of a crisis. This rationale once ag

of a crisis. This rationale once again risks confusing public
relations with social and business results.
A few corporations, such as Ben & Jerry’s, Newman’s
Own, Patagonia, and the Body Shop, have distinguished
themselves through an extraordinary long-term commitment
to social responsibility. But even for these companies,
the social impact achieved, much less the business
benefit, is hard to determine. Studies of the effect of a
company’s social reputation on consumer purchasing
preferences or on stock market performance have been
inconclusive at best. As for the concept of CSR as insurance,
the connection between the good deeds and consumer
attitudes is so indirect as to be impossible to measure.
Having no way to quantify the benefits of these
investments puts such CSR programs on shaky ground,
liable to be dislodged by a change of management or a
swing in the business cycle.
All four schools of thought share the same weakness:
They focus on the tension between business and society
rather than on their interdependence. Each creates a generic
rationale that is not tied to the strategy and operations
of any specific company or the places in which it
operates. Consequently, none of them is sufficient to
help a company identify, prioritize, and address the social
issues that matter most or the ones on which it can
make the biggest impact. The result is oftentimes a hodgepodge
of uncoordinated CSR and philanthropic activities
disconnected from the company’s strategy that neither
make any meaningful social impact nor strengthen
the firm’s long-term competitiveness. Internally, CSR practices
and initiatives are often isolated from operating
units – and even separated from corporate philanthropy.
Externally, the company’s social impact becomes diffused
among numerous unrelated efforts, each responding to
a different stakeholder group or corporate pressure point.
The consequence of this fragmentation is a tremendous
lost opportunity. The power of corporations to create social
benefit is dissipated, and so is the potential of companies
to take actions that would support both their communities
and their business goals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิกฤต เหตุผลนี้ความเสี่ยงที่ประชาชนสับสนอีกครั้งความสัมพันธ์กับผลลัพธ์ทางธุรกิจ และสังคมบริษัทไม่กี่ เช่นเบนแอนด์เจอร์รีส์ นิวแมนของเอง ปาตาโกเนีย และร้านร่างกาย มีความโดดเด่นตัวเองผ่านมั่นในระยะยาวเป็นพิเศษรับผิดชอบต่อสังคม แต่สำหรับบริษัทผลกระทบทางสังคมที่ประสบความสำเร็จ มากน้อยกว่าธุรกิจประโยชน์ ยากที่จะตรวจสอบ การศึกษาผลของการชื่อเสียงสังคมของบริษัทในการซื้อของผู้บริโภคกำหนดลักษณะ หรือการประสิทธิภาพการทำงานในตลาดหุ้นสรุปไม่ได้ที่ดีที่สุด สำหรับแนวคิดของ CSR ประกันภัยการเชื่อมต่อระหว่างดีและผู้บริโภคทัศนคติเป็นทางอ้อมจึงเป็นไปได้ไปวัดมีการกำหนดปริมาณผลประโยชน์เหล่านี้ลงทุนทำให้โครงการ CSR ดังกล่าวบนพื้นดินสั่นการถูก dislodged โดยการเปลี่ยนแปลงของการจัดการ หรือการสวิงในวงจรธุรกิจสี่โรงเรียนของความคิดทั้งหมดใช้ร่วมกันจุดอ่อนเดียวกัน:พวกเขาเน้นความตึงเครียดระหว่างธุรกิจและสังคมๆ การพึ่งพากันของพวกเขา ทั่วไปการสร้างแต่ละเหตุผลที่ไม่ได้เชื่อมโยงกับกลยุทธ์และการดำเนินบริษัทเฉพาะหรือสถานที่ในการใช้งาน ดังนั้น ไม่เพียงพอที่จะช่วยให้บริษัทระบุ จัดลำดับความสำคัญ และสังคมที่อยู่ปัญหาที่สำคัญที่สุดหรืออยู่ในที่ที่มันสามารถทำอย่างมาก ผลที่ได้คืออาจเกิด การ hodgepodgeด้วยสังคมและดำเนินกิจกรรมเชื่อมต่อจากกลยุทธ์ของบริษัทที่ไม่ทำให้สังคมมีความหมายใด ๆ ผลกระทบและ ไม่แข็งแรงแข่งขันระยะยาวของบริษัท แนวปฏิบัติ CSR ภายในและมักแยกต่างหากจากการดำเนินโครงการหน่วย และแม้แยกจากองค์กรกุศลภายนอก ผลกระทบต่อสังคมของบริษัทจะกระจายในความพยายามไม่เกี่ยวข้องจำนวนมาก แต่ละที่ตอบสนองต่างละกลุ่มหรือองค์กรกดจุดโทษของการกระจายตัวของนี้เป็นเป็นอย่างมากโอกาสหายไป อำนาจของบริษัทเพื่อสร้างสังคมdissipated ประโยชน์ และดังนั้น เป็นโอกาสของบริษัทการดำเนินการที่จะสนับสนุนชุมชนของพวกเขาทั้งสองและเป้าหมายทางธุรกิจของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของวิกฤต เหตุผลนี้อีกครั้งมีความเสี่ยงที่ทำให้เกิดความสับสนของประชาชน
ความสัมพันธ์กับผลทางสังคมและธุรกิจ.
