It was with his first solo show, at

It was with his first solo show, at the Mary Boone Gallery in 1979, however, that Schnabel would truly come to be regarded[by whom?] as a major new force in the art world. He participated at the Venice Biennale in 1980, and by the mid-1980s had become a major figure in the Neo-expressionism movement. By the time he exhibited his work in a show jointly organized by Boone and Leo Castelli in 1981, he had become firmly established. His now famous "plate paintings"—large-scale paintings set on broken ceramic plates—received a boisterous and critical reception from the art world. A reputation for making brash pronouncements about his importance to the art world - I'm the closest thing to Picasso that you'll see in this fucking life - engendered contempt from both colleagues and the viewing public. Schnabel is currently represented by The Pace Gallery in New York.
Schnabel's signature works contain an underlying edge of brutality, while remaining suffused with compositional energy. Schnabel claims that he's aiming at an emotional state, a state that people can literally walk into and be engulfed.
Also famous are his works dedicated to people like Antonio Molina or Paolo Malfi.[7]
Schnabel insists he is a painter first and foremost, though he is better known for his films.
“ Painting is like breathing to me. It’s what I do all the time. Every day I make art, whether it is painting, writing or making a movie.[8] ”
In 2011 Museo Correr exhibited Julian Schnabel: Permanently Becoming and the Architecture of Seeing, a selected survey show of Schnabel's career curated by Norman Rosenthal.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กับครั้งแรกของเขาแสดงเดี่ยวแสดง ที่เก็บ Boone แมรีในปี 1979 อย่างไรก็ตาม ที่ Schnabel จะจริงมาถือ [โดยใคร] เป็นหลักการใหม่ บังคับในโลกศิลปะได้ เขาเข้าร่วมที่ Biennale เวนิสในพ.ศ. 2523 และตามกลางกลายเป็น ตัวเลขที่สำคัญในการเคลื่อนไหว Neo-expressionism โดยเวลาเขาจัดแสดงงานของเขาในการแสดงร่วมจัดโดย Boone Castelli ลีโอในปี 1981 เขาได้กลายเป็นแน่นหนาก่อตั้งขึ้น ชื่อเสียงของเขาตอนนี้ "แผ่นภาพ" — ภาพวาดขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บนแผ่นเซรามิคแตก — รับรับอึกทึก และวิกฤตจากโลกศิลปะ มีชื่อเสียงสำหรับการทำตัว brash เกี่ยวกับความสำคัญของเขากับโลกศิลปะ -ฉันเป็นสิ่งใกล้เคียงที่สุดกับ Picasso ที่คุณจะเห็นนี้เป็นร่วมเพศชีวิต - engendered ดูถูกจากเพื่อนร่วมงานและดูสาธารณะ Schnabel กำลังแสดง ด้วยเก็บก้าวในนิวยอร์ก
งาน Schnabel ของลายเซ็นประกอบด้วยขอบเป็นต้นแบบของความโหดร้าย ขณะที่เหลือ suffused กับพลังงาน compositional Schnabel อ้างว่า เขามุ่งที่เป็นสถานะทางอารมณ์ สิ่งที่คนสามารถเดินไปในห้อง และจะสูง ๆ
ยัง มีชื่อเสียงมีผลงานเฉพาะคนเช่นอันโตนิโอ Molina หรือเปาโล Malfi[7]
Schnabel รมย์เขาเป็นจิตรกรอันดับแรก แม้ว่าเขาเป็นที่รู้จักกันดีในภาพยนตร์ของเขา
"จิตรกรรมสีเป็นเช่นหายใจฉัน มันคือสิ่งที่ผมทำตลอดเวลา ทุกวันฉันทำศิลปะ ไม่ว่าจะเป็นวาดภาพ เขียน หรือสร้างภาพยนตร์[8] "
