจากความรักและความศรัทธาของเธอที่จะต่อสู้โรคร้ายที่ผู้คนคิดว่ารักษาไม่หายและมีแต่จะแย่ลง แนชผู้อ่อนน้อมคนนี้ มีเป้าหมายที่ธรรมดามากขึ้น แต่กลับยากที่จะกระทำให้สำเร็จ เขายังคงถูกความรู้สึกร้ายๆ หลอกหลอน ความต้องการเรื่องทฤษฎีคณิตศาสตร์ ก็ยังคงทำให้เขามึนๆ เขาตั้งใจที่จะค้นหาความปกติในแบบฉบับของเขาเอง ด้วยความตั้งใจอันแรงกล้า เขาทำงานของเขาต่อไป และในปี 1994 เขาได้รับรางวัลโนเบล ในขณะนั้น งานอันกระจ่างของเขาในเรื่องทฤษฎีความสมดุลย์ระบบ กลายเป็นความคิดที่มีอิทธิพลมากที่สุดในทศวรรษที่ 20 และได้เป็นรากฐานของเศรษฐศาสตร์แผนใหม่ และแนชเองก็กลายเป็นชายที่มีจิตใจ และความคิดที่งดงาม...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปี ค.ศ. 1947 จอห์นฟอร์บส์แนชจูเนียร์ (รัสเซลล์โครว์) เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตัน (Princeton University) เพื่อศึกษาด้านคณิตศาสตร์ ผู้นี้ไม่ได้มาจากโรงเรียนเตรียมชื่อดังหรือมีเงินทองมากมาย ทั้งแนชและพริ้นซ์ตันการเข้าสังคมและการเข้าห้องเรียนต่างก็ไม่มีความหมายสำหรับเขาเขามุ่งมั่นเพียงสิ่งเดียวคือการค้นพบความคิดทฤษฏีใหม่ ๆ มีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดและเพื่อนร่วมชั้นเรียนของแนชอยากจะเห็นเขาล้มเหลว แต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำดีกับเขาและยุยงส่งให้เขาทำเพื่อความสำเร็จ การที่เพื่อน ๆ พยายามจีบสาวสวยผมบลอนด์คนหนึ่งได้สะดุดความสนใจของเขา สมมุติฐานที่อยู่ในหัวเขามาตลอดก็ระเบิดเป็นข้อสรุปที่ชัดเจนคำตอบของเขาเรื่องทฤษฎีเกม (ทฤษฎีเกม) หรือคณิตศาสตร์เกี่ยวกับการแข่งขัน (Non-สหกรณ์เกม) ได้ปฏิเสธทฤษฎีของอดัมสมิ ธ กลับล้าสมัยไปในทันที แนชได้ตำแหน่งวิจัยและสอนที่ MIT (Massachusetts Institute of Technology) ที่เขาปรารถนามาก แต่เขาก็ยังไม่พอใจวิทยาศาสตร์มีบทบาทอย่างยิ่ง และบัดนี้เมื่อสงครามเย็นประทุขึ้นแนชก็ใฝ่ฝันที่จะมีบทบาทในความขัดแย้งใหม่นี้ความปรารถนาของเขาได้รับการตอบสนองเมื่อวิลเลียมพาร์เชอร์ (เอ๊ดฮาร์ริส) ขณะที่ยังคงทำงานของเขาที่ MIT ต่อไปและที่นั่นอีกเหมือนกันที่เขาได้รับการท้าทายใหม่โดยอลิเซียลาร์ด (เจนนิเฟอร์คอนเนลลี) ผู้งดงามและหลักแหลมนักศึกษาวิชาฟิสิกส์ที่แนะนำ ให้แนชรู้จักแนวคิด ที่เขาทำให้กับวิลเลียมพาร์เชอร์ได้ตัวงานและการที่ต้องปิดบังตลอดจนความอันตรายเริ่มส่งผลแนชทำลับๆล่อๆประสาทหลอน (หวาดระแวง เธอต่อสู้ภายใต้ความเครียดของอัจฉริยะเพี้ยนผู้เป็นที่รัก เกิดขึ้น แนชได้รับแรงบันดาลใจจากความรักและความศรัทธาของเธอ มีเป้าหมายที่ธรรมดามากขึ้น แต่กลับยากที่จะกระทำให้สำเร็จเขายังคงถูกความรู้สึกร้าย ๆ หลอกหลอนความต้องการเรื่องทฤษฎีคณิตศาสตร์ก็ยังคงทำให้เขามึน ๆ ด้วยความตั้งใจอันแรงกล้าเขาทำงานของเขาต่อไปและในปี 1994 เขาได้รับรางวัลโนเบลในขณะนั้น 20 และแนชเองก็กลายเป็นชายที่มีจิตใจและความคิดที่งดงาม ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. ค . ศ .1947 จอห์นฟอร์บส์แนชจูเนียร์ ( รัสเซลล์โครว์ ) เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตัน ( มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน ) เพื่อศึกษาด้านคณิตศาสตร์ " อัจฉริยะผู้ลึกลับจากเวสท์เวอร์จิเนีย " ผู้นี้ไม่ได้มาจากโรงเรียนเตรียมชื่อดังที่จะพาเขาเข้ามหาวิทยาลัยระดับไอวี่ลีกมีเพียงอาจารย์ผู้ทรงเกียรติที่สุดแห่งพริ้นซ์ตันเท่านั้นที่เห็นว่าเขาสมควรเรียนที่นั่นที่สุด