บริษัท ไม่กี่เช่นเบนแอนด์เจอร์รีส์, นิวแมน
เอง, Patagonia และร้านของร่างกายมีความโดดเด่น
ของตัวเองผ่านความมุ่งมั่นในระยะยาวเป็นพิเศษ
เพื่อความรับผิดชอบต่อสังคม แต่แม้สำหรับ บริษัท เหล่านี้
ผลกระทบทางสังคมที่ประสบความสำเร็จมากน้อยธุรกิจ
ผลประโยชน์เป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบ การศึกษาผลกระทบของการที่
มีชื่อเสียงในสังคมของ บริษัท ฯ เมื่อวันที่ซื้อของผู้บริโภค
การตั้งค่าหรือประสิทธิภาพการทำงานของการลงทุนในตลาดหุ้นได้รับการ
สรุปไม่ได้ สำหรับแนวคิดของความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นประกัน
การเชื่อมต่อระหว่างการกระทำที่ดีและผู้บริโภค
ทัศนคติจึงเป็นทางอ้อมที่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะวัด.
มีวิธีที่จะหาจำนวนผลประโยชน์เหล่านี้ไม่มี
การลงทุนทำให้โปรแกรมความรับผิดชอบต่อสังคมเช่นบนพื้นดินสั่นคลอน
ระวางจะหลุดออก จากการเปลี่ยนแปลงของการจัดการหรือ
. แกว่งในวงจรธุรกิจ
ทั้งสี่โรงเรียนแห่งความคิดแสดงความอ่อนแอเดียวกัน
พวกเขามุ่งเน้นไปที่ความตึงเครียดระหว่างธุรกิจและสังคม
มากกว่าการพึ่งพาซึ่งกันและกันของพวกเขา แต่ละคนสร้างทั่วไป
เหตุผลที่ไม่เชื่อมโยงกับกลยุทธ์และการดำเนินงาน
ของ บริษัท ที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ หรือสถานที่ในการที่จะ
ดำเนินการ ดังนั้นไม่มีของพวกเขาจะเพียงพอที่จะ
ช่วยให้ บริษัท ระบุจัดลำดับความสำคัญและที่อยู่สังคม
ประเด็นที่สำคัญที่สุดหรือคนที่จะสามารถ
ทำให้ผลกระทบมากที่สุด ผลที่ได้คืออาจเกิดการผสม
ของความรับผิดชอบต่อสังคมไม่พร้อมเพรียงกันและกิจกรรมการกุศล
ตัดการเชื่อมต่อจากกลยุทธ์ของ บริษัท ที่ไม่
สร้างผลกระทบทางสังคมใด ๆ ที่มีความหมายว่ามิได้สร้างความเข้มแข็ง
ของ บริษัท ในการแข่งขันในระยะยาว ภายในการปฏิบัติความรับผิดชอบต่อสังคม
และความคิดริเริ่มมักจะแยกได้จากการดำเนินงานของ
หน่วยงาน - และยังแยกออกจากการทำบุญขององค์กร.
ภายนอกผลกระทบทางสังคมของ บริษัท ฯ กลายเป็นกระจาย
ในหมู่ความพยายามที่ไม่เกี่ยวข้องจำนวนมากในแต่ละการตอบสนองต่อ
กลุ่มผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันหรือจุดความดันขององค์กร.
ผลที่ตามมาของการกระจายตัวนี้ เป็นอย่างมาก
สูญเสียโอกาส อำนาจของ บริษัท ในการสร้างสังคม
ได้รับประโยชน์จะกระจายไปและเพื่อให้เป็นศักยภาพของ บริษัท
ในการดำเนินการที่จะสนับสนุนทั้งชุมชนของพวกเขา
และเป้าหมายธุรกิจของพวกเขา