When I went down the path of panna,

When I went down the path of panna, it was the same. When I was in that deep samadhi, wow, this is the citta in samadhi! It's hard to make up that kind of thing. I could stay all day long without about a thing; because thinking was too troublesome. Now a thought would come once in a while. Before, I could not go without thinking, for thoughts would constantly boil up driven by desire, wanting to concoct this or that. They spewed out through the eyes, ears, nose, tongue and body. I wanted to know this, or see that, this thing or that thing. I was constantly caught up in my imagination. Now, once samadhi had calmed me down it was just like water extinguishing the fire. Everything went quiet and no thoughts were

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อจะลงเส้นทางของปันนา มันก็เหมือนกัน เมื่อผมอยู่ในสมาธิที่ลึก wow นี้เป็นซิทต้าในสมาธิ มันยากที่จะทำให้ค่าของสิ่งที่ อยู่ตลอดทั้งวันโดยไม่เกี่ยวกับสิ่ง เพราะคิดมากลำบากเกินไป ตอนนี้ คิดจะมานาน ๆ ก่อน ฉันไม่สามารถไปโดยไม่คิด สำหรับความคิดจะต่อเนื่องเดือดขึ้นขับเคลื่อน โดยความปรารถนา ต้องการกุเรื่องนี้หรือว่า พวกเขา spewed ออกผ่านดวงตา หู จมูก ลิ้น และร่างกาย ผมอยากรู้นี้ หรือว่า สิ่งนี้หรือสิ่งที่ ผมถูกจับได้ต่อเนื่องขึ้นในจินตนาการของฉัน ตอนนี้ เมื่อสมาธิได้สงบฉันลง ก็เหมือนน้ำต่อสู้ไฟ ทุกอย่างก็เงียบสงบ และมีความคิดไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมไปลงเส้นทางของ Panna มันก็เหมือนกัน เมื่อผมอยู่ในที่สมาธิลึกวานนี้ Citta ในสมาธิ! มันยากที่จะทำขึ้นชนิดของสิ่งที่ ฉันสามารถอยู่ได้นานตลอดวันโดยไม่ต้องเกี่ยวกับสิ่งที่; เพราะคิดว่าเป็นที่ลำบากเกินไป ตอนนี้คิดว่าจะมาครั้งในขณะที่ ก่อนหน้านี้ผมไม่สามารถไปได้โดยไม่ต้องคิดสำหรับความคิดอย่างต่อเนื่องจะต้มขับเคลื่อนด้วยความปรารถนาอยากจะกุเรื่องนี้หรือว่า พวกเขาพ่นออกทางตาหูจมูกลิ้นและร่างกาย ผมอยากจะรู้เรื่องนี้หรือเห็นว่าสิ่งนี้หรือสิ่งที่ ผมถูกจับได้อย่างต่อเนื่องขึ้นมาในจินตนาการของฉัน ตอนนี้เมื่อสมาธิสงบฉันลงมันก็เหมือนน้ำดับเพลิงไฟไหม้ ทุกอย่างก็เงียบสงบและความคิดไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันเดินลงทางเดินของปัญญา มันก็เหมือนกัน เมื่อผมอยู่ในที่ลึก สมาธิ ว้าว นี่เป็นจังหวัดในสมาธิ ! มันยากที่จะทำแบบนั้น ผมสามารถอยู่ได้ทั้งวันโดยไม่เกี่ยวกับอะไร เพราะคิดว่ามันลำบากเกินไป ตอนนี้คิดว่าจะมาสักครั้ง ก่อนที่ ผมจะไม่ไปโดยไม่ต้องคิด เพราะความคิดตลอดเวลาจะเดือดขึ้นขับเคลื่อนด้วยความปรารถนาอยากที่จะเสกสรรนี้หรือที่ พวกเขา spewed ออกทาง ตา หู จมูก ลิ้น และกาย ฉันต้องการที่จะรู้หรือเห็น สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น ผมจะจับขึ้นในจินตนาการของฉัน ตอนนี้ เมื่อสมาธิได้ สงบ ผมลงมันก็เหมือนน้ำในการดับไฟ ทุกอย่างก็เงียบสงบและไม่มีความคิด