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปรับตัวทั้งแนชและพริ้นซ์ตันการเข้าสังคมและการเข้าห้องเรียนต่างก็ไม่มีความหมายสำหรับเขาเขามุ่งมั่นเพียงสิ่งเดียวคือการค้นพบความคิดทฤษฏีใหม่ๆเป็นคนแรก

ภาควิชาคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยพริ้นซ์ตันมีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดและเพื่อนร่วมชั้นเรียนของแนชอยากจะเห็นเขาล้มเหลวแต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำดีกับเขาและยุยงส่งให้เขาทำเพื่อความสำเร็จการที่เพื่อนๆพยายามจีบสาวสวยผมบลอนด์คนหนึ่งได้สะดุดความสนใจของเขาเมื่อแนชเฝ้าดูการชิงดีชิงเด่นของเพื่อนๆสมมุติฐานที่อยู่ในหัวเขามาตลอดก็ระเบิดเป็นข้อสรุปที่ชัดเจนคำตอบของเขาเรื่องทฤษฎีเกม ( ทฤษฎีเกม )( ไม่ใช่เกมสหกรณ์ ) ได้ปฏิเสธทฤษฎีของอดัมสมิธผู้เป็นบิดาของเศรษฐศาสตร์ยุคใหม่โดยสิ้นเชิงทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับมานานหนึ่งร้อยห้าสิบปีกลับล้าสมัยไปในทันทีและชีวิตของแนชก็เปลี่ยนแปลงไปชั่วนิรันดร์ .. . . . . . .

ต่อมาแนชได้ตำแหน่งวิจัยและสอนที่เอ็มไอที( Massachusetts Institute of Technology ) ที่เขาปรารถนามากแต่เขาก็ยังไม่พอใจวิทยาศาสตร์มีบทบาทอย่างยิ่งในการทำให้อเมริกาชนะสงครามโลกครั้งที่สองและบัดนี้เมื่อสงครามเย็นประทุขึ้นแนชก็ใฝ่ฝันความปรารถนาของเขาได้รับการตอบสนองเมื่อวิลเลียมพาร์เชอร์ ( เอ๊ดฮาร์ริส ) ผู้ลึกลับรับเขาเข้ามาทำงานลับสุดยอดในการถอดรหัสลับของฝ่ายศัตรู

แนชทุ่มเทตนเองให้กับความพยายามนี้ขณะที่ยังคงทำงานของเขาที่เอ็มไอทีต่อไปและที่นั่นอีกเหมือนกันที่เขาได้รับการท้าทายใหม่โดยอลิเซียลาร์ด ( เจนนิเฟอร์คอนเนลลี ) ผู้งดงามและหลักแหลมนักศึกษาวิชาฟิสิกส์ที่แนะนำให้แนชรู้จักแนวคิดที่เขาไม่เคยพิจารณาอย่างจริงจังมาก่อนความรัก

.แนชกับอลิเซียแต่งงานกันโดยที่เขาไม่สามารถเปิดเผยโครงการอันตรายที่เขาทำให้กับวิลเลียมพาร์เชอร์ได้ตัวงานและการที่ต้องปิดบังตลอดจนความอันตรายเริ่มส่งผลแนชทำลับๆล่อๆประสาทหลอน