2554 Correr พิพิธภัณฑ์จัดแสดงแบบ Julian Schnabel: กลายเป็นถาวรและสถาปัตยกรรมของการเห็น การแสดงแบบสำรวจเลือกของอาชีพของ Schnabel curated โดยนอร์แมนโรเซนธอล[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นกับการแสดงเดี่ยวครั้งแรกของเขาที่แมรี่เนแกลลอรี่ในปี 1979 แต่ที่ Schnabel อย่างแท้จริงจะมาถึงได้รับการยกย่อง [ใคร?] เป็นแรงใหม่ที่สำคัญในโลกศิลปะ เขามีส่วนที่เวนิซ Biennale ในปี 1980 และโดย 1980 ได้กลายเป็นตัวเลขหลักในการเคลื่อนไหว Neo-แสดงออก เมื่อถึงเวลาที่เขาแสดงผลงานของเขาในการแสดงที่จัดขึ้นร่วมกันโดยเนและลีโอ Castelli ในปี 1981 เขาได้กลายเป็นที่ยอมรับอย่างมั่นคง ภาพวาดที่มีชื่อเสียงของเขาในขณะนี้ "ภาพวาดแผ่น" ขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนหักแผ่นได้รับการต้อนรับอาสาสมัครและที่สำคัญเซรามิกจากโลกศิลปะ ชื่อเสียงสำหรับการประกาศไตร่ตรองเกี่ยวกับความสำคัญของเขาไปยังโลกศิลปะ - ฉันสิ่งที่ใกล้กับปิกัสโซที่คุณจะได้เห็นในชีวิตนี้ร่วมเพศ - พรั่งพรูออกมาดูถูกจากทั้งเพื่อนร่วมงานและประชาชนดู Schnabel อยู่ในขณะนี้โดย Pace แกลลอรี่ในนิวยอร์ก
Schnabel ของผลงานที่มีลายเซ็นขอบพื้นฐานของความโหดร้ายในขณะที่เหลืออบอวลไปด้วยพลังงาน compositional Schnabel อ้างว่าเขาเล็งไปที่สภาพอารมณ์ของรัฐที่ผู้คนอย่างแท้จริงสามารถเดินเข้าไปและถูกปกคลุมไป
นอกจากนี้ยังมีชื่อเสียงเป็นผลงานของเขาที่อุทิศตนเพื่อคนชอบแอนโตนิโอโมลินาหรือเปาโล Malfi. [7]
Schnabel ยืนยันว่าเขาเป็นจิตรกรแรกและสำคัญที่สุด แม้ว่าเขาจะเป็นที่รู้จักกันดีกว่าสำหรับภาพยนตร์ของเขา
"จิตรกรรมเป็นเหมือนลมหายใจกับผม มันเป็นสิ่งที่ฉันทำอยู่ตลอดเวลา ทุกวันฉันจะทำให้งานศิลปะไม่ว่าจะเป็นภาพวาดการเขียนหรือการทำหนัง [8] ".
ในปี 2011 ที่พิพิธ Correr แสดงจูเลียน Schnabel: ถาวรกลายเป็นและสถาปัตยกรรมของเห็นการแสดงการสำรวจเลือกอาชีพของ Schnabel ของ curated โดยนอร์แมนโรเซนธาล [. 9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นโชว์เดี่ยวครั้งแรกของเขาในแมรี่ บูน แกลเลอรี่ใน 1979 , อย่างไรก็ตาม , ว่า ชนาเบลอย่างแท้จริงมาถือว่า [ ใคร ? ] เป็นบังคับใหม่รายใหญ่ของโลกศิลปะ เขาเข้าร่วมใน Venice Biennale ในปี 1980 และช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 ได้กลายเป็นตัวเลขที่สำคัญในนีโอ ซิลวีโอ แบร์ลุสโกนี การเคลื่อนไหว โดยเวลาเขามีงานของเขาในการแสดงที่จัดโดย บูน และ Leo Castelli ในปีเขาได้กลายเป็นก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคง ตอนนี้ที่มีชื่อเสียงของเขา " จานภาพวาดภาพเขียนชุด " - ขนาดใหญ่แตกจานเซรามิกได้รับอึกทึกและการต้อนรับจากศิลปะโลกชื่อเสียงสำหรับการทำ pronouncements หน้าด้านเรื่องของเขาให้ความสำคัญกับโลกศิลปะ - ฉันเป็นเหมือนโซ่ที่คุณจะพบในชีวิตไอ้นี่ engendered ดูถูกทั้งจากเพื่อนร่วมงาน และการดูสาธารณะ แสดงโดย ชนาเบลกำลังก้าวแกลเลอรี่ในนิวยอร์ค มีลายเซ็นต์ของ ชนาเบล
ผลงานต้นแบบขอบโหดร้าย ,ในขณะที่เหลือ suffused กับส่วนประกอบของพลังงาน ชนาเบล อ้างว่า เขามุ่งที่สภาพอารมณ์ และสภาพที่คนอย่างแท้จริงสามารถเดินเข้าและถูก .
ยังที่มีชื่อเสียงของเขาทำงานทุ่มเทเพื่อประชาชนอย่าง อันโตนิโอ โมลิน่า หรือ เปาโล malfi [ 7 ]
ชนาเบล ยืนยันว่า เขาเป็นจิตรกรคนแรกและสำคัญที่สุด แต่เขาเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับภาพยนตร์ของเขา .
" วาดภาพเหมือนได้หายใจเลยมันเป็นสิ่งที่ผมทำตลอดเวลา ทุกๆวันผมก็ให้งานศิลปะ ไม่ว่าจะเป็นภาพวาด งานเขียน หรือทำหนัง [ 8 ] "
) จัดแสดงพิพิธภัณฑ์ correr จูเลี่ยน ชนาเบล : อย่างถาวรและเป็นสถาปัตยกรรมที่เห็น การเลือกอาชีพของการสำรวจแสดง ชนาเบล curated โดย นอร์แมน โรเซนธัล [ 9 ]